ตอนที่ 77 : 11 เข้าใจผิด (3)
“แต่ท่าทางคุณเพชรจะปวดมาก หญิงว่าไปหาหมอดีกว่าไหมคะ”
“ผมไม่ค่อยชอบไปโรงพยาบาล แพ้กลิ่นยาน่ะครับ”
เมื่อเขายืนกรานดังนั้น อิงจันทร์ก็ได้แต่ลุกลี้ลุกลนทำอะไรไม่ถูก
“เอ่อ...ก็ได้ค่ะ งั้นรอสักครู่นะคะ” หล่อนวางโทรศัพท์เก็บลงบนโต๊ะดังเดิม ก่อนจะหายเข้าไปในครัวพักหนึ่งเพื่อเตรียมถุงน้ำร้อนมาให้ชายหนุ่มประคบที่หน้าท้อง
ประกายเพชรลอบยิ้มมุมปาก แกล้งเอนหลังนอนพิงที่วางแขนโซฟา เมื่อเห็นราชนิกุลสาวสาละวนอยู่กับการเตรียมอุปกรณ์
ถึงแม้ตอนเห็นในทีวีแบบผ่านๆ จะรู้สึกว่าอิงจันทร์ไม่ใช่สเป็กเขา แต่พอได้มาเจอตัวจริงแล้ว เขารู้สึกว่าอิงจันทร์สวยกว่าในทีวีมาก ยิ่งมองนานๆ ก็ยิ่งสวย โดยเฉพาะรูปร่างของหล่อนนั้นจัดได้ว่าเย้ายวนใจเสียจนอยากจะลิ้มลองดูสักครั้ง
แต่เมื่อบังเอิญหันไปเห็นรถของสิชลกำลังแล่นขึ้นเนินมาทางนอกหน้าต่างในตอนที่อิงจันทร์กำลังถือถุงน้ำร้อนออกมาจากครัว แผนการบางอย่างก็กระโดดเข้าสู่สมองเขาอย่างรวดเร็ว ประกายเพชรแกล้งร้องโอดโอยเสียงดังเรียกความสนใจจากหล่อน หมายจะให้หล่อนตกใจจนไม่ทันได้ยินเสียงรถ
“คุณเพชร!” อิงจันทร์อุทาน รีบสาวเท้าเอาถุงน้ำร้อนไปให้เขาประคบหน้าท้อง “ปวดมากขนาดนี้ให้หญิงโทร.บอกคมสันต์ดีกว่าไหมคะ”
“อย่าครับ อย่า...” ประกายเพชรฉวยข้อมือหญิงสาวที่กำลังจะเอื้อมไปคว้าโทรศัพท์เอาไว้ ทั้งยังถือโอกาสดึงร่างบางลงมาทับตนบนโซฟาเสมือนว่าเป็นอุบัติเหตุ
“ว้าย!” อิงจันทร์ตกใจ ก่อนจะนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งเมื่อเห็นใบหน้าของประกายเพชรอยู่ใกล้แค่เอื้อม และยังไม่ทันได้ประคองตัวลุกขึ้นด้วยซ้ำ หล่อนก็เห็นประกายเพชรมองไปที่ประตูบ้านด้วยสีหน้าอึ้งๆ
“สิชล...”
หัวใจของอิงจันทร์ไหววูบ ร่างบางรีบขยับลุกขึ้นมายืนข้างโซฟาด้วยเกรงว่าสิชลจะเข้าใจผิด แต่นัยน์ตาวาวโรจน์ของเขากำลังบอกหล่อนว่ามันเป็นเช่นนั้นไปเรียบร้อยแล้ว
โดยไม่ทันที่ใครจะได้อ้าปากอธิบาย สิชลก็ตรงเข้ามากระชากคอเสื้อประกายเพชรลุกจากโซฟา ก่อนจะซัดกำปั้นเข้าที่หน้าอีกฝ่ายจนล้มถลาลงแนบพื้น
“คุณสิชล!” อิงจันทร์อุทาน ก่อนจะเดินไปหาประกายเพชรหมายจะช่วยประคอง แต่สิชลก็คว้าข้อมือหล่อนให้ไปอยู่ข้างหลังเขา แล้วออกปากไล่ประกายเพชรด้วยการชี้มือไปทางประตู
“ออกไปจากบ้านของผม ออกไปจากไร่รวินทร์ธารา แล้วอย่ามายุ่งกับคุณหญิงอีก”
ประกายเพชรประคองตัวเองลุกขึ้นยืน มือข้างหนึ่งแกล้งกุมท้องไว้เพราะเกรงอิงจันทร์จะจับได้ว่าตนไม่ได้ปวดท้องจริงๆ
“สิชล แกกำลังเข้าใจผิดนะ ฉันกับคุณหญิงเราไม่ได้...”
