นายหล่อสุดซ่า ปะทะ ยัยซ่าสุดสวย

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 : โดดเที่ยว!!!

ตอนที่ 3 : โดดเที่ยว

"ฮ่าๆๆๆๆ สะใจชะมัดยากเลยว่ะเพื่อน" ยัยเจนหัวเราะร่าเมื่อกลับไปถึงห้อง

"เอ่อๆๆๆ แต่ก็สงสารยัยแพลอยน้ำเหมือนกันนะเพื่อน นิดหน่อยน่ะนิดหน่อย" ฉันพูดแต่นั่นก็

ทำให้ทุกคนหันขวับมาหาฉันแล้วจ้องมองด้วยสายตาแบบเหลือเชื่อ อะไรประมาณเนี้ย

"โอ้โห คุณหนูไผ่ของเราเพิ่งรู้จักพูดคำว่า สงสาร ว่ะเพื่อน"

"แล้วไงล่ะวะ พูดไม่ได้รึไง" ฉันหลุบตาลงต่ำ

"ป่าว ก็แบบว่าแกไม่เคยพูดกับอาจารย์คนไหนเลยไง 555+" ยัยจีหัวเราะ

"ฉันพูดคำว่า สงสาร กับพวกแกไม่ได้พูดกับอาจารย์คนไหนเลยหนิ" ฉันกวนมันหน้าตาย

โป๊ก โป๊ก โป๊ก โป๊ก โป๊ก!!!!!

แง!!!ฉันเจ็บนะเฟ้ย แมร่ง!!

"ฉันเจ็บนะเว้ย เขกหัวกูทำห่าอะไรมึงวะ" ฉันคลำหัวป้อยๆๆแล้วหันไปด่าพวกมัน

"อยากเขก" พวกมันตอบพร้อมกัน

"นี่เธอ ดูผู้หญิงกลุ่มนั้นสิ เอ่อ นั่นแหละ เห็นข่าวแว่วๆมาว่าวันเนี้ยแกล้งอาจารย์มาใหม่ด้วยแหละเธอ เอ่อ ใช่ อันธพาลชะมัดเลย"

มีรุ่นพี่กลุ่มคนเดินผ่านเราไปแล้วซุบซิบด่าพวกเรา พวกเราหันมามองหน้ากันแบบรู้ความหมายแล้วลุกไปหาเรื่องทันที

"อะแฮ่ม เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ" ยัยพิ้งค์ลุกไปจิกผมผู้หญิงคนหนึ่งมา

"วะ...ว่าอะไรเหรอคะน้องพิ้งค์" พี่เขาหน้าซีดเผือด

"แกไม่ต้องมาตีหน้าซื่อเลย อย่านึกว่าฉันไม่ได้ยินนะยะ" ยัยพิ้งค์ตะคอก

"แล้วยัยพวกที่เหลือนี่ล่ะ" ยัยเจนหันมาถาม

"แล้วจะปล่อยไว้ทำพระแสงอะไรล่ะยะ จัดการเลย"ยัยพิ้งค์หันมาพูด แล้วพวกเราทั้ง 5 คนที่เหลือก็รุ่มเข้าจัดการทันที กลุ่มนังรุ่นพี่นี่มี 7 คน

"แล้วอีกคนหนึ่งล่ะ" ยัยเนยตะโกนถาม

"เดี๋ยวฉันจัดการเองดีกว่าน่า" ยัยขวัญบอกแล้วจัดการใช้มือข้างที่เหลืออีก 1 ข้างจับหัวรุ่นพี่อีกคนเอาไว้

"แล้วจะเอาให้เข้าโรงบาลเลยมั้ย" ฉันถาม

"ไม่ต้องปราณี" พอยัยขวัญพูดจบก็เกิดการฆาตกรรมเล็กๆขึ้น


"สมน้ำหน้าพวกมัน" พวกเรายิ้มอย่างพอใจในผลงานที่ตนเองทำขึ้น

"แล้วพวกนี้ล่ะ" ยัยเจนชี้ไปที่พวกนั้น

"เดี๋ยวก็มีคนพามันไปห้องพยาบาลเอง" ฉันตอบแทนยัยขวัญ

"อืม โดดเถอะ" ยัยจีชวน

"โดดไปไหนดีล่ะ" ยัยเนยถาม

"ไปเที่ยว" ยัยเจนตอบแทบไม่ต้องคิด

"เอ่อ นั่นแหละแล้วไปที่ไหนดีอ่ะ -*-" ฉันถาม

"..........." เงียบ

"งั้นไปเที่ยวสวนสนุกมั้ย" ฉันตอบแบบกล้าๆกลัว

"เอ่อ ไปมะๆ" ไอ่จีเริ่มพยักหน้าหน่อยๆ

"เอ่อ ก็ได้ ไม่มีที่ไปแล้วนี่" ยัยเจนพูด แต่ว่ามันทะแม่งๆยังไงก็ไม่รู้นะ ฉันว่า

"มึงพูดดีๆหน่อยได้มะ กูว่ามันยังไงๆอยู่นะ" ยัยขวัญเกาหัว

"เอ่อๆๆๆๆ ไปได้ยังล่ะ"แล้วเราก็เดินไปที่ช่องลับ(อ๊ะๆๆๆ อย่าคิดลึกนะคะ)ที่ใช้ปีนออกไปนอก

โรงเรียน เป็นทางลับที่พวกเราหาเจอ ทางลับที่เราว่านั้นคือ กำแพงที่เตี้ยมากๆๆๆๆๆสำหรับพวก

เราแต่โคตรสูงสำหรับคนอื่นเพราะว่าพวกเราสูง 175 ซ.ม.ขึ้นไปทุกคนเลย ทางลับที่ว่านี่มันอยู่หลังสวนเกษตรซึ่งมีหญ้าบังอยู่ซึ่งพอออกไปก็จะไปโผล่ห่างจากประตูหน้าตั้ง 300 เมตรแน่ะ


"เฮ่อ แล้วเราจะไปที่ไหนต่อล่ะ" ยัยขวัญถามหลังจากไปเล่นของเล่นครบหมดทุกชิ้นในสวนสนุกนี้แล้ว ซึ่งตอนนั้ก็เป็นเวลามืดแล้ว

"ไปผับไงล่ะวะ แค่นี้พวกมึงยังคิดไม่ออกอีกเหรอวะ" ยัยเจนเสนอหน้ามาอีกครั้ง

"เอ่อๆๆๆๆๆ ก็ได้ว่ะ"แล้วพวกเราก็เดินทางไปที่ผับของประจำของเรา ซึ่งเป็นร้านของยัยพิ้งค์นั่นเอง 

-----------------------------------------------------------------

เม้นท์ด้วยนะจ๊า >O< 
* * bl oom