นายหล่อสุดซ่า ปะทะ ยัยซ่าสุดสวย

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 : สะใจโว้ยย! >O

ตอนที่ 1

"เฮ้ยยยยยยย!!!!!!!อยากตายรึไงวะ" ฉัน...ไผ่มาเฟียประจำโรงเรียนนี้ตวาดรุ่นน้องคนหนึ่งที่ดันเซ่อซ่าเดินมาชนฉัน

"ขะ...ขอโทษครับพี่ไผ่" รุ่นน้องคนนั้นยกมือไหว้ขึ้นท่วมหัว

"เอ่อ ดี วันหลังอย่าเดินเซ่อซ่ามาเดินชนฉันอีกล่ะ ไม่งั้นแกไม่เหลือซากแน่" ฉันตวาดรุ่นน้องไป พร้อมทำท่าปาดคอ

"นิ่งทำไมเล่าไสหัวไปเซ่" ฉันตวาดรุ่นน้องอีกที ซึ่งมันก็รีบคลานหนีไปทันที

"เฮ้ยยยยยยย!!!!!!อย่าขวางทางสิฟะ" เสียง...ขวัญเพื่อนอีกคนในกลุ่มร้องด่าใครคนหนึ่งอยู่เอ๊!!แต่ไม่เห็นมีใครอยู่ข้างหน้ามันเลย

"เฮ้ย ขวัญแกทะเลาะกับใครอยู่วะ"ฉันเดินไปเกาะไหล่มัน

"ก็ไอ่ไส้เดือนตัวเนี้ยอ่ะเด้ มันไม่ยอมหลีกทางให้ฉัน" ขวัญชี้ไปที่พื้นแล้วก็เห็นไส้เดือนตัวหนึ่งทำตาปริบๆอยู่ (แกเห็นตามันด้วยเหรอ)

"นี่แกทะเลาะกับไส้เดือนนี่อ่ะนะ" ฉันทำหน้าสยอง

"แล้วแกเห็นเป็นตุ๊กแกหรอวะ"มันกวนตีนฉันกลับ

"อะโหย ไอ่เวร"ฉันโบกหมัดใส่หัวมันไปหนึ่งที

"เฮ้ย น้องๆๆๆ น้องคนนั้นแหละเสื้อสีขาวๆอ่ะ"มันเรียกรุ่นน้องผู้โชคร้ายคนหนึ่ง

"ขาวไหนวะ กูเห็นมันใส่เสื้อนักเรียนสีขาวทั้งโรงเรียน มึงบ้ารึเปล่า"มันบ้ารึป่าว

"น้อยกว่ามึงแล้วกัน"กรอดดดดดดด!!!!!!

"คนที่ใส่เสื้อกันหนาวลายเซเว่น-อีเลฟเวนนั่นแหละ มาเอาไส้เดือนออกจากทางฉันหน่อย

เด๊ะ แกนั่นแหละ"ลายเซ่เว่นฯที่มันว่าอ่ะ คือสีขาว-สีเขียว-สีส้มอ่ะนะ

"ผมไม่ทำไม่ได้เหรอครับพี่ขวัญ"รุ่นน้องคนนั้นทำหน้าสยอง

"ถ้าแกทำแกอยู่รอด ถ้าแกไม่ทำแกลงโลง เลือกเอา" มันทำหน้าเหี้ยมใส่น้องคนนั้น

"ทะ...ทำก็ได้ครับ อี๋"รุ่นน้องคนนั้นบรรจงเอานิ้วโป้งกับนิ้วชี้คีบไส้เดือนออกมา

"เอ่อ ไอ่ไผ่แล้ว เจน,จี,พิ้งค์,เนยไปไหนแล้วล่ะวะ"มันถามฉัน

"ไม่รู้มัน"ฉันตอบแบบปัดๆไป

"ว่าไงวะไอ่ขวัญไอ่ไผ่" เนย เพื่อนอีกคนในกลุ่มเราร้องเรียกมาแต่ไกล

"ไม่ว่าไงหรอกเว้ย พวกมึงไปไหนกันมา"ขวัญรีบเปิดศึกทันที

"ไปห้องน้ำเว้ย"

"มึงไปขัดหรือเข้าห้องน้ำกันวะ โคตรนานนนนนนนน!!!"ฉันเน้นคำว่านานเป็นพิเศษ

"เข้าเว้ยเข้า" ยัยพิ้งค์ตะคอก

"อย่ามัวเถียงกันเลย"อ้าว ก็มึงไม่ใช่เหรอวะที่เป็นคนเปิดศึกน่ะ -*-

"กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง!!!!!"เสียงกริ่งดังขึ้น

"เฮ้ยเข้าห้องเหอะ"วันนี้ไอ่จีมันเป็นอะไรวะปกติวันต้องบอกคำว่า วันนี้พวกมึงโดดมั้ย สิ

"วันนี้ไม่โดดเหรอ"ขวัญถามมัน

"วันนี้มีอาจารย์ใหม่โว้ย ลูก ผ.อ.อย่างมึง ยังไม่รู้เรื่องอีกเหรอ"ไอ่จีตอกกลับ

"เอ่อๆๆๆๆวันนี้สนุกแน่เว้ย"พิ้งค์ชูมือแล้ววิ่งขึ้นตึกไป


"ครูชื่อแพนะคะนักเรียน"คุณครูวัย เดอะคนหนึ่งแนะนำตัวกับนักเรียน

"แพที่ใช้ไว้ลอยน้ำน่ะเหรอคะครู"พิ้งค์ยกมือถามครู แล้วหัวเราะกันฮาเฮ

"เธอชื่ออะไร"อาจารย์แพลอยน้ำถามพิ้งค์

"..........."เงียบ

"นี่เธอๆๆๆนี่เพื่อนสนิทเธอใช่มั้ย"ครูแพลอยน้ำชี้ไปที่ขวัญ

"เอ่อ ใช่มีไร"ขวัญตอบแบบขวานผ่าซาก

"เขาชื่อไร"

"ชื่อ คน นามสกุล มนุษย์ค่ะอาจารย์"ขวัญพูดแล้วฮาอีกรอบ

"เธอก็เหมือนกันชื่ออะไร"อาจารย์เริ่มชี้หน้าขวัญด้วย

"ชื่อเหมือนเพื่อนคนที่แล้วอ่ะคะ"เฮ่อๆๆๆๆๆๆ ยัยอาจารย์แพลอยน้ำคราวนี้ได้เละเป็นโจ๊กแน่

"หนอย"อาจารย์เริ่มเลือดขึ้นหน้าขึ้นเรื่อยๆๆๆๆ

"เอาล่ะงั้นเรามาเรียนวิชาวิทยาศาสตร์กันดีกว่านะคะ"ยัยอาจารย์แพลอยน้ำหายใจเข้าหายใจ

เข้าหายใจออกแบบระงับสติอารมณ์ แล้วเราก็เรียนไปเรื่อยๆจนไปถึงตอนที่อาจารย์บอกว่า

"ถ้าจะไม่ให้ดอกไม้ไม่เหี่ยวนะคะต้องเอาไปแช่น้ำค่ะ"เอาล่ะคราวนี้ยัยอาจารย์แกได้เลือดขึ้นหน้าแน่ๆเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ

"งั้นถ้าไม่ให้อาจารย์เหี่วก็ต้องเอาไปแช่น้ำสิคะ จะได้เต่งตึง ฮ่าๆๆๆ"คราวนี้เสียงหัวเราะลั่นห้อง และก็ดังยิ่งกว่าคราวก่อนซะอีก

"ฮะๆๆ ใช่ๆๆแล้วทีนี้อาจารย์ก็จะประหยัดค่ามาร์กส์หน้าด้วยนะคะ ฮ่าๆๆๆ" จีเริ่มวางระเบิดใส่อีกรอบ

"เห็นว่ายิ่งจนๆอยู่ไม่ใช่เหรอคะ" คราวนี้ยัยเนยลงปา-รา-มะ-ณูใส่

"ถ้าจนถึงขนาดไม่มีน้ำใช้ เดี๋ยวให้ยืมก็ได้นะคะ"คราวนี้ยัยเจนลงนิวเคลียร์ใส่ คราวนี้แหละอาจารย์ได้ตายแน่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

"พวกเธอทั้ง 6 คนไปยืนคาบไม้บรรทัดหน้าห้องเรียนเดี๋ยวนี้เลยนะ"แต่พวกเราไม่สะทกสะท้านหรอกค่ะ เพราะว่าพ่อของยัยขวัญเนี่ยเป็น ผ.อ.โรงเรียนนี้เชียวนะ

"นิ่งทำไมยะ ฉันสั่งพวกเธอแล้วนะ" ยัยอาจารย์แพลอยน้ำชี้นิ้วสั่ง

"แล้วจารย์มีสิทธิ์อะไรมาสั่งพวกหนูล่ะคะ"ยัยขวัญเริ่มแสยะยิ้มให้ยัยอาจารย์

"พวกนี้นี่ อ๊ากกกกก!!!!อยากตายเหรอยะ" ยัยอาจารย์เริ่มชี้นิ้วมาที่พวกเรา

"หนูว่าหนูควรพูดคำนี้มากกว่านะ" ยัยเจนเริ่มแสยะยิ้มอีกคน

"งั้นเธอก็เตรียมออกโรงเรียนไปได้เลยนะ"ยัยอาจารย์เดินมาลากพวกเราถึงที่

"คำนี้พวกหนูก็ควรพูดมากกว่าเหมือนกัน"ฉันก็เริ่มดัดนิ้ว

"งั้นพวกเธอตามฉันมาหองธุรการเดี๋ยวนี้" แต่พวกเราก็หันหน้ามามองหน้ากันยิ้มๆเพราะรู้ดีว่า

ชะตากรรมของอาจารย์แพลอยน้ำจะเป็นอย่างไร


"อะไรนะ ทำไมถึงไล่เด็กพวกนี้ไม่ได้ล่ะ บอกมาซิ ท่านประธาน" ยัยอาจารย์แพลอยน้ำทุบ

โต๊ะของประธานประจำโรงเรียน

"คือว่ามันไล่ออกไม่ได้น่ะครับ"ประธานหน้าซีดเผือด

"ฉันถามว่าทำไม ฉันต้องการเหตุผล" ยัยอาจารย์แพลอยน้ำ

"คือว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นน่ะครับ เขาเป็นลูก..." ประธานชี้มือที่สั่นเทาไปที่ขวัญ

"ลูกใครก็ช่าง ฉันจะเอาออกให้ได้เลย" แพลอยน้ำตวาด

"แน่ใจนะว่าจะเอาออกได้"ยัยเนยพูดแล้วก็เก๊ก

"หึ จะบอกให้เอาบุญนะ ฉันนี่แหละลูกสาวคนเดียวของ ผ.อ.ของโรงเรียนนี้" แพลอยน้ำหน้าซีดเผือดไปทันที

"ไม่จริง"แพลอยน้ำเสียงสั่นเครือ

"ถ้ามันจริงล่ะ ลุงโชติโทรไปสั่งให้พ่อเขียนใบลาออกให้แพลอยน้ำนี่หน่อยซิ"ขวัญหันไปสั่งลุงโชติหรือท่านประธาน

"ยะ...อย่าเลยค่ะ คุณหนูขวัญ อาจารย์ขอโทษ" แพลอยน้ำรีบเข้าไปไหว้ยัยขวัญทันที

"โอเค ลุงโชติไม่ต้องแล้วค่ะ"

"อาจารย์ขอบคุณมากค่ะ"ยัยแพลอยน้ำแทบจะกราบตีนยัยขวัญอยู่แล้ว

"ปะ...พวกเราไปเหอะ"ยัยจีเดินมาเรียกแล้วพวกเราก็เดินจากไป.......


bl oom * *