คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันเกิด(เหตุ)
แค่เพราะหัวใจมันบอก อาจไม่ค่อยพอ แต่ฉันก็ยังมั่นใจ ว่าต้องใช่เธอ เสียงหัวใจเรียกร้องแปลกๆ ~
“ฮัลโหล จ้า ใกล้ถึงแล้วจ้า อีกประมาณ 20 นาที จ๊ะ แล้วเจอแล้วเจอกันนะ”
……เวลา 20.30 น. ณ บ้านฟ้า
“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ” ตายแล้ว ฉันเดินชนใครเนี้ย
“เฮ้ เดินยังไงเนี้ย ไม่เห็นเหรอว่ามีคนยืนอยู่” ชายคนนั้นบอก
“ยัยเบล อ้าว! ไพรซ์ รู้จักกันด้วยเหรอ” ฟ้าถาม
“เปล่าน่ะ คนแบบนี้ฉันไม่อยากรู้จักหรอก” ผู้ชาคนนั้นบอก
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ”
“ก็ฉันเดินชนเค้าแค่นิดเดียว เค้าก็บอกว่าฉันเดินซุ่มซ่าม”
“ไพรซ์ ขอโทษแทนเบลล่าด้วยนะ ยัยนี่ขี้ซุ่มซ่ามจริงๆนะ เอ่อนี่ ไหนๆก็เจอกันแล้ว ฉันจะแนะนำให้รู้จักกันเลย
นะจ๊ะ”
“ไพรซ์นี่เบลล่า เบลล่านี่ไพรซ์” ฟ้า
“แนะนำทำไม ไม่เห็นอยากรู้จักเลย -_- เดี๋ยวฉันขอตัวก่อนนะ” นายไพรซ์บอก
“จ๊ะ” ฟ้า
“เชอะ! ทำอย่างกับว่าฉันอยากรู้จักนายตายแหละ” ฉัน
“เบลล่า พอได้แล้ว ไปเข้างานกันเถอะ”
“อ้อ! นี่ของขวัญวันเกิดจ๊ะ”
“ขอบใจจ้า ^^ ”
…….เวลา 22.00 น. ณ บ้านฟ้า
“ฉันกลับก่อนนะ แล้วเจอกัน บาย” ฉัน
“จ้า บาย” ฟ้า
ตายแล้ว! ทำไมรถฉันถึงยางแบนไปได้เนี้ย เมื่อกี้ตอนมายังดีๆอยู่เลย เฮ้ย! นั่นมันนายไพรซ์นิ นายนั่นยิ้มอะไรกันนะ แล้วทำไมต้องหันมาทางฉันด้วย หรือว่า! ใช่แน่เลย ต้องเป็นอย่างที่ฉันคิดไว้แน่ๆเลย
“นินาย”
“มีอะไรเหรอครับ คุณซุ่มซ่าม เอ๊ย! คุณเบลล่า ^^ ”
“นี่! อย่ามาทำหน้ากวนประสาท นายใช่มั๊ย ที่ทำยางรถฉันแบน”
“……”
“นายยยยยยยยยยยย”
“อ้าว! นี่คุณเบลล่าคุยกับผมอยู่เหรอครับ”
“ก็ใช่นะสิ จะให้ฉันคุยกับหมาที่ไหนไม่ทราบละ”
“เหรอครับ งั้นผมก็ขอความกรุณาให้คุณเบลล่า เรียกชื่อผมด้วยนะครับ เพราะผมไม่ได้ชื่อ ‘นาย’ แต่ผมชื่อ ‘ไพรซ์’
แล้วอีกอย่างคุณมีหลักฐานหรือพยานหรือเปล่าครับ ที่มากล่าวหาว่าผมเป็นคนที่ทำให้รถของคุณยางแบนน่ะ”
“ไม่ต้องมีหลักฐานหรือพยานฉันก็รู้ว่าคนที่ทำน่ะ คือ ‘นาย’ ”
“เหรอครับ งั้นผมกลับก่อนนะครับ เพราะผมไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้”
“เกี่ยวสิ ทำไมจะไม่เกี่ยวก็ ‘นาย’ เป็นคนทำให้รถของฉันยางแบนน่ะ”
“นั่นไงครับ คุณก็พูดเองว่าคนอื่นทำ ไม่ใช่ผมสักหน่อย”
“มันจะเป็นคนอื่นได้ยังไง ในเมื่อฉันบอกว่า ‘นาย’ เป็นคนทำ”
“คุณนี่ช่างเข้าใจอะไรยากจริงๆนะเนี่ย ก็คุณบอกผมว่า คนชื่อ ‘นาย’ ทำให้รถคุณยางแบน ไม่ใช่ผมสักหน่อย
งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ คุณเบลล่า”
“เดี๋ยวสิ นาย!”
“…..”
“เดี๋ยวสิ ไพรซ์”
“ว่าไงครับ ^^ ”
“นาย เอ๊ย คุณไพรซ์ต้องรับผิดชอบฉันก่อน”
“ผมไม่ได้ทำมิดีมิร้ายคุณ แล้วทำไมผมต้องรับผิดชอบคุณด้วย”
“ไม่ใช่! ฉันหมายถึง เรื่องของฉันรถย่ะ”
“แล้วทำไมผมต้องรับผิดชอบด้วย ในเมื่อคุณเองก็ไม่มีหลักฐานว่าผมเป็นคนทำนิครับ”
“นี่นายยยยยยยยย”
“ผมชื่อไพรซ์ครับ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด”
“โอ๊ย เสียงอะไรเนี่ย อ้าว! ไพรซ์ เบลล่า ยังไม่กลับกันอีกเหรอ แล้วทำอะไรกันอยู่เนี่ย ” ยัยฟ้ามาพอดี เรื่องนี้ต้องบอกยัยฟ้า
“ก็นายนี่นะซิทะ…..”
“อ๋อ! ไม่มีอะไรน่ะ พอดีว่ารถยัยนี่ยางแบน ผมก็เลยจะไปส่ง”
“หา! จะไปส่งฉันเนี่ยน่ะ” ฉัน
“ทำไม หรือว่าคุณกลัว”
“อย่างฉันเนี่ยนะจะกลัว ถ้างั้นฉันฝากรถไว้ที่นี่ก่อนนะยัยฟ้า เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยตามช่างมาเติมลม”
“ได้จ๊ะ ไม่มีปัญหา”
“งั้นฉันไปก่อนนะ บาย”
เรื่องนี้มันไม่ได้จบง่ายๆอย่างที่นายคิดหรอก ไพรซ์…ฉันต้องหาทางเอาคืนนายให้ได้ ฮ่าๆๆๆ
……..เวลา 22.57 ณ บนรถของไพรซ์
แค่เธอยิ้มก็ทำให้ ก็ทำให้ใจฉันละลาย ก็รู้ไหมเธอ I love your smile ~
“อัลโหล จ๊ะที่รัก เค้ากำลังจะกลับบ้าน แต่เค้าคงถึงช้าหน่อยนะ พอดีว่าเค้าเจอหมาตัวนึง ดูจากสภาพแล้วคงถูกรถชน น่าสงสารมาก เค้าก็เลยจะพามันไปหาหมอหน่อยนะ”
แหมๆๆๆๆ บังอาจมาว่าฉันเป็นหมางั้นเหรอ อย่างนี้ต้องถูกเอาคืน 2 เท่า ว่าแต่ ฉันจะทำยังไงกับนายดีนะ อ๋อ!
คิดออกแล้ว รับรอง งานนี้ต้องสมกับที่นายทำไว้กับฉันแน่นอน ฮ่าๆๆๆๆ เสียงหัวเราะแห่งความสำเร็จที่กำลังจะมาเยือน ฮ่าๆๆๆๆ
“ที่รัก ทำไมถึงมาว่าเค้าเป็นหมาละ แล้วนั่นคุยกับใครอยู่” สำเร็จแน่
“ทำอะไรของเธอน่ะ”
“ที่รัก ฉันถามว่าคุณคุยอยู่กับใคร กับนางชมพู่ ส้มโอ แตงโม อ้อ! หรือว่ามีผู้หญิงคนใหม่อีก มันเป็นใคร บอกฉันมา
เดี๋ยวนี้เลยนะ” เห็นเส้นชัยแห่งความสำเร็จแล้ว ฮ่าๆๆๆ
“เฮ้ย! พูดอะไรของเธอน่ะ นั่งเงียบๆไปเลยนะ ที่รักจ๋ามันไม่ใช่อย่างที่ตัวเองคิดนะ”
ถ้ายอมเงียบฉันก็บ้าเต็มทนแล้วละ อุตส่าห์ ลงทุนซะขนาดนี้ เส้นชัยก็อยู่ข้างหน้านี้แล้ว ไหนๆก็จะสำเร็จแล้ว ขอจัด
เต็มซะหน่อย จะได้แน่ใจว่าจะไม่มาคืนดีกันอีก วะฮ่าๆๆ
“ที่รัก ทำไมตัวเองพูดอย่างนี้ละ ไหนบอกว่าวันนี้เราจะไปสนุกกันไง ตอนนี้ก็ใกล้จะถึงโรงแรมที่เราจองกันไว้แล้ว
นะ ทำไมตัวเองถึงทำกับเค้าอย่างนี้ละ เค้าเสียใจนะ ฮือๆๆๆ ถ้าตัวเองไม่สนใจเค้า เค้าจะไปฆ่าตัวตาย ฮือๆๆ”
สำเร็จแน่ ถึงนายจะไม่รั้งฉันไว้ แต่รับรองได้ว่าถ้าแฟนนายได้ยินที่ฉันพูด เค้าต้องขอเลิกแน่นอน ฮ่าๆๆๆ
“ที่รักจ๋า ที่รัก ที่รัก เฮ้ย!ทำอะไรของเธอเนี่ย”
“ก็เอาคืนไง ฮ่าๆๆๆ”
“เอาคืน??? เอาคืนอะไร”
“ก็ที่นายทำรถฉันยางแบนยังไงละ แล้วยังให้ฉันมาทนฟังนายนั่งคุยกับแฟนแบบหวานจนน้ำตาลเรียกพี่อีก เฮ้อ!แค่นี้
ถือว่ายังน้อยไปนะเนี่ย”
“เหรอ เอิ่ม….ถ้าจำไม่ผิดฉันได้ยินเธอพูดว่าที่รักจ๋าไหนบอกว่าวันนี้เราจะไปสนุกกันไง ไม่ใช่เหรอ ได้งั้นฉันจะจัด
ให้ตามที่เธอขอก็แล้วกันนะ”
“จะบ้าเหรอ ฉันแค่แสดงละครย่ะ ไม่ได้คิดอะไรบ้าๆอย่างนั้นซะหน่อย ทำไมอินเหรอจ๊ะ ^^”
“ใช่ ฉันอิน แล้วก็อินมากซะด้วย” เอ๊ะ!นายนี่พูดแปลกๆแฮะ ฮึ้ย แล้วเลี้ยวเข้าโรงแรมทำไมเนี่ย
“นี่นาย เข้ามาในโรงแรมทำไมเนี่ย อ๋อ!หรือว่าจะโม้ฉันว่านายเป็นลูกเจ้าของโรงแรม หึ บอกเลยนะว่าไม่ต้อง
เพราะเพื่อนฉันก็ออกจะเยอะแยะที่เป็นลูกเจ้าของโรงแรม แถมบางคนยังเป็นลูกเจ้าของสายการบินด้วยนะ เป็นไงละ คราวนี้จะพาฉันกลับได้รึยัง”
“ยัง”
“ทำไม นายจะให้ฉันเข้าไปดูในโรงแรมนายงั้นเหรอ จะบอกให้นะ เพื่อนฉันมีโรงแรมสวยกว่านายอีกตั้งเยอะ
แค่นี้ ถือว่า3ดาวเท่านั้นเองนะ ถ้าเทียบกับโรงแรมของเพื่อนฉัน”
“ลองเข้าไปดูก่อนสิ โรงแรมของผม ข้างนอกอาจจะดูธรรมดา แต่ถ้าคุณเข้าไปแล้ว รับรอง คุณต้องติดใจ”
“ย่ะ!อยากจะรู้นัก ว่าจะสวยสักแค่ไหน แต่อย่านานนักนะ เดี๋ยวฉันโดนแม่ดุอีก”
ความคิดเห็น