#_รักนี้ต้องเป็นเธอคนเดียว_#

ลำดับตอนที่ #4 : เลือกหน้าที่ & อิจฉาชั้นหรอยัยบ้า

เลือกหน้าที่  & อิจฉาชั้นหรอยัยบ้า...

-----------วิชาแรกคณิตศาสตร์--------------- 

แต่ไม่ได้เรียนหรอกเพราะต้องเลือกหัวหน้าห้อง

      ตอนที่เลือกหัวหน้าห้องมันแปลกนะ 
เพราะอาจารย์ที่ปรึกษาจะยกชื่อนักเรียนขึ้นมาเอง
โดยสังเกตจากการทำความสะอาดห้องเมื่อช่วงเช้า
ซึ่งเลือกมา 5 คน ดูจากความขยันและความมีมนุษยสัมพันธ์
ซึ่ง 5 คนนั่นคือ ฟ้า กิ่ง ฝ้าย น้ำ และพิม (เอิ้กก ชั้นติดด้วยหรอเนี่ย)

   
      จากนั้นอาจารย์ก็ให้เพื่อนๆในห้องร่วมกันโหวตโดยใช้เขียนในกระดาษ
(เพราะมันจะทำให้ไม่มีใครรู้ว่าเราให้คะแนนใครไงล่ะ)

     
      ผลสรุปคือ 
       

            กิ่งได้เป็นหัวหน้า

(หน้าที่ของหัวหน้าคือ บอกเคารพอาจารย์ รายงานผลการมาหรือขาดเรียนของเพื่อนๆ ทำงานต่างๆที่อาจารย์แต่ละคนมอบหมาย เช่น ให้ไปเอาเอกสาร รวบรวมสมุด เป็นต้น)

            ฟ้าได้เป็นรองหัวหน้า

(หน้าที่ของรองหัวหน้า คือ ช่วยงานของหัวหน้าและฝ่ายประสานงาน)

            และพิมได้เป็นฝ่ายประสานงาน

(ฝ่ายประสานงาน คือ ผู้ที่คอยทำหน้าไปรับคำสั่งจากฝ่ายงานต่างๆของโรงเรียนเพื่อให้ห้องได้รับผลประโยชน์ดีๆ หรือเพื่อมาบอกเพื่อนๆ เช่น รับเงินดูแลห้อง รับแบบฟอร์มที่ส่งให้ผู้ปกครอง รับโควต้าต่างๆเพื่อมาบอกเพื่อนๆ)

            ส่วนที่เหลืออีก2คนได้รับการโหวตจากเพื่อนๆด้วยคะแนนอันน้อยนิด

-----------ผ่านไป45นาที------

///////// ออดดด  ออดดดด /////////-------    
          

--------หมดคาบแล้ว---ผลสรุปคือวันนี้ไม่ต้องเรียนวิชาคณิต  สบายใจ โย่วๆๆ--------

    หลังจากหมดคาบพวกเราก็มาจับกลุ่มคุยกัน

“ยินดีด้วยนะ พิม ฟ้า กิ่ง”

นี่คือคำพูดที่แวะเวียนมาจากเพื่อนๆทุกคน

--แต่--

“ยินดีด้วยนะย่ะ นังกิ่ง เอ่อ..แล้วนัง 2 คนนี่ชื่อไรแล้วนะ อ๋อ นังฟ้าและนังพิม พวกเธอทำให้ชั้นและเพื่อนขายหน้ามากเลยรู้ม่ะ และจำไว้พวกเธอจะต้องอยู่ไม่สุขแน่”

นี่คือคำพูดของยัยบ้าที่ชื่อ น้ำ ที่ดูจะเกลียดพวกเราเอามาก ดูๆไปมันก็ไม่แน่จริงนี่จริงอ่ะพูดแล้วเดินหนีไปเลย น่าเกลียดชะมัด

-ชิ- แกนึกว่าชั้นกลัวแกรึไงกัน
 

“นี่กิ่งทำไมเค้าพูดกะพวกเรายั่งงี้ง่ะ กวนตี-น ชะมัด”

พิมยังคงอดสงสัยไม่ได้จึงถามกิ่งไปเพราะเค้าดูท่าทางจะรู้เรื่อง

“อ๋อ ไม่มีไรหรอกก็แค่พวกขี้อิจฉาน่ะ คือเมื่อตอนม.1-2น่ะ เอ่อ.. ตอนที่ฟ้ากะเธอยังไม่เข้าอ่ะนะ พวกนั้นก็ได้เป็น.....ในตำแหน่งของพวกเธอตอนนี้ไง....แล้ว...เอ่อ..”

“แล้วพอพวกเธอมาพวกนั้นมันก็ตกกระป๋องไงล่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ”

กิ่งพูดตะกุกตะกักจนข้าวก็เข้ามาพูดต่อจนจบแล้วพวกเราก็เข้าใจถึงสาเหตุ

“ เอ้า.. เปลี่ยนเรื่องๆ  เอ้อ....นี่พิมตะกี้เจ็บป่ะ ที่บันไดง่ะ ไอพวกบ้านั่นนะ ถ้าแม่เจอจะด่าแหลกเลยคอยดูสิ”

พิ้งพูดขึ้นมาเพื่อที่จะเปลี่ยนบรรยากาศ

“พิ้งชั้นนึกๆดูแล้วนะตอนที่เกิดเรื่องไม่เห็นแกจะพูดไรเลย พอมาตอนนี้ทำเป็นบ่นว่ะ”

ฟ้าพูดประชดพิ้ง ดูท่าทางเพื่อนๆจะชอบใจมากหัวเราะกันใหญ่เลย

“เห้ย พิมเปนไรง่ะนั่งใจลอยเชียว”

บัวที่คอยสังเกตท่าทีของพิมมาตั้งแต่หลังจากที่คุยเรื่องของคนชื่อ น้ำ เสร็จถามขึ้นจนพิม
สะดุ้ง

“หือ  ไรนะ อ๋อ ไม่เป็นไรนั่งนึกอะไรเพลินๆ”

“เรื่องเมื่อกี้หรอ โธ่ คิดมากหน่า”

“ไม่ใช่ เรื่องเมื่อกี้หรอไม่คิดหรอก คิดให้เปลืองสมองป่าวๆ”

“อิอิ งั้นก็นั่งนึกถึงพี่คนนั้นที่เจอที่บันไดละสิ”

“หึ้ย บ้าสิพูดไรง่ะ ไร้สาระจิงเลย”

“พี่เค้าหล่อนะพิม แถมทำท่าว่าเคยรู้จักกะพิมด้วยนะ”

“รู้จักอะไร ก็เราเพิ่งวิ่งชนเค้าเมื่อเช้าเองอ่ะ”

“นี่ พวกเธอคุยอะไรกันน่ะ เงียบหน่อยสิ ไม่เห็นหรอว่าอาจารย์เข้าแล้ว”

ยัยน้ำเน่าพูดขัดจังหวะทำท่าว่าตัวเองเป็นหัวหน้าซะงั้น

“นักเรียนเคารพ”  - - - “ สวัสดีครับ สวัสดีค่ะ”

เอ่อ เจ้าของหน้าที่ทำงานแล้วเจ้าค่ะ

     ส่วนยัยน้ำเน่ายังคงทำหน้ายิ่งยโสไม่เกรงกลัวสายตาของเพื่อนๆในห้องมองเลยง่ะ

     อาจารย์สอนเรื่อง ประวัติศาสตร์โลก ซึ่งมันเปงเรื่องที่น่าเบื่อมากสำหรับพิม และคาดว่าทุกคนในห้องก็คิดอย่างงั้น  เพราะ ดูท่าทางแต่ละคนจะง่วงมากทีเดียว ทำไงได้ล่ะก็ต้องทนต่อไปสิ~~~

-----------------

             ในตอนเย็นก่อนกลับบ้านของทุกวัน ทางโรงเรียนจะให้นักเรียนมาเข้าแถวหน้าเสา
ธงเพื่อชี้แจงเรื่องต่างๆ แต่วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกเลยไม่ต้องเข้าแถวแต่ต้องไปเลือกวิชาเลือก และชุมนุนแทน

        วิชาเลือกที่พิมและเพื่อนอีก 5 คน เห็นพ้องต้องกันและชอบเหมือนกันคือ ภาษาเกาหลี และ  คณิตเพิ่มเติม (คณิตเพิ่มเติม จะคล้ายๆกับว่าคณิตคิดสนุก เชาว์ปัญญาอะไรยังงี้)

        ส่วนชุมนุมพวกเราก็เลือกชุมนุมคอมพิวเตอร์ เพราะกลุ่มของพวกเราจะชอบเรื่องกราฟฟิค หรือเทคโนโลยีที่ทันสมัยมากเลยอ่ะ

            สรุปแล้วคือ พวกเราทั้ง 6 คน เลือก วิชาเลือกและชุมนุมเดียวกัน ซึ่งมันทำให้พวกเราได้ใช้เวลาทำกิจกรรมต่างๆด้วยกัน ผลที่ตามมาคือพวกเรากลายเป็นเพื่อนสนิทกันไปแล้ว

            หลังจากนั้นนักเรียนทุกคนก็ได้กลับบ้าน เช่นกัน พิมกับพี่แพนก็ไปรอพ่อที่บริเวณหน้าโรงเรียน แล้วระหว่างที่รอพิมก็เล่าเรื่องราวต่างๆที่พิมประสบพบเจอในโรงเรียนใหม่และในวันแรกให้พี่แพนฟัง พี่แพนทั้งด่าและทั้งชมพิมสารพัด  สักพักพ่อก็มารับแล้วในตอนนั้นพิมรู้สึกเหมือนกับว่ามีใครแอบมองอยู่แต่พอหันหาดูก็ไม่พบ

-------------

-------------

-------------

-------------

5 วันผ่านไป + กับการเรียนที่มีทั้งสนุกสนานและน่าเบื่อ    และ5วันที่ผ่านมานี้ก็ไม่มีอะไรพิเศษเท่าไหร่แค่เรียนไปวันๆ-----------------

            วันนี้เป็นวันเสาร์ที่น่าเบื่อ และเซ็งมากของพิมเพราะจากการไปโรงเรียนมา 5 วัน ก็มีรายงานวิชาต่างๆเพียบ วันนี้และวันพรุ่งนี้พิมจึงต้องอยู่ทำรายงานต่างๆให้เสร็จ อดเที่ยวเลยเชียว

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“พิมเปิดประตูให้พี่เข้าไปหน่อยสิ”

“เปิดเข้ามาเลยค่ะพิมไม่ได้ล็อค”

พิมพูดขณะที่กำลังง่วนอยู่กับการหาข้อมูลทำรายงานใน อินเตอร์เน็ท

“นี่พิมแกทำอะไรอยู่ง่ะ เห็นไม่ลงไปดูทีวีเหมือนทุกวัน แล้วเนี่ยอะไรเนี่ยห้องรกชิบเปง”

“หาข้อมูลจะทำรายงานค่ะ”

พิมยังพูดทั้งๆที่ตายังมองหน้าจอคอมฯอยู่

“ให้พี่ช่วยมั้ย พอดีว่างไม่มีไรทำ”

“อย่างพี่นี่นะจะช่วยพิม พิมคงไม่ฝันไปใช่มั้ย”

“นี่ยัยพิม จะให้ช่วยหรือไม่ให้ช่วยห๊า”

“พี่แน่ใจหรอค่ะว่าจะช่วย”

“เอ๊ะ เดี๋ยวชั้นก็เปลี่ยนใจหรอก เชอะ”

“เอาๆๆๆ อยากช่วยก้อช่วยดิ ทำงอน ชิ”

พิมงงมากที่พี่แพนจะช่วยพิมทำงานเพราะปกติมันช่วยที่ไหนกันล่ะ

แค่ให้สอนการบ้านให้มันยังไม่ยอมเลย ไม่รู้ว่าไปอารมณ์ดีมาจากไหน

      จากการที่พี่แพนช่วยพิมทำรายงานนั้นทำให้รายงานของพิมเสร็จก่อนที่คาดไว้ และเสร็จก่อนที่อาจารย์กำหนด

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

มาม่ะมาคุยกัน

สาหวัดดีคร้าบ  ทุ้ก ทุก คน

วันนี้ขอสาหวัดดีบุคคลที่พิเศษของพิมหน่อย  

เค้าคนนั้นมีนามว่า   heY-Har-

ท่านผู้นี้มีความสำคัญกับดิชั้นยิ่งนัก

เค้าคือคนแรกที่คอยให้กำลังใจ และคอมเม้น

( แต่ขาดคะแนนนะจ๊ะ )

จุ๊บ จุ๊บ *3* ขอบคุงมั่กเรยจิงๆ

                                                                         angle_witch