คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ● Normal → HAPPY BIRTHDAY;;)เจ้าหญิงและเจ้าชาย!? จากคุณ ไวท์ฮิเมะ
วันที่ 9 / 10 happy birthday Princess KuSaNe Arin
จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ...จิ๊บ..
อืม~เช้าแล้ว หรอ~?ให้ตายสิ เมื่อคืนนอนดึกไปหน่อยกว่าจะทะเลาะกับพวกนั้นจบ...โอ้...ตี5TT^TTหลับต้อดีไหมหว่า?ว่าแต่... วันนี้วันที่เท่าไหร่เนี้ย~ฉันลืมตา อย่างงัวเงียแล้วมองที่ปฎิทินตั้งโต๊ะ...วันนี้เป็นวันที่...9 ตุลาคม....อ๊ากกก~!!วันเกิดฉัน นี้หว่า~!!!เย้~!!happy birthday to my~(บ้าละ-*-)วันนี้ไปเที่ยวดีกว่าเย้~*0* ว่าแต่ใส่ชุดอะไรดีน้า~สีขาวดี กว่า!!สีขาว~จำได้ว่ารูมิน่าให้ของขวัญวันเกิดปีที่แล้วเป็นชุดสีขาว นี้น้า!อยู่ไหนน้า~เอาละตอนนี้ฉันเข้าโหมดคุ้ยหาของเต็มที่แล้ว~>[ ]<
“อ่ะ!เจอแล้ว~(>[ ]<)”
ฉันชูชุดสี ขาวสองส่วนที่รูมิน่าซื้อให้เป็นของขวัญขึ้นมาดู....สวยดีนิฝ้าย*0* ฮึบ~แต่ไหง่มันคับจังง่าTT^TT ฉันปล่าวอ้วนน้า~หรือ ว่า...อึ้ย!!=///= เอาเถอะใส่ได้พอดีแต่คับนิหน่อยTT_TT เอาละท่าไม่บอกเจ้าพวกนั้นก่อนมีหวัง...กลับมาตายโหงแน่!!!
“เฮ้ย!!เบลแกหาเรื่องชั้นใช่ม้ายยย!!”
“คิคิ เข้ามาสิเจ้าชายชนะอยู่แล้ว~”
เฮ้อ~เอาอีกแล้ว!!มื่อคืนกว่าจะแยกมวยคู่เบลกับมาม่อนได้ก็เหนื้อยแทบตาย วันนี้มวยคู่สควอโล่กับเบลเรอะ!!!
ฟิ้วๆๆๆ เปรี้ยง!!เข้าหัว เต็มๆ~เป็นไหง่ล ะฝีมือเขวี้ยงมีดของฉัน!!แต่มีดอัน นี้ฉันตั้งใจให้มันทื้อนะ ไม่งั้นป่านนี้เลือดฟุ่งแน่ๆเลย ฉันขี้ เกลียดทำแผลนะเฟร้ย~
“อะไรว่ะ!!ยะ โว้ว~O[ ]O”
“อ้าว!เจ้าหญิ... ว้าว~O[ ]O”
“หืม!?อะไร!?”
ไหง่เจ้าพวกที่กัดกันแง่งๆกันอยู่หันมามองฉันเป็นตาเดียว กันอ่ะ!หรือเพราะ ชุด!?ชุดนี้ก็ ไม่เห็นแลปตรงไหนนิ?ก็แค่ชุด แขนยาวสีขาวประดับโย้วสีแดงกับกระโปงสีขาวล้วนแล้วก็เข็มขัด มันแปลกตรงไหนอะ!?
“นี้เธอจะไปไหนเรอะ!? O___O”
สควอโล่ถาม ฉันโดยที่หน้าตายังหายอาการอึ้งไป
“ไปเที่ยว~ฝากบอกหมอนั้นด้วยละว่า ฉันจะไปเที่ยว”
“ไม่ชวนมัน ไปเรอะ!?”
“ยังไงหมอนั้นก็ไม่ไปหรอก~”ฉันส่าย หน้าไปมา แน่นอนไหมอนั้นไม่มีทางไปแหง่ม!!
“นี้เธอยังไม่ได้ถามชั้นแล้วมาตัดสินเองได้ไง เนี้ยหะ!”
ฉันหันไป มองที่ที่มาของเสียงนั้นก็คือแซนซัสนั้นเอง หืม!?คราวนี้หมอนี้ไม่ได้อยู่ในชุดปกตินี้หว่า!
“ไอ้บอสงี่ เง่านี้แกจะไปกับยัยเจ้าหญิงเรอะ!?”
“เอ่อสิ ก็วันนี้วันเกิดยัยบ้านี้ไม่ใช่เรอะ?”
“นะ นายจำได้ด้วยหรอ?”ฉันถามหมอนั้นอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง หา~~~O[ ]O
“คนวันเกิด คล้ายๆกันมันก็น่าจะจำได้อยู่แล้ว~”เบลพูดออก มาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม-*-
“หา!?งั้นวันนี้ก็...”
“วันที่9ตุลาคม ไหง่ไอ้สวะ”
“เฮ้ๆพวกนายยังไม่อยากถูกฉันอักแบบเมื่อคืนใช่มะ?”
“เหอะ!!”ในที่สุดทั้งสองคนนั้นก็แยกจนได้TT^TT
“แล้วนี้เธอ จะไปไหน?”
“ไปทะเล~”
“หา!?ตอนนี้ มัน...”
“งั้นนายไม่ไป~ฉันไปละ!!”ฉันพูดพลางร่ายเวทมนต์เคลื่อนย้ายจนหมอนั้นรีบมาจับแขนของ ฉันเอาไว้ เฮ้ย!!ซวยแล้ว!!
วิ้ว~~พวกเรามาโผล่ที่บนฟ้าที่หาดทราบสีขาว และแน่นอน...มันกำลังจะร่วง~~
“ยะ ยัยบ้า!!รีบทำอะไร เส้!!”
“ระ รู้แล้ววววว~!!!จงลอยยยย~~~”
ฟิ้ว!!ร่างกายของ ฉันลอยอยู่เหนือพื้นดินไม่กี่ฟุตและมีแซนซัสจับมือเอาไว้อยู่ แอ๊กกก~นะ หนัก!!
“นะ หนักกก~TT^TT”
“ก็รีบลงสิโว้ยยย~!!!”แซนซัสว่า ฉันก่อนจะขยับตัวนิดหน่อย
“ยะ อย่าขยับเส้!!!T[ ]T”
ฉันรีบ พาหมอนั้นกับตัวเองลงพื้นทรายที่แสนนุ่มด้วยความรวดเร็วทันที อึก!!หนักเป็นบ้า!!แต่ทะเลที่ นี้...สวยดีแฮะ~!!
“เฮ้!ยัยบ้า!”
“หืม!?”ฉันหน้ากลับไปมองหมอนั้นโดยไม่ทันระวังว่าที่เท้าฉันมี หลุมทรายอยู่และตูม!!ฉันล้มทับ แซนซัสไปเต็มๆจนล้มกลิ้งไปทั้งคู่ อ๊ากกก!!ฉันโดนหมอนี้ฆ่าตายแน่~!!!TT^TT
“ขอโทษน้า!!TT[ ]TT”ฉันรีบขอ โทษหมอนั้นทันทีแง้!!กลัวโดนฆ่า ตายง่า!!
“อะไร?ชั้นยังไม่ ได้ว่าอะไรเธอซักหน่อย?”
หมอนั้นพูด แบบเฉยๆก่อนจะจับตัวฉันให้นั่งลงบนตัก
“ดะ เดียวสิ!O///O”ฉันพยายามแหกปากให้หมอนี้ปล่อยฉันลงจากตักแต่ไม่เป็นผลแถม หมอนี้ยังยิ้มอีกตั้งหาก อ๊ากกก!!ตายยย~!!ตูตายแน่~
“ทำหน้าแบบนั้นอยากให้ชั้นจูบรึไงยัยบ้า!”
“หา!?ปะ ปล่าวน้า!!TT[ ]TT”
“ฮ่าๆๆๆแกล้งเธอนี้มันสนุกจริงๆแฮะ!”
“สะ แซนซัสส!!!TT[ ]TT”
มะ หมอนี้แกล่งช้านนนน!!หมอนี้มัน ปีศาจชัดๆ!!แง้!!ฉันมาทำสัญญากับปีศาจได้ไงเนี้ยยย!
“ฮ่าๆเอานี้เธอจะมาทำอะไรที่ทะเลกันแน่หะ!?”
“ฉันไม่มี อารมณ์เล่นน้ำแล้ว~TT///TT”ฉัน ตะโกนออกไปก่อนจะเอามือปิดหน้าตัวเองเพราะความอายมันเกินพิกัดแล้วนะสิ!
“งั้นชั้น จับเธอเล่นเองก่อนได้!!”
“หา!?แว๊กกก~!!O[ ]O”
แซนซัสจับที่มือของฉันก่อนจะเหวี้ยงลงน้ำทะเลเย็นๆตูม!!!อ๊ากกกกก!!เปียก!!นายตายแน่~!!!
หมับ!!
“เฮ้ย!!”
ตูม~!!สมน้ำหน้า~อยากทำฉันเปียกก่อนนี้หว่า!ปกติอล้วฉันต้องทำให้คนอื่นเปียกก่อนสิถึงจะถูก!!!
“ไหนบอกว่า ไม่เล่นวะ-*-“
“นายแกล้งฉันก่อนนี้หว่า~!!”
ซ่า~!!!หน้าช้านนน~!!!อึ้ย!!วันนี้ไม่ตายไปข้างหนึ่งฉันไม่เลิกแน่~!!!
ตูม!!ซ่า~ฉันไม่รู้หรอกนะว่าศึกเล่นน้ำครั้งนี้มันจะจบลงตรงไหน แต่...ฉันในตอนนี้รู้สึกสนุกโคตรๆเลยละ>~<
กา กา กา กา~
“แฮ่กๆ เหนื้อยจะตายแล้วววว~TT^TT”
ฉันคลาน ขึ้นมาจากน้ำทะเลด้วยความอ่อนล้าที่ประมาณไม่ได้ เง้อ~นี้ฉัมาเที่ยวหรือมาทำอะไรเนี้ยยย!!
“อยากมาเองไม่ใช่เรอะ!”
ฉันเหลือบ ไปมองคนข้างๆที่กำลังบ่นใส่ฉันอยู่เป็นชุด หมอนี้ก็เหมือนกันเล่นเอาซะฉันเกือบตายไปตั้งกลายรอบ เฮ้อ~
“จริงสิ แถวๆนี้มีงานเทศกาลนี้หว่า~!!”
“จะไปเรอะ!?”
“แหง่สิ!”ฉันพูดพลาง กระโดดขึ้นมายืนมันทราย
“ยัยเจ้า หญิงปัญญาอ่อน!นี้เธอจะไป ทั้งๆชึดเปียกๆยังงี้เรอะ!”
“หืม?เอ้า!!”ฉันร่ายมนต์ให้เสื้อผ้าของพวกเราแห้งภายในพริบตายเดียว เอาละๆไปเที่ยวงานวัดก๊านน~~
“เมื่อไหร่เธอจะสอนเวทมนต์ให้ชั้นหะ!?”แซนซัสบ่นใส่ฉันก่อนจะลุกขึ้นมาจากพื้นทราย
“นายก็ใช้เป็นไม่ใช่หรอ?”
“เป็นบ้าอะไรวะ!”
“เอาเถอะ ไว้ฉันจะสอน-*-(อีก10ปีนะ-0-)”
ฉันพูดตัด บทก่อนจะร่ายเวทมนต์เคลื่อนย้ายไปที่วัดสถานที่จัดงาน โว้ว~*0*
ตึง ตึง ตึง~(เสียงกลอง นะ ไม่ใช่เกมปัตตาป๊องTT^TT)
ฟิ้ว~ตุ๊บ~ลงพื้น อย่างสวยงาม~สาเหตุ เพราะว่าไม่มีคนมาจับแขนฉันแล้วยังไงละTT^TT
“เห้!!ผู้หญิงในงานใส่ชุดยูกะตะหมดเลยอ่า!!O[ ]O”
“เธอก็ใส่ไป เส้!!”
“คงต้องแบบนั้นละ อึ้ย!”
กัดฟัน เปลี่ยนนะเนี้ย!!ว่าแล้วฉัน ก็ร่ายเวทมนต์ให้ชุดสีขาวของฉันกลายเป็นชุดยูกะตะสีดำ และแน่นอนฉันเปลี่ยนสีผมตัวเองด้วย เพราะถ้าออกไปเดินข้างนอกทั้งๆผมสีแดงแปร๋ดแบบนี้รับรองต้องเป็นจุดเด่นแน่ นอนTT^TT
“ให้ตายสิ!อึดอัดเป็น บ้าTT^TT เฮ้!แซนซัส เฮ้~!”ฉันเรียกแซ นซัสหลายที่ด้วยสาเหตุที่ว่าเหมือนฃหมอนี้จะดูอึ้งๆ-*-
“อะไร?”
“นายเป็นไรไปอะ?ไข้ขึ้นเร อะ!”
ฉันเอามือมาแตะที่หน้าผากของหมอนั้นแต่มันไม่ร้อนอะ!
“ทำบ้าอะไร ของเธอ=____=”
“ไข้ก่อนไม่มี งั้นฉันไปหาอะไรถล่มเล่นดีกว่า~”ฉันพูดขึ้นพลางวิ่งไปที่ซุ้มของเล่น ถล่มไรดีหว่า~เอานี้ดีกว่า~!!ยิงตุ๊กตา!!
“เอ้า!เชิญจ้า~เอากี่รอบ จ๊ะ?ซุ้มของลุง นะเล่นยากมากเลยน่ะ~”ลุงคนขาย บอกฉันก่อนจะเอาปืนมาให้ ตายๆ~ถล่มม้าน~~
“นี้เธอจะ ถล่มไม่ให้เหลือเลยเรอะ?”แซนซัสหัน มาถามฉัน
“นายก็มา เล่นด้วยสิ!”
“ไร้สาระ-*-“หมอนั้นพูด ก่อนจะเดินไปที่อื่น เหอๆเอาละมีกระสุนอยู่10ลูก เอาละถล่มมัน10ลูกนี้ละ!!
ปัง~!!เข้าเป้า~
ปัง~!!เข้าเป้า อีกแล้ว~
ปัง ปัง ปัง!! 5นัดแล้ว เฟร้ย~!!
“เก่งมากเลยนะสาวน้อย~!!”ลุงคนขาย ว่าเงี้ย
ปัง ปัง ปัง!! 8นัด~~
“โอ๋ะโอ๋!!โชคช่วย สินะ!!แต่ลูก ที่9กับ10คงไม่หรอก~(เริ่มเห งือตก)”นั้นมันฝี มือฉันเฟ้ย!!
ปัง ปัง!!10นัดรวด~!!!!
“โห~!แปะๆๆๆ!”
เสียงของคนดูที่ดูฉันอยู่ร้องขึ้นก่อนจะตามด้วยเสียงตบมือ มากมาย พร้อมกับของรางวัลที่เจ้าของร้านมอบให้ฉัน อ๊ากกก!!มีพวงกุญแจรูปแมวด้วยยย~!!น่ารักเป็นบ้า~
“แงๆๆๆ แม่จ้า!!หนูอยากได้ พวงกุญแจลูกแมวแบบพี่สาวคนนั้นจังเลยค่ะ!”เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งร้องไห้ขึ้นมาอย่างน่าสงสาร ตัวแม่เองก็เป็นคนจน โอ้~น่าสงสาร ง่า~แต่พวง กุญแจนี้มันก็สวยและน่ารักมากเลยนะTT^TT เอา...
“อ่ะ...พี่สาวให้จ๊ะ”ฉันยื่นพวง กุญแจแมวให้กับเด็กผู้หญิงคนนั้น ทำให้เธอยิ้มแป้นทันที สีหน้าเปลี่ยนเร็วดีนิ-*-
“ขอบคุณนะ ค่ะพี่สาว~!!”เด็กคนนั้น พูดก่อนจะวิ่งไป เอาละไป เล่นอย่างอื่นต่อดีกว่า!!
“เฮ้อ~”ฉันยังคง ถอนหายให้กับพวงกุญแจแมวอันนั้นแง้~แมวของช้า นนน~TT^TT ก่อนจะเดิน ไปนั่งที่ม้านั่งที่ใกล้ๆ หมอนั้นหายไปไหนว้า~
“ยัยบ้ามาทำ อะไรตรงนี้?”ตายยากแฮะ นายนี้=_,=
“ทำซาก-*-“ ฉันตอบแบบ หน้าตาย แง้!!แมวว~~~
“นี้มันค่ำ แล้วยังไม่คิดจะกลับอีกเรอะ?”หา!?เฮ้ย!!จริงๆด้วย มืดแล้ววว~TT^TT นี้ฉันเล่นน้ำจนลืมเวลาเลยหรอนี้!!!
“อีกไม่กี่นาทีจะมีดอกไม้ไฟ...”หมอนั้นพูดขึ้นมาแบบเรียบๆ
“นายรู้ได้ ไง?”ฉันหันไป มองหน้าหมอนั้นแบบไม่เชื่อหูตัวเอง
“ไม่ยำคนเล่นมาแล้วมันบอก” อย่างนี้ นี้เอง!!นายไปฆ่า เวลามาด้วยการยำคนเล่นสินะ(เหมือนฉันเดี้ยะ!!)
“รอดูก็ได้-*- แต่ฉันว่าแถวๆนี้มันคนเยอะไปหน่อยนะ-0-“ฉันพูดพลางมองไปที่กลุ่มคนมากมายมหาศาล อยากระเบิดทิ้งเป็นบ้า-*-
“ชั้นไปเจอ ที่เงียบๆมา...”
“ไป้คนที่โดนนายำอะสิ-*-“
“ปล่าว ชั้นเจอเอง”
“แล้วมันอยู่ไหนอะ?”ฉันหันหน้า ไปถามหมอนั้นที่กำลังยืนอยู่ข้างๆ
“ก็ตามมาสิ จะนั่งให้ฉันอุ้มไปรึไงหะ!?”ตายแล้ววว~!!!รีบลุกเลยรีบลุกเลยฉันTT^TT แล้วหมอนั้นก็รีบเดินนำหน้าฉันไปทันที
“ที่นี้ มัน...ศาลเจ้า(ร้าง)!?”
“เอ่อสิ!เห็นเป็น สวนสนุกรึไง?”
“ง่า...ที่นี้บรรยากาศมัน...วังเวงไงชักกลนะTT^TT”ฉันพูดพลางขยับไปใกล้หมอนั้น ผีไม่มีในโลก ผีไม่มีอยู่ในโลกกกก~!!!
“เงียบดีใช่ไหมละ ฮ่าๆๆ!”แซนซัส หัวเราะขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งที่ม้านั่งใกล้ๆ
“นายแกล้งฉันอีกแล้ววววววว~TT[ ]TT”ฉันร้อง ขึ้นก่อนจะเดินตามนั่งที่ม้านั่งนั้น จะอยู่คนเดียวก็ไม่กล้าที่นี้มันนรกชัดๆ!!
“เอ้า!!ยัยบ้า!!หลับตาลงแล้วแบมือมา!!”
“หา?จะอำไรอะ?”
“บอกให้หลับ ตาแล้วแบมือมา!!”
“รู้แล้วว~”ซักวันอีตา นี้ต้องฆ่าฉันแน่ๆเลย!!!ฉันรีบหลบ ตาพร้อมแบมือทั้งสองข้าง นายจะทำอะไรอ่ะ!!
แปะ ความรู้สึกเย็นๆถูกแปะลงที่บนฝามือของฉันทำให้ฉันรีบลืมตาขึ้นมาดูมัน คือ...พวงกุญรูปแมวที่คล้ายๆกับอันที่ให้เด็กคนนั้นไป...จำได้ว่าตอนที่ฉัน คิดจะไปเอามันอีกรอบลุงคนขายก็บอกว่ามีคนได้มันไปแล้วเมื่อกี้...นี้นายเป็น คนเอามาเองหรอ?
“นี้นาย!?”
“เห็นเธออยากได้ไม่ใช่หรอ?”
“นายไปเอามาให้ฉันหรอ?”
“ไม่เอาใช่มะ?”แซนซัสพูด ขึ้นก่อนจะเอื้อมมือมาเพื่อที่จะเก็บ
“เดี๋ยววว~~”ฉันเอามือ อีกข้าง (ข้างที่ไม่ได้มีพวงกุญแจอันนั้นนะ-*-)ไปหยุดมือหมอนั้นเอาไว้
“หึ ทั้งๆที่ชอบยังจะไปให้คนอื่นอีกยัยบ้าเอ็ย!”แซนซัสขยี้หัวฉันอย่างแรง อ๊ากกก!!หัวช้านนน!!!TT^TT
“ยะ หยุดน้า!!!>[ ]<”ฉันพยายาม หยุดมือของหมอนั้นแต่มือหมอนั้นใหญ่เกินไปง่า!!อ๊ากก!!เจ็บหัววว~!!!
“ฮ่าๆๆๆ แกล้งเธอนี้มันสนุกจริงๆแฮะ!”
“ถ้านายยังไม่หยุดค่อยดูเหอะ!!วันเกิดฉัน คราวหน้าฉันจะไปคนเดียวววว!!!TT[ ]TT”
ได้ผลแฮะ!หมอนั้นหยุดมือ ไม่ขยี้หัวฉันแล้ว~แต่แทนที่หมอนี้จะเอามือออกดันกดหัวของฉันให้เข้าไปหาเจ้าตัวแทน
“สะ แซนซัสสสส~!!!O///O”
“ค่อยดูเถอะ!!ถ้าคราว หน้าเธอไม่ชวนฉันอีกละก็...เธอตายแน่!!”
“อย่ามาข่มขู่เจ้าของวันเกิดเส้!!TT^TT แถมฉันเป็นเจ้าหญิงของวองโกเล่นะ!!ถ้าฉันตายไปรับรองความน่าเชื่อถือของวองโกเล่ลดลงแน่นอน!”ฉันอ้างเหตุผลยาวเป็นหางว่าว
“เหอะ!!ถ้าเธอตาย ไปที่วองโกเล่คงจะไม่มีกรรมการห้ามมวยอีก”
“นี้...ฉันมีคำขอร้องหนึ่งให้นายทำจะได้ไหม?”ฉันกระซิบที่ข้างๆหูของแซนซัส
“อะไรของเธอ?”
“อย่าทิ้งฉันไว้ให้อยู่คนเดียวนะ...นี้เป็นคำขอครั้งแรกของฉันเลย นะ...”
“เหอะ!!นึกว่า เรื่องอะไร”แซนซัสพูด ก่อนจะดึงตัวฉันมากอด อึ๊ก...ห้ามร้องไห้~~!!ยัยเจ้าหญิงของวองโกเล่ห้มร้องไห้~~TT^TT
“ชั้นสาบาน เลยเอ้า!!จะไม่ปล่อย ให้เธออยู่คนเดียวเด็ดขาด...”
“ฮ่าๆขอบใจนะ!”ฉันหัวเราะ ก่อนจะปาดน้ำตาทิ้ง อ๊ากก!!ตูร้องไห้ จนได้!!
ปัง ปัง ปัง!!เสียงดอกไม้ ไฟดังขึ้นมาอย่างรั่วๆว้าว~สวยเป็นบ้า~
“นายนี้ เลือกที่เก่งจริงๆเลยนะ^____^”
“ก็ไปซัดคนมาตั้งหลายคนเพื่อยัยบ้าที่ไหนก็ไม่รู้-*-“
“หา!!!!นายทำเพื่อฉันหรอ!?”
“เพื่อยัยเจ้าหญิงบ้าคนหนึ่งตั้งหาก =_=”
“นายหาว่า ฉันบ้าหรอTT^TT”
“เธอมันบ้าตั้งแต่ต้นจนจบอยู่แล้วไม่ใช่เรอะ!?”
“ใจร้ายที่ สุด!!”
ฉันว่าหมอ นี้ไปทั้งที่ยิ้ม เฮ้อ~ฉันมันบ้า ไปแล้วแน่ๆเลย ตั้งแต่เจอหมอนี้ ชีวิตฉันก็บ้าขึ้นแบบไร้ที่ติเลยแง้!!
“เอ้า!!ไอ้ดอกไม้ไฟบ้านั้นหมดแล้ว กลับได้ยังหะ?”
“เอ่อสิ!ฉันง่วงจะตายอยู่แล้ว!!”
“เหอะ!ฮึ้บ!”แซนซัสอุ้มฉันขึ้นมาจากม้านั่ง
“อ๊ากก!!ปล่อยนะ!!TT^TT”ฉันพยายามที่จะดิ้นให้หลุดหรือร่วงลง อ๊ากก~!!!
“เอ้า!!ร่ายเวทไปเส้!!”
“รู้แล้วววว!!”
ฟุ่บ!!ตุ๊บ!!สถานที่ ที่ฉันเคลื่อนย้ายมาคือกลางห้องนั่งเล่นของวองโกเล่
ตุ๊บ!เท้าของแซนซัสลงพื้นอย่างสวยงาม~ถ้าไม่งามฉันนี้ละงามไส้แน่!!!=[ ]=
“อ้าว!!ไอ้บอสงี่ เง่าพาสาวที่ไหนมาด้วนเรอะ!?”สควอโล่ วิ่งเข้ามาหาแซนซัสด้วยหน้าตาแปลกๆ-*-
“อะไรของแก ยัยนี้ก็ยัยเจ้าหญิงงี่เง่านั้นไง!!”
“หา!!??”สควอโล่หันไปมองฉันสลับกับหน้าแซนซัสประมาณว่า...ไม่จริง งง!!
“อะไรอีตาบ้าจอมปากหมา!?-0-“ฉันแขวะใส่ สควอโล่และแน่นอนหมอนั้นจำได้เลยว่าคือฉัน
“ทำไมยัย เจ้าหญิงถึงมีผมสีดำได้?”
“เอาอะไรคิดวะ ยัยบ้านี้ก็ใช้เวทมนต์เส้!!”
“ชั้นว่าผมสีแดงสวยกว่านะ”lควอโล่ว่ายังงั้น
“นั้นสิ!”แซนซัสก็ว่าแบบนั้น-*-
“ปล่อยฉัน ได้ยัง?ปวดคอจะตาย แล้ววว~~!!!”
“เอ้า!!”แซนซัส ปล่อยฉันลงอย่างดื้อๆแต่ดีนะที่ใช้เวทมนต์ทันไม่งั้นกระดูกหักแน่!!
“โอ๊ะโอ๋~!!เจ้าหญิง~เจ้าชายมา หาแล้ววว~~”เบลวิ่ง เข้ามาหาฉันและ...โครม!!ฉันใช้มือ ยันเอาไว้ก่อนจนหมอนั้นล้มลงไปเพราะผิดจังหวะ
“ฮ่าๆเบลซุ่มซ่ามจังเลย!!”ลุสฯเดิน เข้ามาด้วยเสียงหัวเราะตามด้วยเลวี่ที่เงียบ-*- และมาม่อนก็เช่นกัน
“พวกนายไม่ต้องมาทะเลาะกันแล้วนะ-*- ฉันไปนอนละ-0-“ฉันเดินหันหลังออกจากห้องนั่งเล่น ฮ้าว~ง่วงเป็นบ้า~พรุ่งนี้ ต้องตื่นมาทำอะไรอีกตั้งเยอะตั้งแยะตายแน่ฉันTT^TT ทำไมนะหรอ?...ก็พรุ่ง นี้...วันเกิดหมอนั้นไง! ค่อยดูเถอะ!!พรุ่งนี้จะ เป็นวันที่นายลืมไม่ลงไปชั่วชีวิตแน่ๆ!!!
แนะนำตัวนางเอกซะหน่อยนะค่ะ
ชื่อ:คุซาเนะ อาริน ชื่อเล่น: อาริน/เจ้าหญิง/ยัยงี่เง่า(?)
อายุ:24ปี
นิสัย: ภายนอก-เย็นชา ใจเย็น ฉลาด สุขุม ใจจริงๆ-ขี้โวยวาย ไม่มีคำว่า’เดียว’ อารมณ์ไม่คงที่ ซุ่มซ่ามเป็นที่1 สติแตกแล้วหยุดยาก
ความคิดเห็น