คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดจบของรักเรา - 01
Intro
วันนี้ฝนตก.. ดูท่าพายุจะเข้าด้วยแฮะ.. แต่จริงๆไม่ได้กังวลเรื่องนี้หรอก มันกังวลเรื่องอื่นต่างหาก ก็ตอนนี้แฟนหนุ่มของแบมแบมคนนี้ยังไม่กลับมาเลยน่ะสิ ตอนห้าโมงบอกว่าต้องไปทำโปรเจคบ้านเพื่อนอาจจะกลับดึกหรือถ้ามันไม่ทันก็คงจะนอนบ้านเพื่อน นี่ก็กำชับแล้วว่าถ้าถึงบ้านเพื่อนแล้วก็โทรมานะ แต่นี่มันจะทุ่มนึงอยู่แล้วพี่มาร์คก็ยังไม่โทรมาเลย คุณอาจจะงงในความสัมพันธ์อายุของผมกับแฟนใช่มั้ย งั้นจะตอบให้ ผมชื่อแบมแบม อายุสิบแปดตอนนี้เรียนมอหกอยู่ที่xxxไฮสคูล ผมคบกับพี่มาร์คตั้งแต่อยู่มอห้า ส่วนพี่มาร์คก็อยู่มอหกที่โรงเรียนเดียวกัน ตอนแรกเราก็รักกันดี รักกันมาก ตัวติดกันตลอดเวลาจนผมมาอยู่กับพี่เค้าที่ห้องนี้เลยแหละ คอนโดของพี่มาร์คอยู่ใจกลางกรุงโซล มองออกไปนอกกระจกบ้านใหญ่จะเห็นสวนสาธารณะใกล้ๆที่ต้นไม้เต็มไปหมด และเห็นโซลทาวเวอร์ด้วย.. ใครๆก็คงจะอยากมาอยู่ห้องแบบนี้ แต่อาจจะยกเว้นตัวผมเอง ใช่ อ่านไม่ผิดหรอก ผมอาจจะดีใจที่ได้มาอยู่กับคนรักที่ห้องใหญ่ๆหรูๆนี่..แต่ตอนนี้ ผมไม่มีความสุขเลย ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่ที่ความสุขของผมมันหายไป พอมองไปรอบๆตัวทำไมถึงเหลือแต่ความทรงจำในอดีต.. โซฟาที่เราเคยดูหนัง เล่มเกมด้วยกัน โต๊ะกินข้าวที่เราเคยตื่นขึ้นมากินข้าวเช้าด้วยกันและไปโรงเรียนด้วยกันในทุกๆวัน พอมองเข้าไปอีกนิดก็จะเป็นห้องนอนที่มีเตียงนอนที่เราเคยนอนกอดแนบอิงด้วยกันในทุกๆคืน ทำไมตอนนี้มันเหลือแค่ความทรงจำ ความทรงจำที่คิดถึงทีไรน้ำใสๆมันก็ไหลออกมาจากตาทุกที ผมไม่ใช่คนอ่อนแอ แต่ทุกคนก็ต้องมีมุมนี้ มีอารมณ์ที่มันไม่ไหวแล้ว ความรู้สึกที่มันเสียใจ คิดถึง โหยหา จนต้องระบายมันออกมาด้วยน้ำตามากมาย ไม่ได้อยากร้องไห้ ไม่อยากร้องไห้เลยจริงๆ..
สามเดือนก่อน..
“พี่มาร์คคคค ตื่นเร็ววว ตัวเองต้องไปเรียนปรับพื้นฐานวันนี้วันแรกน้า” ผมที่ตื่นมาตั้งแต่หกโมงรีบไปทำข้าวเช้าไว้ให้พี่มาร์คจนเสร็จก็รีบมาปลุกแฟนตัวโตที่ยังนอนกอดหมอนข้างอยู่บนที่นอน เฮ้อออ อีกไม่กี่เดือนก็จะสิบเก้าแล้วยังติดนิสัยขี้เซาอยู่เลยยยย แฟนใครเนี่ยยย
“งืมมม.. แปปนะครับแบม.. อีห้านาทีน้า”
“ตลกละพี่มาร์ค เร็วๆเลยยย นี่เจ็ดโมงสิบแล้ววว ตื่นเร็วว” โอยยย เหนื่อยครับ ทั้งฉุด กระชาก ลาก ดึง ก็ไม่ยอมจะลุกออกมาจากเตียงเลย อย่างนี้มันต้องใช้ท่าไม้ตาย!!
ตุ้บ!!
“โอ๊ยยยยย!!!” เสียงพี่มาร์คร้องออกมาอย่างสุดเสียง อิอิ ก็แหม.. ท่าไม้ตายที่ผมบอกเมื่อกี้ก็คือ การกระโดดลงไปนั่งทับพี่มาร์คน่ะสิ ดูซิ.. โดนทับขนาดนี้ยังจะหลับต่อได้มั้ย
“ตื่นได้แล้วววว เดี๋ยวไปสายนะคร้าบบบ” ผมโน้มตัวลงไปเขย่าตัวพี่มาร์คสองสามทีแต่ก็ต้องพลาดท่าเมื่อจู่พี่มาร์คก็พลิกตัวขึ้นมาอยู่บนตัวผมซะอย่างนั้น
จุ๊บ!
“มอนิ่งคิสครับแฟนมาร์คค” พี่มาร์คที่พลิกตัวขั้นมาอยู่ข้างบนก็โน้มหน้าลงมาก่อนจะจุ๊บลงเบาๆที่ริมฝีปากอวบอิ่มของแฟน
“งื้อออ มอนิ่งงง แต่พี่มาร์คไปอาบน้ำได้แย้วว” โดนจุ๊บแล้วงุ้งงิ้งขึ้นมาเลยครับ แหม่.. ก็คนมันเขินนี่นา
“โอเคคร้าบบบบ งั้นไปอาบน้ำให้พี่มะ?”
“บ้า! ไปอาบน้ำเร็วๆเลยไป!” ฮึ่ยยย ทำไมชอบใช้สายตาเจ้าเล่ห์นั่นกับรอยยิ้มเขี้ยวพิฆาตของตัวเองมาทำให้คนอื่นเขินอยู่เรื่อยเลยนะพี่มาร์คเนี่ยยย งื้ออออ
หลังจากพี่มาร์คอาบน้ำแต่งตัวแล้วมากินข้าวเช้าจนหมดก็จุ๊บผมอีกทีก่อนจะโบกมือบ๊ายบายเพื่อไปเรียนปรับพื้นฐานของปีหนึ่ง เฮ้ออออ ขออย่าให้มีสาวมาหลงรักพี่มาร์คเลยน้า สาธุ๊!
......................................
ก็ไม่มีอะไรมาก จู่ๆก็อยากดราม่าเลยให้ทุกคนมาดราม่าด้วยกัน
สารภาพตรงนี้เลยนะคะว่าไม่เก่งดราม่า ไม่เก่งเลยยย
คือส่วนใหญ่ฟิคดราม่าๆเค้าจะบรรยายยาวๆอะไรอย่างนี้
แต่นี่เราบรรยายไม่ค่อยเก่งไง ฮ่าๆๆ แต่ช่างมานนนน
ตอนนี้เราจะพยายามทำนิยายเรื่องนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้น้า
เลิ้ปมากคร้าาาา!!
#ฟิคจุดจบมบ
twitter: pimhzthun
ความคิดเห็น