รักสุดท้าย ของ นาย Play Boy

ลำดับตอนที่ #2 : คำสัญญาตอนเด็ก

  ใน วันเสาร์-อาทิตย์


  ปี๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

  เสียงบีบเเตรรถ ของชินที่มารับเพื่อนที่บ้านเพื่อไปบ้านพักตากอากาศของ พิ้งกี้

 "จะไปกันได้รึยัง ฮะ เนี่ย"

  เขาเรียกเพื่อนของเขาให้เร่งรีบ...............

 "เออ เดี๋ยวซิ"

 "เร็วดิ...."
   
  พอเสร็จพวกเขาก็พากันรีบไปบ้านพักตากอากาศของพิ้งกี้

  เเต่เเล้วก็ต้องหลงทางเมื่อเพื่อนของเขาจำทางม่ายได้
  
 "นี่เราหลงทางหรือนี่ เเย่ชะมัดเลย"

  เสียงเพื่อนของชินพูดด้วยความโมโห

 "โทรศัพท์หา พิ้งกี้ดิ"
  
  ชินพูดขึ้น

  "เออ"

   "ฮึ้ย สัญญาณม่ายมี"

  "กำ T_T "

  "นั้นไง มีคนเดินมา"

 ชินพูดขึ้นด้วยความดีใจเมื่อเห็นคนเดินผ่านมา

  "ถามเค้าสิว่าบ้าน กุหลาบขาว ไปทางไหน"

  พอเดินมาใกล้ ชิน ซึ่งเป็นคนเอ่ยถามก็ อึ้ง เมื่อเขามองเธอก็พบว่าเธอนั้นน่ารัก เพียงเเค่มองเธอก็รู้สึกถึงความอบอุ่น

  "เออ ตรงไปอีก 3 กิโลเมตร ก็ถึงเเล้วค่ะ"

  "ขะ ขอบคุณคับ"

 ชินอึ้ง เเละ ก็ทำอะไรม่ายถูก เขามองตามผูหญิงคนนั้น จนเพื่อนของเขาต้อง ตบหัว !!!!!!!!!

  "ไปได้ยัง"

  "เออ  เออ ไปกันได้เเล้ว"

  ในระหว่างที่เขาขับรถไป เขาคิดถึง ผู้หญิงคนที่เขาได้เจอ

  "นี่นายจะนอกใจ พิ้งกี้ไปชอบสาวคนนั้นเหรอ"

  "ป่าวหนิ หนุ่ม Play Boy อย่างชั้นนั้นเหรอจาไปชอบคนอย่างนั้น"

  "อย่างงั้นก็ดีเเล้ว"

พอถึง .................... 

   "ยินดีต้อนรับค่ะ"

 เสียง พิ้งกี้ พูดขึ้นเมื่อรถจอดที่หน้าบ้านของเขา 

 ทุกคนมองบ้านของเขา ที่เเสนร่มรื่นเหมาะเเก่การพักผ่อนเป็นอย่างมาก...

  "พิ้งกี้ นี่บ้านของเธอเหรอ"

  "ป่าวหรอก นี่คือบ้านของคุณพ่อ  แต่อีกไม่นานมันก็เป็นของชั้น เมื่อชั้นเรียนจบ เเละมีคู่ครอง"

  พร้อมกับหันหน้ามาทาง ชิน

 นายชินยิ้ม (แบบไม่สู้ดีนัก)  เเละคิดว่าวันนี้เค้าจะมาบอกเลิก เพราะ พิ้งกี้ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขาจนเกินไป เเต่อีใจไม่กล้าบอก เพราะ สัญญา ตอนเด็ก ที่ให้ไว้ 

  "ออ ลืมไป"

  เสียงนาย ชิน พูด
พร้อมกับพูดพร้อมกันกับเพื่อน

  "สุขสันวันเกิดนะคับ"

 พิ้งกี้ยิ้มดีใจ..................... (เป็นวันเกิดอายุครบ 17 ปี)

  งั้นเราไปนั่งเล่นกันดีกว่า  เดี๋ยวเเม่บ้านเตรียมงานเส็ด เราก็ค่อยไป ทานอาหารกัน

  "ไปค่ะ"

  พิ้งกี้เดินไป พร้อมกับควงเเขนของ ชิน เดินไปด้วย

  
 ตกเย็น..............................

  "ทุกคนคะ เดี๋ยวไปทานอาหารกันนะคะ"

  ทุกคนเดินไป เหลือเเต่นายชิน 

 "ชินคะ ทามไมม่ายไปทานอาหารกับเพื่อนละคะ"

 "คับ งั้นไปกานคับ"

  ทุกคนรับประทานอาหารกันอย่างอร่อย............ เเละเต้นรำทำเพลง กันอย่างสนุกสนาน ....................

  ชินเบื่อจึงไปเดินเล่นที่ ชายหาด *-)

  "ทำไมเราก็เจอเหตุการณ์อะไรแบบนี้ด้วยหนิ น่าเบื่อชะมัด เเล้วยังต้องมาคอยเป็นหุ่นไห้ยัย พิ้งกี้ควงเเขนอีก เซ็ง....................."

  ในงานนน

"อ้าวววว ชิน หายไปไหนเนี่ย....."

  เสียงพิ้งกี้ถาม เชน เพื่อนของ ชิน

  "เออ มันบอกว่าจะไปเดินเล่นเเถวชายหาดหนะ"

  พิ้งกี้เดินไปหาชิน 

 "ชิน ไม่สนุกเหรอ "

  "ป่าว หรอกคับ"

  "ชินคะ พิ้งกี้อยากไห้เรามาคบกันเเบบบจึงจังซักที นะคะ เเละอยากจะไห้ชินทำตามสัญญา ที่ไห้ไว้ตอนเด็กๆ"

  "คือตอนนี้ผมหนะ ยังต้องมีเรื่องต่างๆให้คิดมากมายเดี๋ยวเราค่อยคุยกัน เมื่อถึงเวลา 
เพราะตอนนี้เราก็ยังเรียนอยู่ ผมยังไพร้อมที่จะมีผู้หญิงคนเดียว"

  ชินหาข้ออ้างเพราะที่จริงเเล้ว นายชินไม่ได้รักพิ้งกี้เลย ที่ทำไปก็เพื่อคุณพ่อคุณเเม่ ที่ชอบบังคับลูกชายไห้คบคนดีมีสกุล

  "เเต่ตอนนี้ พิ้งกี้ รักชิน นิคะ"

  ในขณะนั้น เชนที่เดินตามมาก็ได้ยิน แต่ตอนนี้เขาก็กำลังชอบพิ้งกี้ด้วยสิ T_T "

   กำกำกำกำกำกำกำกำกำกำกำกำกำกำกำกกำกำกำกำกำกำกำกำกำกำกำกำกำกำ

   เขารีบวิ่งไป เพราะไม่อยากได้ยินสิ่งที่ พิ้งกี้พูด

  "ผมจะคบกับพิ้งกี้.........."

  "จริงเหรอคะ ขอบคุณมากคะ ในที่สุด ชินก็คบ พิ้งกี้"

  "ในฐานะ เพื่อนนนนนนน "

  "อะไรนะคะ"

  "ยังงัยพิ้งกี้ก็จะ รัก ชิน เเละจะตามชินไปเเบบนี้หละค่ะ ชอบดู"

 พิ้งกี้พูดอย่างโมโห  เเล้วก็ร้องไห้ พร้อมกับรีบวิ่งไป

 เธอหยุดเเละนั่งร้องไห้ 

 เชนเดินมาเห็น พิ้งกี้เป็นไรอะ

  "นายอย่ามายุ่ง"

  "เธอคงทะเลาะกับ ชิน มาใช่ไหม"

  "เเล้วจะทำไม ในชินเค้าไม่รักชั้น"

  พิ้งกี้ตีเชน..............

 "เเต่ชั้น ชอบ เธอ........"

  พิ้งกี้หยุตี เเละเงียบไป 
พร้อมกับพูดขึ้นอีกว่า

 "มันไม่เหมือนกัน"

 เชนรู้สึกโกรธ เเต่ก็ไม่กล้าทำอะไร เพราะไม่อยากตัดมิตรภาพเพื่อน จากกกกชิน

 ชินเบื่อมากกกกกกกกกกกกกก เขาขี่รถกลับบ้านอย่างรวดเร็ว

************************************************************************************************