ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สาเหตุใจหวั่นไหว
"โทรุ"
ทวนวามำันหนอยีว่า สรุปผมเลย้อแบยัยฮารุไปที่สถานีอนามัยออีเนึ ึ่ใ้เวลาเินทาสามั่วโม!!
อนนี้ผ่านมาั่วโมรึ่แล้ว ผมเหนื่อยมานอยาเป็นลม
"นี้ยัยบ๊อ!! ไม่รู้ทำไม้อมาเป็นวันนี้้วย
ันลำบานะเนี้ย..."
ผมบ่นไปพลาแบยัยนี้ไป โอยยยยย! เมื่อไหระถึเนี้ยยยยย!!!
"น้ำาาาา น้ำื่มแฟรี่าาาาาา"
"โอ๊ะ!! มีน้ำื่มแฟรีนี่นา"
ผมเหลือบไปเห็นร้าน้าำลัแน้ำื่ม ผมเลยรีบไปหาป้าเาแล้วอ
วาม่วยเหลือ อิอิ ไม่้อไปที่ไลๆแล้ว
"ป้ารับ มีนเป็นลม!!!"
"ว้าย!!! รอแป้บนะพี่ไปเอาผ้า่อน"
พี่พนัานรีบไปเอาผ้ามาปูให้ ผมวายัยฮารุลบนผ้า
ป้าเาบออย่าระหืระหอบ นที่้อระหืระหอบือผมนะป้า!!!
"หนู! หนูรีบลายเสื้อผ้าให้แฟนหนูเร็ว!!"
.....เี๋ยวนะ??!! "แฟน" หรอ?!! "ลายเสื้อผ้า" หรอ?!!
เฮ้ย!!!เ้าใผิแล้วนะป้าาาาา!!!!
สมอมันยะแยสุๆที่ป้าเาบอ แ่ทำไม....ใ....พอฟัำพวนี้ ใมันหวิวๆแหะ
"เ้าใผิแล้วนะป้า!!! ยัยนี้เป็นน้อผมนะ แล้วป้าิอะไรเนี้ยให้ผม
ถอเสื้อยัยนี้!!! ป้าะให้ผมปล้ำหรอ?!!!"
เฮ้ย!!!พูไรไปวะ
"นี้!!! ันเป็นพี่นะยะ!!!! และที่้อลายเสื้อ
เพราะนเป็นลมเา้อลายเสื้อให้อาาศระบาย!!!! เป็น
วิธีพยาบาลเบื้อ้นยะ!!!!"
ว่าแล้วผมไม่อยาัใป้าเลยรีบลายเสื้อยัย โอยยยยย!
ใมันเ้นอย่าับแผ่นินสะเทือน!! อย่าับยัษ์แสนัวระทืบโล!!!!
ผ่านไป2นาที
เฮ้อ.....ในที่สุ ผมลายเสื้อเสร็ะที และะที่ผมำลัะลุไปเอา
ยามาป้า
"ท....โทรุ"
"เอ๊ะ?!! ฮารุ!! "
ฮ่าๆ!!!ฮารุฟื้นแล้ว ผมีในแทบาสิ แ่เอ๊ะ?!!ทำไม
ผมีในลืมัวแบบนี้นะ? แ่่าเหอะ
ผมรีบไปอยัยฮารุทันที
"โถ่!!ันนึว่าเธอะายแล้ว"
"หนอยยยยย!!!! อีาบ้า!!!! ันยัไม่าย!
เพราะนายนั้นล่ะันถึสลบ!! ไปป่วนร้าน้าเาทำไม!!!"
"เอ๊ะ?! อ๋อ!! ันแ่ไปเ็บไ่าที่แิมฟรีมา
ไว้ิน่อหลายๆวันไ"
"อ....อ้าว!! ั้น...็่าเฮอะยะ!!"
ยัยฮารุหน้าแเลยทำอนผม ผมนี้ไม่รู้ะทำยัไับยัยนี้ีแหะ
ผมรีบไปอบุป้าเาแล้วเรียมัวลับหอพั
นระทั่หายนะมาบัเิ
"นี้!!!เพื่อเป็นารไถ่โทษ นาย้อแบันลับหอ!!!"
"อะไรนะ??!!! ันแบเธอมารอบนึแล้วนะ ันเหนื่อยนะ"
"ไม่รู้ล่ะ!!! ถ้าไม่แบไป ็ไม่้อมาิน้าว!!!"
"เฮอะ!!! ถ้าหมายถึ้าวสัปาห์นี้ล่ะ็...ันเรียมแล้ว!!"
"ันหมายถึอเือนๆทั้หม"
....ไั้น?!!! ผมเลยำใแบยัยนี้ไป แ่ว่า....มันแ่าาอนมาเลยแหะ
อนมาเหนื่อยมา แ่อนลับ....ทำไมไม่รู้สึเหนื่อยแ่เป็นรู้สึีใ...
"นี้ฮารุันมีเรื่อะ......"
"อ้อ!!โทรุ ันมีเรื่อะ....."
ผมับฮารุพูพร้อมันพอี มันะไม่สมเหุผมที่ผมเิน
แ่ที่สมเหุผลือ....หน้าผมับยัยฮารุันนันพอี!!!!!!!!!!!
ใล้ันนผฝุ่นลอเ้าไปไม่ไ้! ปาเือบแะันแล้ว้วย
ผมรีบหันหน้าหนีทันที เพราะผมเิน!!!
".....อโทษนะ"
"...ํน่าหา้ออโทษ!!!!"
ผมาฝาหรือเปล่า ฮารุไม่ไ้โรธแ่เินนหน้าแเป็นมะเือเทศ
ผมเห็นเลยพลอยเินไป้วย
วันนี้ ือุเริ่ม้นอเรื่อป่วนๆ(ใ) ผมลอมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น