ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 2-4
เสียงหัวเราะร่วนของนักเรียนชายดังขึ้นที่โต๊ะอาหารตัวหนึ่ง โก้และเจ๋งนั่นเอง พวกเขากำลังหัวเราะท้องคดท้องแข็งหลังจากได้ยินเรื่องที่แม็กซ์เล่าให้ฟัง เกี่ยวกับความหลงตัวเองแบบไม่ลืมหูลืมตาของยายหิ่งห้อย...
“ฮ่า ฮ้า... ผู้หญิงอะไรวะหลงตัวเองชิบเป๋ง!!” โก้พูด เขายังขำอยู่
“นั่นอะดิ!! กูล่ะไม่กล้าพูดอะไรต่อเลย แม่งใส่เป็นชุดๆ อยู่คนเดียว” แม็กซ์ระบายอารมณ์กับเพื่อนตน
“เอ่อ... แล้วมึงนึกไงวะ? ถึงได้ไปลงบันไดทางนั้นน่ะ บันไดอีกทางใกล้โรงอาหารกว่าตั้งเยอะ นี่อย่าบอกน่ะเว้ย!! ว่ามึงเองก็ตั้งใจไปหาจีบหญิงแถวนั้นเหมือนกัน ใช่เปล่า...?”
เจ๋งตั้งข้อสังเกต พลางแหย่แม็กซ์ไปในตัวด้วยความสนุก แต่แม็กซ์ไม่รู้สึกสนุกไปด้วย เขาเปลี่ยนสีหน้าทันทีที่ได้ยิน ก่อนที่จะเล่าเรื่องเมื่อครู่ เขาก็ลืมนึกถึงข้อนี้ไปเสียสนิท ...จะให้สองคนนี้รู้ไม่ได้ว่าเขาวางแผนจะทำอะไรอยู่!!...
“เอ่อ...อ๊ะ!! วันนี้เรียนคอมฯ ชั่วโมงไหนวะเนี่ย แย่เลยวะ...กูลืมเอาหนังสือมาวะ!!” แม็กซ์แกล้งเฉไฉไปเรื่องอื่น แต่เขาคงทำไม่แนบเนียนพอ จึงถูกโก้รุกถามเรื่องเดิมอีก
“เฮ้ย!! อย่าเปลี่ยนเรื่องซิวะ ...นั่นแน่!! แสดงว่ามึงต้องไปหาจีบหญิงอย่างที่ไอ้เจ๋งมันบอกจริงๆ แน่ๆ เลย!! ...บอกมานะโว้ย ว่ามึงแอบไปเล็งใครไว้!!”
แม็กซ์นิ่งอึ้งไปเล็กน้อย ทั้งโก้และเจ๋งต่างก็จ้องมาทางเขาเป็นตาเดียวกันเพื่อรอคำตอบ ในที่สุดเขาก็พูดตัดบทไปว่า
“ไม่มีเว้ย!! จนป่านนี้กูยังไม่ชอบใครเป็นเรื่องเป็นราวเลย ขี้เกียจวะเจอหน้าหญิงคนไหนก็ ป๊อบ!! พี่ป๊อบ!! กูละเซ็งชิบ...!! พอเหอะอย่าไปพูดถึงแม่งเลย!!”
เขาไม่อยากให้คุยวนเวียนกันอยู่ที่เรื่องนี้เลย เหตุผลก็คือเขากลัวว่าหากให้สองคนนี้ถามไปถามมาแล้ว เขาอาจจะจนมุม เผยเรื่องแผนการเจาะระบบให้พวกนี้รู้ไปเสียก่อน อีกอย่างพูดเรื่องแบบนี้ทีไร มันแค้นไอ้ป๊อบไม่หาย เพราะยังทำใจเรื่องเพื่อนหญิงชั้น ม. 2 ที่เขาเคยแอบชอบอยู่ไม่ได้ จนปานนี้แม็กซ์ก็ยังคงคิดถึงเธอคนนั้นอยู่
“เอ่อ! พูดถึงเรื่องเรียนคอมฯ ...พวกมึงรู้เปล่าว่าวันเนี้ย เค้าจะให้ไอ้ป๊อบมันมาสอนคอมฯ เราในชั่วโมงเรียนด้วย...” เจ๋งเอ่ยขึ้นเพื่อหาเรื่องใหม่คุยกัน
“เหรอ! มึงรู้ได้ไงวะ เมื่อวานก็โดดเรียนด้วยกันนี่หว่า?” โก้ถามขณะกำลังกระดกน้ำแข็งที่อยู่ในแก้วใส่ปาก
“อ๋อ... ก็...” เจ๋งมีท่าทางลังเลเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดต่อไปว่า “...กูได้ยินมาจากคนที่ห้องของไอ้ป๊อบมันพูดกันเมื่อเช้าน่ะ ...เห็นบอกว่าอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ครูจะให้มันช่วยสอนชั้น ม. 3 ก่อน แล้วอาทิตย์หน้าค่อยไปช่วยสอนน้อง ม. 1”
“เฮ้อ!! กูชักจะเบื่อชื่อ ‘ป๊อบ’ นี่จริงๆ ซะแล้ววะ ...ได้ยินแล้วคลื่นไส้ยังไงก็ไม่รู้!!”
แม็กซ์พูดน้ำเสียงเซ็งสุดฤทธิ์ ...เกิดอะไรขึ้นกับโรงเรียนนี้กันนะเนี่ย!! กะอีแค่เด็กคนหนึ่งได้รางวัลรองชนะเลิศระดับประเทศแค่เนี้ย ถึงกับจะยกตำแหน่งอาจารย์ให้มันเลยหรือไง? ทำไมมันเว่อร์อย่างนี้ฟะ...
แต่ความคิดอิจฉาของแม็กซ์ก็ต้องหยุดลงและหายไปทันที เมื่อความคิดอีกอันหนึ่งพุ่งปรี๊ดขึ้นมาแทนที่ในหัวสมอง ...เจ๋งได้ยินมาจากคนของห้องไอ้ป๊อบงั้นเหรอ?...
“ไอ้เจ๋ง!! แล้วมึงรู้เปล่าวะ? ...ว่าห้องไอ้ป๊อบมันเรียนคอมฯ วันไหน? ชั่วโมงอะไร?”
เจ๋งหันมามองแม็กซ์แล้วทำหน้างงๆ แต่ก็ตอบไปว่า
“เอ...รู้สึกว่าจะเรียนพรุ่งนี้นะ ตอนชั่วโมงที่ห้าละมั้ง”
...พรุ่งนี้ ชั่วโมงที่ห้า เหรอ?... แม็กซ์ครุ่นคิด ...งั้นเขาก็ต้องรอไปจนถึงพรุ่งนี้น่ะสิ กว่าจะรู้ว่านายป๊อบนั่งอยู่ตรงไหน เฮ้อ!! ไอ้ป๊อบมันนั่งเรียนตรงไหนวะ ?...
ดูเหมือนเสียงความคิดของเขา จะถูกสมองแปลออกไปเป็นคำพูดโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เจ๋งพูดขึ้นมาว่า
“...ไอ้ป๊อบมันนั่งอยู่ที่คอมฯ ตัวเดียวกับกูเอง ...มึงถามไปทำไมวะ?”
“ฮะ!!... เมื่อกี้ว่าไงนะ!? ...ไอ้ป๊อบนั่งที่เดียวกับมึงเหรอ แล้ว...ทำไมมึงมาบอกกูวะ?”
แม็กซ์เอ่ยด้วยความดีใจระคนประหลาดใจ เขาไม่นึกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการมาง่ายๆ อย่างนี้ รู้อย่างนี้ไม่เสียเวลาไปหาซะให้ยากหรอก ว่าแต่ว่า...ทำไมจู่ๆ ไอ้เจ๋งมันถึงตอบออกมาได้ล่ะ?
โก้กับเจ๋งมองหน้ากันแบบงงๆ ก่อนที่จะหันมามองหน้าแม็กซ์ ...โก้เป็นฝ่ายพูดให้แม็กซ์หายสงสัย
“ก็เมื่อกี้มึงถามออกมาเองไม่ใช่เหรอ ...ว่าไอ้ป๊อบมันนั่งเรียนอยู่ตรงไหน ?... ไอ้นี่ท่าจะเพี้ยนซะแล้ว!!”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น