ลำดับตอนที่ #32
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : 8-1
แล้วเช้าวันจันทร์อันสดใสก็เยือนมาถึง แม็กซ์ไปถึงโรงเรียนเวลาเกือบแปดนาฬิกาด้วยความกระตือรือร้นอย่างเต็มเปี่ยม ...ที่โรงเรียนมีอาจารย์คอยดูแลนักเรียนเยอะขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ส่วนนักเรียนทั่วไปก็ดูท่าทางจะรู้เรื่องการฆ่าตัวตายของรุ่นพี่โจกันแล้ว แต่เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องที่โอ๋ถูกทำร้ายนั้น จะมีคนรู้อยู่สักกี่คนกัน...
“เฮ้ย!! ไอ้แม็กซ์มึงรู้มั้ย มีคนฆ่าตัวตายในโรงเรียนเว้ย!!”
เสียงทักทายของโก้ดังมาตั้งแต่แม็กซ์ยังไม่เข้าห้อง ขณะนี้ภายในห้อง โก้และเจ๋งกำลังรวมกันกับกลุ่มนักเรียนชายคนอื่น เพื่อพูดคุยกันถึงเรื่องนี้อยู่
“เนี่ย!! กูได้ยินมาว่า เมื่อคืนวานผีพี่โจก็ออกอาละวาดแล้วนะโว้ย ภารโรงที่นี่เจอไปเต็มๆ!!” นักเรียนชายคนหนึ่งในกลุ่มเล่าอย่างออกรสออกชาด
“เรื่องเป็นไงวะ!!”
แล้วทุกคนที่ล้อมวงกันอยู่ ก็ตั้งใจฟังกันยกใหญ่ ...ทำไมไอ้เรื่องไม่เป็นวิทยาศาสตร์แบบนี้มันถึงได้ชอบกันนักวะ!!? แม็กซ์คิดในใจ ...แต่กระนั้นก็อดเดินเข้าไปร่วมฟังกับพรรคพวกไม่ได้ จนกระทั่งเสียงออดดังเรียกไปเข้าแถวหน้าเสาธง นักเรียนในห้องจึงแยกย้ายกันลงไปข้างล่าง
ขณะเดินลงด้านล่าง โก้ก็บอกกับแม็กซ์ถึงอีกเรื่องหนึ่งที่เขารู้
“ไอ้แม็กซ์ เมื่อวานซืนก็มีนักเรียนถูกแทงอยู่ในโรงเรียนเรานะโว้ย มึงรู้เปล่า?”
แม็กซ์ส่ายหน้า เพราะในใจเขาอยากรู้ว่าผู้คนเล่ากันถึงเรื่องนี้ยังไงบ้าง...
“เห็นไอ้เจ๋งว่า เป็นเด็กผู้หญิงวะ อยู่ ม. เดียวกันกับเรานี่แหละ ...ใช่มั้ยวะเจ๋ง!?”
“เออ... ตอนนี้รักษาตัวอยู่โรงพยาบาล เค้าว่าเป็นแฟนพี่โจที่ตายด้วยน่ะเว้ย!!” เจ๋งหันมาเสริม
“มึงรู้มาจากไหนวะ? ไอ้เจ๋ง” แม็กซ์ถามเจ๋งพลางคิด ...ทำไมเรื่องพรรค์นี้มันแพร่กระจายเร็วนักนะ
เจ๋งทำทีอึกอักพลางนึกนิดหน่อย แล้วก็บอกว่า
“อ เอ่อ...พวกผู้หญิงชมรมเชียร์เค้าพูดกันมาน่ะ กูบังเอิญไปได้ยินเข้า แต่เรื่องนี้รู้กันน้อยนะโว้ย มึงสองคนอย่าคุยให้อาจารย์ได้ยินเชียว เดี๋ยวจะซ้ำชั้นไม่รู้ตัว!!”
“คุยกันเรื่องนี้ทำไมต้องซ้ำชั้นด้วยวะ?”
“ก็พวกอาจารย์น่ะ ปิดข่าวนี้กันจะตาย พวกที่อยู่ในเหตุการณ์ทุกคน โดนอาจารย์สั่งห้ามพูดทั้งนั้น ...เนี่ยพวกตำรวจนอกเครื่องแบบ แฝงตัวมาเป็นยามก็มีนะโว้ย เค้ากลัวมีคนโรคจิตแอบปนเข้ามาส่งนักเรียน!!”
“มึงนี่ทำไมรู้อะไรดีๆ เยอะจัง?”
แม็กซ์ตั้งข้อสังเกตถาม แต่ก็ไม่มีคำตอบอะไรจากเจ๋งผู้ล่วงรู้ จังหวะนั้นพวกเขาทั้งสามลงมาถึงชั้นล่างพอดี มีเด็กนักเรียนวิ่งบ้าง เดินบ้าง ผ่านหน้าไปเพื่อเข้าแถวกัน ...แล้วจู่ๆ !!!...เจ๋งก็ร้องโอ้ยลั่นขึ้น พลางล้มลงเอามือกุมท้องดิ้นบิดไปมาอยู่กับพื้น น้ำลายทะลักฟูมปากฟ่อง ลูกนัยน์ตาเหลือกโตปานจะทะล้นออกนอกเบ้า...!!
“เฮ้ย!! เป็นไรไปวะ ไอ้เจ๋ง!!” โก้ร้องเสียงหลง
“ช่วยกันแบกไปห้องพยาบาลก่อนเร็ว!!!” แม็กซ์ร้องบอก
นักเรียนแถวนั้นครั้นได้รู้เรื่อง ก็ทยอยพากันกรุ้มรุมมองดูเด็กนักเรียนที่ลงไปนอนดิ้นอยู่ที่พื้น สองเพื่อนซี้ช่วยกันหิ้วปีกเจ๋งคนละข้าง แล้วแหวกผู้คนที่นับแต่จะมามุงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตรงไปยังห้องพยาบาลของโรงเรียน ครู่หนึ่งอาจารย์สามสี่คน และยามอีกสองคนก็วิ่งเข้ามาช่วย บรรยากาศโดยรอบวุ่นวายอลหม่านสิ้นดี...
แม็กซ์วิ่งตามพวกอาจารย์และยามไป พลางใจก็คิดสับสน ...นี่เรื่องแปลกๆ ยังไม่จบสิ้นลงอีกเหรอเนี่ย!!? ...แล้วเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกันกับเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้หรือเปล่านะ!!
ขณะกำลังวิ่งอยู่นั้น สายตาเขาก็พานไปเห็นร่างของชายคุ้นตาสองคน ที่ยืนปะปนกับฝูงชนอยู่ใกล้ๆ ห้องพยาบาล ...รุ่นพี่บอย และรุ่นพี่เบลนั่นเอง!! ด้วยระยะทางที่ไม่ห่างนักพอจะทำให้แม็กซ์อ่านสีหน้าและแววตาของสองคนนั้นออกได้อยู่บ้าง กิริยาท่าทีที่ไร้ความตื่นตระหนกและลักษณะการจ้องมองของพวกเขา ดูคล้ายกำลังสมน้ำหน้าเพื่อนซี้ของเด็กหนุ่มอย่างไรพิกล...
ความเอะใจสะกิดให้แม็กซ์จำต้องยั้งคิด สงสัยว่างานนี้เขาต้องตั้งสมมติฐานใหม่ขึ้นมาอีกอันซะแล้ว...!!!
“เฮ้ย!! ไอ้แม็กซ์มึงรู้มั้ย มีคนฆ่าตัวตายในโรงเรียนเว้ย!!”
เสียงทักทายของโก้ดังมาตั้งแต่แม็กซ์ยังไม่เข้าห้อง ขณะนี้ภายในห้อง โก้และเจ๋งกำลังรวมกันกับกลุ่มนักเรียนชายคนอื่น เพื่อพูดคุยกันถึงเรื่องนี้อยู่
“เนี่ย!! กูได้ยินมาว่า เมื่อคืนวานผีพี่โจก็ออกอาละวาดแล้วนะโว้ย ภารโรงที่นี่เจอไปเต็มๆ!!” นักเรียนชายคนหนึ่งในกลุ่มเล่าอย่างออกรสออกชาด
“เรื่องเป็นไงวะ!!”
แล้วทุกคนที่ล้อมวงกันอยู่ ก็ตั้งใจฟังกันยกใหญ่ ...ทำไมไอ้เรื่องไม่เป็นวิทยาศาสตร์แบบนี้มันถึงได้ชอบกันนักวะ!!? แม็กซ์คิดในใจ ...แต่กระนั้นก็อดเดินเข้าไปร่วมฟังกับพรรคพวกไม่ได้ จนกระทั่งเสียงออดดังเรียกไปเข้าแถวหน้าเสาธง นักเรียนในห้องจึงแยกย้ายกันลงไปข้างล่าง
ขณะเดินลงด้านล่าง โก้ก็บอกกับแม็กซ์ถึงอีกเรื่องหนึ่งที่เขารู้
“ไอ้แม็กซ์ เมื่อวานซืนก็มีนักเรียนถูกแทงอยู่ในโรงเรียนเรานะโว้ย มึงรู้เปล่า?”
แม็กซ์ส่ายหน้า เพราะในใจเขาอยากรู้ว่าผู้คนเล่ากันถึงเรื่องนี้ยังไงบ้าง...
“เห็นไอ้เจ๋งว่า เป็นเด็กผู้หญิงวะ อยู่ ม. เดียวกันกับเรานี่แหละ ...ใช่มั้ยวะเจ๋ง!?”
“เออ... ตอนนี้รักษาตัวอยู่โรงพยาบาล เค้าว่าเป็นแฟนพี่โจที่ตายด้วยน่ะเว้ย!!” เจ๋งหันมาเสริม
“มึงรู้มาจากไหนวะ? ไอ้เจ๋ง” แม็กซ์ถามเจ๋งพลางคิด ...ทำไมเรื่องพรรค์นี้มันแพร่กระจายเร็วนักนะ
เจ๋งทำทีอึกอักพลางนึกนิดหน่อย แล้วก็บอกว่า
“อ เอ่อ...พวกผู้หญิงชมรมเชียร์เค้าพูดกันมาน่ะ กูบังเอิญไปได้ยินเข้า แต่เรื่องนี้รู้กันน้อยนะโว้ย มึงสองคนอย่าคุยให้อาจารย์ได้ยินเชียว เดี๋ยวจะซ้ำชั้นไม่รู้ตัว!!”
“คุยกันเรื่องนี้ทำไมต้องซ้ำชั้นด้วยวะ?”
“ก็พวกอาจารย์น่ะ ปิดข่าวนี้กันจะตาย พวกที่อยู่ในเหตุการณ์ทุกคน โดนอาจารย์สั่งห้ามพูดทั้งนั้น ...เนี่ยพวกตำรวจนอกเครื่องแบบ แฝงตัวมาเป็นยามก็มีนะโว้ย เค้ากลัวมีคนโรคจิตแอบปนเข้ามาส่งนักเรียน!!”
“มึงนี่ทำไมรู้อะไรดีๆ เยอะจัง?”
แม็กซ์ตั้งข้อสังเกตถาม แต่ก็ไม่มีคำตอบอะไรจากเจ๋งผู้ล่วงรู้ จังหวะนั้นพวกเขาทั้งสามลงมาถึงชั้นล่างพอดี มีเด็กนักเรียนวิ่งบ้าง เดินบ้าง ผ่านหน้าไปเพื่อเข้าแถวกัน ...แล้วจู่ๆ !!!...เจ๋งก็ร้องโอ้ยลั่นขึ้น พลางล้มลงเอามือกุมท้องดิ้นบิดไปมาอยู่กับพื้น น้ำลายทะลักฟูมปากฟ่อง ลูกนัยน์ตาเหลือกโตปานจะทะล้นออกนอกเบ้า...!!
“เฮ้ย!! เป็นไรไปวะ ไอ้เจ๋ง!!” โก้ร้องเสียงหลง
“ช่วยกันแบกไปห้องพยาบาลก่อนเร็ว!!!” แม็กซ์ร้องบอก
นักเรียนแถวนั้นครั้นได้รู้เรื่อง ก็ทยอยพากันกรุ้มรุมมองดูเด็กนักเรียนที่ลงไปนอนดิ้นอยู่ที่พื้น สองเพื่อนซี้ช่วยกันหิ้วปีกเจ๋งคนละข้าง แล้วแหวกผู้คนที่นับแต่จะมามุงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตรงไปยังห้องพยาบาลของโรงเรียน ครู่หนึ่งอาจารย์สามสี่คน และยามอีกสองคนก็วิ่งเข้ามาช่วย บรรยากาศโดยรอบวุ่นวายอลหม่านสิ้นดี...
แม็กซ์วิ่งตามพวกอาจารย์และยามไป พลางใจก็คิดสับสน ...นี่เรื่องแปลกๆ ยังไม่จบสิ้นลงอีกเหรอเนี่ย!!? ...แล้วเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกันกับเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้หรือเปล่านะ!!
ขณะกำลังวิ่งอยู่นั้น สายตาเขาก็พานไปเห็นร่างของชายคุ้นตาสองคน ที่ยืนปะปนกับฝูงชนอยู่ใกล้ๆ ห้องพยาบาล ...รุ่นพี่บอย และรุ่นพี่เบลนั่นเอง!! ด้วยระยะทางที่ไม่ห่างนักพอจะทำให้แม็กซ์อ่านสีหน้าและแววตาของสองคนนั้นออกได้อยู่บ้าง กิริยาท่าทีที่ไร้ความตื่นตระหนกและลักษณะการจ้องมองของพวกเขา ดูคล้ายกำลังสมน้ำหน้าเพื่อนซี้ของเด็กหนุ่มอย่างไรพิกล...
ความเอะใจสะกิดให้แม็กซ์จำต้องยั้งคิด สงสัยว่างานนี้เขาต้องตั้งสมมติฐานใหม่ขึ้นมาอีกอันซะแล้ว...!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น