ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : 5-2
ภาพสถานที่เกิดเหตุละลานตาอยู่เต็มหน้าจอของเขาไปหมด แม็กซ์เพิ่งเปิดดูเมื่อครู่เพราะนึกขึ้นได้ว่าเขามีสแกนเนอร์ที่ใช้การ์ดนี้ได้ เมมโมรี่การ์ดของหิ่งห้อยเก็บรูปได้ทั้งหมดหกสิบสี่รูป สิบสองรูปแรกเป็นรูปนายป๊อบในมุมต่างๆ ...เขาเองจำต้องยอมรับฝีมือยายตัวแสบนี้อยู่เหมือนกัน เพราะรูปของไอ้ป๊อบที่ถ่ายออกมานั้น มันช่างดูหล่อ เท่ เก๋ สมาร์ท อะไรเช่นนี้ ...ก็น่าอยู่หรอกที่โอ๋ขวัญใจเขาจะหลงชื่นชอบอยู่ได้นานสองนาน
ทว่าแม็กซ์สนใจภาพของที่เกิดเหตุเสียมากกว่า สามรูปแรกของที่เกิดเหตุ เป็นรูปกลอนประตูที่ปรากฏเป็นเส้นขาวๆ ขวางอยู่ตรงร่องระหว่างบานและวงกบ ภาพมันฟ้องชัดว่าห้องนี้ถูกลงกลอนจากด้านในแน่นอน รูปต่อๆ ไปเป็นรูปราวระเบียงบริเวณนั้นไล่มุมไปเรื่อยๆ ห้าหกรูป จากนั้นก็เป็นภาพภายในตรงบริเวณอ่างล้างหน้าสามภาพ ถัดมาสองรูปหิ่งห้อยถ่ายภาพพื้นรอบๆ ซึ่งติดภาพถังและขยะที่หล่นเกลื่อน ...นี่ดีนะที่ไม่ติดตอนที่ไอ้ป็อบมันล้มหัวทิ่มไปด้วย มันอย่างนั้นเขาจะก๊อปแล้วไปประจานลงเน็ตซะเลย!!...
ต่อๆ มาก็เป็นภาพแนวบานเกล็ดกระจกฝ้าที่ทอดตัวยาวบริเวณด้านหน้า ยายหิ่งห้อยเก็บแม้กระทั่งภาพขอบมุมของกระจก ทำให้เห็นภาพสะท้อนของตัวเธอ ไอ้ป๊อบที่กำลังก้มเก็บขยะมาวางที่เดิม และอาจารย์ปริญญาที่หันหลังให้กระจกทำท่าอ้อมตัวไปมองด้านหลังประตู
ภาพบริเวณด้านหน้ามีราวยี่สิบกว่ารูป แม็กซ์เองเปิดผ่านๆ ไปมิได้จดจ้องสังเกตเท่าไรนัก ส่วนต่อมาเป็นภาพบริเวณภายในที่มีเลือดเจิ่งนอง ...ยายนี่มันไม่กลัวอะไรเลยหรือไงฟะเนี่ย!?...แม็กซ์คิด ถ้าเป็นเขาคงไม่กล้าถ่ายภาพพวกนี้อย่างแน่นอน? ...บริเวณรอบนอกของห้องดูปกติดี ภาพของรุ่นพี่บอยที่กอดตัวเองตัวงอข้างรางปัสสาวะอยู่ก็ติดมากับเขาด้วย ภาพสีหน้ารุ่นพี่เบลที่ตื่นตระหนกพร้อมกับกอดประคองเพื่อนที่นั่งอยู่อีกรูป ทำให้แม็กซ์รู้สึกสะเทือนใจยิ่ง ...ถ้าเป็นไอ้โก้หรือไอ้เจ๋งตายแบบนี้เราจะทำยังไงหว่า?...
ภาพในห้องถ่ายหนักชายที่ไม่เกี่ยวข้อง ยายหิ่งห้อยก็ไม่เว้น ...คุณเธอถ่ายรูปมาทุกห้อง ๆ ละสองรูปสามรูป ห้องน้ำดูสะอาดดีไม่มีอะไรผิดสังเกต ...จนกระทั่งมาถึงภาพที่ห้าสิบสอง แม็กซ์ก็ต้องเบือนหน้าหนีด้วยความสยอง ทว่าก็ยังหรี่ตาดูพอให้เห็นแวบๆ อยู่ ภาพเลือดที่สาดกระจายบริเวณใบหน้าและเลยประไปทั่วผนังด้านหลังร่างรุ่นพี่โจ เลือดนองท่วมทั่วพื้นแดงเถือกจนทิชชูสองสามก้อนที่ถูกขยำทิ้งไว้แถวนั้นดูเปียกแดงไปด้วย ร่างนั้นนั่งชันเข่าข้างซ้ายพิงโถส้วมแบบนั่งยองไว้ ส่วนอีกข้างเหยียดยาว มือข้างซ้ายวางจมลงคอห่านพอดีเป๊ะ ข้างขวาที่มีบาดแผลงอขดวางไว้บนตัก คัตเตอร์มรณะด้ามเหลืองมีเลือดกระเซ็นติดอยู่หล่นหลบข้างอ่างใส่น้ำ โทรศัพท์มือถือคว่ำหน้าตกอยู่หลังโถส้วม คอรุ่นพี่เอียงพับไปทางซ้าย เสื้อนักเรียนสีขาวเปื้อนเต็มไปด้วยเลือดที่สาดกระเซ็นใส่
ภาพนั้นยังมีอีกหลายระดับและหลายมุมมอง ยายหิ่งห้อยซูมระยะใกล้ไกลถ่ายไว้นับสิบๆ รูปทั้งๆ ที่มองไม่เห็นเพราะต้องยื่นกล้องขึ้น ภาพต่อๆ มาก็สยองไม่แพ้กันจนแม็กซ์เริ่มเสียวสันหลังและขนหัวคล้ายจะลุกตั้ง ...ทำไมต้องเสือกลุกขึ้นมาดูรูปบ้าๆ อย่างนี้ตอนกลางคืนด้วยฟะ!!?... ไวเท่าความคิด เขารีบเลื่อนเมาส์ไปปิดโปรแกรมแสดงรูปทันที กดผิดกดถูกอยู่สักพักโปรแกรมแสดงรูปก็ปิดลง แต่...มายก๊อด!!...มันสายไปเสียแล้ว ...ภาพที่เขาไม่อยากจำ กลับติดตาตรึงจิต แนบสนิทอยู่ในสมอง ครั้นหมุนตัวหันกลับเพื่อหลบแสงจากจอ ก็พลันเห็นภาพร่างนายโจใบหน้ายะโส ลอยละล่องบางเบาอยู่ตรงผนังด้านหน้าอย่างไม่เกรงกลัวแสงจ้าจากหลอดฟลูออเรนเซนต์ กลุ่มเงาเจือจางลอยเข้าใกล้พลางเอื้อมมือดิ่งตรงมา คล้ายจะคว้าฉุดมือซ้ายเขา ท่าทีราวกับชักชวนให้ไปอยู่ด้วยกันซะงั้น...!!?
แม็กซ์เหงื่อแตกพล่าน ใจเต้นสั่นแรง เขาสะบัดหัวไปมาและกระพริบตาถี่ๆ อยู่หลายที ภาพหลอนเบื้องหน้าก็มลายสลายไปสิ้น ความตระหนกคงอยู่พักใหญ่ เมื่อสติพอจะตั้งมั่นได้ที่ เขาก็พุ่งตัวไปคลุมโปงแล้วท่องบ่นนะโมฯ ใต้ผ้าห่มทันที ปล่อยให้คอมฯ ร้องหึ่งและแสงไฟสาดสว่างคาห้องอยู่อย่างนั้นจนถึงเช้า...!!
...ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ นายแม็กซ์คงลืมสังเกตในเมลบ็อกของเขาไป ว่ามีอีเมลมาหาเขาฉบับหนึ่งซึ่งมีชื่อว่า “ข้อมูลการเจาะเซิร์ฟเวอร์ของโรงเรียน” อยู่ด้วย และผู้ส่งก็คือ sysAdmin_School_Joe@hotmail.com มันถูกส่งมาวันนี้เวลา 16:44 น....!!
ทว่าแม็กซ์สนใจภาพของที่เกิดเหตุเสียมากกว่า สามรูปแรกของที่เกิดเหตุ เป็นรูปกลอนประตูที่ปรากฏเป็นเส้นขาวๆ ขวางอยู่ตรงร่องระหว่างบานและวงกบ ภาพมันฟ้องชัดว่าห้องนี้ถูกลงกลอนจากด้านในแน่นอน รูปต่อๆ ไปเป็นรูปราวระเบียงบริเวณนั้นไล่มุมไปเรื่อยๆ ห้าหกรูป จากนั้นก็เป็นภาพภายในตรงบริเวณอ่างล้างหน้าสามภาพ ถัดมาสองรูปหิ่งห้อยถ่ายภาพพื้นรอบๆ ซึ่งติดภาพถังและขยะที่หล่นเกลื่อน ...นี่ดีนะที่ไม่ติดตอนที่ไอ้ป็อบมันล้มหัวทิ่มไปด้วย มันอย่างนั้นเขาจะก๊อปแล้วไปประจานลงเน็ตซะเลย!!...
ต่อๆ มาก็เป็นภาพแนวบานเกล็ดกระจกฝ้าที่ทอดตัวยาวบริเวณด้านหน้า ยายหิ่งห้อยเก็บแม้กระทั่งภาพขอบมุมของกระจก ทำให้เห็นภาพสะท้อนของตัวเธอ ไอ้ป๊อบที่กำลังก้มเก็บขยะมาวางที่เดิม และอาจารย์ปริญญาที่หันหลังให้กระจกทำท่าอ้อมตัวไปมองด้านหลังประตู
ภาพบริเวณด้านหน้ามีราวยี่สิบกว่ารูป แม็กซ์เองเปิดผ่านๆ ไปมิได้จดจ้องสังเกตเท่าไรนัก ส่วนต่อมาเป็นภาพบริเวณภายในที่มีเลือดเจิ่งนอง ...ยายนี่มันไม่กลัวอะไรเลยหรือไงฟะเนี่ย!?...แม็กซ์คิด ถ้าเป็นเขาคงไม่กล้าถ่ายภาพพวกนี้อย่างแน่นอน? ...บริเวณรอบนอกของห้องดูปกติดี ภาพของรุ่นพี่บอยที่กอดตัวเองตัวงอข้างรางปัสสาวะอยู่ก็ติดมากับเขาด้วย ภาพสีหน้ารุ่นพี่เบลที่ตื่นตระหนกพร้อมกับกอดประคองเพื่อนที่นั่งอยู่อีกรูป ทำให้แม็กซ์รู้สึกสะเทือนใจยิ่ง ...ถ้าเป็นไอ้โก้หรือไอ้เจ๋งตายแบบนี้เราจะทำยังไงหว่า?...
ภาพในห้องถ่ายหนักชายที่ไม่เกี่ยวข้อง ยายหิ่งห้อยก็ไม่เว้น ...คุณเธอถ่ายรูปมาทุกห้อง ๆ ละสองรูปสามรูป ห้องน้ำดูสะอาดดีไม่มีอะไรผิดสังเกต ...จนกระทั่งมาถึงภาพที่ห้าสิบสอง แม็กซ์ก็ต้องเบือนหน้าหนีด้วยความสยอง ทว่าก็ยังหรี่ตาดูพอให้เห็นแวบๆ อยู่ ภาพเลือดที่สาดกระจายบริเวณใบหน้าและเลยประไปทั่วผนังด้านหลังร่างรุ่นพี่โจ เลือดนองท่วมทั่วพื้นแดงเถือกจนทิชชูสองสามก้อนที่ถูกขยำทิ้งไว้แถวนั้นดูเปียกแดงไปด้วย ร่างนั้นนั่งชันเข่าข้างซ้ายพิงโถส้วมแบบนั่งยองไว้ ส่วนอีกข้างเหยียดยาว มือข้างซ้ายวางจมลงคอห่านพอดีเป๊ะ ข้างขวาที่มีบาดแผลงอขดวางไว้บนตัก คัตเตอร์มรณะด้ามเหลืองมีเลือดกระเซ็นติดอยู่หล่นหลบข้างอ่างใส่น้ำ โทรศัพท์มือถือคว่ำหน้าตกอยู่หลังโถส้วม คอรุ่นพี่เอียงพับไปทางซ้าย เสื้อนักเรียนสีขาวเปื้อนเต็มไปด้วยเลือดที่สาดกระเซ็นใส่
ภาพนั้นยังมีอีกหลายระดับและหลายมุมมอง ยายหิ่งห้อยซูมระยะใกล้ไกลถ่ายไว้นับสิบๆ รูปทั้งๆ ที่มองไม่เห็นเพราะต้องยื่นกล้องขึ้น ภาพต่อๆ มาก็สยองไม่แพ้กันจนแม็กซ์เริ่มเสียวสันหลังและขนหัวคล้ายจะลุกตั้ง ...ทำไมต้องเสือกลุกขึ้นมาดูรูปบ้าๆ อย่างนี้ตอนกลางคืนด้วยฟะ!!?... ไวเท่าความคิด เขารีบเลื่อนเมาส์ไปปิดโปรแกรมแสดงรูปทันที กดผิดกดถูกอยู่สักพักโปรแกรมแสดงรูปก็ปิดลง แต่...มายก๊อด!!...มันสายไปเสียแล้ว ...ภาพที่เขาไม่อยากจำ กลับติดตาตรึงจิต แนบสนิทอยู่ในสมอง ครั้นหมุนตัวหันกลับเพื่อหลบแสงจากจอ ก็พลันเห็นภาพร่างนายโจใบหน้ายะโส ลอยละล่องบางเบาอยู่ตรงผนังด้านหน้าอย่างไม่เกรงกลัวแสงจ้าจากหลอดฟลูออเรนเซนต์ กลุ่มเงาเจือจางลอยเข้าใกล้พลางเอื้อมมือดิ่งตรงมา คล้ายจะคว้าฉุดมือซ้ายเขา ท่าทีราวกับชักชวนให้ไปอยู่ด้วยกันซะงั้น...!!?
แม็กซ์เหงื่อแตกพล่าน ใจเต้นสั่นแรง เขาสะบัดหัวไปมาและกระพริบตาถี่ๆ อยู่หลายที ภาพหลอนเบื้องหน้าก็มลายสลายไปสิ้น ความตระหนกคงอยู่พักใหญ่ เมื่อสติพอจะตั้งมั่นได้ที่ เขาก็พุ่งตัวไปคลุมโปงแล้วท่องบ่นนะโมฯ ใต้ผ้าห่มทันที ปล่อยให้คอมฯ ร้องหึ่งและแสงไฟสาดสว่างคาห้องอยู่อย่างนั้นจนถึงเช้า...!!
...ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ นายแม็กซ์คงลืมสังเกตในเมลบ็อกของเขาไป ว่ามีอีเมลมาหาเขาฉบับหนึ่งซึ่งมีชื่อว่า “ข้อมูลการเจาะเซิร์ฟเวอร์ของโรงเรียน” อยู่ด้วย และผู้ส่งก็คือ sysAdmin_School_Joe@hotmail.com มันถูกส่งมาวันนี้เวลา 16:44 น....!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น