ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Max the Hacker

    ลำดับตอนที่ #16 : 4-1

    • อัปเดตล่าสุด 16 ก.ย. 48


    แม็กซ์ปลงใจเริ่มงานโดยทันควัน ...แผนการถูกตั้งวางไว้เป็นลำดับขั้นตอนในหัวสมองอย่างเป็นระบบ เมื่อการเรียนช่วงบ่ายผ่านพ้นไปถึงเวลาสี่โมงเย็น ปฏิบัติการลำดับแรกก็ถูกนำออกมาใช้...

        

    ในการเจาะระบบใดๆ ก็ตามแฮกเกอร์ที่มีเป้าหมายที่แน่ชัด จำต้องสืบหาข้อมูลของระบบเป้าหมายให้ได้มากที่สุดเสียก่อน  กรณีของเขาก็เช่นกัน เขาต้องการจะรู้ข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับระบบคอมพิวเตอร์กลางของโรงเรียน เพื่อให้การเจาะระบบในครั้งนี้มีความเป็นไปได้มากยิ่งขึ้น

        

    บางทีอาจจะง่ายกว่าที่คิด เพราะพวก admin ฝ่ายนักเรียนอนุญาตให้เขาเข้าถึงเครื่องที่อยู่ในเครือข่ายเดียวกันทางกายภาพได้ เย็นวันนั้นแม็กซ์จึงคิดจะไปหาข้อมูลกับเครื่อง admin ที่อยู่ในห้องคอมฯ เสียหน่อย เผื่อว่าจะได้ข้อมูลอะไรที่มีประโยชน์ได้บ้าง

        

    ...หากทว่าแผนในขั้นดำเนินการไม่ได้ราบรื่นเท่าใดนัก เพราะเพื่อนซี้สองคนชวนเขาให้กลับบ้านพร้อมกัน แต่กระนั้นก็ไม่เป็นปัญหาถึงขั้นที่จะทำให้นายแม็กซ์หนักอกหนักใจ เขาสลัดเพื่อนทั้งสองทิ้งด้วยการลงทุนเดินไปรอรถด้วยถึงป้ายรถเมล์ แล้วบอกกับโก้ที่ปกติกลับทางเดียวกันว่า จะไปทำธุระที่ห้างก่อนจึงค่อยกลับที่หลัง ครั้นนายโก้หายลับพร้อมกับรถเมล์ที่จากป้ายไปแล้ว เขาก็เร่งเดินกลับมาเข้าโรงเรียนใหม่ในทันที...

        

    “เฮ้ย!! โอ้โห ...รอรถแม่งตั้งยี่สิบนาที ห้องคอมฯ มันปิดกี่โมงวะเนี่ย?”

        

    แม็กซ์เดินไปบ่นไป เขาเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นเมื่อเห็นเข็มยาวของนาฬิกาชี้ไปบริเวณเลขสี่ เวลาในการหาข้อมูลจะเหลืออยู่อีกเท่าไรนะ?

        

    ...กลับมาถึงโรงเรียน นักเรียนเริ่มบางตาลงแต่ก็ยังเยอะอยู่ บางพวกเล่นบอลในสนาม บางพวกซ้อมบาส แล้วบางพวกก็ทำกิจกรรมที่ชมรมใต้ตึกต่างๆ หลังเลิกเรียน แม็กซ์เดินผ่านผู้คนขึ้นไปยังชั้นสามของตึกที่ขวางขนานกับรั้วโรงเรียน ระหว่างทาง...เขาเห็นสาวๆ วิ่งขึ้นลงกันเป็นประปราย แถมทางด้านบนยังมีเสียงวี้ดว้ายคล้ายกับมีกิจกรรมเชียร์อยู่อีกด้วย ความงุนงงสงสัยของเขาพุ่งพล่านเต็มสมองทั้งสองส่วน ...ข้างบนมันมีอะไรกันวะ?...

        

    พอขึ้นมาถึงชั้นสามที่ซึ่งห้องคอมฯ ตั้งอยู่ ปริศนาในสมองก็สลายหายไป หน้าห้องคอมฯ สาวๆ จากหลายชั้นปีกำลังเกาะกันกลุ่มเบ้อเร่อ มุงล้อมขวางกั้นประตูอยู่เต็มไปหมด แสงแฟลชจากกล้องถ่ายรูปสว่างวาบแวบเป็นระยะๆ ...แม็กซ์เห็นภาพเบื้องหน้าแล้วก็ละเหี่ยใจ เพราะเขารู้โดยพลันว่าสิ่งที่เรียกแมลงวันสาวมาตอมห้องคอมฯ ในยามเย็นได้ขนาดนี้ก็คือ ก้อนสีเหลืองๆ ที่มีหน้านายป๊อบสุดหล่อติดอยู่นั่นเอง...

        

    แม็กซ์จินตนาการภาพดังกล่าวไปแล้วก็อดขำไม่ได้ เขาอมยิ้มสาวเท้าก้าวเดินตรงไปยังกลุ่มสาวๆ นั่น เผื่อจะได้เหลือบเหลียวมองเข้าไปด้านในได้บ้าง ว่าไอ้ป๊อบมันกำลังโชว์ออฟอะไรอยู่ ...ส่วนเรื่องว่าจะหาข้อมูลในห้องคอมฯ วันนี้นั้น ...ลืมไปได้เลย...!!

        

    เขาผ่านไปถึงตรงหน้าประตู ทางเดินบริเวณนั้นเหลือให้ผู้คนได้สัญจรเพียงนิดเดียว เขาเหลือบขวามองส่องเข้าในห้องก็เห็นทีวีตั้งเด่นอยู่กลางที่ว่างด้านหน้า โดยหันจอมาทางท่านผู้ชมที่ออกันอยู่ที่ประตู ภาพในจอแสดงให้เห็นการขึ้นโมเดลชายร่างเปลือยของโปรแกรมสามมิติ

        

    แม็กซ์ส่ายหน้าพร้อมถอนหายใจ ...ทำไมมันปัญญาอ่อนซะจริงวะ พวกผู้หญิงเนี่ย?... เอ...ว่าแต่ว่าตอนนี้อาจารย์กับพวก admin ต้องทำการตรวจสอบระบบเครื่องในห้องไม่ใช่เหรอ? ...แล้วทำไมไอ้ป๊อบถึงเอามาทำบัดสีอย่างนี้ได้ล่ะวะเนี่ย?...

        

    ปัญหาใหม่ๆ ผุดขึ้นในสมองปานดอกเห็ด เขายื่นชะเง้อคอแลเข้าไปภายในห้อง ที่หลังห้องเขาเห็นชายผิวขาวคนหนึ่งนั่งอยู่ประจำเครื่องตัวสุดท้าย เขาจำได้ทันทีว่าเป็นรุ่นพี่ที่ชื่อบอยที่ได้คุยกันเมื่อกลางวัน สีหน้าตอนนี้เคร่งเครียดเชียว ส่วนนายป๊อบประจำอยู่ที่เครื่องที่เขานั่งตอนเรียนซึ่งเป็นเครื่องตัวเดียวกันกับนายเจ๋ง ไอ้หมอนี้ขึ้นโมเดลไปก็หันมาส่งยิ้มหวานใสอินโนเซ้นส์กับพวกสาวๆ ไป ทำเอาแม็กซ์ปั่นป่วนในท้องอยู่ไม่น้อย ยามเมื่อปากที่เป็นกระจับได้รูปและฟันที่เรียงสวยนั่นส่งยิ้มอันชวนขนหัวลุกมาทางเขา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×