ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : 3-4
เมื่อบอกเจตนาเสร็จเรียบร้อย รุ่นพี่ทั้งสามก็จ้องหน้ารุ่นน้องเงียบรอคำตอบ ส่วนแม็กซ์ออกอาการลังเลใน เขาต้องการที่จะรู้อะไรให้มากกว่านี้ ...ในที่สุดเขาก็เอ่ยทำลายความเงียบขึ้น
“ผมต้องรู้ข้อมูลมากกว่านี้ ...ผมคิดว่ารุ่นพี่มีเรื่องที่ยังไม่บอกอีกหลายเรื่อง ถ้าไม่เคลียร์...ผมคงจะทำให้ไม่ได้”
“นี่!! แกกล้าต่อรองกับพวกเรางั้นเหรอ!!”
คนชื่อโจพูดพลางขยับเหมือนจะลุกขึ้นมาหาแม็กซ์ แต่ว่าถูกคนที่ชื่อบอยที่ยืนข้างกัน ยื่นมือมาวางเข้าตรงบ่าเป็นเชิงห้ามไว้เสียก่อน
“เอาล่ะ... จริงของนายที่เรามีหลายเรื่องที่ยังไม่ได้บอก ว่าแต่นายอยากจะรู้เรื่องอะไรล่ะ?”
“เหตุผล!!... ทำไมต้องให้ผมเจาะไฟล์เซิร์ฟเวอร์กลางด้วย?”
“หึ ...ฉันจะเป็นคนบอกเอง” เบลเอ่ยขึ้น เขาเขยิบมาข้างหน้าเล็กน้อย พลางเหลือบตาดูโพยเป็นระยะ “เมื่อวานมีคนพยายามลอบเจาะเข้าไปยังไฟล์เซิร์ฟเวอร์กลาง แต่เข้าไปไม่ได้ถึงไหนเพราะอาจารย์เวรที่ดูแลระบบอยู่เกิดสงสัยขึ้นมาก่อน ...เนื่องจากเราเป็น admin อาจารย์ถึงมาเล่าให้เราฟัง ท่านบอกว่าคนที่พยายามจะลอบเข้ามาคนนี้ไม่เหมือนเด็กที่เคยลองดีกับระบบโรงเรียนคนอื่น เขาไม่ได้ใช้โปรแกรมล้าสมัยที่มีให้ดาวน์โหลดทั่วไปในอินเตอร์เน็ต แต่เขาเข้ามาด้วยช่องทางที่เป็นบั๊กล่าสุดของระบบ โชคยังดีที่อาจารย์เตะหมอนั่นออกจากระบบได้ทัน ส่วนเป้าหมายของมันอาจารย์คิดว่าน่าจะเป็นไฟล์ข้อสอบรวม...”
“หมอนั่น? ...แน่ใจหรือครับ พวกพี่หรืออาจารย์รู้ได้ไงว่าคนที่เจาะเข้ามาเป็นผู้ชาย? คนนั่นบอกให้รู้หรือครับ?” แม็กซ์ถามขัดขึ้น
พวกที่บอกว่าตัวเองเป็น admin มองหน้ากันดูจะงงกับคำถามที่แม็กซ์ขัดขึ้นไม่น้อย แม็กซ์ก็เลยเฉลยสิ่งที่เขาพูดให้กระจ่างเสียก่อนจะฟังเรื่องราวต่อไป
“ในโลกไซเบอร์พวกพี่ไม่รู้หรอกครับ ...ว่าใครเป็นใคร? ใครเพศอะไร? อย่างพี่เข้าห้องแชทหรือไปอ่านความคิดเห็นอะไรในเว็บบอร์ดเงี้ย พี่จะรู้ได้ไงว่าคนที่พี่ติดต่อด้วยเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แค่อาศัยจากตัวอักษรน่ะไม่มีทางรู้ได้หรอก บางคนเขียนสำนวนผู้หญิงแต่ดันเป็นผู้ชายก็มี ผมเองก็เคยแปลงเพศในโลกไซเบอร์เหมือนกัน....”
“นั่นสินะ” บอยเอ่ยขึ้น “...เราก็ลืมคิดไป มัวแต่คิดว่าส่วนใหญ่คนที่สนใจคอมฯ น่าจะเป็นผู้ชาย เพราะฉะนั้นคนที่เจาะเข้าระบบก็คงจะเป็นผู้ชาย”
แม็กซ์พยักหน้าแล้วถามต่อ
“จากที่พูดทางโรงเรียนคงจะยังจับไม่ได้ ...แล้วจะให้ผมเจาะเข้าไฟล์เซิร์ฟเวอร์ของโรงเรียนทำไมกันครับ? อ้อ... อีกอย่างผมยังงงเรื่องไฟล์ข้อสอบรวมอะไรนั่น นี่แปลว่าข้อสอบที่เราจะสอบกันทุกชั้นทุกวิชา ตอนนี้อยู่ในเครื่องเซิร์ฟเวอร์ของโรงเรียน ใช่มั้ยครับเนี่ย?”
เบลทำท่าจะอธิบาย แต่บอยก็ยกมือขวางไว้เป็นเชิงว่า ...ฉันเป็นคนพูดเองจะเวิร์คกว่า...
“ใช่อย่างที่นายคิดน่ะแหละ... นายหัวไวพอดู ...ดี...!! ฉันจะบอกเรื่องต่างๆ ให้นายฟังเอง อย่างที่ได้ยินไปแล้ว โรงเรียนเราโดนมือดีเจาะเข้าไปยังไฟล์เซิร์ฟเวอร์เพื่อจะขโมยข้อสอบ ซึ่งปกติมันควรจะอยู่ในไฟล์เซิร์ฟเวอร์แล้วตอนนี้ แต่โชคดีที่มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น คนร้ายนั่นคว้าน้ำเหลวไปไม่พบไฟล์ข้อสอบรวม เพราะอาจารย์ท่านหนึ่งส่งต้นฉบับข้อสอบไม่ทัน การรวบรวมจัดเก็บข้อสอบมาไว้ที่ส่วนกลางจึงต้องเลื่อนออกไปอีกหนึ่งสัปดาห์ ...ก่อนที่จะครบกำหนด อาจารย์ที่ดูแลระบบอยู่ได้ทำการปรับปรุงระบบใหม่ให้แข็งแกร่งกว่าเดิม โดยมีพวก admin ในโรงเรียนไม่ว่าจะเป็นนักเรียนหรืออาจารย์เป็นคนทดสอบ ...และนั่นก็คือเหตุผลที่เราจะให้นายช่วย พวกเราเห็นความสามารถของนาย อยากจะให้ลองมาทดสอบเจาะระบบเพื่อหาข้อบกพร่องหน่อย ก่อนที่ข้อสอบจะมารวมอยู่ที่ไฟล์เซิร์ฟเวอร์ในวันจันทร์หน้านี้”
แม็กซ์ฟังตามไปเงียบๆ ขณะที่สมองกำลังคิดตามเรื่องเล่าที่นายบอยรุ่นพี่บอกมา ...เรื่องนั้นก็ดูคล้ายจะเป็นเหตุเป็นผล พวกนั้นต้องการให้เขาลองเจาะเพื่อทดสอบระบบดูก็เท่านั้น ...ทว่าเขายังไม่แน่ใจ เพราะยังมีอีกหลายจุดที่ค้างคาใจสงสัยอยู่ เรื่องราวมันน่าจะมีมากกว่านี้สิ...!!?
“ดูท่านายจะมีเรื่องสงสัยอยู่ ถามมาได้เลย ถ้าบอกได้เราก็ยินดีจะบอก ...เราอยากให้นายช่วยจริงๆ” บอยพูดขึ้นเมื่อเห็นแม็กซ์ขมวดคิ้วครุ่นคิด
“...ตอนแรกพวกพี่บอกว่ามีเรื่องที่เกี่ยวกับไอ้ป๊อบอยู่ อะไรหรือครับ?”
บอยคนเก่าเป็นคนตอบเช่นเคย ดูเขาจะยิ้มน้อยๆ ด้วย
“...หมอนั่นเป็นผู้ต้องสงสัยในการเจาะไฟล์เซิร์ฟเวอร์ของโรงเรียน มีร่องรอยหลายอย่างที่บ่งชี้ไปหาเขา”
แม็กซ์ได้ฟังดังนั้นก็ตาลุก ...นี่ไอ้ป๊อบก็มีฝีมือด้านนี้เหมือนกันเหรอเนี่ย...!!
“แล้วทำไมไม่จับมันซะล่ะครับ? ...หรือว่าหลักฐานไม่มี?”
“ใช่!! หลักฐานที่แน่นอนไม่มี หลักฐานที่เรามีก็เป็นเพียงร่องรอยการพยายามส่งคำสั่งแปลกๆ เข้าไปยังเซิร์ฟเวอร์ด้วยเครื่องในห้องนี้ที่หมอนั่นนั่งอยู่เท่านั้นเอง แต่ว่าร่องรอยเวลาส่งคำสั่งที่ตรวจพบเจ้าหมอนั่นกลับไม่ได้อยู่ในห้อง ...เมื่อวานมันไม่ได้มาเรียน”
ด้วยเหตุที่ว่าแม็กซ์มีอคติกับนายป๊อบอยู่แล้ว การวิเคราะห์ของเขาจึงโน้มเอียงเบี่ยงเบ้มาทางนี้พอควร เขามั่นใจอย่างสุดลิ่มทิ่มประตูว่าไอ้ป๊อบสุดหล่อนี้แหละ ที่เป็นตัวการแน่นอน!! ...อย่างน้อยก็เป็นตัวการแย่งคนที่เขาแอบชอบไปล่ะ!!!
“มันก็เป็นไปได้นะครับ!! หมอนั่นอาจใช้เครื่องที่ไหนสักแห่งรีโมตเข้ามาใช้เครื่องตัวเองที่ห้องก็ได้”
“เป็นไปไม่ได้หรอก ไอพีจากเครื่องข้างนอก ไฟล์วอลล์ไม่ไว้ใจอยู่แล้ว ...เราตัดประเด็นนั้นทิ้งไปได้เลย”
“ไม่หรอกครับ ผมว่ามีทางอยู่ พ...”
“เอ้า!!! ...หมดเวลาแล้ว บอกมาว่าจะทำหรือไม่ทำ? ...นายมีเวลาไม่มากรู้ไว้ซะด้วย ไม่งั้นเราเอานายถึงพักการเรียนแน่”
แม็กซ์พูดยังไม่ทันจบคำ เสียงออดบอกหมดเวลาพักเที่ยงก็ดังขึ้น ทันทีที่ได้ยินเสียง ...โจรุ่นพี่ admin ที่นั่งอยู่ก็เอ่ยขัดตัดบทแม็กซ์ไปเสียดื้อๆ พลางคว้าเอากระดาษเอสี่ที่อยู่ในมือรุ่นพี่เบลมาพับเสียจนเล็กแล้วเก็บใส่กระเป๋าเสื้อ
“เฮ้ย!! พูดอย่างนั้นก็เกินไปน่า ...ว่าไงแม็กซ์จะรับหรือไม่รับข้อเสนอของเรา?” บอยปรามโจแล้วหันมาถาม
รุ่นพี่โจทำสีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เขาเหลือบมองหน้านายบอยแวบหนึ่ง แล้วหันไปทำอะไรขยุกขยิกกับที่เท้าแขนด้านซ้ายก็ไม่รู้ แม็กซ์เห็นไม่ถนัดและก็รู้สึกว่าเพื่อนทั้งสองของเขาจะไม่เห็นด้วย ครั้นจะเพ่งจ้องไปก็ถูกสายตาที่ถมึงทึงของนายโจมองย้อนกลับมา
เขาหลบตาไปมอง admin บอยแทน เท่าที่สังเกตดูรุ่นพี่บอยคนนี้จะเป็นคนใจเย็น และรอบคอบรู้จักคิดมากกว่าทุกคนในกลุ่ม อืม...คนแบบนี้แหละที่อันตรายนักเชียว...!!
“ผมต้องรู้ข้อมูลมากกว่านี้ ...ผมคิดว่ารุ่นพี่มีเรื่องที่ยังไม่บอกอีกหลายเรื่อง ถ้าไม่เคลียร์...ผมคงจะทำให้ไม่ได้”
“นี่!! แกกล้าต่อรองกับพวกเรางั้นเหรอ!!”
คนชื่อโจพูดพลางขยับเหมือนจะลุกขึ้นมาหาแม็กซ์ แต่ว่าถูกคนที่ชื่อบอยที่ยืนข้างกัน ยื่นมือมาวางเข้าตรงบ่าเป็นเชิงห้ามไว้เสียก่อน
“เอาล่ะ... จริงของนายที่เรามีหลายเรื่องที่ยังไม่ได้บอก ว่าแต่นายอยากจะรู้เรื่องอะไรล่ะ?”
“เหตุผล!!... ทำไมต้องให้ผมเจาะไฟล์เซิร์ฟเวอร์กลางด้วย?”
“หึ ...ฉันจะเป็นคนบอกเอง” เบลเอ่ยขึ้น เขาเขยิบมาข้างหน้าเล็กน้อย พลางเหลือบตาดูโพยเป็นระยะ “เมื่อวานมีคนพยายามลอบเจาะเข้าไปยังไฟล์เซิร์ฟเวอร์กลาง แต่เข้าไปไม่ได้ถึงไหนเพราะอาจารย์เวรที่ดูแลระบบอยู่เกิดสงสัยขึ้นมาก่อน ...เนื่องจากเราเป็น admin อาจารย์ถึงมาเล่าให้เราฟัง ท่านบอกว่าคนที่พยายามจะลอบเข้ามาคนนี้ไม่เหมือนเด็กที่เคยลองดีกับระบบโรงเรียนคนอื่น เขาไม่ได้ใช้โปรแกรมล้าสมัยที่มีให้ดาวน์โหลดทั่วไปในอินเตอร์เน็ต แต่เขาเข้ามาด้วยช่องทางที่เป็นบั๊กล่าสุดของระบบ โชคยังดีที่อาจารย์เตะหมอนั่นออกจากระบบได้ทัน ส่วนเป้าหมายของมันอาจารย์คิดว่าน่าจะเป็นไฟล์ข้อสอบรวม...”
“หมอนั่น? ...แน่ใจหรือครับ พวกพี่หรืออาจารย์รู้ได้ไงว่าคนที่เจาะเข้ามาเป็นผู้ชาย? คนนั่นบอกให้รู้หรือครับ?” แม็กซ์ถามขัดขึ้น
พวกที่บอกว่าตัวเองเป็น admin มองหน้ากันดูจะงงกับคำถามที่แม็กซ์ขัดขึ้นไม่น้อย แม็กซ์ก็เลยเฉลยสิ่งที่เขาพูดให้กระจ่างเสียก่อนจะฟังเรื่องราวต่อไป
“ในโลกไซเบอร์พวกพี่ไม่รู้หรอกครับ ...ว่าใครเป็นใคร? ใครเพศอะไร? อย่างพี่เข้าห้องแชทหรือไปอ่านความคิดเห็นอะไรในเว็บบอร์ดเงี้ย พี่จะรู้ได้ไงว่าคนที่พี่ติดต่อด้วยเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แค่อาศัยจากตัวอักษรน่ะไม่มีทางรู้ได้หรอก บางคนเขียนสำนวนผู้หญิงแต่ดันเป็นผู้ชายก็มี ผมเองก็เคยแปลงเพศในโลกไซเบอร์เหมือนกัน....”
“นั่นสินะ” บอยเอ่ยขึ้น “...เราก็ลืมคิดไป มัวแต่คิดว่าส่วนใหญ่คนที่สนใจคอมฯ น่าจะเป็นผู้ชาย เพราะฉะนั้นคนที่เจาะเข้าระบบก็คงจะเป็นผู้ชาย”
แม็กซ์พยักหน้าแล้วถามต่อ
“จากที่พูดทางโรงเรียนคงจะยังจับไม่ได้ ...แล้วจะให้ผมเจาะเข้าไฟล์เซิร์ฟเวอร์ของโรงเรียนทำไมกันครับ? อ้อ... อีกอย่างผมยังงงเรื่องไฟล์ข้อสอบรวมอะไรนั่น นี่แปลว่าข้อสอบที่เราจะสอบกันทุกชั้นทุกวิชา ตอนนี้อยู่ในเครื่องเซิร์ฟเวอร์ของโรงเรียน ใช่มั้ยครับเนี่ย?”
เบลทำท่าจะอธิบาย แต่บอยก็ยกมือขวางไว้เป็นเชิงว่า ...ฉันเป็นคนพูดเองจะเวิร์คกว่า...
“ใช่อย่างที่นายคิดน่ะแหละ... นายหัวไวพอดู ...ดี...!! ฉันจะบอกเรื่องต่างๆ ให้นายฟังเอง อย่างที่ได้ยินไปแล้ว โรงเรียนเราโดนมือดีเจาะเข้าไปยังไฟล์เซิร์ฟเวอร์เพื่อจะขโมยข้อสอบ ซึ่งปกติมันควรจะอยู่ในไฟล์เซิร์ฟเวอร์แล้วตอนนี้ แต่โชคดีที่มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น คนร้ายนั่นคว้าน้ำเหลวไปไม่พบไฟล์ข้อสอบรวม เพราะอาจารย์ท่านหนึ่งส่งต้นฉบับข้อสอบไม่ทัน การรวบรวมจัดเก็บข้อสอบมาไว้ที่ส่วนกลางจึงต้องเลื่อนออกไปอีกหนึ่งสัปดาห์ ...ก่อนที่จะครบกำหนด อาจารย์ที่ดูแลระบบอยู่ได้ทำการปรับปรุงระบบใหม่ให้แข็งแกร่งกว่าเดิม โดยมีพวก admin ในโรงเรียนไม่ว่าจะเป็นนักเรียนหรืออาจารย์เป็นคนทดสอบ ...และนั่นก็คือเหตุผลที่เราจะให้นายช่วย พวกเราเห็นความสามารถของนาย อยากจะให้ลองมาทดสอบเจาะระบบเพื่อหาข้อบกพร่องหน่อย ก่อนที่ข้อสอบจะมารวมอยู่ที่ไฟล์เซิร์ฟเวอร์ในวันจันทร์หน้านี้”
แม็กซ์ฟังตามไปเงียบๆ ขณะที่สมองกำลังคิดตามเรื่องเล่าที่นายบอยรุ่นพี่บอกมา ...เรื่องนั้นก็ดูคล้ายจะเป็นเหตุเป็นผล พวกนั้นต้องการให้เขาลองเจาะเพื่อทดสอบระบบดูก็เท่านั้น ...ทว่าเขายังไม่แน่ใจ เพราะยังมีอีกหลายจุดที่ค้างคาใจสงสัยอยู่ เรื่องราวมันน่าจะมีมากกว่านี้สิ...!!?
“ดูท่านายจะมีเรื่องสงสัยอยู่ ถามมาได้เลย ถ้าบอกได้เราก็ยินดีจะบอก ...เราอยากให้นายช่วยจริงๆ” บอยพูดขึ้นเมื่อเห็นแม็กซ์ขมวดคิ้วครุ่นคิด
“...ตอนแรกพวกพี่บอกว่ามีเรื่องที่เกี่ยวกับไอ้ป๊อบอยู่ อะไรหรือครับ?”
บอยคนเก่าเป็นคนตอบเช่นเคย ดูเขาจะยิ้มน้อยๆ ด้วย
“...หมอนั่นเป็นผู้ต้องสงสัยในการเจาะไฟล์เซิร์ฟเวอร์ของโรงเรียน มีร่องรอยหลายอย่างที่บ่งชี้ไปหาเขา”
แม็กซ์ได้ฟังดังนั้นก็ตาลุก ...นี่ไอ้ป๊อบก็มีฝีมือด้านนี้เหมือนกันเหรอเนี่ย...!!
“แล้วทำไมไม่จับมันซะล่ะครับ? ...หรือว่าหลักฐานไม่มี?”
“ใช่!! หลักฐานที่แน่นอนไม่มี หลักฐานที่เรามีก็เป็นเพียงร่องรอยการพยายามส่งคำสั่งแปลกๆ เข้าไปยังเซิร์ฟเวอร์ด้วยเครื่องในห้องนี้ที่หมอนั่นนั่งอยู่เท่านั้นเอง แต่ว่าร่องรอยเวลาส่งคำสั่งที่ตรวจพบเจ้าหมอนั่นกลับไม่ได้อยู่ในห้อง ...เมื่อวานมันไม่ได้มาเรียน”
ด้วยเหตุที่ว่าแม็กซ์มีอคติกับนายป๊อบอยู่แล้ว การวิเคราะห์ของเขาจึงโน้มเอียงเบี่ยงเบ้มาทางนี้พอควร เขามั่นใจอย่างสุดลิ่มทิ่มประตูว่าไอ้ป๊อบสุดหล่อนี้แหละ ที่เป็นตัวการแน่นอน!! ...อย่างน้อยก็เป็นตัวการแย่งคนที่เขาแอบชอบไปล่ะ!!!
“มันก็เป็นไปได้นะครับ!! หมอนั่นอาจใช้เครื่องที่ไหนสักแห่งรีโมตเข้ามาใช้เครื่องตัวเองที่ห้องก็ได้”
“เป็นไปไม่ได้หรอก ไอพีจากเครื่องข้างนอก ไฟล์วอลล์ไม่ไว้ใจอยู่แล้ว ...เราตัดประเด็นนั้นทิ้งไปได้เลย”
“ไม่หรอกครับ ผมว่ามีทางอยู่ พ...”
“เอ้า!!! ...หมดเวลาแล้ว บอกมาว่าจะทำหรือไม่ทำ? ...นายมีเวลาไม่มากรู้ไว้ซะด้วย ไม่งั้นเราเอานายถึงพักการเรียนแน่”
แม็กซ์พูดยังไม่ทันจบคำ เสียงออดบอกหมดเวลาพักเที่ยงก็ดังขึ้น ทันทีที่ได้ยินเสียง ...โจรุ่นพี่ admin ที่นั่งอยู่ก็เอ่ยขัดตัดบทแม็กซ์ไปเสียดื้อๆ พลางคว้าเอากระดาษเอสี่ที่อยู่ในมือรุ่นพี่เบลมาพับเสียจนเล็กแล้วเก็บใส่กระเป๋าเสื้อ
“เฮ้ย!! พูดอย่างนั้นก็เกินไปน่า ...ว่าไงแม็กซ์จะรับหรือไม่รับข้อเสนอของเรา?” บอยปรามโจแล้วหันมาถาม
รุ่นพี่โจทำสีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เขาเหลือบมองหน้านายบอยแวบหนึ่ง แล้วหันไปทำอะไรขยุกขยิกกับที่เท้าแขนด้านซ้ายก็ไม่รู้ แม็กซ์เห็นไม่ถนัดและก็รู้สึกว่าเพื่อนทั้งสองของเขาจะไม่เห็นด้วย ครั้นจะเพ่งจ้องไปก็ถูกสายตาที่ถมึงทึงของนายโจมองย้อนกลับมา
เขาหลบตาไปมอง admin บอยแทน เท่าที่สังเกตดูรุ่นพี่บอยคนนี้จะเป็นคนใจเย็น และรอบคอบรู้จักคิดมากกว่าทุกคนในกลุ่ม อืม...คนแบบนี้แหละที่อันตรายนักเชียว...!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น