ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 3-2
แล้วกลางวันของวันพรุ่งก็มาถึง แม็กซ์แยกตัวจากเพื่อนซี้สองคนด้วยการเฉไฉว่าตัวเองท้องเสีย และให้พวกนั้นไปกินข้าวกันก่อน จากนั้นเขาก็รีบดิ่งตรงไปยังห้องคอมฯ ทันที
   
แต่ทว่าจะด้วยความรีบร้อนเร่งเร้า หรือชะรอยเป็นกรรมเก่าที่ทำด้วยกันมาก็มิทราบได้ ที่หัวมุมตึกใกล้ห้องคอมฯ แม็กซ์กับสาวหิ่งห้อยคนเดิมก็ชนกันอีกโครมใหญ่ หากคราวนี้ไม่แรงจนกระเด็นล้ม แค่ต่างคนต่างจับหัวที่อีกสักพักจะปูดโนเท่านั้นเอง
   
“อูยยย!! ...เอ๊ะ!!? นี่นายอีกแล้วเหรอเนี่ย!?” หิ่งห้อยร้องลั่น คราวนี้เสียงแปดหลอดเพิ่มระดับความแรงขึ้นหลายเดซิเบล
   
แม็กซ์กุมหัวด้วยสองมือ ยืนนิ่งอยู่กับที่ด้วยความงงงัน ...สงสัยวันนี้เป็นวันซวยของเขาซะล่ะมั้ง!!?...
   
“นี่นายทำไมชอบใช้ไม้นี้กับชั้นจัง!!! ...ก็บอกแล้วไงว่านายมันไม่ใช่สเป็กของชั้น!!”
   
“เอ๊ะ นี่!! ยัยห้อยหลงตัวเอง ...เธอไม่คิดจะหยุดพูดแล้วฟังชั้นบ้างเลยเหรอ!?”
   
“หนอย!! ...หยาบคายมาก!! นายนี่ปากคอเลาะร้ายขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย แค่โดนชั้นสลัดรักแค่เนี้ย ...นี่ดีนะที่ชั้นไม่หลวมตัวรับพิจารณานายไป ไม่งั้นแย่แน่เลย!!”
   
“ย...” แม็กซ์ทำท่าจะเอ่ยปาก แต่ก็ยั้งไว้เมื่อเสียงใสๆ ของหญิงสาวดังขึ้นมาด้านหลัง
   
“หิ่งห้อย!! ทำอะไรอยู่น่ะ เร็วๆ เข้าสิ ...นายป๊อบกำลังจะซ้อมบาสแล้วนะ!!!”
   
“ก็นายเนี่ยนะสิ ...โอ๋ มาชนชั้นเข้า ...คนที่ชั้นเคยพูดให้ฟังไปไง” หิ่งห้อยหันไปพูดกับเพื่อนตนที่เดินเร่งๆ ใกล้เข้ามา
   
“ไหนใครที่แอบชอบเธออยู่? ...อ้าว!! แม็กซ์นี่ ...เนี่ยเพื่อนชั้นตอนเรียน ม.2 เองแหละเธอ” โอ๋พูดขึ้นเมื่อเห็นหน้าหนุ่มที่กำลังยืนกุมหัวอยู่
   
“เป็นไงบ้าง แม็กซ์?...”
   
เสียงอ่อนหวานถามด้วยแววห่วงใยใคร่รู้ แม็กซ์ทำหน้าไม่ถูกผลุบเอามือลงมาเกาะแกะข้างตัวแล้วยืนนิ่ง เลือดที่สูบฉีดเมื่อเห็นหน้าหวานสวยของสาวน้อยส่งผลให้แก้มทั้งสองแดงเป็นลูกตำลึง ...ก็จะทำไมซะอีกล่ะ “โอ๋”คนนี้นี่แหละ ที่เขาเคยแอบชอบอยู่เมื่อตอน ม.2 และจนถึงขณะนี้ความรู้สึกนั้นก็ยังไม่เสื่อมคลายสลายลง
   
“...เธอนี่ก็จริงๆ เลยนะ ชอบหิ่งห้อยก็บอกเค้าไปดีๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องใช้มุขเดินชนเลย”
   
แม็กซ์กลับมาหน้าจืดสนิทอีกครั้งเมื่อได้ยินประโยคนั้น นี่ยายหิ่งห้อยตัวแสบทำให้โอ๋ขวัญใจเข้าใจไปอย่างนั้นเหรอเนี่ย...!!
   
“ไป ไป!! โอ๋ ...อย่าไปสนใจผู้ชายหยาบคาบแบบนี้เลย ...ไปทำสกู๊ปนายป๊อบซ้อมบาสดีกว่า เขาเพิ่งหายป่วยมา สาวๆ หลายคนคงเป็นห่วงจะแย่อยู่แล้ว” หิ่งห้อยพูด พลางหันมาฉุนดึงมือโอ๋ แล้วพากันเดินจากแม็กซ์ไปอย่างไม่ใยดี
   
หนุ่มแม็กซ์ผู้แสนธรรมดาได้แต่อ้าปากค้างมองตามสองคนนั่นลงบันไดไป ด้วยความที่เถียงไม่ทัน ครั้นเมื่อเหลียวมองรอบกายนักเรียนหญิงชายต่างจ้องมองเขาเป็นตาเดียวกันอีกแล้ว!!
   
ด้วยความอับอายต่อสายตาประชาชี หนุ่มธรรมดาของเราก็ก้มหน้าเดินวิ่งดิ่งตรงไปยังห้องคอมฯ ทันที ในใจก็พลางคิดสรรหาสรรพวิธีที่จะแกล้งยายหิ่งห้อยด้วยวิชายุทธที่เขามีแทน ...แบบนี้มันต้องจัดการด้วยการเซฟรูปชายโป๊ไว้เต็มฮาร์ดดิสก์ของแม่นั่น เอาให้อายผู้คนไปเลย...!!!
   
...แต่คิดไปคิดมา คนอย่างยายนั่นจะอับอายผู้คนเป็นหรือเปล่าวะเนี่ย!?... เฮ้อ!! ช่างเถอะความควายยังไม่ทันจะหายเลย ความวัวทะลึ่งจะเข้ามาแทรกซะแล้ว!!!
   
ประตูห้องคอมฯ ถูกเขาเปิดออก เป็นสัญญาณว่าตอนนี้ต้องหันมาคิดเรื่อง e-mail เมื่อวานนั่นแล้ว มันสมองแม็กซ์โละเรื่องเหล่านั้นแล้วหันมาจับจดกับเรื่องตรงหน้าแทน ...จะอยู่หรือไปก็ขึ้นกับข้อเสนอของพวกนั้นแล้ว ว่าเขาจะรับได้หรือเปล่า!!?
   
แต่ทว่าจะด้วยความรีบร้อนเร่งเร้า หรือชะรอยเป็นกรรมเก่าที่ทำด้วยกันมาก็มิทราบได้ ที่หัวมุมตึกใกล้ห้องคอมฯ แม็กซ์กับสาวหิ่งห้อยคนเดิมก็ชนกันอีกโครมใหญ่ หากคราวนี้ไม่แรงจนกระเด็นล้ม แค่ต่างคนต่างจับหัวที่อีกสักพักจะปูดโนเท่านั้นเอง
   
“อูยยย!! ...เอ๊ะ!!? นี่นายอีกแล้วเหรอเนี่ย!?” หิ่งห้อยร้องลั่น คราวนี้เสียงแปดหลอดเพิ่มระดับความแรงขึ้นหลายเดซิเบล
   
แม็กซ์กุมหัวด้วยสองมือ ยืนนิ่งอยู่กับที่ด้วยความงงงัน ...สงสัยวันนี้เป็นวันซวยของเขาซะล่ะมั้ง!!?...
   
“นี่นายทำไมชอบใช้ไม้นี้กับชั้นจัง!!! ...ก็บอกแล้วไงว่านายมันไม่ใช่สเป็กของชั้น!!”
   
“เอ๊ะ นี่!! ยัยห้อยหลงตัวเอง ...เธอไม่คิดจะหยุดพูดแล้วฟังชั้นบ้างเลยเหรอ!?”
   
“หนอย!! ...หยาบคายมาก!! นายนี่ปากคอเลาะร้ายขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย แค่โดนชั้นสลัดรักแค่เนี้ย ...นี่ดีนะที่ชั้นไม่หลวมตัวรับพิจารณานายไป ไม่งั้นแย่แน่เลย!!”
   
“ย...” แม็กซ์ทำท่าจะเอ่ยปาก แต่ก็ยั้งไว้เมื่อเสียงใสๆ ของหญิงสาวดังขึ้นมาด้านหลัง
   
“หิ่งห้อย!! ทำอะไรอยู่น่ะ เร็วๆ เข้าสิ ...นายป๊อบกำลังจะซ้อมบาสแล้วนะ!!!”
   
“ก็นายเนี่ยนะสิ ...โอ๋ มาชนชั้นเข้า ...คนที่ชั้นเคยพูดให้ฟังไปไง” หิ่งห้อยหันไปพูดกับเพื่อนตนที่เดินเร่งๆ ใกล้เข้ามา
   
“ไหนใครที่แอบชอบเธออยู่? ...อ้าว!! แม็กซ์นี่ ...เนี่ยเพื่อนชั้นตอนเรียน ม.2 เองแหละเธอ” โอ๋พูดขึ้นเมื่อเห็นหน้าหนุ่มที่กำลังยืนกุมหัวอยู่
   
“เป็นไงบ้าง แม็กซ์?...”
   
เสียงอ่อนหวานถามด้วยแววห่วงใยใคร่รู้ แม็กซ์ทำหน้าไม่ถูกผลุบเอามือลงมาเกาะแกะข้างตัวแล้วยืนนิ่ง เลือดที่สูบฉีดเมื่อเห็นหน้าหวานสวยของสาวน้อยส่งผลให้แก้มทั้งสองแดงเป็นลูกตำลึง ...ก็จะทำไมซะอีกล่ะ “โอ๋”คนนี้นี่แหละ ที่เขาเคยแอบชอบอยู่เมื่อตอน ม.2 และจนถึงขณะนี้ความรู้สึกนั้นก็ยังไม่เสื่อมคลายสลายลง
   
“...เธอนี่ก็จริงๆ เลยนะ ชอบหิ่งห้อยก็บอกเค้าไปดีๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องใช้มุขเดินชนเลย”
   
แม็กซ์กลับมาหน้าจืดสนิทอีกครั้งเมื่อได้ยินประโยคนั้น นี่ยายหิ่งห้อยตัวแสบทำให้โอ๋ขวัญใจเข้าใจไปอย่างนั้นเหรอเนี่ย...!!
   
“ไป ไป!! โอ๋ ...อย่าไปสนใจผู้ชายหยาบคาบแบบนี้เลย ...ไปทำสกู๊ปนายป๊อบซ้อมบาสดีกว่า เขาเพิ่งหายป่วยมา สาวๆ หลายคนคงเป็นห่วงจะแย่อยู่แล้ว” หิ่งห้อยพูด พลางหันมาฉุนดึงมือโอ๋ แล้วพากันเดินจากแม็กซ์ไปอย่างไม่ใยดี
   
หนุ่มแม็กซ์ผู้แสนธรรมดาได้แต่อ้าปากค้างมองตามสองคนนั่นลงบันไดไป ด้วยความที่เถียงไม่ทัน ครั้นเมื่อเหลียวมองรอบกายนักเรียนหญิงชายต่างจ้องมองเขาเป็นตาเดียวกันอีกแล้ว!!
   
ด้วยความอับอายต่อสายตาประชาชี หนุ่มธรรมดาของเราก็ก้มหน้าเดินวิ่งดิ่งตรงไปยังห้องคอมฯ ทันที ในใจก็พลางคิดสรรหาสรรพวิธีที่จะแกล้งยายหิ่งห้อยด้วยวิชายุทธที่เขามีแทน ...แบบนี้มันต้องจัดการด้วยการเซฟรูปชายโป๊ไว้เต็มฮาร์ดดิสก์ของแม่นั่น เอาให้อายผู้คนไปเลย...!!!
   
...แต่คิดไปคิดมา คนอย่างยายนั่นจะอับอายผู้คนเป็นหรือเปล่าวะเนี่ย!?... เฮ้อ!! ช่างเถอะความควายยังไม่ทันจะหายเลย ความวัวทะลึ่งจะเข้ามาแทรกซะแล้ว!!!
   
ประตูห้องคอมฯ ถูกเขาเปิดออก เป็นสัญญาณว่าตอนนี้ต้องหันมาคิดเรื่อง e-mail เมื่อวานนั่นแล้ว มันสมองแม็กซ์โละเรื่องเหล่านั้นแล้วหันมาจับจดกับเรื่องตรงหน้าแทน ...จะอยู่หรือไปก็ขึ้นกับข้อเสนอของพวกนั้นแล้ว ว่าเขาจะรับได้หรือเปล่า!!?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น