ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Max the Hacker

    ลำดับตอนที่ #11 : 3-1

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.ย. 48


    ผ่านไปหนึ่งวันแล้ว หลังจากที่แม็กซ์ฝากโปรแกรมสนิฟเฟอร์ไว้ในระบบของห้องคอมฯ เท่าที่เขาสังเกตดูผู้คน หรือ admin ที่ดูแลห้องคอมฯ อยู่ เขารู้สึกว่าจะไม่มีใครระแคะระคายเรื่องการมีโปรแกรมนี้อยู่ในระบบเลย นี้แสดงว่าเหล่า admin ฝ่ายนักเรียนของโรงเรียนนี้ฝีมือยังอ่อนหัดนัก

        

    เด็กหนุ่มนึกคะนองอยู่ในใจตัวเอง จนกระทั่งเย็นวันนั้นหลังจากที่เขากลับบ้านแล้วเปิดคอมเพื่อเล่นอินเตอร์เน็ต e-mail ฉบับหนึ่งที่อยู่ใน mail box ก็ทำให้เขาต้องหนักใจ มันเป็นเมลที่มีชื่อว่า “เกี่ยวกับโปรแกรมที่นายฝากไว้กับระบบห้องคอมฯ”...!!

        

    ...ในที่สุดพวก admin ก็รู้จนได้หรือเนี่ย!!? แม็กซ์คิดในใจ เขาเร่งเปิดจดหมายฉบับนั้นโดยด่วน ข้อความภายในมีอยู่ว่า...



    > ถึงนายแม็กซ์ ...ก่อนอื่นนายไม่ต้องสงสัยว่าเรารู้ชื่อเล่นนายได้ไง

    > แต่จงอ่านเนื้อหาในจดหมายและขอจงปฏิบัติตามด้วย

    > พวกเราเป็น admin ชั้น ม. 6 ที่ทำการตรวจสอบระบบห้องคอมฯ เป็นประจำ

    > ใช่ ...จากชื่อจดหมายนายคงรู้ว่า พวกเรารู้แล้วว่ามีโปรแกรมอะไรอยู่ในระบบของเรา

    > นายเก่งมาก เพราะกว่าจะตามรอยนายซึ่งเป็นคนฝังโปรแกรมนี้ไว้ได้ก็ตั้งเป็นวัน

    > แต่นายใช้ความเก่งไปในทางที่ผิดเสียแล้ว นายคงจะรู้ดีว่าผลที่จะตามมาเมื่อถูกจับได้จะเป็นยังไง

    > แน่นอน ...พักการเรียน ...ทำทัณฑ์บน ...เชิญผู้ปกครอง หรืออาจจะร้ายแรงกว่านั้น หึ...ใครจะไปรู้

    > แต่ว่านายยังพอมีทางรอดอยู่ได้บ้าง ถ้านายทำตามข้อเสนอของพวกเรา

    > มาหาพวกเรา พรุ่งนี้ตอนพักกลางวัน เราสามคนจะรออยู่ในห้องคอมฯ

    > อย่าลืมล่ะ!! ...ถ้าเลยพักกลางวันไปแล้ว นายไม่มา เราจะถือว่าข้อเสนอของพวกเราไม่มีค่าสำหรับนาย

    > ซึ่งถ้าหากนายคิดอย่างนั้น ก็เตรียมหาโรงเรียนใหม่ไว้ได้เลย!!!




    แม็กซ์อ่านไปก็กัดกรามแน่นไป เขากำลังระดมสมองทุกส่วนซีกเพื่อค้นหาข้อผิดพลาดในการเจาะระบบครั้งนี้ ...อะไร? ที่ทำให้พวกนั้นตามเจอได้? ก็เราลบร่องรอยทุกอย่างทิ้งไปแล้วนี่น่า!!? ...จิตใจแม็กซ์ว้าวุ่นสับสน ยิ่งคิดมาก ก็ยิ่งคิดไม่ออก ...เอ๊ะ!! หรือว่าเราจะไปตามคำเชิญของพวกนั้นดี!?

        

    แล้วจู่ๆ เด็กหนุ่มก็นึกเอะใจในจดหมายนั่น เขาอ่านมันซ้ำอีกครั้งก็มาสะดุดอยู่ตรงคำว่า “...เราสามคน...”

        

    “เราสามคน?” แม็กซ์พึมพำ “...admin มันมีสี่คนนี่หว่า ไอ้พวกม. 6 แล้วก็ไอ้ป๊อบ อ้อใช่!! ...อาจารย์ปริญญาที่สอนคอมฯ อีกคน!?”

        

    ถ้างั้นทำไมถึงสามคนล่ะ? อืม... สงสัยถ้าอยากรู้ก็คงจะต้องรับคำเชิญซะแล้ว...!!

        

    เมื่อตกลงปลงใจว่าจะไปตามเทียบเชิญของ admin ฝ่ายนักเรียนแน่นอนแล้ว แม็กซ์ก็ไปเปิดหนังสือตำรับตำราเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ที่วางเต็มชั้นของเขา รวมทั้งในเว็บเกี่ยวกับการแฮ็กด้วย เขาต้องเตรียมตัวให้เต็มที่สำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×