คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ได้ของขวัญชิ้นแรก
ตอนที่1
ได้ของขวัญชิ้นแรก
วันนี้เป็นที่ฉันจะได้ไปเที่ยวกับไอ้เด็กเรียนแต่เล่นเกม ^__^ *ละฉันก็จะได้ไปบ้านเขาด้วยเออนะไงมากันพอดีเลยละอ่าวทำไมมาพร้อมกันได้ละ งง.
“เออมากันพอดีเลยนะ ว่าแต่มาพร้อมกันได้ยังไงละ”
“อ๋อ เราเจอกันตรงหน้าสวนสนุกนะ”
“ว่าแต่มื้อนี้ใครจะเลี้ยงละ”
“เราเลี้ยงเอง เราเอาตังมาเยอะ นะ”
“ว่าแต่เอามากี่บาท ละ”
“เอามา 10,000 นะ”
“เอามาอะไรเยอะแท้”
“อย่ามัวคุยเลยไปสนุดกันดีกว่า”
“อืม”
“เล่นอันนั้นไหมละ”
“เล่นอะไร”
“รถไฟเหาะ น่าสนุกดีออก”
“เราก็ว่างั้นและ”
“ไปเล่นกันดีกว่า”
“ว่าแต่บัตรมันเท่าไรละ”
“50 บาท /คนนะ”
“งั้นเราจ่ายให้”
“ขอบใจนะ”
“มายเป็นไร”
ฉันกำลังจะได้นั่งรถไฟเหาะกับเนียร์หรอเนี่ย ฉันตื่นเต้นจัง
“นี่ยัยป้าเป็นอะไรหรอ”
“นี่ไอ้บ้ากาม ว่าฉันหรอ”
“ก็ เธอไมยอมขึ้นรถนี่นา”
“อ่าว จะไปแล้วหรอ เวงกรรม =_=;”
นี่ฉันยังไม่อยากจะลงเลยฉันอยากนั่งใกล้ๆเขาอย่อย่างนี้จัง ฮะฉันคิดอะไรของฉันนิ
“ยัยป้าไปปาเป่ากัน อยากได้ตุ๊กตาตัวไหนป่าว”
“ไอ้บ้าเอ๋ยด่าแต่คนอื่นมายรู้จักเจียมเนื้อเจี่ยมตัวสะมั้งว่าแต่คนอื่นหน้แกยังกับเลียผายัง”
“ไม่สบายป่าวยัยป้า”
“คำก็ป้าสองคำก็ป้า เดี๋ยวก็เตะปากเลย”
“ไม่กลัวหรอยัยป้า”
“ฉันหมดขีดความอดทนเร็ว ย๊ากๆ ตุ๊บๆ”
“อา เลือด สาดๆๆ แงๆ เธอทำอะไรของเนีย”
“ฉันเตือนแล้วนะเวย ^__^ อ๊ากๆ สมน้ำหน้า”
“เร็ว พาไปปาเป่าถ้าไม่อยากโดนอีก เข้าใจ”
“ใครก็ได้ช่วยทีโดนบังคับ โอ้พระเจ้าจอส มันบ๊แม่น อาห่า”
“เร็ว ต้องให้ได้ตุ๊กตาที่ฉันอยากได้ 55+”
“เฮอสนุกจังวันนี้ได้ขมเหงไอ้บ้าเนียร์ได้เติมที่ ก๊ากๆ”
“เธอไม่อายคนเนอะหัวเราะรั้นสวนสนุกอย่างนี้อะ”
“วา อายจัง รักทุกคนนะ ซาลางเฮอโย้”
“ฉันละสงสารพ่อแม่ยัยนี่จริงๆ คิคุแต่ ป.ย.”
“แต่ว่ายัยนี่ดูไปดูมาก็หน้ารัก นะ”
“อ่าวเวงกรรมลืมปาเป่าให้ยัยนี่ มันฆ่าแน่”
“ต้องหาซื้อของให้ยัยนี่ก่อนละ”
“เอบี”
“ฮะ”
“ของขวัญ ฉันให้”
“อืม ขอบใจมากนะ ว่าแต่ตุ๊กตาฉันละ”
“อันยิ่งกว่าตุ๊กตาอีก เดี๋ยวตุ๊กตาฉันซื้อให้ละกันรองเปิดดูดิ”
“อืม”
“ฮะ บัตรไปเที่ยวเกาหลี 1เดือนเติมๆ และได้ไปเที่ยวกับหนุ่มเกาหลี”
“มีพวกเรา4คนนะที่ไป”
“อืม”
“ฉันเห็นว่าเธอชอบเกาหลีมากอะเลยซื้อมาให้”
“ไปพรุ่งนี้หรอ”
“อืม”
“ฉันต้องถามแม่ก่อนนะ”
“ก็ บอกชนะรายการอะไรก็ได้นิ”
“งั้นพาฉันกลับบ้านหน่อยนะ”
“อืมเดี๋ยวฉันไปเอารถที่บ้านก่อนนะ”
“อืม”
โอ้ให้นี่มันเหาะไปรึไง15มาถึงนี่
“บื้นๆๆๆมาแล้วขึ้นเลย”
“เกาะดีๆนะ”
“อืม”
“ไอ้บ้ายกล้อทำไม”
“ซิ่งไง”
“โอโน เข็มไม 140 ฉันตายแน่”
และต้องนั้นเองฉันกลัวจนเผลอไปกอดเนียร์เข้าแต่มัน5นาทีเนียร์ก็ขับถึงหน้าฉันพอดี
“เดี๋ยวฉันโทรไปหาให้มารับนะ”
“อืม”
“กลับมาแล้วค่ะ”
“อ่าวกลับมาแล้วหรอจะ”
“ค่ะ แม่หนูขอไปเกาหลีนะ”
“ได้สิจะแม่ว่าขังลูกเหมือนกับนกมากเกินไป ไปกี่วันละ “
“เย้ ง่ายกว่าที่คิด 1เดือนค่ะ”
“ไปวันไหนละ”
“พรุ่งนี้ค่ะ”
“อืม แล้วจะไปกี่โมงละ “
“เดี๋ยวโทรหาเพื่อนก่อนนะแม่”
“ตูดๆๆๆ”
“ฮะโหร”
“เนียร์”
“ว่าไง”
“ไปกี่โมงหรอ”
“ตี3นะ”
“อืม”
“ฉันจะไปรับ พีชกับวิวก่อนนะแล้วค่อยมารับเธอ”
“อืมแล้วเจอกัน”
“แม่หนูไปเตรียมกระเป๋าก่อนนะ”
“จะ”
“แล้วจะเอาตังไปกี่บาทละ”
“10,000พอแม่”
“เดี๋ยวแม่เตรียมให้นะ”
“ค่ะ”
“ลูกๆตื่นๆ เพื่อนมาแล้วนะ”
“ทันไดนั้นฉันก็เห็นรถสปอต์เปิดกระทุ่นมาที่หน้าบ้าน”
“ แม่ค่ะไปก่อนนะ”
“จะ เที่ยวให้สนุกนะ”
“ค่ะ”
“นายเครื่อนบินออกกี่โมงหรอ”
“อีก30นาทีนะ”
“แล้วจะไปทันหรอ”
“สนามบินเขาปรับปรุงไม่ใช่หรอ”
“อืม”
“ต้องขึ้นอยู่เชียงรายนะแล้วจไปทันหรอ”
“เดี๋ยวก็รู้”
ทันไดนั้นรถก็วิ่งไปถึงสนามบิน25นาทีเท่านั้นเพราะถนนมันโล่งไอ้บ้าเนียร์ก็เหยีบซะ170เลย
“อ่าวเอบีมาต้อนไหน”
“ก็พวกเธอหลับอยู่ฉันไม่อยากปลุกอะ”
“ว่าแต่รถละเอาไปไหม”
“เอาไปสิ”
“งั้นต้องเดินทั่วเกาหลี”
“ประกาศสำหรับท่านที่จะเดินไปเกาหลีขออภัยขนานนี้เครื่องบินขั้นข่องขออภัย”
“ไงงั้นอะ”
“เฮยเนียร์ไปไหนนะ”
“เดี๋ยวมาแปปได้ไปแน่”
“มันบ้าจะไปได้ยังไงวะ”
“นี่คุณผมต้องไปเกาหลีเดี๋ยวนี่ผมเช่าเครื่องผมเป็นลูกธุรกิจพันล้านนะหาคนขับดีๆด้วยนะ
“เฮยเนียร์สุดยอด”
ความคิดเห็น