พัลวันรัก ข้ามเวลา

ลำดับตอนที่ #3 : จุดเริ่มต้นของลางสังหรณ์ 2

เมื่ออายกลับมาถึงบ้านด้วยชุดมหาวิทยาลัย ผมสีน้ำตาลอ่อนดูเด่นเป็นประกาย
“ทาย ทำไมมันเยอะแยะแบบนี้ ทั้งกรอบรูป ทั้งขนม ทั้งตุ๊กตาไปเอาเงินมาจากไหน”อายพูดด้วยความสงสัย
“ไม่ต้องมองหน้าเหมือนทายไปขโมยใครมาเลย ทั้งหมดนี่เงินเก็บของทาย ทายจะซื้อของให้คนที่ทายชอบทายก็ต้องใช้เงินตัวเองสิ” สาวน้อยที่สวมชุดเอี๊ยมยีนส์สั้นยืนยิ้มกอดอกด้วยความภูมิใจ ถึงแม้อายจะรู้สึกเสียดายเงินแต่ก็ไม่อยากพูดมากเพราะเห็นน้องมีความสุข 
  “ไปกันได้และ เดี๋ยวคนแถวนี้จะยืนยิ้มคนเดียวไม่เลิก” อายกับทายช่วยกันขนของใส่รถเบนซ์สีขาวของพ่อซึ่งอายขออนุญาตพ่อเรียบร้อยแล้วว่าจะขับรถไปกับน้อง
ในขณะที่ขับรถอยู่ ซึ่งตรงหน้าที่เห็นคือรถติดมาก
“โอ้ย พี่อายแบบนี้จะถึงไหมเนี่ย เลยเวลามาสิบห้านาทีแล้ว”
“พี่ก็รีบให้ทายอยู่เนี่ย รถติดมากก็เห็นๆอยู่”ตอนนี้สีหน้าของทายกังวลมาก เมื่อได้โอกาสอายจึงขับแทรกไปจนพ้นช่วงที่ติดหนักๆได้เมื่อมาถึงหน้าตึกสูงสีขาวมิวสิคเวสก็เห็นบรรดาแฟนคลับที่มากมายทยอยกลับ
ทายจึงรีบลงไป “ทำไงดีพี่อาย ไม่ทันแล้วโอ้ยของพวกนี้ทำไงดีทายอุตส่าห์ตั้งใจจะให้พี่โอม” ทันใดนั้นมีรถตู้สีดำกำลังขับผ่านทางอายพอดี
“หยุดก่อน”เสียงนักร้องหนุ่มสั่งให้คนขับรถหยุด
“โอม หยุดทำไม”ผู้จัดการส่วนตัวงง
“ลงไปหาแฟนคลับครับ” เมื่อพูดจบโอมก็รีบลงไปหาทาย เมื่อทายหันไปเห็นจึงรีบวิ่งไปหาโอม ปล่อยให้อายยืนงง
“พี่โอม พี่โอมจริงๆด้วยหนูนึกว่าพี่โอมจะไม่ลงมาแล้ว”ทายตื่นเต้นด้วยความดีใจ
“เออ หนูมีของมาให้พี่ด้วย พี่ตามหนูมาเลย” โอมได้แต่ยิ้มและเดินตามไป เมื่อเดินมาที่รถอาย อายก้มเก็บของที่หล่นเมื่อเงยขึ้นมาเจอโอมทั้งคู่เหมือนตกอยู่ในภวังค์โอมจ้องหน้าหญิงสาวสวยจมูกโด่ง ริมฝีปากชมพูระเรื่อ อย่างตั้งใจ ส่วนอายก็มองใบหน้าอันหล่อเข้มเหมือนชายไทยโบราณด้วยความตั้งใจเช่นกัน จากนั้นทั้งคู่ก็รู้สึกเย็นมีลมเย็นๆที่หลังแปลก  แต่เผิอญทายขัดขึ้นก่อน
“เป็นไงพี่อาย พี่โอมหล่อไหม”
“เฉยๆ” อายพูดกลบเกลื่อน
“โห นี่ต่อหน้าผมนะเนี่ยยังไม่รู้จักกันเลย แรงจังครับ”
“ก็ฉันพูดความจริงนี่”ความจริงที่ตรงข้ามกับหัวใจของเธอ
“เอ่อ ทายว่าพี่ทั้งสองหยุดเถียงกันสักครู่นะคะ เอาของจากรถเราไปใส่ในรถพี่โอมดีกว่านะคะ"  ทั้งคู่จึงยกของไปใส่ในรถโอม และทายก็ยืนคุยกับโอมด้วยความดีใจเมื่อคุยเสร็จ จากนั้นจึงลาจากกัน  โอมไม่พ้นที่จะมองหน้าอายอีกครั้ง แล้วก็ได้แต่ครุ่นคิดในใจว่าเหมือนจะเกิดอะไรขึ้นเขาและผู้หญิงที่ทำให้เขาตกอยู่ในภวังค์แน่ๆแต่เขาก็พยายามไม่คิดมากและเดินขึ้นรถไป