คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ดังลมหวนทิศ (ครบบท)
บรรยาาศยาม่ำืน มีลมโยพัมาเป็นระยะพอให้รู้สึสะท้านเพราะวามเย็นออาาศ ร่าบาลู่ไหล่ลเล็น้อยเมื่อรู้สึว่าอาาศะเย็นว่าทุวัน
ร่าบาเยหน้าึ้นมอท้อฟ้ายาม่ำืน ที่ปราศาวาวระยิบระยับ อาะเพราะที่นี่ือเมือหลว มีวไฟมามายาหลอนีออนให้วามสว่า ลบแสาวและแสันทร์ไปเือบมิ
ีวิอพระพายะล้ายับท้อฟ้าในยาม่ำืน มืมิไร้แสสว่า หาแ่แสไฟที่มนุษย์สร้าลับเหมือนทาออให้ีวิ
วันที่มาราเินาไป เธอไ้รับอ้อมออันแสนอบอุ่นาใรอีน นที่เป็นแสสว่าอีวให้ีวิอเธอ ผู้มีพระุที่เธอะไม่มีวันลืม
...แ่เธอลับทำลายแสสว่าอัวเออีวให้มลายหายไปลอาล
เฝ้าถามัวเออยู่ทุืนวัน ถึเหุผลว่าทำไมมาราถึทิ้เธอไป ทำไมไม่เอาเธอไป้วย
แม่ไม่รัลูสาวนนี้แล้วหรือ…
เธออยาามหามาราหลาย่อหลายรั้ หาแุ่ท่านลับห้ามปราม
หาเห็นแ่ัน สัาับันไ้ไหมว่าะไม่ามหาแม่อเธอ”
วาหวานหลับล หัวใวเล็เ็บปวไปทั้ว เมื่อไม่อาอัู่อผู้มีพระุไ้ ุเาและุหิเพียาือผู้มีพระุสำหรับเธอ
ในเมื่อท่านบอเธอไว้แบบนี้ เธอะัสินใออามหามาราไ้อย่าไร
ทั้ที่อยารู้เหุผลว่ามารามีเหุผลอันใถึทิ้ลูสาวนนี้ไป แ่เธอลับไปล้าามหานที่ะให้ำอบับเธอไ้
ไม่รู้ว่าป่านนี้มาราะมีีวิเป็นอย่าไรบ้า ะิถึลูสาวนนี้บ้าไหม
หาแ่ในใอเธอยัรัและเื่อในัวอมารา
แม่รัเธอเสมอ เธอำำบอลาอท่านไ้ึ้นใ ท่านอยู่เีย้าเธอเสมอ...
วาสวยลืมึ้น่อนะมีวามสั่นไหวในวาู่นั้น เมื่อไ้รับ่าวาเพียา ว่านที่าไปอยู่แนไลถึหปี ำลัะลับมาเร็ววันนี้
เธอไม่รู้ว่าเาะยัโรธเลียเธอหนัเหมือนเิมหรือเปล่า ไม่หวัให้เาหายโรธหรือหายเลีย เพราะเธอรู้ีว่าเรื่อแบบนี้ให้อภัยันไ้ยาหรือไม่็ไม่มีวันที่ะหายโรธไ้
เธอลับเ้าใเา ไม่ผิที่เาะเลียผู้หินนี้
เพราะในวันนั้นนที่สมวรายือเธอ..
ความคิดเห็น