คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : △▼PerFect CouPle△▼- Chaper 1
△ ▼PerFect CouPle△ ▼
Chapter - 1
“เฮ้ยไอ้คุณโอมึงทำไมมาช้าจังว่ะ รอจนรากงอกติดเปลือกโลก” เมื่อเซฮุนเดินเข้ามาในห้องVIPก็โดนแซะทันที แต่มันก็เป็นเรื่องปกติ ตอนนี้โอ เซฮุนอารมณ์ดีเกินกว่าจะสนใจคำพูดของเพื่อนรักที่มีสาวสวยขนาบข้างอยู่
“ไปเจอคนน่าสนใจมาว่ะ พวกมึงมีใครรู้จักกลุ่มซิกเกนท์ป่าวว่ะ” เซฮุนได้ทีก็นั่งลงยังที่ประจำแล้วถามคำถามที่คาใจทันที เพราะในตอนหลังที่คนชื่อลู่หานเดินออกไปได้ยินคนซุบซิบกันว่าลู่หานเป็นสมาชิกกลุ่มซิกเกนท์ที่แรงที่สุดในมหาลัย ว่าแต่ทำไมเขาถึงไม่เคยได้ยินก็ไม่รู้นะ
“ไม่รู้ว่ะ” เสียงมาร์คตอบคนแรกแบบไม่ได้สนใจอะไรมากนัก ตามด้วยการยักไหล่เชิงบอกว่าไม่รู้ของจงอิน
“แล้วน้องพิ้งกี้รู้จักมั้ยคะ” ชานยอลหันไปถามหญิงสาวที่กำลังรินเหล้าให้อยู่
“กลุ่มซิกเกนท์เหรอคะ อื้มมม พิ้งกี้ไม่เคยได้ยินนะ โอ๊ะ! จำได้แล้วค่ะ กลุ่มนี้เขาว่ากันว่าเป็นกลุ่มที่แรงที่สุดของมหาลัยค่ะ รู้สึกจะมี4คน ใครบ้างก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ เท่าที่จำได้ก็มี ลู่หาน แบคฮยอน แบมแบม คยองซู ถ้าจำไม่ผิดนะคะ” เธอร่ายยาวออกมา แต่ทุกคำพูดของเธอนั้นเซฮุนกลับฟังอย่างตั้งใจ
“มีกลุ่มแบบนี้ในมหาลัยด้วยเหรอว่ะ” ชานยอลถามออกมาหน้าตาบอกว่าไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีกลุ่มแบบนี้ในมหาลัยของตัวเอง
“กลุ่มนี้เห็นแรงๆนะคะ เขาก็มีแต่คนหน้าตาน่ารักทั้งนั้นแหละค่ะ” พิ้งกี้พูดเสริมอีกครั้ง
“เฮ้ยน่าสนว่ะ ไอ้มาร์คมึงไปสืบดิ” ชานยอลที่เห็นว่าเรื่องมันน่าสนใจก็โบ๊ยงานไปให้มาร์คทันที
“ทำไมดโบ๊ยมาให้กูว่ะ” มาร์คส่ายหัวอย่างปลงก่อนจะหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องหรูขึ้นมาโทรหาคนที่คิดว่าสืบได้
“แจ๊กสัน มึงไปสืบเรื่องกลุ่มซิกเกนท์ให้หน่อยดิ” เมื่อปลายสายรับก็รีบพูดเรื่องทันที
[โอ๊ยยย ไรของมึง ซิกเกนท์ไหนแว๊ เห้ยๆๆๆ เดี๋ยวๆๆๆ ซิกเกนท์เหรอ? มึงพูดว่าซิกเกนท์เหรอ!!!!]
“เออไอ้เหี้ยนี่ ไปสืบมาดิ”
[แสร๊ดดดดด มึงไม่รู้เหรอว่าพวกนี้ใหญ่แค่ไหนสืบสุ่มสี่สุ่มห้ามีหวังตายคาตีนคนชื่อแบคฮยอนแน่]
แจ๊กสันพูดรัวๆเสียงดังทำให้ได้ยินไปทั้งกลุ่ม
[พวกมึงแม่งใหญ่ก็จริง แต่กลุ่มนี้แม่งพอๆกัน พ่อใหญ่เหมือนกันอ่ะ ฮ่าๆๆ เท่าที่กูรู้นะ มี4คน เสี่ยวลู่หาน คนนี้พ่อใหญ่จริงใหญ่จัง เจ้าของธุรกิจพันล้านอ่ะมึง นิสัยแม่งโหดร้าย พูดตรงๆไม่มีอ้อมค้อม ฟังมันด่านี่เจ็บปวดแน่ คนสอง บยอน แบคฮยอน คนนี้พ่อก็ใหญ่อีกเป็นเจ้าของกิจการอ่ะ นิสัยแบบชอบความเพอเฟ็กต์ อย่าพูดถึงเกรดเหอะมึง เป๊ะยิ่งกว่าหน้ามึงอีก คนสามโด คยองซู คนนี้พ่อใหญ่สุดในกลุ่มมั้ง ทำงานไรไม่รู้ จำไม่ได้ แต่ลูกนี่แม่งซาดิสท์สัดๆ ชอบทารุณและโดนทารุณ คนท้าย แบมแบม เอาชื่อย่อไปก่อนชื่อจริงมันยาว พ่อใหญ่เหมือนกันเจ้าของเครื่องเพชรดังระดับเอเชีย นิสัยรู้สึกจะปกติที่สุดในกลุ่มว่ะ รู้แค่นี้ ถ้าจะให้สืบก็ต้องมีค่าจ้างเสี่ยงตายนิดๆหน่อย แค่นี้ล่ะ บรั๊ยส์]
หลังแจ๊กสันวางสายไปเหล่าสมาชิกเซเบอร์ก็หากันยิ้มกรุ่มกริ่มทันที
“มึงแม่งหามาใช่เลยไอ้โอ” ชานยอลตบไหล่เพื่อนพร้อมชม
“เหรอ ลู่หานกูจอง แม่งกูว่าใช่” เซฮุนบอกเหล่าเพื่อนพร้อมยกเหล้นมากิน
“แหม่ของพวกมึงไม่มีทางเท่ากูน้องคยองผู้โหดสัสนี่แหละใช่เลย” จงอินยิ้มใหญ่เมื่อเจอคนรสนิยมเดียวกัน เวลาทำจะได้ไม่ต้องออมแรง
“ระดับกูต้องแบคฮยอนเว้ย เพอเฟ็กต์เหมือนกู” ชานยอลพูดต่อ
“คือจะบังคับให้กูเอาคนนี้ก็พูด ไอ้เพื่อนเวรนี่” มาร์กที่ได้คนเศษก็ได้แค่สถบอยู่ในใจ
“แหมๆ อย่างนี้ต้องกูเกิ้ลที่รัก กูเสิร์ชของกูก่อนดีก่า” ชานยอลพูดพร้อมเสิร์ชชื่อบยอน แบคฮยอนลงไป
“สัด หน้าตาน่ารักเหี้ยๆ” ชานยอลพูดออกมาเมื่อเห็นหน้าอีกคน หลังจากนั้นทุกคนต่างก็จมอยู่กับสมาร์ทโฟนตัวเอง
△▼PerFect CouPle△▼
"ลู่หานนน!" เสียงเพื่อนรักของลู่หานบยอน แบคฮยอนเรียกหา
"จ้าๆ มาแล้วจ้า" ลู่หานพูดเสียงเนือยๆ บางครั้งตัวเขาก็คิดว่าแบคฮยอนพูดมากจนน่ารำคาญแต่มันก็เป็นสเน่ห์ของเจ้าตัวล่ะนะ
"ลู่หานกูมีเรื่องจะบอก" พอนั่งปุ๊บก็แบคฮยอนเปิดประเด็นทันที แล้วก็อย่าได้คิดว่าพวกเขาจะใช้ภาษามุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งเชียวล่ะ
"พูดมา ฟังอยู่" คำว่าฟังของลู่หานคือจ้องโทรศัพท์ของตัวเอง ทำแบคฮยอนเบะปากอย่างเคืองๆ
"มึงรู้จักชานยอลมั้ยว่ะ" แบคฮยอนถาม
"ไม่อ่ะ" ลู่หานส่ายหน้าตอบ
"แม่งเอ้ยย กูจะทำไงดีว่ะ รุ่นพี่ที่คณะแม่งก็ชั่วช้าให้งานกูมหาโหดอีกครับสัส" แบคฮยอนบ่นไปพร้อมเอาหน้าฟุบลงกับไหล่ลู่หาน
"มึงอธิบายขยายความเลยอิแบค" เสียงแบมแบมที่นั่งข้างแบคฮยอนพูดขึ้นพร้อมบิดหูแบคฮยอน
"โอ๊ยย! ไอ้นี่อยากเจอฝ่าตีนใช่ป่ะ ก็แม่งรุ่นพี่ที่คณะอ่ะ อยากได้เดือนคณะชื่อชานยอล แล้วมาลำบากให้กูไปโน้มน้าวใจเขาให้ลงสมัคร นี่ถ้าไม่ติดว่าพี่เขามีบุญคุณเคยช่วยกูไว้นะ กูไม่มีทางรับคำแน่" แบคฮยอนอธิบายออกมา เหล่าเพื่อนๆต่างก็พยักหน้าเข้าใจกันถ้วนหน้า ลืมบอก แบคฮยอนอยู่คณะแพทย์นะ
"โชคดีครับเพื่อน" คยองซูตบไหล่เชิงให้กำลังใจ
ไลน์ ไลน์ ไลน์ ไลน์ ไลน์
"โอ๊ยยย ไลน์หาพ่องอ่อสัส" ลู่หานสถบเมื่อได้ยินเสียงข้อความแชทจากโปรแกรมไลน์ดังขึ้น ก่อนเจ้าตัวจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านข้อความ
SeeeHuunnnn : อันยองงงงงงงงง
SeeeHuunnnn : อันยองงงงงงงงง
SeeeHuunnnn : อันยองงงงงงงงง
SeeeHuunnnn : อันยองงงงงงงงง
SeeeHuunnnn : อันยองงงงงงงงง
LuDeerHan : ยองบ้านลุงมึงดิ ไอ้ห่านี่
SeeeHuunnnn : ชื่อไร
LuDeerHan : ชื่อลำไย พ่อชื่อมังคุด แม่ชื่อมะขาม
SeeeHuunnnn : ฮาครับ ชื่อลู่หานใช่ปล้าาา
LuDeerHan : อย่าใช้ภาษามุมิกับกู
SeeeHuunnnn : เอ้าา
LuDeerHan : out แปลว่าออก
LuDeerHan : มึงเป็นใครเซฮุน
SeeeHuunnnn : รู้ได้ไงว่ะ เจ๋งแสรดด
LuDeerHan : อ่านชื่อไลน์มึงดูไอ้ห่าราก
หลังจากนั้นรู้สึกจะเงียบไป ลู่หานได้แต่สงสัยว่าไอ้คนชื่อเซฮุนคือใคร รู้จักไลน์เขาได้ไง แล้วทำไมถึงรู้ได้ มีแต่คำถามเต็มหัวไปหมดแต่ตอนคุยด้วยลู่หานก็ฮาดี
ไลน์ ไลน์
SeeeHuunnnn : ผมชื่อโอ เซฮุน รูปหล่อพ่อรวย คณะบริหาร ปี2 มหาลัยเดียวกันกับพี่อ่ะ ผมชอบเล่นพนัน แต่กำลังเลิกขี้เกียจเข้าบ่อน แล้วพ่อก็ไม่อยากให้ครอบครัวดูไม่ดี
SeeeHuunnnn : ผมกินเหล้า สูบบุหรี่ แต่ผมไม่เสพยานะ ผมไม่ค่อยเข้าเรียนเพราะหัวดี ผมชอบกินชอคโกแลตมันทำให้หัวผมแล่น ผมชอบคนตรงๆ มันแสดงถึงความจริงใจ ง่ายๆเลยล่ะกัน ผมจะจีบพี่อ่ะ
อ่านไปก็ฮาไป ลู่หานขำคนเดียวจนเพื่อนๆมองด้วยหน้าตาขยะแขยง แน่ล่ะตีนกานี่น่ารักที่ไหน
LuDeerHan : กูไม่ให้จีบ พ่อหวง แล้วกูไม่ชอบคนสูบบุหรี่ แพ้ควัน จบนะ ไอ้รูปหล่อพ่อรวย
SeeeHuunnnn : ว่าจะเลิกสูบอยู่พอดี จะจีบต่อด้วย
LuDeerHan : ย๊าห์!
SeeeHuunnnn : อิอิ ไปล่ะบายยย
หลังจากนั้นลู่หานก็ละสายตาจากจอโทรศัพท์ พร้อมอ่านหนังสือต่อ ถึงพวกเขาจะดูแรงแต่ก็ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าพวกเขาเรียนเก่งมาก
"กูไปก่อนนะ บายยย" คยองซูลุกขึ้นพร้อมโบกมือ วันนี้เจ้าตัวว่าจะไปเยี่ยมคุณย่าน่ะสิ
"กูก็ว่าจะไปเหมือนกัน จะไปตามหาไอ้คนชื่อชานยอล ไปล่ะ บรัยยย" หลังจากนั้นลู่หานกับแบมแบมก็ลุกจากโต๊ะพร้อมแยกทางไปทำธุระส่วนตัวกัน
[KaiDo]
ตอนนี้คยองซูกำลังอยู่ในรถซึ่งมีจุดมุ่งหมายไปยังบ้านย่าของตัวเอง
ขับไปไม่นานนักก็ถึงเพราะบ้านย่าอยู่ไม่ไกลมาก
"คุณย่าา" เมื่อคยองซูเข้าไปในบ้านก็เจอกับคุณย่าที่กำลังดูทีวีอยู่นั่นเอง
"อ้าว คยองซูมาแล้วเรอะ ย่าคิดถึงงง" คุณย่าเมื่อเห็นคยองซูก็รีบเข้าไปกอดหลานรักทันที หลังจากนั้นทั้งสองก็คุยกันยาวถึงเรื่องนู้นเรื่องนี้จนเวลาพลบค่ำ คยองซูก็โดนคุณย่าขอให้กินข้าวด้วยกันก่อน และมีหนือที่คยองซูจะปฏิเสธ ทั้งสองกินข้าวด้วยกันพร้อมรอยยิ้ม คยองซูพยายามหาเวลามาหาคุณย่าบ่อยๆเพราะท่านอยู่คนเดียวกับคนใช้ กลัวท่านเหงาเลยต้องแวะเวียนมาบ่อยๆ
ติ้ง ต่องง
อยู่ๆเสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังขึ้นเหล่าคนใช้รีบพากีนวิ่งไปเปิด หลังจากนั้นเหล่าคนใช้ก็เดินเข้ามาพร้อมผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง
"สวัสดีครับผมชื่อคิม จงอิน แม่ให้เอาของฝากมาให้ พวกเราพึ่งย้ายมาอยู่น่ะครับ" จงอินโค้งอย่างมีมารยาทในขณะที่สายตากลับจ้องมองไปยังคนตัวเล็กที่ยืนตาโตอยู่
"อ่า สวัสดีครับ ผมโด คยองซูเป็นหลานคุณย่าน่ะ ขอบคุณสำหรับของฝากนะครับ" คยองซูโค้งหัวเป็นการขอบคุณยกใหญ่
“ไม่เป็นไรครับ เอ่อ เดี๋ยวผมไปเอาใส่จานให้นะครับ” จงอินพูดพูดกับเอาเค้กข้าวตรงไปยังห้องครัวของบ้าน
“คุณย่าเดี๋ยวผมไปดูหน่อยล่ะกันนะครับ” คยองซูบอกผู้เป็นย่าก่อนจะเดินหายลับเข้าไปในห้องครัว
“คุณจงอินครับเดี๋ยวผมทำเองก็ได้นะครับ คุณกลับบ้านไปเลยก็ดะ...อื้อออออ!”
100%
*********
Happy To Read
Tag
#เพอเฟกต์couple
#HHperfect
#CBperfect
#KDperfect
#MBperfect
แท็กได้ตามคู่ที่คุณฟินเลยนะค่า
เมนท์เป็นกำลังใจคนแต่งหน่อยน๊าาาา รักคนอ่านทุกๆคนนะคะ
@JaeHyunSeLu ทวิตไรท์นะ อย่าลืมไปแท็กกันบ้าง เงียบเหงาเหลือเกิน
ความคิดเห็น