WeaponSoul

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 : มีงานก็ทำซะอย่าดอง

"..."

"..."

"...นี่"

"หืม"

"เข้าไปสิ"

"งืออออ..."

ครางทำไม ไม่น่ารักหรอกนะ

"..."

...

ผมจะไม่ทน ขอโทษที่ขึ้นมาก็ให้กินจุดกันขนาดนี้ แต่ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าเธอจะรออะไร ในเมื่อของเธอก็มีครบ แผนการก็วางไว้แล้ว ไม่สิอันที่จริงมันเป็นงานง่ายมากขนาดที่ว่าไม่ต้องเตรียมการอะไรเธอก็น่าจะทำมันผ่านไปได้ฉะลุยด้วยซ้ำโดยไม่ต้องมีผมเลยด้วยซ้ำ

"...กลับล่ะ"

ผมไม่อยากจะเสียเวลาไปมากกว่านี้แล้ว มันน่าเบื่อมากกับการทำอะไรเสียเวลาแบบนี้ ผมหันหลังกลับเดินออกจากตรอกที่พวกเรานั่งเฝ้าทาวเฮ้าส์หลังหนึ่งมาเกือบครึ่งชั่วโมงในสภาพอากาศชื่นแฉะฟ้าครึ่มแต่ร้อนไตแทบไหม้เพราะเหงื่อไม่ไหลออกมาแม้แต่น้อยทำให้ความร้อนในตัวสะสม

"เดี๋ยวสิ"

เธอหันดึงข้อเท้าผมไว้ด้วยแรงมหาศาลของเธอจนผมแทบหน้าทิ่มพร้อมกับลากเสียงยาวโวย แล้วหันมาทำตาประกายใส่ผม

"เข้าไปแทบฉันทีเถอะ ฉันข่มขู่ใครไม่เป็นหรอก เธอหน้าโหดกว่าฉันตั้งเยอะ นะ นะ เร้ด น้าาาาา แค่นี้ สบายๆเธออยู่แล้วฉันรู้"

เธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ใส่ผมเป้นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ รู้แต่เท่าจำนวนครั้งที่มีงานแบบนี้มอบหมายมา แล้วจะมาขอร้องผมแต่มาว่าผมหน้าโหดอย่างนี้ ผมคงทำให้หรอก แล้วที่สำคัญพอผมทำให้กี่ครั้ง ผมเจ็บตัวทุกที

"..."

"ฮือ ไปเป็นเพื่อนเฉยๆก็ได้"

เธอยังคงพูดลากเสียงเหมือนเดิมอ้อนให้ผมช่วยให้ได้ แต่มันไม่ได้ผลหรอก

"...ก็ได้"

"เย้ๆ"

...อย่ามองผมอย่างนั้น ผมแค่อยากให้เรื่องมันจบเร็วๆไปซะจะได้รีบๆกลับบ้านเสียที ที่นี่ร้อนจะตาย ผมไม่ได้ตามใจเธอหรอกนะ

//-----------------to be continue-------------------//

สั้นเกิ๊น ทำงานต่อแปป