ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 6 ชุดกับความคิดของ..................
บทที่ 6 ชุดกับความคิดของ..................
ตอนเช้าวันรุ่งขึ้น ในห้องหัวหน้าป้อมอัศวิน หลังจากที่คาโลอาบเสร็จแล้ว ยืนมองด้วยความสงสัยกับอาวุธและคทาเวทมนตร์ของเฟรินกับคิล ทำไมเป็นขนาดปกติได้ในเช้าวันนี้
“คาโล นายอาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ?” คิลถามขณะ เพิ่งตื่น แล้วยืนขึ้นบนเตียง หันไปมองที่เดียวกับคาโล
“ทำไม? มันขนาดเท่าเดิมแล้ว เร็วจัง นายรู้เปล่า?”
“......................................”
ก๊อกๆ ๆ ๆ คาโลเดินไปเปิดประตู
แอ๊ด!!!!!!!!!!!!!!! เรนอนยืนอยู่หน้าประตูพร้อมกับถือกระเป๋า แล้วส่งให้
“คาโล นี่เสื้อผ้าของเฟรินกับคิล และอุปกรณ์อื่น ๆ ที่จำเป็นสำหรับตอนนี้ค่ะ แล้วเฟรินล่ะค่ะ” เรนอนพูด
“ขอบคุณนะ เฟรินยังนอนอยู่ที่เตียง ยังไม่ตื่นเลย” คาโลตอบ
“งั้นเรนอนไปก่อนนะค่ะ เจอกันที่ห้องเรียนค่ะ” เรนอนบอกเสร็จหันกลับออกไปจากห้องแล้วปิดประตูอย่างเงียบๆ หลังจากเรนอนไปแล้วคาโลเอากระเป๋าไปวางไว้บนโต๊ะ แล้วหยิบเสื้อผ้าที่เฟรินกับคิลที่คิดว่าน่าจะใส่ (เสื้อผ้าของเฟรินคาโลเลือกแบบเป็นผู้หญิงน่ะ) เลือกเสร็จหันไปหาคิล เห็นคิลพยายามปลุกเฟรินอยู่ที่เตียง (คิลมันกระโดดข้ามไกลจัง)
“เฟริน ๆ ตื่นได้แล้วโว้ย จะนอนไปถึงเมื่อไร ทำไมมันตื่นยากอย่างงี้นะ”
“คิล นายไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวฉันปลุกเอง” คาโลตอบ แล้วคิลขึ้นมาที่มือของคาโล คาโลพาคิลเข้าห้องน้ำ แล้ววางคิลไว้ที่อ่างล้างมือ แล้วเปิดก๊อกน้ำไหลช้าๆ ให้ แล้วเดินไปหาเฟรินที่เตียง
“ครอก ฟี้ ๆ ๆ ๆ” เฟรินนอนกรนเสียงดัง
“เฟริน ตื่นได้แล้ว” คาโลเรียก
“ครอก ฟี้ ๆ ๆ ๆ” ยังหลับเหมือนเดิม
“เฟริน จะตื่นมั้ย”
“ขออีก 5 นาที” เฟรินเอ่ยอย่างง่วง ๆ แล้วหลับต่อ
คาโลส่ายหัวแล้ว มือช้อนร่างเฟรินขึ้นมา
“เฮ้ย!!!!!!!!! นายจะทำอะไรนะ” เฟรินโวยวายขึ้นหลังจากที่คาโลเอาเฟรินขึ้นมาอยู่บนมือ เฟรินตื่นขึ้นมานั่ง
“ก็.... ถ้านายไม่ตื่น ฉันคิดว่าจะเล่นตุ๊กตา อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าให้” คาโลพูดเรียบ
เฟรินหน้าแดงขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุ ตะโกนหลับไปทันทีว่า
“ไอ้บ้าคาโล โตขนาดนี้แล้วจะเล่นตุ๊กตาอีก ตื่นก็ตื่น”
“คาโลฉันเสร็จแล้ว มาพาฉันออกไปที ฉันไปเปิดประตูไม่ได้” คิลตะโกนออกมามาจากห้องน้ำ
คาโลวางเฟรินลงบนโต๊ะ แล้วเดินไปพาคิลออกมาจากห้องน้ำ ปรากฏว่า
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ คิลนั่นมันชุดอะไร ไม่เข้ากับแก ตลกเป็นบ้าเลย ฮ่า ๆ ๆ ๆ” เฟรินพูดไปหัวเราะไป พลางนั่งหัวเราะแล้วมือทุบไป
คิลลงมาบนโต๊ะที่เฟรินนั่งหัวเราะ คิลสวมชุดสีเขียวเข้มระยิบระยับมีระบายขนนกฟูๆสีขาวตั้งแต่ที่ปกเสื้อถึงชายเสื้อ รองเท้าหุ้มส้นสีเขียวเข้ม ลงมาที่โต๊ะ มาเอ่ยถาม
“คาโล ไม่มีชุดอื่นที่ดีกว่านี้แล้วเหรอ?”
“อืม................ ยังดีกว่าชุดมนุษย์ไก่แล้วกัน” คาโลตอบ เฟรินหัวเราะไม่หยุด
“เฟริน ดูชุดแกซะก่อน” คิลพูด พลางยกชุดที่คาโลเลือกให้ เฟรินหยุดหัวเราะทันที ทำสีหน้าไม่พอใจแล้ว
“คาโล แกเลือกชุดบ้าอะไรเนี่ย? ฉันไม่ใส่ชุดนี้ เอาชุดอื่นมา”
“ทำไม? ฉันว่าน่าออกจะสวยนะ จะใส่หรือไม่ใส่ ถ้าไม่ใส่ เดี๋ยวฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ก็ได้” คาโลพูดเสร็จ มือยื่นไปจะคว้าเฟริน เฟรินกระโดดหลบทันที แล้วพูดว่า
“ฉันเปลี่ยนเองได้ ไม่ต้องช่วย รีบพาไปห้องน้ำเร็ว ๆ สิ” เฟรินหยิบชุดที่คิลถือไว้ เดินไปยืนที่มือคาโล แล้วคาโลพาไปเข้าห้องน้ำแล้วรอ........... ผ่านไป ประมาณ 10 นาที
“ คาโลเสร็จแล้ว มารับหน่อย” เฟรินตะโกนเรียก
คาโลเข้าไปแล้วมองค้าง................... เฟรินผมยาวปะบ่าสวมชุดกระโปรงยาวคลุมเข่าสีชมพูอ่อน แขนเสื้อเป็นจีบรอบ มีผ้าผูกเป็นโบว์อยู่รอบขอบกระโปรง มีผ้าพันเป็นดอกกุหลาบ สวมรองเท้าสีแดง
“จ้องทำบ้าอะไร ไม่เคยเห็นคนใส่รึไง” เฟรินพูดจากวนประสาท คาโลกุมขมับแล้วคิด *“ปากมันต้องเอาไปขัดใหม่”*
************************
หลังจากนั้นทั้ง 3 คน เข้าไปกินที่โรงอาหาร คาโลกับคิลมองเฟรินแล้วคิดเหมือนกันว่า
*“กระเพาะเฟรินทำด้วยอะไร ขนาดตัวเล็กยังกินได้ขนาดนี้”*
เนื่องจากเฟรินกับคิลตัวเล็กลงขนาดประมาณตุ๊กตา ย่อมทำอะไรไม่ค่อยสะดวก ปริมาณอาหารที่กิน 1 ถาด ก็เยอะ คาโลตักแบ่งอาหารนิดหน่อยให้คิล ส่วนเฟริน เจ้าตัวต้องการกิน ถาดขนาดปกติ กินไป 2 ถาดเต็มๆ (คาโลใจอ่อนยอมไปสั่งอีกถาดให้)
“นี่ขนาดตัวเล็ก ยังกินเยอะอีก” โรเอ่ยขึ้น ขณะเดินมาข้างหลัง มองดูชุดเฟรินกับคิล แล้วพูดว่า
“สวมชุดน่ารักดีนี่ เฟริน คิลนายเองก็ไม่ใช่ย่อยเหมือนกันนะ ที่สวมชุดแบบนี้”
*“เจ็บใจชะมัดเลย คาโล แกทำให้ฉันขายหน้า รอฉันกลับเป็นเหมือนเดิมก่อน แล้วจะซัดนายให้กระเด็นไปเลย”* เฟรินคิดอย่างเจ็บใจ
*“ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมเรนอนถึงได้มีชุดแบบนี้ได้นะ ชุดที่เฟรินใส่อยู่ยังไม่เท่าไร แต่ชุดที่ฉันใส่อยู่นะสิ...............” คิลคิดในใจไปต่าง ๆ นาๆ
“นั่นเรนอนนี่” เฟรินพูดขึ้น แล้วคิด *“เรนอนนี่ก็แปลก มีชุดหลายแบบ ดันเอามาให้..........” *
เรนอนเดินเข้ามาหาแล้วถามว่า
“เป็นยังบ้างค่ะ ชุดที่ฉันเตรียมมาให้ OK หรือเปล่า?”
“ใส่ได้พอดี ไม่มีปัญหา” คาโลตอบให้แทน
“เรนอนไม่มีชุดที่เรียบง่ายกว่านี่แล้วเหรอ” คิลถาม
“คิล........... ไม่ชอบชุดที่เรนอนเอาให้หรือค่ะ”
บรรยากาศเริ่มแปลก ๆ
“เปล่า ไม่ใช่ว่าไม่ชอบนะ แต่มัน..........”
“ตกลงไม่ชอบจริง ๆ ใช่ไหมค่ะ” เรนอนพูดเหมือนจะร้องไห้
“เปล่าเลย ฉันชอบมากเลยล่ะ” คิลจำใจพูด
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ” เฟรินหัวเราะเบา ๆ คาโลส่งสายดุใส่ คิลส่งสายตาใส่เฟรินมั้ง
“งั้นเดี๋ยวเจอกันที่ห้องเรียนนะ” เรนอนพูดเป็นปกติ แล้วเดินออกไป
**********************
ในห้องเรียนวิชาประวัติศาสตร์
*“น่ารำคาญชะมัด ไอ้สองเนี่ย แทนที่จะเข้ามาฟังดันนอนกันได้ทั้งคู่เลย ไม่พอ ดันนอนตรงโต๊ะนี่อีก”* คาโลคิดแล้วมองเฟรินกับคิล ทั้งคู่หลับอยู่บนโต๊ะที่คาโลนั่งอยู่ ข้างหนังสือเรียน จะเขียนก็เขียนไม่ถนัดซะด้วย นอนเกะกะอยู่ได้ (ด้วยเหตุว่า ทั้งคู่ไม่สามารถที่จะถือหนังสือมาได้ จดโน๊ดก็ไม่สะดวก อีกอย่างถึงเอามาแต่ก็หลับในห้องอยู่ดี ไม่ได้จด)
กริ๊ง !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! อ๊อดดังหมดเวลาเรียน
“ฮ้าว??????? หมดเวลาสักที” เฟรินพูดขึ้น
“เฟริน คิลยังอยู่ใช่ไหม?” โรเวนถามแล้วเดินเข้ามาหา
“มีธุระอะไรเหรอ” เฟรินถาม
“พอดีมีเรื่องอยากจะให้ช่วยทำหน่อยนะ คาโลไปเรียนวิชาอื่นต่อก่อน ฉันพาเฟรินกับคิลไปช่วยงานสักครู่เดี๋ยวพี่มาส่งคืนตอนพักเที่ยงแล้วกัน”
โรเวนพาเฟรินกับคิลออกไปเพื่อช่วยงาน........................
------------------------------------
ตอนเช้าวันรุ่งขึ้น ในห้องหัวหน้าป้อมอัศวิน หลังจากที่คาโลอาบเสร็จแล้ว ยืนมองด้วยความสงสัยกับอาวุธและคทาเวทมนตร์ของเฟรินกับคิล ทำไมเป็นขนาดปกติได้ในเช้าวันนี้
“คาโล นายอาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ?” คิลถามขณะ เพิ่งตื่น แล้วยืนขึ้นบนเตียง หันไปมองที่เดียวกับคาโล
“ทำไม? มันขนาดเท่าเดิมแล้ว เร็วจัง นายรู้เปล่า?”
“......................................”
ก๊อกๆ ๆ ๆ คาโลเดินไปเปิดประตู
แอ๊ด!!!!!!!!!!!!!!! เรนอนยืนอยู่หน้าประตูพร้อมกับถือกระเป๋า แล้วส่งให้
“คาโล นี่เสื้อผ้าของเฟรินกับคิล และอุปกรณ์อื่น ๆ ที่จำเป็นสำหรับตอนนี้ค่ะ แล้วเฟรินล่ะค่ะ” เรนอนพูด
“ขอบคุณนะ เฟรินยังนอนอยู่ที่เตียง ยังไม่ตื่นเลย” คาโลตอบ
“งั้นเรนอนไปก่อนนะค่ะ เจอกันที่ห้องเรียนค่ะ” เรนอนบอกเสร็จหันกลับออกไปจากห้องแล้วปิดประตูอย่างเงียบๆ หลังจากเรนอนไปแล้วคาโลเอากระเป๋าไปวางไว้บนโต๊ะ แล้วหยิบเสื้อผ้าที่เฟรินกับคิลที่คิดว่าน่าจะใส่ (เสื้อผ้าของเฟรินคาโลเลือกแบบเป็นผู้หญิงน่ะ) เลือกเสร็จหันไปหาคิล เห็นคิลพยายามปลุกเฟรินอยู่ที่เตียง (คิลมันกระโดดข้ามไกลจัง)
“เฟริน ๆ ตื่นได้แล้วโว้ย จะนอนไปถึงเมื่อไร ทำไมมันตื่นยากอย่างงี้นะ”
“คิล นายไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวฉันปลุกเอง” คาโลตอบ แล้วคิลขึ้นมาที่มือของคาโล คาโลพาคิลเข้าห้องน้ำ แล้ววางคิลไว้ที่อ่างล้างมือ แล้วเปิดก๊อกน้ำไหลช้าๆ ให้ แล้วเดินไปหาเฟรินที่เตียง
“ครอก ฟี้ ๆ ๆ ๆ” เฟรินนอนกรนเสียงดัง
“เฟริน ตื่นได้แล้ว” คาโลเรียก
“ครอก ฟี้ ๆ ๆ ๆ” ยังหลับเหมือนเดิม
“เฟริน จะตื่นมั้ย”
“ขออีก 5 นาที” เฟรินเอ่ยอย่างง่วง ๆ แล้วหลับต่อ
คาโลส่ายหัวแล้ว มือช้อนร่างเฟรินขึ้นมา
“เฮ้ย!!!!!!!!! นายจะทำอะไรนะ” เฟรินโวยวายขึ้นหลังจากที่คาโลเอาเฟรินขึ้นมาอยู่บนมือ เฟรินตื่นขึ้นมานั่ง
“ก็.... ถ้านายไม่ตื่น ฉันคิดว่าจะเล่นตุ๊กตา อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าให้” คาโลพูดเรียบ
เฟรินหน้าแดงขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุ ตะโกนหลับไปทันทีว่า
“ไอ้บ้าคาโล โตขนาดนี้แล้วจะเล่นตุ๊กตาอีก ตื่นก็ตื่น”
“คาโลฉันเสร็จแล้ว มาพาฉันออกไปที ฉันไปเปิดประตูไม่ได้” คิลตะโกนออกมามาจากห้องน้ำ
คาโลวางเฟรินลงบนโต๊ะ แล้วเดินไปพาคิลออกมาจากห้องน้ำ ปรากฏว่า
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ คิลนั่นมันชุดอะไร ไม่เข้ากับแก ตลกเป็นบ้าเลย ฮ่า ๆ ๆ ๆ” เฟรินพูดไปหัวเราะไป พลางนั่งหัวเราะแล้วมือทุบไป
คิลลงมาบนโต๊ะที่เฟรินนั่งหัวเราะ คิลสวมชุดสีเขียวเข้มระยิบระยับมีระบายขนนกฟูๆสีขาวตั้งแต่ที่ปกเสื้อถึงชายเสื้อ รองเท้าหุ้มส้นสีเขียวเข้ม ลงมาที่โต๊ะ มาเอ่ยถาม
“คาโล ไม่มีชุดอื่นที่ดีกว่านี้แล้วเหรอ?”
“อืม................ ยังดีกว่าชุดมนุษย์ไก่แล้วกัน” คาโลตอบ เฟรินหัวเราะไม่หยุด
“เฟริน ดูชุดแกซะก่อน” คิลพูด พลางยกชุดที่คาโลเลือกให้ เฟรินหยุดหัวเราะทันที ทำสีหน้าไม่พอใจแล้ว
“คาโล แกเลือกชุดบ้าอะไรเนี่ย? ฉันไม่ใส่ชุดนี้ เอาชุดอื่นมา”
“ทำไม? ฉันว่าน่าออกจะสวยนะ จะใส่หรือไม่ใส่ ถ้าไม่ใส่ เดี๋ยวฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ก็ได้” คาโลพูดเสร็จ มือยื่นไปจะคว้าเฟริน เฟรินกระโดดหลบทันที แล้วพูดว่า
“ฉันเปลี่ยนเองได้ ไม่ต้องช่วย รีบพาไปห้องน้ำเร็ว ๆ สิ” เฟรินหยิบชุดที่คิลถือไว้ เดินไปยืนที่มือคาโล แล้วคาโลพาไปเข้าห้องน้ำแล้วรอ........... ผ่านไป ประมาณ 10 นาที
“ คาโลเสร็จแล้ว มารับหน่อย” เฟรินตะโกนเรียก
คาโลเข้าไปแล้วมองค้าง................... เฟรินผมยาวปะบ่าสวมชุดกระโปรงยาวคลุมเข่าสีชมพูอ่อน แขนเสื้อเป็นจีบรอบ มีผ้าผูกเป็นโบว์อยู่รอบขอบกระโปรง มีผ้าพันเป็นดอกกุหลาบ สวมรองเท้าสีแดง
“จ้องทำบ้าอะไร ไม่เคยเห็นคนใส่รึไง” เฟรินพูดจากวนประสาท คาโลกุมขมับแล้วคิด *“ปากมันต้องเอาไปขัดใหม่”*
************************
หลังจากนั้นทั้ง 3 คน เข้าไปกินที่โรงอาหาร คาโลกับคิลมองเฟรินแล้วคิดเหมือนกันว่า
*“กระเพาะเฟรินทำด้วยอะไร ขนาดตัวเล็กยังกินได้ขนาดนี้”*
เนื่องจากเฟรินกับคิลตัวเล็กลงขนาดประมาณตุ๊กตา ย่อมทำอะไรไม่ค่อยสะดวก ปริมาณอาหารที่กิน 1 ถาด ก็เยอะ คาโลตักแบ่งอาหารนิดหน่อยให้คิล ส่วนเฟริน เจ้าตัวต้องการกิน ถาดขนาดปกติ กินไป 2 ถาดเต็มๆ (คาโลใจอ่อนยอมไปสั่งอีกถาดให้)
“นี่ขนาดตัวเล็ก ยังกินเยอะอีก” โรเอ่ยขึ้น ขณะเดินมาข้างหลัง มองดูชุดเฟรินกับคิล แล้วพูดว่า
“สวมชุดน่ารักดีนี่ เฟริน คิลนายเองก็ไม่ใช่ย่อยเหมือนกันนะ ที่สวมชุดแบบนี้”
*“เจ็บใจชะมัดเลย คาโล แกทำให้ฉันขายหน้า รอฉันกลับเป็นเหมือนเดิมก่อน แล้วจะซัดนายให้กระเด็นไปเลย”* เฟรินคิดอย่างเจ็บใจ
*“ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมเรนอนถึงได้มีชุดแบบนี้ได้นะ ชุดที่เฟรินใส่อยู่ยังไม่เท่าไร แต่ชุดที่ฉันใส่อยู่นะสิ...............” คิลคิดในใจไปต่าง ๆ นาๆ
“นั่นเรนอนนี่” เฟรินพูดขึ้น แล้วคิด *“เรนอนนี่ก็แปลก มีชุดหลายแบบ ดันเอามาให้..........” *
เรนอนเดินเข้ามาหาแล้วถามว่า
“เป็นยังบ้างค่ะ ชุดที่ฉันเตรียมมาให้ OK หรือเปล่า?”
“ใส่ได้พอดี ไม่มีปัญหา” คาโลตอบให้แทน
“เรนอนไม่มีชุดที่เรียบง่ายกว่านี่แล้วเหรอ” คิลถาม
“คิล........... ไม่ชอบชุดที่เรนอนเอาให้หรือค่ะ”
บรรยากาศเริ่มแปลก ๆ
“เปล่า ไม่ใช่ว่าไม่ชอบนะ แต่มัน..........”
“ตกลงไม่ชอบจริง ๆ ใช่ไหมค่ะ” เรนอนพูดเหมือนจะร้องไห้
“เปล่าเลย ฉันชอบมากเลยล่ะ” คิลจำใจพูด
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ” เฟรินหัวเราะเบา ๆ คาโลส่งสายดุใส่ คิลส่งสายตาใส่เฟรินมั้ง
“งั้นเดี๋ยวเจอกันที่ห้องเรียนนะ” เรนอนพูดเป็นปกติ แล้วเดินออกไป
**********************
ในห้องเรียนวิชาประวัติศาสตร์
*“น่ารำคาญชะมัด ไอ้สองเนี่ย แทนที่จะเข้ามาฟังดันนอนกันได้ทั้งคู่เลย ไม่พอ ดันนอนตรงโต๊ะนี่อีก”* คาโลคิดแล้วมองเฟรินกับคิล ทั้งคู่หลับอยู่บนโต๊ะที่คาโลนั่งอยู่ ข้างหนังสือเรียน จะเขียนก็เขียนไม่ถนัดซะด้วย นอนเกะกะอยู่ได้ (ด้วยเหตุว่า ทั้งคู่ไม่สามารถที่จะถือหนังสือมาได้ จดโน๊ดก็ไม่สะดวก อีกอย่างถึงเอามาแต่ก็หลับในห้องอยู่ดี ไม่ได้จด)
กริ๊ง !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! อ๊อดดังหมดเวลาเรียน
“ฮ้าว??????? หมดเวลาสักที” เฟรินพูดขึ้น
“เฟริน คิลยังอยู่ใช่ไหม?” โรเวนถามแล้วเดินเข้ามาหา
“มีธุระอะไรเหรอ” เฟรินถาม
“พอดีมีเรื่องอยากจะให้ช่วยทำหน่อยนะ คาโลไปเรียนวิชาอื่นต่อก่อน ฉันพาเฟรินกับคิลไปช่วยงานสักครู่เดี๋ยวพี่มาส่งคืนตอนพักเที่ยงแล้วกัน”
โรเวนพาเฟรินกับคิลออกไปเพื่อช่วยงาน........................
------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น