ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 5 พบเจอ
บทที่ 5 พบเจอ
ในห้องนั่งเล่นของป้อมอัศวิน ทุกคนยกเว้นเฟรินกับคิล และคาโล
“ครี๊ด นายเจอเฟรินกับคิลไหม?” มาทิลด้าถาม ครี๊ดส่ายหน้า
“แล้ว ซีบิล โร คนอื่นๆ ล่ะ” ทุกคนส่ายหน้า
ปัง!!!!!!!!!!!!!! คาโลเพิ่งเข้ามาที่ห้อง มาทิลด้าถามอีกครั้ง
“คาโล นายเจอมั้ย?”
คาโลไม่ตอบแต่เดินไปนั่งเงียบ ๆ พลางกุมขมับ
“แสดงว่าไม่ใครเจอเลยสิ” มาทิลด้าพูด
“อย่างงี้คงต้องขออนุญาตพี่โรเวน ออกไปหาข้างนอกโรงเรียนดูเพื่ออาจจะ........” โรพูด
“พวกเธอมีอะไรกันเหรอ? จับกลุ่มคุยอะไรกันอยู่” ลูคัสถามและลอเรนซ์เดินเข้ามา
“คือ.............................”
“รึว่า มีใครก่อเรื่องเดือดร้อนอีก” ลอเรนซ์พูด
ขณะที่ลอเรนซ์ถามพวกรุ่นน้อง มีคนเดินเข้าเหมือนบนมือมีอะไรอยู่
“หาสิ่งนี้รึเปล่า?” โรเวนถามแล้วยื่นมือออกไปให้ทุกคนได้เห็น คือ....................
เฟรินกับคิลตัวสูงขนาดตุ๊กตายืนอยู่บนฝ่ามือของโรเวน
“เฟริน???? คิล??????? ทำไมนายทั้งสองคนตัวเหลือแค่เนี่ย???????” คาโลเอ่ยขึ้น ขณะคนอื่นยืนมองด้วยความตลึงเว้นแต่
“อาจจะเป็นผลไม่พึ่งประสงค์จากเวทย์ที่ใช้ก็ได้ แต่ว่าเยี่ยมไปเลย สามารถทำให้ตัวเล็กได้เนี่ย ” โรพูดขึ้น แล้วมองดูด้วยความสนใจ
“พวกนาย ทดลองอะไร?” คาโลถามขึ้นอย่างเสียงเย็น
“เฟริน ทดลองใช้เวทย์เพิ่มจำนวนกับแอปเปิ้ล เพราะอยากกินแอปเปิ้ลเยอะ” คิลตอบ
“ไอ้คิล............ แก………..”
“เฟริน!!!!!!!!!!!!!!!” คาโล
“โทษที”
“แล้วผลของเวทย์นี้ จะอยู่อีกนานแค่ไหน?” โรเวนถาม
“คือ....... ฉันกับเฟรินอ่านแล้ว เขียนไว้ว่าจะต้องอยู่อย่างนี้ประมาณ 5 -6 วันถึงจะเหมือนเดิม” คิลตอบ
“5 ,6วัน?”
“ใช่ 5,6 วัน แต่เขียนไว้ว่ามีอีกวิธี แต่ไม่ทันได้อ่าน พอดีถูกเวทย์ลมของเฟรินพัดออกไปก่อน”
“ใช่หนังสือเวทย์เล่นนี้รึเปล่า?” โรพูดพลางหยิบหนังสือขึ้นมาให้เห็น
“ใช่เล่มนี้แหละ” เฟรินตอบ
คาโลขอหนังสือจากโรแล้วเปิดหนังสือหาเวทย์ที่เฟรินใช้ แต่ไม่เจอเวทย์นั้น
“ไม่มีนี่ เว้นแต่อยู่หน้ากระดาษที่ขาดไป” คาโลพูดขึ้น
“ห๋า!!!!!!!!!!!!!!! รึว่าตอนโดนเวทย์ลม มันทำหน้ากระดาษขาดไป” คิลพูดขึ้น
“อย่างนี้ก็แย่สิ” เฟรินพูด
“ไว้พรุ่งนี้ค่อยหาแล้วกัน แต่พวกเราจะทำยังไงกับพวกเธอล่ะ?” มาทิลด้าพูด
“ก่อนอื่นคงต้องหาเฟอร์นิเจอร์กับเสื้อผ้าขนาดเท่าตุ๊กตาให้เฟรินกับคิล แต่ปัญหาคือ จะหาได้ที่ไหนล่ะ” โรเอ่ยขึ้น
“เอาอย่างนี้แล้วกัน ตอนนี้ก็ให้เฟรินกับคิลไปนอนที่เดิมก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอาเสื้อผ้ากับเฟอร์นิเจอร์ของเล่นมาให้แล้วกัน เดี๋ยวฉันไปติดต่อที่บ้าน แล้วให้มาส่งพรุ่งนี้ตอนเช้าแล้วกัน แล้วจะเอามาให้ที่ห้องแล้วกัน” เรนอนตอบ
“ส่วนพี่ จะแจ้งให้มหาปราชญ์เลโมธีทราบแล้วกัน เฟรินกับคิลต้องไปเรียนตามปกติด้วย ถึงแม้ว่าตัวจะเล็กนะ อีกอย่างโดยเฉพาะเธอ เฟริน คิลด้วย พี่ต้องลงโทษให้พวกเธอทำงานสักอย่างนะ ในฐานะที่พวกเธอก่อความวุ่นวายอีกแล้ว พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนคาโล พาสองคนนี้มาหาพี่ด้วยล่ะ” โรเวนพูด
“ครับ” คาโลตอบรับ
หลังจากนั้นทุกคนแยกย้ายกลับเข้าห้องนอน ในห้องหัวหน้าชั้นป้อมอัศวิน คาโลพาเฟรินกับคิลเข้ามาแล้ว ให้คิลกับเฟรินลงบนเตียงนอนของแต่ละคน
“แย่ชะมัดเลย อะไรวะนึกว่าจะได้หยุดเรียน ที่ไหนได้ยังจะให้เข้าเรียน ยังไม่พอต้องไปโดนทำโทษอีก สงสัยพี่โรเวนมีแผนหาตังเข้าป้อมอีกแล้วแน่เลย ป้อมยิ่งบ่จี้อยู่ด้วย” เฟรินบ่น
“แต่ก็ยังดีกว่าไปเจออะไรตอนอยู่ข้างนอกแล้วกัน เดี๋ยวก็เห็นพวกเราเป็นของกินทุกทีเลย” คิลบอก
“เฟริน ทำไมเธอชอบหาเรื่องอยู่เรื่อยเลย เวทย์ไม่ได้เรื่องแล้วยังจะคิดใช่อีก” คาโลพูด
“ก็........ฉันอยากจะใช้เวทย์ให้เป็นบ้างก็ยังดีนี่ เพื่อจะได้ช่วยอะไรได้บ้าง”
“แต่ฉันว่าคงเป็นไปได้ยากมั้ง ที่จะให้คนอย่างนายฝึกใช้เวทย์นะ เรียนก็ไม่สนใจเนี่ย”
คาโลเอาอาวุธกับคทาของเฟรินกับคิลขนาดเล็กไปวางไว้บนโต๊ะ แล้วเตรียมตัวนอน คิลหลับไปเรียบร้อยแล้ว ส่วนเฟรินยังนอนคิดอะไรบ้างอย่างอยู่สักพักหนึ่งแล้วก็หลับไป คาโลเดินมาดูเฟรินที่นอนอยู่พลางคิด
*“ดีแต่หาความวุ่นวายมาให้อยู่เรื่อยเลย ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีเรื่องอะไรอีกรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่ว่า............ เฟรินตัวเล็กขนาดนี้ก็ดูน่ารักไปอีกแบบ”* คาโลคิดเสร็จแล้วกลับไปนอนทันที
-------------------------------------------
ในห้องนั่งเล่นของป้อมอัศวิน ทุกคนยกเว้นเฟรินกับคิล และคาโล
“ครี๊ด นายเจอเฟรินกับคิลไหม?” มาทิลด้าถาม ครี๊ดส่ายหน้า
“แล้ว ซีบิล โร คนอื่นๆ ล่ะ” ทุกคนส่ายหน้า
ปัง!!!!!!!!!!!!!! คาโลเพิ่งเข้ามาที่ห้อง มาทิลด้าถามอีกครั้ง
“คาโล นายเจอมั้ย?”
คาโลไม่ตอบแต่เดินไปนั่งเงียบ ๆ พลางกุมขมับ
“แสดงว่าไม่ใครเจอเลยสิ” มาทิลด้าพูด
“อย่างงี้คงต้องขออนุญาตพี่โรเวน ออกไปหาข้างนอกโรงเรียนดูเพื่ออาจจะ........” โรพูด
“พวกเธอมีอะไรกันเหรอ? จับกลุ่มคุยอะไรกันอยู่” ลูคัสถามและลอเรนซ์เดินเข้ามา
“คือ.............................”
“รึว่า มีใครก่อเรื่องเดือดร้อนอีก” ลอเรนซ์พูด
ขณะที่ลอเรนซ์ถามพวกรุ่นน้อง มีคนเดินเข้าเหมือนบนมือมีอะไรอยู่
“หาสิ่งนี้รึเปล่า?” โรเวนถามแล้วยื่นมือออกไปให้ทุกคนได้เห็น คือ....................
เฟรินกับคิลตัวสูงขนาดตุ๊กตายืนอยู่บนฝ่ามือของโรเวน
“เฟริน???? คิล??????? ทำไมนายทั้งสองคนตัวเหลือแค่เนี่ย???????” คาโลเอ่ยขึ้น ขณะคนอื่นยืนมองด้วยความตลึงเว้นแต่
“อาจจะเป็นผลไม่พึ่งประสงค์จากเวทย์ที่ใช้ก็ได้ แต่ว่าเยี่ยมไปเลย สามารถทำให้ตัวเล็กได้เนี่ย ” โรพูดขึ้น แล้วมองดูด้วยความสนใจ
“พวกนาย ทดลองอะไร?” คาโลถามขึ้นอย่างเสียงเย็น
“เฟริน ทดลองใช้เวทย์เพิ่มจำนวนกับแอปเปิ้ล เพราะอยากกินแอปเปิ้ลเยอะ” คิลตอบ
“ไอ้คิล............ แก………..”
“เฟริน!!!!!!!!!!!!!!!” คาโล
“โทษที”
“แล้วผลของเวทย์นี้ จะอยู่อีกนานแค่ไหน?” โรเวนถาม
“คือ....... ฉันกับเฟรินอ่านแล้ว เขียนไว้ว่าจะต้องอยู่อย่างนี้ประมาณ 5 -6 วันถึงจะเหมือนเดิม” คิลตอบ
“5 ,6วัน?”
“ใช่ 5,6 วัน แต่เขียนไว้ว่ามีอีกวิธี แต่ไม่ทันได้อ่าน พอดีถูกเวทย์ลมของเฟรินพัดออกไปก่อน”
“ใช่หนังสือเวทย์เล่นนี้รึเปล่า?” โรพูดพลางหยิบหนังสือขึ้นมาให้เห็น
“ใช่เล่มนี้แหละ” เฟรินตอบ
คาโลขอหนังสือจากโรแล้วเปิดหนังสือหาเวทย์ที่เฟรินใช้ แต่ไม่เจอเวทย์นั้น
“ไม่มีนี่ เว้นแต่อยู่หน้ากระดาษที่ขาดไป” คาโลพูดขึ้น
“ห๋า!!!!!!!!!!!!!!! รึว่าตอนโดนเวทย์ลม มันทำหน้ากระดาษขาดไป” คิลพูดขึ้น
“อย่างนี้ก็แย่สิ” เฟรินพูด
“ไว้พรุ่งนี้ค่อยหาแล้วกัน แต่พวกเราจะทำยังไงกับพวกเธอล่ะ?” มาทิลด้าพูด
“ก่อนอื่นคงต้องหาเฟอร์นิเจอร์กับเสื้อผ้าขนาดเท่าตุ๊กตาให้เฟรินกับคิล แต่ปัญหาคือ จะหาได้ที่ไหนล่ะ” โรเอ่ยขึ้น
“เอาอย่างนี้แล้วกัน ตอนนี้ก็ให้เฟรินกับคิลไปนอนที่เดิมก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอาเสื้อผ้ากับเฟอร์นิเจอร์ของเล่นมาให้แล้วกัน เดี๋ยวฉันไปติดต่อที่บ้าน แล้วให้มาส่งพรุ่งนี้ตอนเช้าแล้วกัน แล้วจะเอามาให้ที่ห้องแล้วกัน” เรนอนตอบ
“ส่วนพี่ จะแจ้งให้มหาปราชญ์เลโมธีทราบแล้วกัน เฟรินกับคิลต้องไปเรียนตามปกติด้วย ถึงแม้ว่าตัวจะเล็กนะ อีกอย่างโดยเฉพาะเธอ เฟริน คิลด้วย พี่ต้องลงโทษให้พวกเธอทำงานสักอย่างนะ ในฐานะที่พวกเธอก่อความวุ่นวายอีกแล้ว พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนคาโล พาสองคนนี้มาหาพี่ด้วยล่ะ” โรเวนพูด
“ครับ” คาโลตอบรับ
หลังจากนั้นทุกคนแยกย้ายกลับเข้าห้องนอน ในห้องหัวหน้าชั้นป้อมอัศวิน คาโลพาเฟรินกับคิลเข้ามาแล้ว ให้คิลกับเฟรินลงบนเตียงนอนของแต่ละคน
“แย่ชะมัดเลย อะไรวะนึกว่าจะได้หยุดเรียน ที่ไหนได้ยังจะให้เข้าเรียน ยังไม่พอต้องไปโดนทำโทษอีก สงสัยพี่โรเวนมีแผนหาตังเข้าป้อมอีกแล้วแน่เลย ป้อมยิ่งบ่จี้อยู่ด้วย” เฟรินบ่น
“แต่ก็ยังดีกว่าไปเจออะไรตอนอยู่ข้างนอกแล้วกัน เดี๋ยวก็เห็นพวกเราเป็นของกินทุกทีเลย” คิลบอก
“เฟริน ทำไมเธอชอบหาเรื่องอยู่เรื่อยเลย เวทย์ไม่ได้เรื่องแล้วยังจะคิดใช่อีก” คาโลพูด
“ก็........ฉันอยากจะใช้เวทย์ให้เป็นบ้างก็ยังดีนี่ เพื่อจะได้ช่วยอะไรได้บ้าง”
“แต่ฉันว่าคงเป็นไปได้ยากมั้ง ที่จะให้คนอย่างนายฝึกใช้เวทย์นะ เรียนก็ไม่สนใจเนี่ย”
คาโลเอาอาวุธกับคทาของเฟรินกับคิลขนาดเล็กไปวางไว้บนโต๊ะ แล้วเตรียมตัวนอน คิลหลับไปเรียบร้อยแล้ว ส่วนเฟรินยังนอนคิดอะไรบ้างอย่างอยู่สักพักหนึ่งแล้วก็หลับไป คาโลเดินมาดูเฟรินที่นอนอยู่พลางคิด
*“ดีแต่หาความวุ่นวายมาให้อยู่เรื่อยเลย ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีเรื่องอะไรอีกรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่ว่า............ เฟรินตัวเล็กขนาดนี้ก็ดูน่ารักไปอีกแบบ”* คาโลคิดเสร็จแล้วกลับไปนอนทันที
-------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น