ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4 หมาบ้า!!
บทที่ 4 หมาบ้า!!
กลับไปอีกด้านหนึ่ง หลังจากที่คาโลไปถามหาเฟรินและคิลกับเพื่อนแต่ไม่มีใครพบทั้งคู่เลย ในขณะนี้คาโลนั่งคิดอยู่ในห้องสมุด
*“แปลก ทำไมไม่มีใครเจอเฟรินกับคิลเลย เป็นไปไม่ได้ เว้นแต่................... เฟรินถูกใครตามล่า แล้วคิลช่วยเฟรินแล้วพาไปที่ปลอดภัยแต่ไม่สามารถติดต่อเราได้ หรือว่า เฟรินกับคิลถูกจับตัวได้ หรือทั้งคู่ได้รับบาดเจ้บ บางทีเฟรินอาจไปก่อเรื่องอีกแล้วคิลซวยไปด้วย เราควรทำไงดี??????? ทางที่ดีควรรีบตามหาให้เจอโดยเร็วที่สุดดีกว่า เอาอย่างนี้แล้วกัน”*
หลังจากคาโลตัดสินใจเรียบร้อย คาโลลุกขึ้นจากที่นั่ง เดินออกจากห้องสมุด
“คาโล เห็นครี๊ดบอกว่า นายเที่ยวไปถามหาเฟรินกับคิลเหรอ?” โรพูดขณะที่เดินมาหา
“นายเกี่ยวอะไรด้วย?”
“ก็เฟรินกับคิลเป็นเพื่อนเหมือนกันนี่ แล้วไม่มีใครรู้ว่าสองคนไปไหน เราก็เป็นกังวลเหมือนกัน”
“ไม่มีอะไรหรอก เดี๋ยวฉันตามหาสองคนนั้นเอง”
“ไม่ได้หรอก พวกเราจะช่วยกันหาด้วย” คนอื่น ๆ ค่อย ๆ เดินออกมา เรนอน,แองเจลิน่า,มาทิลด้า,ครี๊ด,ซีบิล,กัสและเพื่อนที่เหลือในห้องอัศวิน
“งั้นไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วช่วยกันวิเคราะห์ว่าสองคนนั้นเจอที่ไหนและทำอะไรเป็นครั้งสุดท้ายที่พวกเราเห็นก็แล้วกัน”
มาทิลด้าพูดสรุปเสร็จเรียบร้อย
**************************************
กลับมาทางเฟรินกับคิล
“อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
พลัก ๆ! ตุ๊บ!! ๆ ๆ
ทั้งคู่หล่นลงมาที่กิ่งไม้แล้วกระเด็นออกไปหล่นที่พื้นนุ่ม ๆ
“โชคดีนะเนี่ย ที่หล่นลงมาไม่เป็นอะไร พื้นนุ่มด้วย” เฟรินพูด
“อืม............. รู้สึกว่าเหมือนเป็นหางอะไรสักกะอย่าง” คิลพูดพลางมองบริเวณนั้น
“หาง? หางอะไร?”
ทั้งคู่รีบมองสำรวจไปทั่ว ๆ จนเห็นจุดที่สามารถมองไล่ไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งไปเห็นสิ่งนั้น มันคือ................ หมาตัวใหญ่สีดำ ๆ หูตั้งพันธุ์อะไรไม่รู้ (คิดไม่ออก) หันมาทางนี้ หน้ามันมีแผลที่หน้าผาก แสดงสีหน้าด้วยความโกรธเพราะมันกำลังนอนหลับสบาย แยกเขี้ยวอวดฟันให้เห็น บางที........... อาจจะด้วยความหิวด้วย แล้วจู่โจม
“จ๊าก!!!!!!!!!!!!!! เจออย่างนี้อีกแล้ว”
เฟรินกับคิลรีบโดดออกมาจากตรงนั่น แล้ววิ่งหนีอีกตามเคย ระหว่างที่วิ่งหนีอยู่เฟรินถามว่า
“เฮ้ย !! ฉันว่าน่าจะลองสู้สักตั้งกับมันดีมั้ย?”
“ไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย ตอนนี้อาวุธของพวกเราทำอะไรไม่สะเทือนหรอก แถมรู้สึกทำให้โกรธอีกด้วย อีกอย่าง งานนี้มีความเสี่ยงเกิน 50% ด้วยที่จะถูกกินอีก”
“แล้วจะเอาแต่วิ่งหนีอยู่อย่างนี้รึไง? ห๋า!!!!!!!!!!!!”
“ทำไงได้ คงต้องภาวนาให้ใครหาพวกเราเจอเร็วที่สุดก่อนที่จะเกิดเรื่องใหญ่ไปมากว่านี้นะ”
ทั้งคู่วิ่งหนีซิกแซก ไปมาพยายามที่จะสลัดเจ้าหมาบ้าให้พ้น แต่มันก็สามารถตามมาเรื่อย ๆ
********************************
กลับมาทางกลุ่มเพื่อนที่ป้อมอัศวิน
“สรุป จากที่พวกเราไปสำรวจดูนะ เฟรินน่าจะทดลองเวทย์อะไรสักอย่าง ที่เกี่ยวกับแอปเปิ้ล คิลก็อาจจะเห็นเป็นเรื่องสนุกอีก
โดยปกติ คนอย่างเฟรินไม่น่าจะพลาดเรื่องกินเลย แอปเปิ้ลที่วางบนโต๊ะกับหนังสือเวทย์ที่เปิดอยู่ แต่.......เหมือนว่ามีหน้าขาดไปหน้าหนึ่ง ไม่แน่ใจว่าเป็นเวทย์เกี่ยวกับอะไร” โรพูดสรุปหลังจากทุกคนช่วยสำรวจในห้องหัวหน้าป้อมอัศวิน
“แล้วพวกเราจะไปตามหาพวกนั้นได้อย่างไรล่ะ?” ครี๊ดถาม
“คงต้องแยกย้ายไปหาทั่วโรงเรียนดูก่อน ถ้าหาไม่เจอก็คงออกไปนอกเขตโรงเรียนแล้ว” โรตอบ
“งั้น ตกลงตามนี้แล้วกันทุกคนช่วยไปหาเฟรินกับคิล” มาทิลด้าพูด
ทุกคนต่างก็แยกย้ายออกไปจากห้องเหลือแต่...........
“คาโล ไม่ต้องกังวลมากไปหรอก อย่างน้อยคิลก็คงอยู่กับเฟรินนะ” โรพูด
“ถ้าคิลอยู่กับเฟรินจริงนะ” คาโลเอ่ยเรียบ ๆ
*****************************
กลับไปทางฝั่งเฟรินกับคิล
ขณะนี้ เฟรินและคิลกำลังวิ่งหนีอย่างสุดชีวิต เพื่อรอดพ้นจากการถูกกินของหมาขนาดใหญ่
“แฮ่กๆๆๆๆ ทำไมมันซวยอย่างนี่วะเนี่ย?” เฟรินพูด
“เพราะนายไม่ใช่หรอก? ที่ทำให้พวกเราต้องมาวิ่งหนีอย่างนี้เล่า? ถ้านายไม่ทดลองเวทย์ มันก็ไม่เกิดเรื่องบ้า ๆ อย่างนี้” คิลตอกกลับ
“แล้วอย่างนี้ จะหาคาโลเจอไหมเนี่ย?”
ทั้งคู่ก็ยังวิ่งหนีต่อไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งคน ๆ หนึ่งเห็นเจ้าหมาตัวนั่นวิ่งไล่อะไรซักกะอย่างที่ดูเหมือนมันมีชีวิตขนาดเล็ก และหยุดยืนมองสิ่งนั้น คนนั้นตัดสินใจที่จะไล่มัน โดยหยิบก้อนหินที่พื้นขึ้นมาซัก 2 -3 ก้อน แล้วขว้างไปหาหมาตัวนั้น
“เอ๋ง!!!!” โดนเข้าไปที่หัวมันหนึ่งก้อน ตกใจมองซ้ายขวาหันไปข้างหลัง เห็นลอยมาอีก 2-3 ก้อน มันหลบพ้น แล้วรีบวิ่งหนีออกไปทันที
“ดูเหมือน มีคนเห็นพวกเราแล้วล่ะ” เฟรินพูด
“แต่เป็นใครล่ะ? ถ้าไม่ใช่อาจารย์ก็ดีเหรอ” คิลพูด
“แต่อย่าเป็น...........................”
“โอ้ว! ไม่นะไม่อยากไปเป็นเขา” เฟรินกับคิลเอ่ยขึ้นพร้อมกัน
“ทำไม?????????? พวกนาย?????????” ขณะที่เดินเข้ามา คนที่ช่วยพูดขึ้น
-----------------------------------------------------
กลับไปอีกด้านหนึ่ง หลังจากที่คาโลไปถามหาเฟรินและคิลกับเพื่อนแต่ไม่มีใครพบทั้งคู่เลย ในขณะนี้คาโลนั่งคิดอยู่ในห้องสมุด
*“แปลก ทำไมไม่มีใครเจอเฟรินกับคิลเลย เป็นไปไม่ได้ เว้นแต่................... เฟรินถูกใครตามล่า แล้วคิลช่วยเฟรินแล้วพาไปที่ปลอดภัยแต่ไม่สามารถติดต่อเราได้ หรือว่า เฟรินกับคิลถูกจับตัวได้ หรือทั้งคู่ได้รับบาดเจ้บ บางทีเฟรินอาจไปก่อเรื่องอีกแล้วคิลซวยไปด้วย เราควรทำไงดี??????? ทางที่ดีควรรีบตามหาให้เจอโดยเร็วที่สุดดีกว่า เอาอย่างนี้แล้วกัน”*
หลังจากคาโลตัดสินใจเรียบร้อย คาโลลุกขึ้นจากที่นั่ง เดินออกจากห้องสมุด
“คาโล เห็นครี๊ดบอกว่า นายเที่ยวไปถามหาเฟรินกับคิลเหรอ?” โรพูดขณะที่เดินมาหา
“นายเกี่ยวอะไรด้วย?”
“ก็เฟรินกับคิลเป็นเพื่อนเหมือนกันนี่ แล้วไม่มีใครรู้ว่าสองคนไปไหน เราก็เป็นกังวลเหมือนกัน”
“ไม่มีอะไรหรอก เดี๋ยวฉันตามหาสองคนนั้นเอง”
“ไม่ได้หรอก พวกเราจะช่วยกันหาด้วย” คนอื่น ๆ ค่อย ๆ เดินออกมา เรนอน,แองเจลิน่า,มาทิลด้า,ครี๊ด,ซีบิล,กัสและเพื่อนที่เหลือในห้องอัศวิน
“งั้นไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วช่วยกันวิเคราะห์ว่าสองคนนั้นเจอที่ไหนและทำอะไรเป็นครั้งสุดท้ายที่พวกเราเห็นก็แล้วกัน”
มาทิลด้าพูดสรุปเสร็จเรียบร้อย
**************************************
กลับมาทางเฟรินกับคิล
“อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
พลัก ๆ! ตุ๊บ!! ๆ ๆ
ทั้งคู่หล่นลงมาที่กิ่งไม้แล้วกระเด็นออกไปหล่นที่พื้นนุ่ม ๆ
“โชคดีนะเนี่ย ที่หล่นลงมาไม่เป็นอะไร พื้นนุ่มด้วย” เฟรินพูด
“อืม............. รู้สึกว่าเหมือนเป็นหางอะไรสักกะอย่าง” คิลพูดพลางมองบริเวณนั้น
“หาง? หางอะไร?”
ทั้งคู่รีบมองสำรวจไปทั่ว ๆ จนเห็นจุดที่สามารถมองไล่ไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งไปเห็นสิ่งนั้น มันคือ................ หมาตัวใหญ่สีดำ ๆ หูตั้งพันธุ์อะไรไม่รู้ (คิดไม่ออก) หันมาทางนี้ หน้ามันมีแผลที่หน้าผาก แสดงสีหน้าด้วยความโกรธเพราะมันกำลังนอนหลับสบาย แยกเขี้ยวอวดฟันให้เห็น บางที........... อาจจะด้วยความหิวด้วย แล้วจู่โจม
“จ๊าก!!!!!!!!!!!!!! เจออย่างนี้อีกแล้ว”
เฟรินกับคิลรีบโดดออกมาจากตรงนั่น แล้ววิ่งหนีอีกตามเคย ระหว่างที่วิ่งหนีอยู่เฟรินถามว่า
“เฮ้ย !! ฉันว่าน่าจะลองสู้สักตั้งกับมันดีมั้ย?”
“ไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย ตอนนี้อาวุธของพวกเราทำอะไรไม่สะเทือนหรอก แถมรู้สึกทำให้โกรธอีกด้วย อีกอย่าง งานนี้มีความเสี่ยงเกิน 50% ด้วยที่จะถูกกินอีก”
“แล้วจะเอาแต่วิ่งหนีอยู่อย่างนี้รึไง? ห๋า!!!!!!!!!!!!”
“ทำไงได้ คงต้องภาวนาให้ใครหาพวกเราเจอเร็วที่สุดก่อนที่จะเกิดเรื่องใหญ่ไปมากว่านี้นะ”
ทั้งคู่วิ่งหนีซิกแซก ไปมาพยายามที่จะสลัดเจ้าหมาบ้าให้พ้น แต่มันก็สามารถตามมาเรื่อย ๆ
********************************
กลับมาทางกลุ่มเพื่อนที่ป้อมอัศวิน
“สรุป จากที่พวกเราไปสำรวจดูนะ เฟรินน่าจะทดลองเวทย์อะไรสักอย่าง ที่เกี่ยวกับแอปเปิ้ล คิลก็อาจจะเห็นเป็นเรื่องสนุกอีก
โดยปกติ คนอย่างเฟรินไม่น่าจะพลาดเรื่องกินเลย แอปเปิ้ลที่วางบนโต๊ะกับหนังสือเวทย์ที่เปิดอยู่ แต่.......เหมือนว่ามีหน้าขาดไปหน้าหนึ่ง ไม่แน่ใจว่าเป็นเวทย์เกี่ยวกับอะไร” โรพูดสรุปหลังจากทุกคนช่วยสำรวจในห้องหัวหน้าป้อมอัศวิน
“แล้วพวกเราจะไปตามหาพวกนั้นได้อย่างไรล่ะ?” ครี๊ดถาม
“คงต้องแยกย้ายไปหาทั่วโรงเรียนดูก่อน ถ้าหาไม่เจอก็คงออกไปนอกเขตโรงเรียนแล้ว” โรตอบ
“งั้น ตกลงตามนี้แล้วกันทุกคนช่วยไปหาเฟรินกับคิล” มาทิลด้าพูด
ทุกคนต่างก็แยกย้ายออกไปจากห้องเหลือแต่...........
“คาโล ไม่ต้องกังวลมากไปหรอก อย่างน้อยคิลก็คงอยู่กับเฟรินนะ” โรพูด
“ถ้าคิลอยู่กับเฟรินจริงนะ” คาโลเอ่ยเรียบ ๆ
*****************************
กลับไปทางฝั่งเฟรินกับคิล
ขณะนี้ เฟรินและคิลกำลังวิ่งหนีอย่างสุดชีวิต เพื่อรอดพ้นจากการถูกกินของหมาขนาดใหญ่
“แฮ่กๆๆๆๆ ทำไมมันซวยอย่างนี่วะเนี่ย?” เฟรินพูด
“เพราะนายไม่ใช่หรอก? ที่ทำให้พวกเราต้องมาวิ่งหนีอย่างนี้เล่า? ถ้านายไม่ทดลองเวทย์ มันก็ไม่เกิดเรื่องบ้า ๆ อย่างนี้” คิลตอกกลับ
“แล้วอย่างนี้ จะหาคาโลเจอไหมเนี่ย?”
ทั้งคู่ก็ยังวิ่งหนีต่อไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งคน ๆ หนึ่งเห็นเจ้าหมาตัวนั่นวิ่งไล่อะไรซักกะอย่างที่ดูเหมือนมันมีชีวิตขนาดเล็ก และหยุดยืนมองสิ่งนั้น คนนั้นตัดสินใจที่จะไล่มัน โดยหยิบก้อนหินที่พื้นขึ้นมาซัก 2 -3 ก้อน แล้วขว้างไปหาหมาตัวนั้น
“เอ๋ง!!!!” โดนเข้าไปที่หัวมันหนึ่งก้อน ตกใจมองซ้ายขวาหันไปข้างหลัง เห็นลอยมาอีก 2-3 ก้อน มันหลบพ้น แล้วรีบวิ่งหนีออกไปทันที
“ดูเหมือน มีคนเห็นพวกเราแล้วล่ะ” เฟรินพูด
“แต่เป็นใครล่ะ? ถ้าไม่ใช่อาจารย์ก็ดีเหรอ” คิลพูด
“แต่อย่าเป็น...........................”
“โอ้ว! ไม่นะไม่อยากไปเป็นเขา” เฟรินกับคิลเอ่ยขึ้นพร้อมกัน
“ทำไม?????????? พวกนาย?????????” ขณะที่เดินเข้ามา คนที่ช่วยพูดขึ้น
-----------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น