ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 เหตุเพราะทดลองกับแอปเปิ้ล
ขณะนี้ เฟรินและคิลกำลังวิ่งหนีอย่างสุดชีวิต เพื่อรอดพ้นจากการถูกกินของหมาขนาดใหญ่
“แฮ่กๆๆๆๆ ทำไมมันซวยอย่างนี่วะเนี่ย?” เฟรินพูด
“เพราะนายไม่ใช่หรอก? ที่ทำให้พวกเราต้องมาวิ่งหนีอย่างนี้เล่า? ถ้านายไม่ทดลองเวทย์ มันก็ไม่เกิดเรื่องบ้า ๆ อย่างนี้” คิลตอกกลับ
“แล้วอย่างนี้ จะหาคาโลเจอไหมเนี่ย?”
--------------------------
บทที่ 1 เหตุเพราะทดลองกับแอปเปิ้ล
ย้อนกลับไปเมื่อ 4 ชั่วโมงก่อน ในห้องพักของหัวหน้าชั้นปีของป้อมอัศวิน
แอ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“คิล คาโลไปไหน?” เฟรินถาม
“เห็นบอกว่าไปประชุมนะ” คิลตอบ ขณะที่นั่งทำความสะอาดมีดอยู่
“ประชุมอีกล่ะ!”
เฟรินเดินมาที่โต๊ะแล้ววางแอปเปิ้ลลง หยิบหนังสือเวทย์มนตร์ของเดมอสออกมา
“นั่นนาย จะทำอะไร?” คิลถาม
“อ๋อ พอดีอยากทดลองเวทย์นิดหน่อยนะ”
“กับแอปเปิ้ลเนี่ยนะ!”
“ได้สิ คาถาที่จะใช้ เป็นคาถาเพิ่มปริมาณของ”
“นาย อยากกินแอปเปิ้ลขนาดนั้นเชียว?”
“พอดี แอปเปิ้ลเหลือลูกเดียว ตอนที่จะไปเก็บต้นแอปเปิ้ลนะ”
“มันจะดีเหรอ?”
“ไม่ต้องห่วงหรอก เวทย์ร่ายไม่ยาว ออกเสียงไม่ค่อยยากด้วย”
“แต่ฉันว่า รอคาโลกลับมาก่อนจะดีกว่านะ” คิลเดินมาหา แล้วนึกถึงตอนใช้เวทย์ย้อนเวลาแล้วคาโลโดนเวทย์ของเฟริน กลัวว่าจะเกิดเรื่องยุ่งอีก แต่ก็อยากลองคาถาด้วย คิลเริ่มคิดไปคิดมา
“ฉันว่า ไม่ต้องไปรอมันหรอก เริ่มเลยดีกว่า” เฟรินเริ่มร่ายคาถาทันที
“”
ควันพุ่งออกมาจากคาถา ฟุ้งไปทั่วห้องอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ย! นายทำบ้าอะไรเนี่ยควันเต็มไปหมดเลย ดูสิ!” คิลพูด
“สงสัยจะผิดพลาดแฮะ แต่จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!”
“แล้วฉันจะไปรู้ไหม? นายเป็นคนใช้คาถาไม่ใช่เหรอ!”
หลังจากควันจากหายไปหมดแล้ว
“ทำไม? รู้สึกว่า ห้องมันใหญ่ขึ้นวะ”
“นั่นสิ ห้องมันใหญ่ขึ้นจริง ๆด้วย”
เฟรินกับคิลมองไปรอบ ๆ ห้องอีกที เห็นโต๊ะที่วางหนังสือเวทย์มนตร์จากเดมอสกับแอปเปิ้ล รู้สึกว่าทุกอย่างในห้องมันใหญ่ขึ้นไปหมด แล้วสำรวจตัวเองอีกที
“ฉันทำให้ของทุกอย่างใหญ่ขึ้นเหรอ” เฟรินพูด
“พวกเราตัวเล็กลงต่างหากละ!” คิลพูด
“ถ้าจะเป็นเรื่องใหญ่ซะแล้วสิ”
“นั่นสิ”
“หาทางแก้เวทย์มนตร์กันเถอะ หนังสืออยู่บนโต๊ะ พวกเราต้องปีนขึ้นไป” คิลพูด
“ห่า!!!!!! ให้ปีนขึ้นไปเนี่ยนะ?”
“แล้วจะทำยังไง? ก็มีอยู่ทางเดียวนี่”
“ขึ้นก็ขึ้นวะ”
หลังจากปีนขึ้นไปถึงแล้ว
“เฮ้! ดูแอปเปิ้ลซิ ใหญ่น่ากินดีแฮะ” เฟรินพูด
“ไม่ใช่ เวลามาห่วงเรื่องกิน ตอนนี้รีบหาวิธีแก้ก่อนเถอะ” คิลพูด
เฟรินกับคิลช่วยกันหาวิธีแก้เวทย์ในหนังสือเล่มใหญ่กว่าตัว
“อืม................... รู้สึกเขียนไว้ว่า ถ้าเวทย์ผิดพลาดทำให้ตัวเล็กลง ต้องรอให้โตเอง ประมาณ 6-7 วัน” คิลอ่าน
“อย่างนี้ก็สนุกสิ”
“นายคิดว่าสนุกงั้นเหรอ?”
“จะได้เห็นที่มุมมองที่แตกต่างอีกด้าน สนุกออก”
“เดี๋ยวก่อน ในหนังสือบอกว่ามีวิธีแก้เวทย์ที่ผิดพลาดนะ อยู่อีกหน้า”
“แล้วจะเปิดหน้าถัดไปได้ไงเนี่ย? ตอนนี้พวกเราตัวเล็กอยู่”
“ช่วยกันสิ”
“แต่ฉันว่าใช้เวทย์ช่วยดีกว่ามั้ง”
“อย่าดีกว่า เดี๋ยวเกิดเรื่องยุ่งอีก เฮ้ย!! บอกว่าอย่า!!!!!!!!!!!”
เฟรินร่ายเวทย์อีกครั้ง แต่ทว่า..........
“อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เฟรินกับคิลร้องพร้อมกัน
พร้อมกับถูกลมพัดออกไปจากหน้าต่างที่เปิดไว้ เรื่องวุ่นต่างๆ จึงเกิดขึ้น
--------------------------------------
“แฮ่กๆๆๆๆ ทำไมมันซวยอย่างนี่วะเนี่ย?” เฟรินพูด
“เพราะนายไม่ใช่หรอก? ที่ทำให้พวกเราต้องมาวิ่งหนีอย่างนี้เล่า? ถ้านายไม่ทดลองเวทย์ มันก็ไม่เกิดเรื่องบ้า ๆ อย่างนี้” คิลตอกกลับ
“แล้วอย่างนี้ จะหาคาโลเจอไหมเนี่ย?”
--------------------------
บทที่ 1 เหตุเพราะทดลองกับแอปเปิ้ล
ย้อนกลับไปเมื่อ 4 ชั่วโมงก่อน ในห้องพักของหัวหน้าชั้นปีของป้อมอัศวิน
แอ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“คิล คาโลไปไหน?” เฟรินถาม
“เห็นบอกว่าไปประชุมนะ” คิลตอบ ขณะที่นั่งทำความสะอาดมีดอยู่
“ประชุมอีกล่ะ!”
เฟรินเดินมาที่โต๊ะแล้ววางแอปเปิ้ลลง หยิบหนังสือเวทย์มนตร์ของเดมอสออกมา
“นั่นนาย จะทำอะไร?” คิลถาม
“อ๋อ พอดีอยากทดลองเวทย์นิดหน่อยนะ”
“กับแอปเปิ้ลเนี่ยนะ!”
“ได้สิ คาถาที่จะใช้ เป็นคาถาเพิ่มปริมาณของ”
“นาย อยากกินแอปเปิ้ลขนาดนั้นเชียว?”
“พอดี แอปเปิ้ลเหลือลูกเดียว ตอนที่จะไปเก็บต้นแอปเปิ้ลนะ”
“มันจะดีเหรอ?”
“ไม่ต้องห่วงหรอก เวทย์ร่ายไม่ยาว ออกเสียงไม่ค่อยยากด้วย”
“แต่ฉันว่า รอคาโลกลับมาก่อนจะดีกว่านะ” คิลเดินมาหา แล้วนึกถึงตอนใช้เวทย์ย้อนเวลาแล้วคาโลโดนเวทย์ของเฟริน กลัวว่าจะเกิดเรื่องยุ่งอีก แต่ก็อยากลองคาถาด้วย คิลเริ่มคิดไปคิดมา
“ฉันว่า ไม่ต้องไปรอมันหรอก เริ่มเลยดีกว่า” เฟรินเริ่มร่ายคาถาทันที
“”
ควันพุ่งออกมาจากคาถา ฟุ้งไปทั่วห้องอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ย! นายทำบ้าอะไรเนี่ยควันเต็มไปหมดเลย ดูสิ!” คิลพูด
“สงสัยจะผิดพลาดแฮะ แต่จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!”
“แล้วฉันจะไปรู้ไหม? นายเป็นคนใช้คาถาไม่ใช่เหรอ!”
หลังจากควันจากหายไปหมดแล้ว
“ทำไม? รู้สึกว่า ห้องมันใหญ่ขึ้นวะ”
“นั่นสิ ห้องมันใหญ่ขึ้นจริง ๆด้วย”
เฟรินกับคิลมองไปรอบ ๆ ห้องอีกที เห็นโต๊ะที่วางหนังสือเวทย์มนตร์จากเดมอสกับแอปเปิ้ล รู้สึกว่าทุกอย่างในห้องมันใหญ่ขึ้นไปหมด แล้วสำรวจตัวเองอีกที
“ฉันทำให้ของทุกอย่างใหญ่ขึ้นเหรอ” เฟรินพูด
“พวกเราตัวเล็กลงต่างหากละ!” คิลพูด
“ถ้าจะเป็นเรื่องใหญ่ซะแล้วสิ”
“นั่นสิ”
“หาทางแก้เวทย์มนตร์กันเถอะ หนังสืออยู่บนโต๊ะ พวกเราต้องปีนขึ้นไป” คิลพูด
“ห่า!!!!!! ให้ปีนขึ้นไปเนี่ยนะ?”
“แล้วจะทำยังไง? ก็มีอยู่ทางเดียวนี่”
“ขึ้นก็ขึ้นวะ”
หลังจากปีนขึ้นไปถึงแล้ว
“เฮ้! ดูแอปเปิ้ลซิ ใหญ่น่ากินดีแฮะ” เฟรินพูด
“ไม่ใช่ เวลามาห่วงเรื่องกิน ตอนนี้รีบหาวิธีแก้ก่อนเถอะ” คิลพูด
เฟรินกับคิลช่วยกันหาวิธีแก้เวทย์ในหนังสือเล่มใหญ่กว่าตัว
“อืม................... รู้สึกเขียนไว้ว่า ถ้าเวทย์ผิดพลาดทำให้ตัวเล็กลง ต้องรอให้โตเอง ประมาณ 6-7 วัน” คิลอ่าน
“อย่างนี้ก็สนุกสิ”
“นายคิดว่าสนุกงั้นเหรอ?”
“จะได้เห็นที่มุมมองที่แตกต่างอีกด้าน สนุกออก”
“เดี๋ยวก่อน ในหนังสือบอกว่ามีวิธีแก้เวทย์ที่ผิดพลาดนะ อยู่อีกหน้า”
“แล้วจะเปิดหน้าถัดไปได้ไงเนี่ย? ตอนนี้พวกเราตัวเล็กอยู่”
“ช่วยกันสิ”
“แต่ฉันว่าใช้เวทย์ช่วยดีกว่ามั้ง”
“อย่าดีกว่า เดี๋ยวเกิดเรื่องยุ่งอีก เฮ้ย!! บอกว่าอย่า!!!!!!!!!!!”
เฟรินร่ายเวทย์อีกครั้ง แต่ทว่า..........
“อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เฟรินกับคิลร้องพร้อมกัน
พร้อมกับถูกลมพัดออกไปจากหน้าต่างที่เปิดไว้ เรื่องวุ่นต่างๆ จึงเกิดขึ้น
--------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น