ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 จุดเริ่มต้น
บทที่  1  จุดเริ่มต้น
ในห้องพยาบาลของโรงเรียนเอดินเบิร์ก  มีคนหนึ่งเข้ามาในห้องนั้น
“อ้าว?  ว่าไงโร  ได้ของให้ช่วยไปหามาได้หรือเปล่า?”  อาจารย์ห้องพยาบาล(มิสแรมเซิล)ถาม
“ได้ครับ  นี่น้ำของเมืองแม่ม่ายที่สั่งซื้อมาจากนครจันทรา    แล้ว??  อาจารย์จะเอาไปทำอะไรครับ”    โร  เซวาเรสตอบ  แล้ววางขวดน้ำ 2 ขวดไว้บนโต๊ะ  ตรงใกล้ ๆ  ขวดน้ำเปล่าขวดอื่น ๆ 
“อ๋อ!!!!!!!  พอดีคนรู้จักเขาขอนะ  พอดีเพื่อนของเขามีปัญหาก็เลยวานมา”
“งั้นเหรอ??  ผมขอตัวไปพักต่อครับ”  โรพูดเสร็จแล้วเดินออกจากห้องไปทันที  ระหว่างนั้น  มีนักเรียนจากแผ่นดินประชาชนเข้ามาช่วยอาจารย์ทำงานในห้อง  สักครู่หนึ่ง
“บอกแล้วไม่เชื่อ??  เป็นไงคราวนี้จะได้รู้สำนึกซะบ้าง” เสียงดังออกมาก่อนที่จะเข้าห้อง  คือคิล  ฟีสมัส  ช่วยพยุงเฟริน  เดอเบอโรว์ (เฟลิโอน่า)ที่สีหน้าไม่ค่อยดี กับคาโล  วาเนบลีที่พามาด้วยความเป็นห่วงและกลุ้มใจ  แล้วพามาที่เตียงนอนหนึ่ง    (ทำไมนะเหรอที่เป็นอย่างนี้  ก็เฟริน  กินอาหารด้วยความหิวจัง  **เป็นทุกครั้งอยู่แล้ว** แต่เธอก็กินแบบยัดตามปกติ  ปรากฏว่าเธอรู้สึกจุกแล้ว ค่อนข้างพะอืดพะอม  (สงสัยออกฤทธิ์แล้วมั้งอาหารเป็นพิษเอ้ย!! ไม่ใช้  กินมากไปต่างหากล่ะ) 
“อ้าว??  เฟรินป่วยเป็นอะไรเหรอ??  หน้าตาไม่ค่อยดีเชียว”  อาจารย์ถาม
“ เฟรินกินอาหารเยอะไป  จนจะอ้วกออกมา แต่เธอก็ไม่ยอมอ้วกนะสิ ดันบอกมาได้ว่าเสียดายอาหาร”  คิลตอบ
“ไม่เป็นอะไรหรอกจ๊ะ  ทางที่ดี  ควรจะอ้วกออกมา  แล้วจะดีขึ้น  พออ้วกเสร็จแล้ว  กินยาเม็ดนี้แล้วดื่มน้ำนะ”  พูดเสร็จหยิบยาเม็ดส่งมาให้    “นี่ช่วยไปหยิบน้ำในน้องคนนั้นหน่อยนะ”  บอกเสร็จอาจารย์เดินเข้าไปเช็คยาต่อ
“ครับ”  ผู้ช่วยขานรับเสร็จ  เดินไปหยิบน้ำตรงนั้นมา  แต่..............  เขาหยิบน้ำขึ้นมาผิดขวด  เป็นขวดของที่โรฝากเอามาให้  แล้วหยิบแก้วน้ำมาด้วย  หลังจากนั้นเขาเดินออกจาห้องไป
“ขอบใจนะ”  เฟรินตอบ  หลังจาก  คิลกับคาโลช่วยกันทำให้เฟรินสามารถอ้วกออกมาได้สำเร็จ  เฟรินกินยา  ยกแก้วแล้วดื่มน้ำเข้าไปทันที   
ตึก ๆ ๆ ๆ ๆ            ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!
โรรีบเข้ามาในห้องพยาบาลด้วยความเร็วสูง  แต่โรหันมาเห็นเฟรินเพ่งดื่มน้ำเสร็จพอดี แล้วเห็นขวดน้ำนั้นตั้งอยู่ใกล้ๆ  ด้วย  โรหน้าซีดขึ้นมาทันทีแล้วเอ่ยถาม
“เฟริน..............  ดื่มน้ำไปแล้วเหรอ?”
“ดื่มแล้วล่ะ  น้ำอร่อยดีนะ  แล้วโรเป็นซื้อมาหรอก?”  เฟรินตอบ  คิลกับคาโลเห็นหน้าโรที่ดูซีดขึ้นมา  คาโลพูดว่า
“โร  หวังว่าน้ำนั้นคงไม่มีปัญหานะ” 
“.................มันเป็น..................น้ำที่สั่งซื้อมาจากนครจันทรานะ  แต่..................” โรยังพูดไม่เสร็จ
“ของนครจันทราเหรอ???  มิน่าทำไมถึงรสชาติอร่อยดี”  เฟรินพูด
“เป็นน้ำที่ดื่มลงไปแล้วทำให้ตั้งท้องนะ”  โรพูดจบแล้ว
...................................................
“ห๋า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”    ทั้งสามคนร้องตกใจพร้อมกัน  เฟรินยืนขึ้นทันที ที่ดูเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ 
“อย่างนี้ก็แย่สิ  โอ๊ย!!...............”    เฟรินรู้สึกปวดท้องเป็นอย่างมากแล้วทรุดนั่งลงไปอีกที่เตียง 
“เฟริน  ๆ  เป็นไรไป??”  คาโลถามด้วยความเป็นห่วง  คิลมองดูด้วยความกังวล  โรหน้าซีดแล้วมือกุมขมับ  ปรากฏว่า  เฟรินรู้สึกว่าในท้องเหมือนมีอะไรบางเกิดขึ้นในท้อง  แล้วหายเป็นปกติ
“ไม่เป็นไรแล้วล่ะ”  เฟรินบอกคาโล  คิลและโร
“แล้วแน่ใจน่ะ  ว่าเป็นยาที่ทำให้ตั้งท้องจริง ๆ”  คิลถาม
“ให้คาโลเรียก  หมอเทวดามาตรวจสิ”  โรตอบ  คาโลเรียกคทาพิพากษาออกมาแล้วเรียกหมอเทวดาออกมาตรวจดูปรากฏว่า
“ท่านหญิงตั้งท้องได้  3 เดือนแล้ว แต่.........คงเป็นผลพ่วงมาจากน้ำแม่ครรภ์ที่ดื่มไป  เป็นของเมืองแม่ม่าย”
หมอเทวดาตอบเสร็จ  คาโลให้กลับทันที  เฟรินหน้าซีดลงไปทันที 
“แล้วมีผลอย่างอื่น ๆ มีไหม? ”  คาโลถาม
  “ไม่มีอะไรมาก  น้ำจากเมืองแม่ม่าย  ไม่เหมือนเวลาตั้งครรภ์ปกติ  โดยปกติจะตั้งครรภ์ประมาณ  8-9 เดือน  แต่ถ้าจากน้ำนี้  จะตั้งครรภ์ ประมาณ 10 วัน  แล้วคลอดลูก”  โรตอบ
“แล้วยาแก้มีไหม?”  เฟรินถาม
“ก็มีอยู่  แต่มีเฉพาะที่เมืองแม่ม่ายเท่านั้น  เพราะว่าเป็นน้ำเกิดขึ้นตามธรรมชาติแล้วใช้เป็นยาแก้”
“อย่างนี้  ต้องเดินทางไปที่เมืองแม่ม่ายใช่ไหม?  แต่มันอยู่ที่ไหนล่ะ  ฉันเองไม่เคยไปด้วย  ไม่นึกว่าจะมีเมืองนี้จริง ๆ  ”  เฟรินพูด
“โชคดีนะ  ที่เพิ่งสอบเสร็จพอดี  พรุ่งนี้ก็ออกเดินทางทันที”  คิลเอ่ยขึ้น
“งั้นฉันจะไปแจ้งให้มหาปราชญ์เลโมธีทราบก่อน  แล้วโรรู้จักทางไปใช่ไหม?”  คาโลพูดแล้วถาม
“ใช่  แต่............  ฉันไม่ค่อยอยากไปเลย”  โรตอบไม่ค่อยออก
“ทำไม  เมืองนั้นมีอะไรไม่ดีหรือไง?  โรรู้  ต้องพาไปสิ”  เฟรินพูด
“ก็.................  ฉันเคยไปมาแล้ว  แต่เป็นเมืองที่ไม่ชอบที่สุดก็ว่าได้”
“ทำไม?”  คาโลถาม
“อย่างที่รู้กันอยู่ชื่อเมืองแม่ม่ายหรือเมืองลับแล  เป็นเมืองที่มีแต่ผู้หญิงไม่มีผู้ชายเลย”
“ก็คล้าย ๆ  กับอเมซอนสิ”
“ไม่คล้ายหรอก  ต่างกันมากด้วย  เมืองนี้น่ากลัวกว่ามากโดยเฉพาะกับผู้ชาย”
“แล้วตกลงนายจะพาไปไหม?  ถ้าไม่พาไหม  ฉันขอสั่งในขณะเจ้าแห่งทริสทอร์  โรต้องพาฉันไปเมืองแม่ม่าย”
“ตกลง  ฉันจะพาไป”  โรตอบอย่างไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไร
“แต่.................  ต้องพาบางคนไปด้วยที่เป็นผู้หญิง  ฉันจะไปชวนเอง”  โรตอบ
“งั้นตกลงตามนี้  ฉันไปพบมหาปราชญ์เลโมธี  ส่วนโรหาคนที่คิดว่าควรไปด้วย  คิลฝากดูแลเฟรินให้ดี ๆ ล่ะ  พรุ่งนี้ตอนเช้าออกเดินทางกัน  ไปให้ถึงให้เร็วที่สุด”  คาโลพูดสรุปทั้งหมด  ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไป
----------------------------------------------
ในห้องพยาบาลของโรงเรียนเอดินเบิร์ก  มีคนหนึ่งเข้ามาในห้องนั้น
“อ้าว?  ว่าไงโร  ได้ของให้ช่วยไปหามาได้หรือเปล่า?”  อาจารย์ห้องพยาบาล(มิสแรมเซิล)ถาม
“ได้ครับ  นี่น้ำของเมืองแม่ม่ายที่สั่งซื้อมาจากนครจันทรา    แล้ว??  อาจารย์จะเอาไปทำอะไรครับ”    โร  เซวาเรสตอบ  แล้ววางขวดน้ำ 2 ขวดไว้บนโต๊ะ  ตรงใกล้ ๆ  ขวดน้ำเปล่าขวดอื่น ๆ 
“อ๋อ!!!!!!!  พอดีคนรู้จักเขาขอนะ  พอดีเพื่อนของเขามีปัญหาก็เลยวานมา”
“งั้นเหรอ??  ผมขอตัวไปพักต่อครับ”  โรพูดเสร็จแล้วเดินออกจากห้องไปทันที  ระหว่างนั้น  มีนักเรียนจากแผ่นดินประชาชนเข้ามาช่วยอาจารย์ทำงานในห้อง  สักครู่หนึ่ง
“บอกแล้วไม่เชื่อ??  เป็นไงคราวนี้จะได้รู้สำนึกซะบ้าง” เสียงดังออกมาก่อนที่จะเข้าห้อง  คือคิล  ฟีสมัส  ช่วยพยุงเฟริน  เดอเบอโรว์ (เฟลิโอน่า)ที่สีหน้าไม่ค่อยดี กับคาโล  วาเนบลีที่พามาด้วยความเป็นห่วงและกลุ้มใจ  แล้วพามาที่เตียงนอนหนึ่ง    (ทำไมนะเหรอที่เป็นอย่างนี้  ก็เฟริน  กินอาหารด้วยความหิวจัง  **เป็นทุกครั้งอยู่แล้ว** แต่เธอก็กินแบบยัดตามปกติ  ปรากฏว่าเธอรู้สึกจุกแล้ว ค่อนข้างพะอืดพะอม  (สงสัยออกฤทธิ์แล้วมั้งอาหารเป็นพิษเอ้ย!! ไม่ใช้  กินมากไปต่างหากล่ะ) 
“อ้าว??  เฟรินป่วยเป็นอะไรเหรอ??  หน้าตาไม่ค่อยดีเชียว”  อาจารย์ถาม
“ เฟรินกินอาหารเยอะไป  จนจะอ้วกออกมา แต่เธอก็ไม่ยอมอ้วกนะสิ ดันบอกมาได้ว่าเสียดายอาหาร”  คิลตอบ
“ไม่เป็นอะไรหรอกจ๊ะ  ทางที่ดี  ควรจะอ้วกออกมา  แล้วจะดีขึ้น  พออ้วกเสร็จแล้ว  กินยาเม็ดนี้แล้วดื่มน้ำนะ”  พูดเสร็จหยิบยาเม็ดส่งมาให้    “นี่ช่วยไปหยิบน้ำในน้องคนนั้นหน่อยนะ”  บอกเสร็จอาจารย์เดินเข้าไปเช็คยาต่อ
“ครับ”  ผู้ช่วยขานรับเสร็จ  เดินไปหยิบน้ำตรงนั้นมา  แต่..............  เขาหยิบน้ำขึ้นมาผิดขวด  เป็นขวดของที่โรฝากเอามาให้  แล้วหยิบแก้วน้ำมาด้วย  หลังจากนั้นเขาเดินออกจาห้องไป
“ขอบใจนะ”  เฟรินตอบ  หลังจาก  คิลกับคาโลช่วยกันทำให้เฟรินสามารถอ้วกออกมาได้สำเร็จ  เฟรินกินยา  ยกแก้วแล้วดื่มน้ำเข้าไปทันที   
ตึก ๆ ๆ ๆ ๆ            ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!
โรรีบเข้ามาในห้องพยาบาลด้วยความเร็วสูง  แต่โรหันมาเห็นเฟรินเพ่งดื่มน้ำเสร็จพอดี แล้วเห็นขวดน้ำนั้นตั้งอยู่ใกล้ๆ  ด้วย  โรหน้าซีดขึ้นมาทันทีแล้วเอ่ยถาม
“เฟริน..............  ดื่มน้ำไปแล้วเหรอ?”
“ดื่มแล้วล่ะ  น้ำอร่อยดีนะ  แล้วโรเป็นซื้อมาหรอก?”  เฟรินตอบ  คิลกับคาโลเห็นหน้าโรที่ดูซีดขึ้นมา  คาโลพูดว่า
“โร  หวังว่าน้ำนั้นคงไม่มีปัญหานะ” 
“.................มันเป็น..................น้ำที่สั่งซื้อมาจากนครจันทรานะ  แต่..................” โรยังพูดไม่เสร็จ
“ของนครจันทราเหรอ???  มิน่าทำไมถึงรสชาติอร่อยดี”  เฟรินพูด
“เป็นน้ำที่ดื่มลงไปแล้วทำให้ตั้งท้องนะ”  โรพูดจบแล้ว
...................................................
“ห๋า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”    ทั้งสามคนร้องตกใจพร้อมกัน  เฟรินยืนขึ้นทันที ที่ดูเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ 
“อย่างนี้ก็แย่สิ  โอ๊ย!!...............”    เฟรินรู้สึกปวดท้องเป็นอย่างมากแล้วทรุดนั่งลงไปอีกที่เตียง 
“เฟริน  ๆ  เป็นไรไป??”  คาโลถามด้วยความเป็นห่วง  คิลมองดูด้วยความกังวล  โรหน้าซีดแล้วมือกุมขมับ  ปรากฏว่า  เฟรินรู้สึกว่าในท้องเหมือนมีอะไรบางเกิดขึ้นในท้อง  แล้วหายเป็นปกติ
“ไม่เป็นไรแล้วล่ะ”  เฟรินบอกคาโล  คิลและโร
“แล้วแน่ใจน่ะ  ว่าเป็นยาที่ทำให้ตั้งท้องจริง ๆ”  คิลถาม
“ให้คาโลเรียก  หมอเทวดามาตรวจสิ”  โรตอบ  คาโลเรียกคทาพิพากษาออกมาแล้วเรียกหมอเทวดาออกมาตรวจดูปรากฏว่า
“ท่านหญิงตั้งท้องได้  3 เดือนแล้ว แต่.........คงเป็นผลพ่วงมาจากน้ำแม่ครรภ์ที่ดื่มไป  เป็นของเมืองแม่ม่าย”
หมอเทวดาตอบเสร็จ  คาโลให้กลับทันที  เฟรินหน้าซีดลงไปทันที 
“แล้วมีผลอย่างอื่น ๆ มีไหม? ”  คาโลถาม
  “ไม่มีอะไรมาก  น้ำจากเมืองแม่ม่าย  ไม่เหมือนเวลาตั้งครรภ์ปกติ  โดยปกติจะตั้งครรภ์ประมาณ  8-9 เดือน  แต่ถ้าจากน้ำนี้  จะตั้งครรภ์ ประมาณ 10 วัน  แล้วคลอดลูก”  โรตอบ
“แล้วยาแก้มีไหม?”  เฟรินถาม
“ก็มีอยู่  แต่มีเฉพาะที่เมืองแม่ม่ายเท่านั้น  เพราะว่าเป็นน้ำเกิดขึ้นตามธรรมชาติแล้วใช้เป็นยาแก้”
“อย่างนี้  ต้องเดินทางไปที่เมืองแม่ม่ายใช่ไหม?  แต่มันอยู่ที่ไหนล่ะ  ฉันเองไม่เคยไปด้วย  ไม่นึกว่าจะมีเมืองนี้จริง ๆ  ”  เฟรินพูด
“โชคดีนะ  ที่เพิ่งสอบเสร็จพอดี  พรุ่งนี้ก็ออกเดินทางทันที”  คิลเอ่ยขึ้น
“งั้นฉันจะไปแจ้งให้มหาปราชญ์เลโมธีทราบก่อน  แล้วโรรู้จักทางไปใช่ไหม?”  คาโลพูดแล้วถาม
“ใช่  แต่............  ฉันไม่ค่อยอยากไปเลย”  โรตอบไม่ค่อยออก
“ทำไม  เมืองนั้นมีอะไรไม่ดีหรือไง?  โรรู้  ต้องพาไปสิ”  เฟรินพูด
“ก็.................  ฉันเคยไปมาแล้ว  แต่เป็นเมืองที่ไม่ชอบที่สุดก็ว่าได้”
“ทำไม?”  คาโลถาม
“อย่างที่รู้กันอยู่ชื่อเมืองแม่ม่ายหรือเมืองลับแล  เป็นเมืองที่มีแต่ผู้หญิงไม่มีผู้ชายเลย”
“ก็คล้าย ๆ  กับอเมซอนสิ”
“ไม่คล้ายหรอก  ต่างกันมากด้วย  เมืองนี้น่ากลัวกว่ามากโดยเฉพาะกับผู้ชาย”
“แล้วตกลงนายจะพาไปไหม?  ถ้าไม่พาไหม  ฉันขอสั่งในขณะเจ้าแห่งทริสทอร์  โรต้องพาฉันไปเมืองแม่ม่าย”
“ตกลง  ฉันจะพาไป”  โรตอบอย่างไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไร
“แต่.................  ต้องพาบางคนไปด้วยที่เป็นผู้หญิง  ฉันจะไปชวนเอง”  โรตอบ
“งั้นตกลงตามนี้  ฉันไปพบมหาปราชญ์เลโมธี  ส่วนโรหาคนที่คิดว่าควรไปด้วย  คิลฝากดูแลเฟรินให้ดี ๆ ล่ะ  พรุ่งนี้ตอนเช้าออกเดินทางกัน  ไปให้ถึงให้เร็วที่สุด”  คาโลพูดสรุปทั้งหมด  ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไป
----------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น