มาเล่นต่อฟิคบารามอสกันเถอะ : เมื่อเอวิเดสจะแต่งงานใหม่!!!

ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 9

บทที่  9

มันเกินไป...ลูกสาวที่เขารักหายตัวไปนานเกินไปแล้ว
ในเมื่อเอเดนไม่มีประสิทธิภาพพอที่จะดูแลเจ้าหญิงแห่งเดมอส
เดมอสก็จะดูแลเอง!!!!
เอวิเดสคิดอย่างกรุ่นโกรธพลางเรียกโคมุสตัวเล็เข้ามาด้วยสุรเสียงแข็งกร้าว
"โกโดม!!!"

"กระ...กระหม่อม" โคมุสน้อยถลาเข้ามาคุกเข่าแทบท้าวด้วยตัวสั่นเทา

"ข้าจะไปหาเฟลิโอน่า เจ้าต้องดูแลที่นี่ อย่าให้เกิดเรื่องอะไร" รับสั่งเสร็จก็จะเดินออกไป
หากแต่โคมุสน้อยดวงจาวาวโรจน์เมือ่ได้ยินชื่อองค์หญิงน้อย

"กระหม่อมขอตามเสด็จด้วย ประชาชนชาวเดมอวทุกตนต่างห่วงองค์หญิงด้วยกันทั้งนั้น ขอพระองค์ทรงกรุณาให้กระหม่อมตามเสด็จด้วยเถอะพะย่ะค่ะ"

จ้าวปีศาจผินพระพักต์มามองร่างขุนนางผู้ซื่อสัตย์ก็ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว
"งั้นเจ้าก็ไปบอกเหล่าขจุนนางคนอื่นให้ดูแลเดมอสตอนที่ข้าไม่อยู่" โกโดมยิ้มกว้างก่อนจะถลาไปทำตามคำสั่งแล้วรีบมาสมทบทันที

"เจ้าพี่เพคะ" เสียงหวานๆ ร้องรั้งจ้าวปีศาจหนุ่มที่กำลังขึ้นมังกรดำตัวใหญาชะงัก

"หม่อมฉันขอตามเสด็จด้วย"

"หม่อมฉันด้วย" ราชินีจันทราและราชายักษ์เกรเซอร์ร้องพลางวิ่งเข้ามาหา

"ลูน่า...เกรเซอร์...ตกลงรีบไปกันเถอะ"

ทั้งสี่ร่างเวทย์แล้วหายไปทันที (ไปมังกรไม่ได้แล้วมีตั้ง4คน)




"โร...นี่มันที่เก่านี่นา" คิลบอกเพื่อนหนุ่มขอทานอย่างอ่อนแรง

"ใช่ รอยนี่ฉันขีดเอาไว้เอง" โรเอ่ยพลางลูบรอยมีดที่ตนเป็นคนทำอย่างใช้ความคิด

"เขาวงกตเวทย์...หึ อย่าคิดว่าจะขังฉันเอาไว้ได้ด้วยเวทย์กระจอกๆแบบนี้" โรคำราม

“เดี๋ยวก่อนโร!    ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคน”  คิลเอ่ยห้าม  โรก่อนที่จะจะทำอะไรลงไป   โรจึงหยุดชะงักก่อนที่จะแสดงอำนาจของตนเอง  ทั้งสองคนได้ยินเสียงฝีเท้าค่อย ๆ  ดังเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ   ทั้งสองคนตั้งท่าเตรียมพร้อมเผื่อว่าจะเจอสิ่งที่ไม่พึ่งปรารถนาขึ้นมา  

เมื่อเสียงฝีเท้าโผล่ออกมาจากมุมเขาวงกตด้านหนึ่ง  พวกเขาก็ลดดาบลงเมื่อเห็นว่าใครปรากฏตัวขึ้น

“พี่โรเวน!  พี่ลอเรนซ์   พี่ลูเครนัส  เห็นเฟรินบ้างไหม?”  คิลเอ่ยถามทันที  แต่ว่าสภาพทั้งสามคนที่ปรากฏตัวออกมาดูแล้วไม่ค่อนจะพิศมัยมากหนัก

ทั้งสามคนมีร่องรอยที่บ่งบอกว่าต้องได้ต่อสู้กับอะไรบางอย่างมา  เสื้อมีรอยขาดไปบางส่วน  เว้นแต่ลูเครนัสที่เสื้อผ้าไม่ฉีดขาด  แต่มีรอยเลือดเปื้อนอยู่บนชุดของเธอ

“พวกเราเองก็เพิ่งจะเจอพวกเธอเป็นกลุ่มแรกล่ะ”  โรเวนกล่าว

“ใครกันนะ!  ที่ช่างกล้าหาญก่อเรื่องแม้กระทั่งอยู่ที่วังคาโนวาล!”  ลอเรนซ์บ่นด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์

พวกเขาไม่มีเวลาได้คุยปรึกษากัน  ทันใดนั้นพวกเขาก็รู้สึกถึงมิติที่เริ่มจะบิดเบือน

“เกาะกลุ่มกันไว้!”  โรเวนตะโกนสั่ง  ทุกคนเกาะกลุ่มกันทันที  ต่อมาฉากที่อยู่เบื้องหน้านั้น  มันบิดแล้วหมุนเป็นวงกลม ลักษณะเหมือนก้นหอย จากข้างในสู่ข้างนอก   พวกเขาเห็นสิ่งอื่นที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นปรากฏขึ้น

พวกเขาเห็นส่วนอื่นของเขาวงกตตรงที่ไม่เคยเห็น  เห็นซากศพที่เฝ้าห้อง ๆ หนึ่ง  เห็นกับดักสาระพัดอย่าง  และ........สิ่งสุดท้ายที่พวกเขาเห็นคือ..............คาโลกับเฟรินนอนอยู่เคียงข้างกัน  แล้วเห็นเงาสีดำ ทำอะไรบางอย่างกับที่หน้าผากคาโล  แล้วร่างนั้นก็หันไปอุ้มร่างเฟรินขึ้นมา   จากนั้นภาพทุกอย่างก็หายไป 

ตึงง!!  โอ๊ย!!   ทุกคนหล่นกระแทกใส่พื้นอย่างจัง  ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้พวกเขายังยืนอยู่ที่พื้น  แล้วไงครางนี้กับลอยเกือบติดเพดานแล้วล่วงหล่น   ทุกคนมอบไปรอบ ๆ  ที่นี่เป็นทางแปลกใหม่ของเขาวงกตที่พวกเขายังไม่เคยผ่านด้วยซ้ำ

/////////////////////////

"ลอรี่ เป็นอะไรรึเปล่า" ลูเครนัสถลาเข้ามาใกล้นักบวชคู่หู

"เอ้อเปล่า คิลนายจะพักมั๊ย" ลอเรนซ์หันมาถามรุ่นน้องอีกคนแทน

เพราะท่าลงของมัน...สุดบรรยาย
หัวยุ่งๆ สีดำปักลงไปในบ่อ ขาทั้งสองข้างชี้ขึ้นไปบนฟ้า อาศัยแรงของห้องสมุดเลื่อนที่ช่วยฉุดขึ้นมา

"เฮ้อออออ หวะไหวฮะ" เมื่อโผล่ขึ้นมาได้คิลก็รีบสุดเอาอากาศเข้าปอดไปเฮือกใหญ่ เมื่อได้รับคำยืนยันจากเจ้าตัว ทุกคนเลยหันมาสนใจกับสถานที่ใหม่แทน

อะไรกัน สถานที่ๆ คล้ายๆ หมู่บ้าน?? แต่คงเป็นหมู่บ้านร้างกระมัง
เพราะไม่มีใครออกมาเพ่นพ่านให้เห็นเลยซักราย

"ผมว่านี่มันแปลกๆ" โรเอ่ยพลางมองสำรวจไปจนทั่ว

"แต่มันก็น่าสนุกดีนี่" คิลบอกดวงตาพราวระยับ

"จะมาไม้ไหนก็ตามสบายไม่มีถอยอยู่แล้ว" โรเวนประกาศก้อง

เสียงลมหวีดหวิวราวหัวเราะเยาะก่อนที่จะมีเด็กผู้หญิงวัย 7-8 ขวบเดินออกมา
"ขอต้อนรับคณะนักเดินทางสู่หมู่บ้านลับแล"
สิ้นเสียงเล็กๆ ชายฉกรรจ์หลายสิบคนก็กรูเข้ามาล้อม

ทุกคนเลยต้องหันหลังชนกันกระชับอาวุธคู่กายเตรียมรับมือกับทุกอย่างที่อาจจะเกิดขึ้น
"ลงมือเลย" เสียงเล็กๆ นั่นสั่ง ชายเหล่านั้นก็เงื้ออาวุธเตรียมลงทัณฑ์

"พอแล้วเซเนเรีย" เสียงนุ่มทุ้มอีกเสียงดังออกมาจากเงามืดก่อนที่เจ้าของเสียงจะเดินออกมาตาม

"เซเมรัส พี่มาขัดเวลาสนุกของข้าอีกแล้วนะ" ร่างเล็กกว่าโวยวาย

เซเมรัส เซเนเรีย พี่น้องผู้ดูแลหมู่บ้านลับแล...ปกครองหมู่บ้านที่มีประชากรมากมายด้วยวัยเพียง 10 ปี...

"ยินดีต้อนรับข้าชื่อเซเมรัส นั่นเซเนเรีย" เด็กชายแนะนำตัวเอง

"เอ่อ ที่นี่มันที่ไหน" ลูเครนัสถามขึ้น

"หมู่บ้านลับแลไงพี่สาว" ว่าแล้วก็ส่งสายตาวับแวมมาให้

ฉึก..!!!
"รู้แล้วว่าหมู่บ้านลับแล แต่ที่อยากรู้คือหมู่บ้านนี้มันอยู่ส่วนไหนของแผนที่เอเดนห่างหาก"

"หึหึ...ใจร้อนไปใยที่ชาย...รู้ไปก็เท่านั้นเรายังมีเวลากันที่นี่...ตลอดชีวิต"

"หมายความว่าไง X หนู" คิลถามอย่างไม่เข้าใจ

"ก็ที่นี่ไม่ใช่มิติที่พวกท่านควรอยู่ ที่นี่ไม่ปรากฏในแผนที่หรอกพี่ชาย"

"ใช่ มาสนุกกันดีกว่าน่า" เสียงเล็กๆ สอดเข้ามาทันที

////////////////////////

*“มาช้าไปหรือเนี่ย?”*  โลร่าคิด(ในภาพลักษณ์ที่รูปร่างแตกต่างไปจากเดิม)  เมื่อเธอมาถึงเมืองคาโนวาล แล้วเงยหน้าขึ้นไปเห็นชาร์ลีที่แบกร่างเฟรินออกไป เธอเห็นชาร์ลีที่ก้มมองลงมาเห็นเธอ พลางยิ้มอย่างชัยชนะ  โลร่าจะตามไปช่วย 

แต่ว่า..........ร่างเธอกลับถูกบางอย่างที่มองไม่เห็นกระแทกกระเด็นให้เข้าไปใกล้ ๆ เขตอาคมกับดัก  แต่ว่ายังไม่ได้เข้าไป  เมื่อชาร์ลีไปแล้ว  โลร่ารู้สึกถึงพลังเวทย์ว่ามีใครกำลังจะโผล่มาที่นี่  เธอจึงตัดสินใจ รีบวแหวกเขตอาคมเข้าไป  แม้รู้ว่าจะเป็นกับดัก  แต่ก็มีแต่เธอเท่านั้นที่คาดเดาได้ว่าต้องทำอะไรบ้าง

โครมมม!!!!

โอ๊ยย!!!

มีอะไรบางอย่างลงมาจากท้องฟ้า  ก่อนที่จะเซเมรัสจะเรื่มเล่นอะไรที่สนุกของเขา  ซึ่งดึงดูดความสนใจกับทุกคนทันที  แล้วมองว่าใครคือแขกผู้มาเยี่ยมคนใหม่

“อู๊ยยย!!  เจ็บ  ๆ  ๆ”  เด็กหนุ่ม รูปร่างเล็ก  ผิวขาว  ผมยาวสีเขียวรวบหางม้า นัยน์ส้ม   เขาเพิ่งจะรุ้สึกตัวว่า ใคร ๆ ก็มองมาที่เขา  เขาเลยสะดุ้งตกใจเด้งยืนขึ้นทันที  แล้วเอ่ยว่า

“ ขอโทษษษษครับ  ไม่ทราบบบบวววว่าที่นี่..........   ที่ไหนครับ?”

“หมู่บ้านลับแล”  เซเมเรียตอบ  พลางมองใบหน้าเด็กหนุ่มด้วยความสนใจ  เด็กหนุ่มเหงื่อตกเพราะว่าถูกเซเมเรียจ้อง

“เซเมเรีย...”  เซเนรัสสะกิดเตือนเซเนเรีย

“พี่ชายชื่อไรค่ะ?”   เซเมเรียถาม

“ผม..........เรโร  คคครับ”  เด็กหนุ่มตอบ  คิลนึกในใจด้วยความสงสัย

*“พวกเราอยู่ในเขตอาคมกับดัก  แล้วทำไมยังมีคนอื่นหลงเข้ามาได้อีก”*

“ในเมื่อพี่เองก็หลงเข้ามาแล้ว ก็ต้องมาเล่นสนุกกับพวกเราด้วย”  เซเมรัสเอ่ยขึ้น

“ถ้าพวกพี่ ๆ อยากจะออกไปจากที่นี่จริง ๆ ก็ต้องเล่นเกมกับพวกเราแล้วชนะ”  เซเมรียพูดต่อ

“ว่ามา”  โรเวนบอก   เซเมรัสยิ้มกว้างแล้วบอกว่า

“มาเล่นเกมทอยลูกเต๋ากัน”

“เกมทอยลูกเต๋า?”  คิลทวน

“พี่ชายเข้าใจไม่ผิดหรอก  เกมลูกเต๋า  พวกพี่ ๆ ทุกคนต้องเล่นกับข้า”  เซเมรัสบอก พลางยืดตีวด้วยความภูมิใจและยินดี

“พวกพี่ ๆ ต้องชนะพี่เซเมรัสเท่านั้น  ถึงจะได้มาเล่นเกมกับข้าต่อ”  เซเมเรียกล่าว

“กติกาไม่มีอะไรมากก็แค่ทอยลูกเต๋า แล้วเดินตามจำนวนแต้มที่ทอยได้  และต้องทำตามเงื่อนไขที่ปรากฏทุกครั้งที่พวกพี่ ๆ หยุดยืนที่ช่องนั้น  เซเมรัสอธิบาย  พลางแบมือออกไป  เผยให้เห็นจุดเริ่มต้นของเกมทอยเต๋า  ที่ทางเดินทางแบ่งออกเป็นช่อง ๆ  ไล่ยาวไปเรื่อย ๆ  จนไม่รุ้ว่าจุดสิ้นสุดอยู่ที่ไหน

*“ซวยแล้วล่ะซิ  เกมนี่เป็นเกมแรกที่ชาโรคิดได้  และกางเขตอาคมเป็นครั้งแรก”*  เรโรคิด

“แล้วมีจุดสิ้นสุดไหม?”  โรเวนถาม

“มี.....แต่ข้าเองก็บอกไม่ได้ว่าจุดสิ้นสุดอยู่ที่ไหน?   พวกพี่ ๆ อาจจะต้องเล่นนานเป็นเดือน ๆ หรือเป็นปีก็ได้”  เซเมรัสกล่าว

“เล่นแบบเดี่ยว?”  โรถาม

“แบบตัวใครตัวมัน  แต่ถ้าหากว่าพวกพี่คนใดคนหนึ่งเข้าเส้นชัยก่อนพวกเข้า ก็ถือว่าพวกพี่ชนะ  แต่ถ้าหากพวกข้าเข้าก่อน  ข้าก็ชนะ”  เซเมรัสบอก  แล้วหันไปมองเหล่าสมาชิกของเซเมรัสที่ก้าวออกมาเป็นตัวแทนทีมของเขาสามคน  เป็นหชายหนุ่มทั้งหมด  ชื่อ กรีน  บูล  และแบล๊ก 

ต่อมามีลูกเต๋าสองลูกปรากฏขึ้นตรงหน้าผู้เล่นเกมทุกคน

“ทอยลูกเต๋า  เพื่อเรียงลำดับใครเริ่มเล่นก่อน”  ทุกคนคว้าหยิบลูกเต๋าแล้วทอยแต้มพร้อมกัน  ผลสรุปออกมาเป็นดังต่อไปนี้

1.   โรเวน        12  แต้ม

2.  เซเมรัส        10   แต้ม

3. โร                 9   แต้ม

4. ลอเรน          8    แต้ม

5.  บูล               8    แต้ม

6.  กรีน             7    แต้ม

7.  คิล               5    เเต้ม

8. ลูเครเซีย      4   แต้ม

9.  แบล๊ก         3   แต้ม

10.  เรโร         2    แต้ม

“พี่ชายคนแรก”   เซเมรัสลบอก  ลูกเต๋าที่อยู่บนมือของโรเวนเท่านั้นที่ยังอยู่  ส่วนที่เหลือหายไปหมด  เมื่อโรเวนทอยลูกเต๋า  มันกลิ้งตกลงพื้น  เงยแต้ม  2  กับ 2 

โรเวนก้าวไปสี่ช่อง  ทันทีที่เหยียบลงช่องที่สี่  มีแสงส่องวาปขึ้นมา แล้วโรเวนก็หายไปจากตรงนั้น

“พี่โรเวนหายไปแล้ว”

“พี่ ๆ  ไม่ต้องเป็นห่วง  พี่ชายคนนั้นก็แค่โผล่ไปในสถานที่ตามที่ช่องกำหนด  แต่จะเจออะไรข้าไม่รู้นะ  ต่อไปตาข้า”   ลูกเต๋าปรากฏขึ้นที่ฝ่ามือของเซเมรัส  แล้วเขาก็ปล่อยลูกเต๋าหล่น    4 กับ 3  เซเมรัสเดินไปเจ็ดก้าวแล้วก็หายไป

/////////////////////////

"ต่อไปตาฉัน" โรพูดแล้วลูกเต๋าก็ปรากฎขึ้นในมือ โรทอยได้ 3 กับ 4 เมื่อก้าวไปก็หายไปอยู่ในช่องเดียวกับเซเมรัส แต่ว่าลอเรนและบลู ต่างมีคะแนนเท่ากัน ทั้งสองจึงต้องทอยเพื่อหาผู้ที่จะได้เริ่มก่อน โดย บลูและลอเรนทอยได้ 3 และ 5 ตามลำดับ ลอเรนจึงได้เริ่มก่อน ลูกเต๋าจึงหายเข้ามาในมือของลอเรน ลอเรนทอยได้ หน้า 2 กับ 6 "ระวังตัวด้วยนะลอรี่" ลูเครเซียบอกก่อนที่ลอเรนจะเดินหายไป

แล้วบลูจึงได้ทอยเป็นคนถัดมา และทอยได้ 5 กับ 4
กรีน ทอย ได้ 2 กับ 3
คิล ทอยได้ 4 กับ 4
แบล็ค ทอยได้ 1 กับ 6
ลูเครเซีย ทอยได้  4 กับ 4
เรโร ทอยได้ 2 กับ 2
สรุปในรอบแรก

1โรเวนอยุ่ในช่องที่   4
2.  เซเมรัส   ช่องที   7

3. โร            ช่องที่  7

4. ลอเรน     ช่องที่ 8

5.  บูล         ช่องที่ 9
6.  กรีน      ช่องที่ 5

7.  คิล          ช่องที่ 8

8. ลูเครเซีย   ช่องที่ 8
9. แบล็ก      ช่องที่7
10.  เรโร        ช่องที่ 4

"ตอนนี้ ฝ่ายของข้านำพวกพี่ ๆ อยู่นะ" เสียงของเซเมเรียดังไปทั่วเหมือนกับใช้เครื่องขยายเสียงเพียงแต่ไม่เห้นตัวเท่านั้น คนอื่น ๆ ต่างอยุ่ในช่องต่าง ๆ ของตนเองแล้ว และพร้อมที่จะเริ่มรอบที่สอง โดยกลับมาเริมที่โรเวน ถึงแม้จะเดินก่อนแต่ตอนนี้ก็อยุ่หลังสุด ลูกเต๋าเข้ามาอยุ่ในมือของโรเวน และโรเวนทอยได้ 6 กับ 2

"ฉันไปนะ ดูแลตัวเองด้วย" โรเวนหันมาบอกเรโรที่อยู่ในช่องเดียวกันก่อนจะก้าวไป 8 ก้าวแล้วหายไป อยู่ในช่องที่ 12 ที่อยุ่นำหน้าใคร ๆ

ลูกเต๋ากลับมาอยุ่ในมือเซเมรัสอีกครั้ง โรและแบล็กที่อยุ่ในช่องเดียวกัน ต่างคอยมองว่าเซเมรัสจะทอยได้เท่าไหร่ และเซเมรัสก็ทอยได้ 4 และ 6 เซเมรัสเดินไป 10 ช่อง และ อยู่ในช่องที่ 17 ซึ่งนำใคร ๆ แต่ว่าช่องที่ 17 ที่เซเมรัสได้นั้นมีบ่อโคลนดูดอยุ่ ซึ่งเซเมรัสก็หาทางเอาตัวรอดจากการดูดของโคลนดูดได้

ตลอดการเล่นเกม จะมีโฆษกคอยบรรยายให้ฟังตลอด ซึ่งวิธีบรรยายก็เป้นแบบเดียวกับพี่เซเมเรียใช้ คือจะมีเสียงดังจนได้ยินกันทั่ว

โรที่อยุ่ในช่องที่ 7 เหมือนกับ เซเมรัส จึงเริ่มทอยบ้าง และทอยได้ 5 กับ 4 โรเดินไป 9 ก้าว และไปอยุ่ในช่องที่ 16 ซึ่งห่างจากช่องของเซเมรัสเพียงช่องเดียวเท่านั้น และยังโชคดีที่ในช่องของตนเองปลอดภัยไร้กับดักใด ๆ

///////////////

ต่อไปก็เป็นตาลอเรนซ์ทอย  แล้วก้าวเดินตามแต้มไป จนไปถึงช่องที่ 13  ทันใดนั้นร่างของลอเรนซ์ก็ทรุดฮวบลง  เพราะเขารู้สึกว่าเหมือนมีอะไรแทงทะลุอกของเขา  แล้วมีเสียงประกาศว่า  หยุดเดินหนึ่งตา  เนื่องจากว่าถูกหอกที่มองไม่เห็น ซึ่งมีผลทำให้ตัวชาจนขยับร่างไม่ได้หนึ่งตา

บูลก้าวไปหยุดเดินที่ช่องที่ 10  ทันใดนั้น ก็มีเสียงระฆังดังแล้วประกาศว่า   คุณได้สิทธิก้าวเดินต่อไปอีก  4 ก้าว  จากนั้นบูลถึงจะหยุดยืนในช่องที่ 14   เมื่อถึงคิวของกรีน เขาก้าวไปยืนในช่องของบูลแทน 

เมื่อคิลก้าวเดินไปหยุดยืนที่ช่องที่ 15   ซึ่งเป็นความซวยอย่างมาก  ร่างของคิลถูกวาปกลับไปยืนอยู่ที่ ณ จุดเริ่มต้น   ต่อมาลูเครซัสก็ก้าวเดินไปที่ช่องเดียวกับบูล  ฉะนั้นต่อมา เขาก็เลยไปปรากฏยืนอยู่ในช่องที่ 14 เช่นกัน  แบล็กก้าวเดินไปหยุดยืนอยู่ช่องที่ 10  ต่อไปก็ต้องคิวเรโรที่ก้าวต่อไปแล้วหยุดที่ช่องที่  11  ทันใดนั้น

ก็มีบางสิ่งบางอย่างปรากฏที่เบื้องหน้า  มันก็คือ............สัตว์ประหลาดตัวหนึ่งที่นอนขวางทางเดินเขาอยู่  แล้วมีเสียงประกาศ   ท่านต้องทำให้เจ้าตัวนี่ตื่นแล้วลุกออกไปได้ ถ้าหากทำใม่สำเร็จต้องถอยหลังไปสี่ช่อง   ภายใน สิบนาที  แล้วเสียงนั้นก็บอกว่าเริ่มทันที 

ทีแรกเรโรเขย่าปลุกให้มันตื่น  แต่ดูเหมือนว่าจะหลับลึก  เขาก็เลยทั้งเตะทั้งต่อย  ตี ทุบใส่มัน  แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะตื่นเลยแม้แต่น้อย  เรโรยืนคิดหาวิธีทางที่จะทำให้มันตื่นให้ได้  แล้วมีเสียงประกาศเตือนเวลาว่า  เหลืออีก   ห้านาที   

เรโรเริ่มกระสับกระสายไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี  เดินวนไปวนมา  สุดท้าย ก็ปิ้งไอเดียหนึ่งขึ้นมา  แล้วหวังว่าคงจะได้ผลจริง ๆ 

เหลืออีกสองนาที 

*“เร็ว ๆ ซิวะ”*   เรโรคิด  แล้วหวังว่าคงจะได้ผล  สักพักหนึ่งสัตว์ประหลาดลืมตา  ต่อมาเริ่มขยับแล้วค่อย ๆ ลุกขึ้น

*“อ้า!!  ค่อยบังชั่วที่ยังใช้ได้ผล!!”*  เรโรคิด พลางรีบเดินรีบออกนอกจาเส้นทาง  แล้วโผล่ให้มันได้เห็น  จากนั้นเขาก็รีบโกยทันที  ก่อนที่มันจะเริ่มหันมาสนใจแล้วจะเหยียบเขาตายเสียก่อน  สิ่งที่ปลุกให้สัตว์ประหลาดตื่นก็คือ........กลิ่นอาหารที่เสกด้วยเวทย์มนตร์ และเอาตัวเองเป็นเหยื่อล่อ  เขาต้องโกยหนีสุดชีวิตเมื่อมันเริ่มวิ่งตามเขาโดยที่ไม่ยอมชะลอฝีเท้า 

*”ทีตอนนี้นะไม่ยักจะหมดเวลาซักที”*  เรโรคิด  แล้วยังคงตั้งหน้าตั้งตาวิ่งต่อไป

หมดเวลา   ต่อมาสัตว์ประหลาดที่วิ่งไล่เขาอยู่ก็หายไป  จากนั้นอยู่ดี ๆ เรโรก็โผล่มายืนอยู่ช่องที่ 20ทันที

******************

-   เกมทอยลูกเต๋า  เป็นเกมแรกที่ชาโรสร้างขึ้นแล้วกางด้วยเขตอาคม  สามารถเล่นทีหนึ่งได้หลายคน  กติกก็เหมือนกับเกมทอยลูกเต๋าทั่ว ๆ ไป อย่างเช่น พวกเกมเศรษฐี หรือบันไดงู ในแต่ละช่องนั้นจะมีกับดับอะไรก็ได้  อย่างเช่นอุบัติเหตุ หินถล่ม  โคลนดูด  พายุทะเลทราย  ไฟไหม้  หรือแม้แต่น้ำท่วม   หรือไม่มีเลย  หรือไม่ก็อาจจะได้รับสิทธิพิเศษอย่างเช่น  คุณสามารถไปได้อีก สามช่อง  ด้วยวิธีใดก็ได้ (ถูกส่งวาร์ปไป  ข้ามสะพาน  ขี่สัตว์พาหนะ ฯ)  หรือแม้แต่ถูกส่งถอยหลังกลับด้วย  หรืออาจจะต้องเผชิญหน้ากับบางสิ่ง  ถ้าหากผ่านได้ ก็จะสามารถก้าวเดินต่อไป ได้.....ช่อง  หรือถ้าหากทำไม่ได้  ก็ต้องถอยไป......ช่อง   ชุดสิ้นสุดของเกมนี้  คือช่องที่ 200  เป็นจุดสิ้นสุดและเข้าสู่เส้นชัย  แต่จะมีกับดับตั้งแต่ช่องที่ 196 จนถึง 199 ติดกัน (ขอแบบว่าทำให้ถอยหลังไปห่าง ๆ)

ลิตเติลมิคุจัง, Pika0be , พี่นางฟ้า  

+++++

โปรโมชั่นพิเศษ  ไม่สนความคิดเห็นแล้วโวย!!  ใครอยากจะต่อก็ต่อมาเลย!!   ส่วนภาษาเขียนดีไม่ดีไม่เป็นไร เราไม่ว่า (เพราะว่าเราเองก็ภาษาไม่ค่อยจะได้เรื่องเหมือนกัน)  เราต้องมานั่งแต่งกันสด ๆ เลยนะเนี่ย?  แต่ก็ช่างเถอะ   หมดเวลาว่างแล้ว!  ไปเรียนหนังสือก่อนล่ะ?


ปล.  ช่วย ๆ กันแต่งต่อฟิคหน่อยนา   เราไม่ค่อยจะมีเวลาแต่งฟิคเลยล่ะ

******************

ซิ่ง เจีย อยู่ อี่  ซี่ง นี่ ฮัว ไช

(พิมพ์ถูกอะเปล่า?) 

สวัสดีวันตรุษจีนฮับ!!

วันนี้นักอ่านท่านโพสต์ และแต่งต่อฟิคบารามอสขอให้เงินทองไหลมาเทมา  โชคดีมีสุขตลอดทั้งปี  ฮับ