คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5
ตอนที่ 5
เสียงของเซโยหยุดลง ไซจิจึงหยุดพูดเช่นกัน…ภาพความทรงจำที่ถูกรื้อฟื้นเลือนหายตามไปด้วย เขารู้สึกเหมือนเจอชิ้นส่วนหนึ่งของจิ๊กซอว์ปริศนา เสียงหัวใจโหยหาให้ตามส่วนที่เหลือกลับมาให้ครบ
“นายนึกออกบ้างแล้วใช่ไหม”ไซจิหันมาถามทาโฮมิที่ยืนนิ่ง
“ไม่รู้สิ เหมือน…แค่รางๆ
”ไซจิหันไปมองสีหน้าเศร้าๆ ของเซโยแล้วเอาศอกกระทุ้งเพื่อน
“เฮ้ย ตั้งใจหน่อยสิ ขนาดฉันยังนึกออกเลย
”ทาโฮมิเอามือกุมศีรษะแน่น เขาพยายามจะเค้นบางสิ่งบางอย่างที่ซ้อนอยู่ในนั้นออกมาให้ได้
“พอก่อนเถอะ
”เซโยเอ่ยเสียงอ่อน ไซจิมองเธออย่างเห็นใจ
“มันอาจจะต้องใช้เวลาน่ะ อย่าเพิ่งท้อน่ะ ฉันเชื่อว่าสักวันเขาจะต้องนึกเรื่องราวทั้งหมดกลับคืนมาได้อย่างแจ่มชัดแน่นอน
”เด็กสาวยิ้มให้ไซจิเศร้าๆ
“ขอบใจนะ”พระจันทร์สีนวลทอแสงผ่านบานหน้าต่างเข้ามาทาบทาเสี้ยวหน้าสวยซึ้ง เซโยนั่นอยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือของไซจิ ดวงตาสีฟ้าของเธอจับจ้องที่ดอกกุหลาบสีแดงในแจกันด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ลึกซึ้งก่อนจะทอดสายตาเหม่อไปไกลแสนไกล
ไซจินั่งอยู่ปลายเตียง เขาเหม่อมองเซโยอย่างเงียบเชียบเช่นกัน
“ทาโฮมิ…เทคุ…เธอคงรักเขามากใช่ไหม”เด็กสาวหันมาสบตากับไซจิ ริมฝีปากบางระบายยิ้มจางๆ
“ใช่ ฉันรักเทคุมาก เขาเป็นมากกว่าหัวใจของฉัน
”ไซจิสบตาเซโยลึกซึ้ง
“ตอนนั้น…เซน…ตัวฉันเอง…ก็หลงรักเธอใช่ไหม
”เซโยนิ่งไปไม่ตอบคำถาม ไซจิจึงกล่าวต่อ
“ฉันรู้สึกได้ ความทรงจำของเราสามคนมีทั้งความสุขและขมขื่นปนกัน…เธอกับเทคุรักกัน ส่วนฉัน…ได้แต่แอบรักเธอเงียบๆ
”“ฉันรู้สึกผิดต่อเธอเหลือเกิน…เซน
”เด็กสาวหลับตาลงและพึมพำ ไซจิถอนหายใจยิ้ม
“ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก รู้ไหม ถึงตอนนี้ฉันจะเกิดใหม่ แต่ฉันก็ยังรู้สึกผูกพันกับเธอเหมือนเดิม ฉันถึงได้รู้ว่าตอนนั้นฉันคงรักเธอมากๆ เลย
”เซโยลืมตามองดวงจันทร์นอกหน้าต่าง เธอยิ้มเศร้าๆ พลางกล่าวว่า
“ฉันกับเซนอยู่บ้านติดกัน เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก พอเข้าโรงเรียนมัธยมปลายจึงย้ายไปที่ต่างจังหวัดและได้รู้จักกับเทคุ…ผู้ชายที่ดูห่ามๆ ทำอะไรไม่ค่อยคิด แต่ก็แปลก…ที่ฉัน…หลงรักเขาตั้งแต่แรกสบตา ฉันไม่เคยกล้าบอกความในใจกับเขา แต่ก็ดูเหมือนเขาจะรู้มันอยู่แล้ว อาจเป็นเพราะฉันเป็นคนเก็บอะไรไม่ค่อยเก่งมั้ง
”เซโยหยุดเล็กน้อยแล้วเล่าต่อไป
“ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่าว่าเขาก็คงรู้สึกไม่ต่างไปจากฉัน เราสามตนสนิทกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด…และบางครั้ง…เซนก็จะปลีกตัวออกไปเพื่อให้พวกเราใช้เวลาร่วมกันตามลำพัง
”“ฉันนี่ก็เป็นคนดีเหมือนกันนะเนี่ย นับว่าไม่เสียชาติเกิด”ไซจิกล่าวขำๆ
“แต่เรื่องของเรามันไม่ง่ายขนาดนั้น มีรุ่นพี่คนหนึ่งมาติดพันฉัน เขาชื่อว่าเคนตะ…เป็นหัวหน้าแก๊งอันธพาลที่น่ากลัวที่สุดในถิ่นนั้น
”ภาพในอดีตปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ…
ความคิดเห็น