คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
ตอนที่ 3
วันนี้เขามีเรื่องสำคัญต้องทำ เรื่องราวที่เกิดจากเหตุการณ์เหลือเชื่อเมื่อวานนี้
เด็กสาวชุดขาวแสนสวยคนนั้นมีชื่อว่า ‘เซโย
‘ทำไมเธอถึงกลายเป็น Spirit ล่ะ
’ เธอเล่าให้เขาฟังว่าเธอเป็น ‘Spirit’ หรือวิญญาณที่วนเวียนอยู่ในโลกมนุษย์เนื่องจากมีข้อผูกพันที่ต้องชดใช้ คนเราเมื่อตายไป วิญญาณส่วนหนึ่งจะไปเกิดใหม่ และอีกส่วนหนึ่งเรียกว่า Spirit จะยังคงอยู่จนกว่าจะชดใช้สิ่งที่พันธนาการ คนคนนั้นไว้จนหมดสิ้น Spirit จะอยู่ในสภาพที่มนุษย์ไม่สามารถมองเห็น จะมีก็เพียงวิญญาณด้วยกันเท่านั้นที่จะติดต่อสื่อสารกันได้’เขาถามขึ้นหลังจากฟังมาเนิ่นนาน เซโยเงียบไปพักหนึ่งก่อนตอบเสียงเบา
‘ชาติที่แล้วฉันเคยฆ่าตัวตาย บาปนี้ต้องชดใช้ยาวนานชั่วกัปชั่วกัลป์
’ไซจิอึ้งไปเมื่อเห็นสีหน้าเศร้าๆ ของเธอ
‘แล้วทำไม…ฉันถึงมองเห็นเธอ
’‘ฉัน…ขอพรต้องห้าม…พรที่จะทำให้คนคนหนึ่งมองเห็น Spirit ดวงนั้นเป็นเวลาหนึ่งเดือน แต่หลังจากนั้นวิญญาณของฉันจะดับสลาย
’‘หมายความว่ายังไง…ที่ว่าดับสลายน่ะ
’เซโยยิ้มเล็กน้อยด้วยสีหน้าอ่อนโยน
‘ไม่ต้องเป็นห่วง มันไม่เจ็บปวดหรอก หมายถึงวิญญาณของฉันจะไปยังสวรรค์ ไม่มีเกิดดับอีกต่อไป
’‘แล้วเธอ…ขอให้ฉันมองเห็นเธอเหรอ
’เด็กสาวพยักหน้า
‘อื้อ ฉันอยากขอความช่วยเหลือจากเธอ
’‘เรื่องอะไรล่ะ
’‘พรต้องห้ามมีกฎว่าคนที่จะมองเห็นผู้ขอจะต้องไม่ใช่คนรักในชาติที่แล้ว ฉันจึงไม่อาจทำให้เขามองเห็นฉันได้
’‘แล้วฉันจะช่วยเธอได้ยังไงเหรอ’ดวงตาสีฟ้าของเธอหม่นแสงลง
‘ที่ฉันตัดสินใจขอพรต้องห้ามก็เป็นเพราะฉันมีความปรารถนาอย่างหนึ่ง…หลายปีที่เฝ้าวนเวียนอยู่บนโลกมนุษย์ ฉันได้เห็นคนรักของฉันเกิดใหม่และเติบโตขึ้น แต่ในความทรงจำของเขา…กลับไม่มีฉันลงเหลืออยู่…ฉันแค่…อยากให้เขา…จำฉันได้…แค่สักนิดก็ยังดี
’‘เธอจะให้ฉันช่วยตามหาชายคนรักของเธอเหรอ
’ริมฝีปากบางสวยของเซโยปรากฎรอยยิ้มจางๆ
‘เธอจำฉันไม่ได้จริงๆ เหรอ…เซน
’เซน…พอชื่อนี้เปล่งออกมาด้วยน้ำเสียงของเธอ มันช่างฟังคุ้นหูเหลือเกิน…ราวกับเคยได้ยินมาเมื่อนานแสนนาน
เซโยกล่าวต่อเบาๆ
‘คนรักของฉันคือเทคุ ชาติก่อนเราสามคนเป็นเพื่อนรักกัน
’‘เธอกำลังบอกฉันว่าในอดีตชาติ ฉันคือเพื่อนของเธอที่ชื่อเซนเหรอ
’เด็กสาวพยักหน้า
‘
พวกเราสนิทกันมาก พอมีเวลาว่างก็มักจะออกไปเที่ยวด้วยกันเสมอ และชาตินี้เทคุก็เกิดมาเป็นเพื่อนของเธอเช่นกัน…เขามีชื่อว่าทาโฮมิ’เหมือนจิ๊กซอว์ค่อยๆ แปะลงบนภาพ ไซจิเริ่มเข้าใจเรื่องราวต่างๆ
‘เธอก็เลยอยากให้ฉันเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังเพื่อรื้อฟื้นความทรงจำใช่ไหม
’‘ใช่แล้ว ฉันอยากขอให้เธอพาเขาไปยังที่ที่พวกเราเคยมีความทรงจำร่วมกันมา…แต่ฉันไม่ได้ขอร้องเธอฟรีๆ หรอกนะ ถ้าเธอยอมช่วยฉัน ฉันก็จะช่วยเรื่องรินนะเป็นการตอบแทน
’ใบหน้าหล่อเหลาของไซจิแดงขึ้นทันที
‘เธอรู้ได้ยังไงเนี่ย
’‘ก็ฉันมองเธอมาตลอดนี่นา
’ไซจิเดินไปหาทาโฮมิซึ่งนั่งอยู่ในห้อง…ไม่ใช่แค่ข้อและเปลี่ยนนั่นหรอกที่ทำให้เขาตกลงตามเงื่อนไขประหลาดๆ นั้น แต่คงเป็นเพราะดวงตาโศกซึ้งคู่นั้นมากกว่าที่ทำให้ความรู้สึกอยากช่วยเธอเหลือเกิน ถึงเขาจะจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ แต่เขาก็รู้สึกว่าชาติที่แล้วเขาคงผูกพันกับเธอมากทีเดียว
ไซจิสะบัดศีรษะและพยายามลืมใบหน้าอ่อนใสนั้นโดยที่มันไม่ประสบความสำเร็จสักเท่าไหร่
ความคิดเห็น