คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Somewhere the Promise End
ตอนที่ 1
Somewhere the Promise End
A girl and the blue moon
สนามกีฬากลางแจ้ง
นักเรียนมัธยมต้นห้อง A กำลังเล่นบาสกันอย่างร่าเริง และทั้งๆ ที่มีคนมากมาย แต่สิ่งที่ดึงดูดสายตาของเรากลับเป็นเพียงเด็กสาวคนหนึ่ง
ไอแดดทำให้ใบหน้าอ่อนใสของเธออมชมพูเรื่อๆ ผมที่เกล้าขึ้นเป็นหางม้าหลุดเป็นปอยเล็กๆ และมีเหงื่อซึมบางๆ หากดวงตากลมโตคู่นั้นยังคงกระจ่างใสรับกับรอยยิ้มหวานและเสียงหัวเราะของเธอ
“จะมองไปถึงไหนวะไซจิ”ทาโฮมิตบบ่าเขา สายตากวาดมองไปยังคนที่เขามองอยู่
“บอกแล้วไงว่ารายนี้น่ะนางฟ้าของเซเฮ สุดยอดแห่งความป็อปปูลาร์ คนรุมจีบตั้งกะเพื่อน รุ่นพี่ ยันอาจารย์เลยนะเฟ้ย” “รู้แล้ว” “เออ รู้แล้วก็หัดทำใจซะสิว่ะ เห็นนั่งมองอย่างนี้อยู่ได้ทุกวัน ถึงมองไปรินนะจังเขาก็ไม่รู้หรอก”ไซจิเงยหน้าขึ้นมองระเบียงที่ตัวเองนั่งอยู่…นั่นสินะ ไม่รู้ทำไมเขาถึงไม่กล้าเข้าไปทักเธอซะที ได้แต่มองรอยยิ้มหวานใสอยู่ตรงนี้เงียบๆ
เขากวาดตามองไปยังระเบียงฝั่งตรงข้าม เนื่องจากตึกเรียนเป็นรูปตัวยูจึงมีห้องเรียนที่อยู่แถบกลางและอีกสองฝั่ง ห้องของเธออยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขาพอดี เขามักจะเห็นเธอเดินออกมากับกลุ่มเพื่อนบ่อยๆ แต่เธอ…กลับไม่เคยมองมาทางเขาเลยสักครั้ง
“พูดแค่นี้ทำหน้าซึม กลับบ้านกันดีกว่าน่า นี้ก็เย็นมากแล้ว”ไซจิพยักหน้าเมื่อไม่เห็นทางอื่นที่ดีกว่านี้
“นายนี่ก็จริงๆ เล้ย คนที่เขาชอบก็ดันไม่ชอบเขา ฉันว่าเรโอะจังก็น่ารักดีออก”ทาโฮมิบ่นพึมพำ
“เกี่ยวอะไรกับเรโอะ”“คนเขารู้กันทั้งโรงเรียน มีนายคนเดียวแหละที่ทำเป็นไม่รู้อยู่ได้ เรโอะจังน่ะแอบชอบนายมาตั้งนานแล้ว
”ไซจิถอนหายใจ
“ก็ฉันเห็นเขาเป็นแค่เพื่อนนี่น่า”ทาโฮมิโบกมือลาเมื่อถึงบ้านของเขา ไซจิเดินต่ออีกระยะจึงถึงบ้านตัวเอง
เมื่อเปิดประตูเข้าไป ไซจิก็ขึ้นไปวางกระเป๋าไว้ในห้องนอนชั้นบนก่อนผละไปหาบะหมี่ถ้วยอันเป็นอาหารประจำของเขามากิน ซึ่งนั่นก็เหมาะกับเด็กหนุ่มที่อาศัยอยู่คนเดียว
พ่อกับแม่ของเขาอยู่ไกลถึงมิเอะ เมื่อเขาย้ายมาเรียนที่โออิตะจึงต้องอาศัยอยู่ที่บ้านซึ่งเป็นมรดกที่สืบทอดมาจากคุณตา
พอกินเสร็จเขาก็ตั้งใจจะอ่านหนังสือ แต่ความอิ่มทำให้เขาเผลอหลับคาโต๊ะโดยไม่รู้ตัว เนิ่นนานเท่าไหร่ก็ไม่ทราบ จนเสียงเพลงเพลงหนึ่งแว่วมาในโสตประสาท
I’m looking out the window
Where we sat to watch the stars
There’s a chill within the air
It makes my heart long for your touch
You may be miles away
But as I kneel to pray*
ไซจิปรือตาขึ้นช้าๆ
…เผลอหลับจนได้…
เสียงเพลงนั้นยังแว่วมาตามสายลม
I see the same side of the moon
That we’ll be looking on when the world turns blue
And know that time and space can’t come between
me and you
We share the same side of the moon
And though you’ll never see all the tears shine through
I know I can’t be that far from you
If we’re both looking on the same side of the moon
ความคิดเห็น