คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Introduzione(บทนำ)
เครื่องบินร่อนลงจอดบนรันเวย์สนามบินนามิโมริผู้โดยสารค่อยๆทยอยลงจากเครื่อง
ชายหนุ่มตัวสูงผมสีดำในชุดสูทสีดำสนิทเดินก้าวออกจากสนามบินนามิโมริด้วยความเร่งรีบเขาเดินหลบเข้าไปในตึกร้างที่ตั้งอยู่ใกล้สนามบิน
“ที่นี่ไม่มีใครแล้วโผล่หน้าออกมาได้แล้วน่า”ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ
“รู้ตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ครับยามาโมโตะ ทาเคชิ”
เสียงปริศนาดังขึ้นพร้อมกลุ่มหมอกก่อตัวขึ้นภายในห้องร่างสูงค่อยเดินออกมาจากกลุ่มหมอก
“โรคุโด มุคุโร่....”ยามาโมโตะพูดขึ้น
“ใช่ครับดีจังที่คุณยังจำผมได้....”มุคุโร่ยิ้มขึ้นบางๆ
“นายมีธุระอะไรกับฉัน”
“นั่นคือคำพูดของคนที่ไม่ได้เจอกันตั้งสามปีเหรอครับ”
“รีบพูดมาเร็ว”ยามาโมโตะเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียว
“ใจร้ายจังนะครับ.....ช่างเถอะงั้นผมรีบพูดเลยละกันช่วงสามปีที่ผ่านมาคุณรู้ไหมครับว่าทางด้านคุณฮิบาริเป็นยังไงบ้าง.......”มุคุโร่นิ่งซักพักแล้วเริ่มพูดต่อ“คุณฮิบาริยังคงทำภารกิจที่ผู้คนมาขอให้ช่วยเรื่อยๆจนเมื่อเร็วๆนี้”
มุคุโร่นิ่งไปอีกครั้ง
“แล้วทำไม.....”ยามาโมโตะเริ่มมีสีหน้ากังวล
“คุณฮิบาริได้บุกไปถล่มมาเฟียกลุ่มหนึ่ง”
“แล้วทำไม...”
“มาเฟียกลุ่มนั้นเป็นลูกน้องในเครือมิลฟีโอเล่และทางมิลฟีโอเล่ก็ไม่อยู่เฉยๆแน่คุณก็ระวังหน่อยละกันแล้วผมมีเด็กคนนึงจะมาฝากคุณหน่อย”มุคุโร่พูดพร้อมชี้ไปทางเด็กชายที่ยืนแอบอยู่ด้านหลังกำแพง
“เด็ก?....นายจะเอามาฝากฉันทำไมทำไมไม่ไปให้พ่อแม่เค้าล่ะ”
“เด็กคนนี้ไม่มีพ่อแม่หรอกครับพ่อแม่ของเขาเสียชีวิตแล้วสาเหตุการตายยังเป็นปริศนาแต่มีอยู่อย่างนึงที่ผมแน่ใจพ่อแม่เด็กคนนี้ถูกพวกมิลฟีโอเล่ฆ่าแน่นอน....เพราะเด็กคนนี้มีความสามาพิเศษ...”
“ความสามารถพิเศษ?”ยามาโมโตะทำสีหน้าแปลกใจ
“ครับ....เขาสามารถเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าได้และพยากรณ์อนาคตได้ด้วย”มุคุโร่พูด
เด็กชายตัวเล็กเดินเข้ามาจ้องยามาโมโตะตาแป๋วและดึงกางเกงของยามาโมโตะเบาๆพร้อมพูดเบาๆว่า
“ป๊ะป๋า...”
“ป๊ะป๋า?.....=_=;;”ยามาโมโตะทำหน้างง
“หึๆๆ....งั้นมี่คุงไปอยู่กับป๊ะป๋านะครับ”มุคุโร่หัวเราะพร้อมลูบหัวเด็กชายเบาๆ
“เดี๋ยวสิมุคุโร่”ยามาโมโตะพยายามจะไปถามมุคุโร่ให้เข้าใจแต่ก็สายไปแล้วมุคุโร่นั้นหายไปแล้ว
“ป๊ะป๋า...มี่คุงหิวแล้วอะ”เด็กชายจ้องยามาโมโตะตาแป๋ว
“อืมๆงั้นฉันจะเลี้ยงซูขินายละกันเจ้าหนู”ยามาโมโตะลูบหัวมี่คุงเบาๆ
“ป๊ะป๋า...อุ้ม”
“หืม”
“อุ้ม....”
“โอเคมาขึ้นมาเลย”ยามาโมโตะนั่งคุกเข่าเพื่อให้มี่คุงปีนขึ้นหลังง่ายๆ
“หลังพ่อจ๋าอุ่นจัง”เด็กชายพูดเสียงหวานก่อนจะซุกหน้าลงบนหลังของยามาโมโตะ
แล้วทีนี้จะอธิบายกับฮิบาริยังไงดีละเนี่ย=_=;;ยามาโมโตะคิดในใจ
ความคิดเห็น