ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เจรจา
อเล็กซานดร้ากำลังยืนอยู่ริมระเบียงและเหม่อมองออกไปข้างนอก ขณะที่ด้านหลังของเธอมีแต่เสียงอึกทึกไปด้วยเสียงดนตรีและเสียงพูดคุย เธออยู่ในชุดราตรีสีดำระบิยระยับไปด้วยเลื่อม ยาวถึงข้อเท้าที่เปลือยแขนและหลัง วันนี้ก็เป็นวันที่น่าเบื่ออีกวันหนึ่งของเธอ
เมื่อเธอได้ยินเสียงใครก้าวเข้ามาทางด้านหลัง เธอจึงหันกลับไป
“ สาวน้อยมาหลับอยู่ที่นี่เอง ” เดฟลิน พี่ชายจองเธอก้าวเข้ามาพร้อมกับยัดเยียดแก้วไวน์ใส่มือเธอ เขารู้ดีว่าน้องสาวไม่ชอบการออกงานเลี้ยงที่เป็นทางการพอๆกับเขาเลยที่เดียว
“ แล้วสาวๆของพี่ไปไหนกันหมดละ ” เธอมองเลยไปด้านหลังของพี่ชาย
“ เขาก็มีคนอื่นให้เกาะเหมือนกันนะ ” เดฟลินยิ้ม ซึ่งนั่นทำให้อเล็กซานดร้ายิ้มตาม
พี่ชายของเธอน่ะมีคุณสมบัติที่เหมาะกับเป็นเพลบอยอย่างแท้จริง ทั้งฐานะทางการเงิน มารยาททางสังคม ใบหน้าที่หล่อเหลา ร่างกายที่กล้ามเนื้ออย่างนักกีฬา ความสามารถในการเอาใจสาวๆและสลัดพวกเธอให้หลุดเมื่อรู้สึกว่าความสำพันธ์นั้นเกินขอบเขต และไม่เคยคบใครจริงจัง
‘ จะมีผู้หญิงคนไหนจับพี่ได้อยู่หมัดบ้างนะ ’ เธอเคยคิด
“ เข้าไปข้างในกันเถอะเดี๋ยวสาวๆจะตามหากันจ้าละหวั่น ” เธอชวน
เมื่อก้าวเข้าไปในงานเลี้ยงสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นไร้อารมณ์อย่างที่พวกนักข่าวเรียกเธอว่า ‘ เจ้าหญิงน้ำแข็ง ’
อเล็กซานดร้ากำลังจิบไวน์อย่างเบื่อๆ อยู่ท่ามกลางการพูดคุยที่เธอไม่ค่อยได้สนใจฟังเท่าใดนัก พลันสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นใครคนหนึ่งเข้าและดูเหมือนเขาจะเห็นเธอเช่นกัน เธอชั่งใจอยู่นิดหนึ่งจึงตัดสินใจขอตัวออกมาจากวงสนทนา เธอเดินไปหาพี่ชายมีสาวๆยืนล้อมรอบอยู่ เธอเดินนำพี่ชายไปยังอีกด้านหนึ่งของห้องที่ๆ เขาคนนั้นกำลังยืนอยู่ ซึ่งเขาคนนั้นก็ต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อเห็นเธอเดินตรงมา
“ สวัสดี รู้สึกเราจะเจอกันบ่อยจัง ” อเล็กซานดร้าทักแครกจ์ซึ่งวันนี้เขาสวมชุดสูทสีดำกับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ผูกหูกระต่าย กางเกงสีดำ และรองเท้าหนังสีดำมันปลาบ
“ ฉันอยากจะแนะนำคุณให้รู้จักกับพี่ชายของฉัน ” เธอผายมือไปยังพี่ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ “ นี่เดฟลิน ลองจ์พี่ชายของฉัน และนี่คือ แครกจ์ คนที่ฉันเคยเล่าให้พี่ฟัง ”
ถึงแม้ทั้งสองจะสัมผัสมือกันอย่างเป็นมิตร แต่แครกจ์พูดขึ้นมาว่า
“ พวกคุณกำลังรบกวนการทำงานของผม ”
“ โอ ฉันอาจจะรบกวนคุณบ้าง แต่เราอาจจะทำให้เรื่องนี้จบเร็วขึ้นได้นะ ว่าแต่คุณกำลังเฝ้าอะไรอยู่ละ ”
แครกจ์เหลือบมองอเล็กซานดร้าแล้วพูดต่อ
“ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพลเรือน ”
“ เราก็แค่อยากจะช่วย ”
“ คุณอยากจะได้อะไรหลังจากจบเรื่องนี้ ” แครกจ์กล่าวหลังจากสบตากับเดฟลิน
แครกจ์รู้ดีว่าพลเรือนที่มีทรัพย์สินจำนวนมากนั้นสามารถทำอะไรๆได้ดีกว่าเจ้าหน้าที่รัฐบาลกินเงินเดือนอย่างเขามากนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับครอบครัวและเพื่อนสนิทของจอร์จ ลองจ์ ผู้ขึ้นชื่อว่าชื่นชอบความเป็นธรรมและเกลียดความไม่ตรงไปตรงมาอย่างยิ่ง และเชื่อว่าทุกคนควรต่อสู้กับสิ่งใดๆก็ตามที่ไม่ถูกจ้อง
“ ก็อาจเป็นอะไรบางอย่างตอบแทนกลับมาเมื่อเราร้องขอ ” เดฟลินยิ้มอย่างเข้าเล่ห์นิดหนึ่ง และอเล็กซานดร้าก็สนับสนุนพี่ชายของเธอด้วยคำว่าใช่
“ เจฟ ท่าทางคุณดูไม่ดีมา 2 – 3 วันแล้วนะ เป็นอะไรหรือเปล่า ” แม็กกี้ที่กำลังหอบเอกสารปึกใหญ่ทักเจฟเมื่อเธอกำลังจะเดินสวนไป
“ ไม่มีอะไรหรอกครับ ” เขาตอบและพยายามที่จะเลี่ยงออกไป ทั้งๆ ที่เขาอยากจะดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดทุกครั้งที่เขาพบเธอ แต่เขาก็พยายามหักห้ามใจเพราะเขายังมีเรื่องในใจที่ต้องจัดการอีกหลายเรื่อง
“ แน่ใจนะ อืม...ฉันไม่แน่ใจว่าจะบอกคุณดีไหม ท่าทางคุณดูไม่ดีเลย ”
“ มีอะไรให้ผมช่วยหรือครับ ”
“ ซานดี้ อเล็กซานดร้าน่ะจ๊ะ ถามถึงคุณ คงมีอะไรให้คุณช่วยทำมั๊งจ๊ะ ”
“ ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนครับ ” เจฟถาม เพราะทั้งจอร์จ เรเวน เดฟลิน และอเล็กซานดร้าเป็นพวกชอบเดินไปหาลูกน้องถึงโต๊ะทำงานมากกว่าที่จะเรียกไปคุยที่ห้อง
“ อยู่ที่แผนกรักษาความปลอดภัยนะจ๊ะ ” แม็กกี้หัวเราะคิกคัก “ กำลังเถียงกับพ่ออยู่ เดี๋ยวเดินไปด้วยกันซะจ๊ะ ฉันจะต้องเอาเอกสารไปด้วยพอดี ”
เสียงของคนกำลังถกเถียงกันดังออกมาจากในห้อง ซึ่งหน้าประตูมีตัวอักษรทำจากสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินเข้ม เขียนว่า ” ผ่ายรักษาความปลอดภัย ”
แม๊กกี้ที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาอย่างเบามือ ค่อยๆ ย่องอย่างเงียบๆ ไปยืนข้างๆ ผนังด้านหนึ่ง โดยมีเจฟที่เกดินตามมาข้างหลัง ในห้องนั้นมีคนอยู่มากมาย ทั้งเดฟลิน อเล็กซานดร้า ลูคัส เจ้าหน้าที่หน่อยรักษาความปลอดภัยและหน่วยสืบสวนของบริษัทอีก 3 – 4 คน ทุกคนยืนรายล้อมชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ที่โต๊ะของขา นั่นคือ แซ็ค สตีล พ่อของแม็กกี้ ที่พยายามใช้เสียงและขนาดร่างกายข่มบังคับให้อเล็กซานดร้าและเดฟลินเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับการที่จะไปช่วยสายลับรัฐบาลรับกุมผู้มีอิทธิพล
“ คุณไม่รู้หรือไงว่ามันอันตรายขนาดไหน ” แซ็คพูดเสียงดัง
“ เรารู้และเราอยากทำ พวกคุณก็เคยทำมันมาก่อนไม่ใช่เหรอ ” เดฟลินพูดอย่างใจเย็น
เขาอ้างถีงเหตุการณ์เก่าๆ สมัยก่อนที่พ่อและเพื่อนๆถูกบังคับให้เป็นสายลับรัฐบาลเพราะเหตุการณ์พาไป ต้องช่วยทั้งเรื่องการสืบสวนและการจับกุมคนร้ายหลายครั้ง แถมแต่ละคดีพวกเขายังพบรักกับสวยและต่อมาเป็นภรรยาของเขาเอง
“ ใช่ แต่นั้นพวกเราได้รับการฝึกฝนการต่อสู้มา ” แซ็คให้เหตุผลที่ไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร
“ นั่นอาห็ฝึกให้เราเองเหมือนกัน แถมยังจ้างครูฝึกของหน่อยสวาทต์มาสวนพวกเราด้วยไม่ใช่เหรอ หรืออาลืมไปแล้ว ” อเล็กซานดร้าเตือนความจำเขา แซ็คก็อึ้งไปเล็กน้อย แต่ก็ยังพยายามหาเหตุผลมาอ้าง
“ พวกเธอแค่ 2 คนจะไปสู้อะไรกับพวกนั้นได้ พวกมันฆ่าได้แม้กระทั้งเด็กเล็กๆ ”
“ หน่วยสืบสวนกับหน่วยรักษาความปลอดภัยของเราประสิทธิภาพสูงไม่ใช่เหรอคะ เราไม่คิดว่าเมื่อเราตัดสินใจไปแล้ว อาๆ 2 คนจะปล่อยเราไปตามลำพังหรอกนะคะ ”
แซ็คถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วพูดว่า “ ตกลงตัดสินใจกันแล้วใช่ไหม ”
เดฟลินและอเล็กซานดร้ายิ้มออกมา
ลูคัสที่นั่งฟังเหตุการณ์โดยไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย ก็พูดขึ้น่า
“ เอาล่ะ ตกลงกันได้แล้วใช่ไหม งั้นขอสั่งงานหน่อยนะ เดนนิส ” เขาเรียกเจ้าหน้าที่ในหน่อยเขา “ ไปสืบหาตัวเชื่อมโยงกับเรื่องนี้ แล้วไปหาคนมาเพิ่มด้วยไปเดี๊ยวนี้เลย เจฟ ขึ้นตรงกับอเล็กซานดร้านะ อเล็กซานดร้าดึงข้อมูลทั้งหมดมาจากสายลับรัฐบาลคนนั้น ”
พอลูคัสสั่งงานเสร็จ แซ็คก็หันมาต่อว่าเขาว่าทำไมไม่ช่วยกันห้ามปรามเดฟลินกับอเล็กซานดร้าบ้างเลย
“ ในเมื่อเขาตัดสินใจกันไปแล้วก็ห้ามอะไรไม่ได้หรอก พวกนี้เขาสมเป็นพ่อลูกกันออก ” ลูคัสพูดพลางหัวเราะ
แซ็คก็ต้องถนหายใจออกมาอีกเฮือกหนึ่ง
เมื่อเธอได้ยินเสียงใครก้าวเข้ามาทางด้านหลัง เธอจึงหันกลับไป
“ สาวน้อยมาหลับอยู่ที่นี่เอง ” เดฟลิน พี่ชายจองเธอก้าวเข้ามาพร้อมกับยัดเยียดแก้วไวน์ใส่มือเธอ เขารู้ดีว่าน้องสาวไม่ชอบการออกงานเลี้ยงที่เป็นทางการพอๆกับเขาเลยที่เดียว
“ แล้วสาวๆของพี่ไปไหนกันหมดละ ” เธอมองเลยไปด้านหลังของพี่ชาย
“ เขาก็มีคนอื่นให้เกาะเหมือนกันนะ ” เดฟลินยิ้ม ซึ่งนั่นทำให้อเล็กซานดร้ายิ้มตาม
พี่ชายของเธอน่ะมีคุณสมบัติที่เหมาะกับเป็นเพลบอยอย่างแท้จริง ทั้งฐานะทางการเงิน มารยาททางสังคม ใบหน้าที่หล่อเหลา ร่างกายที่กล้ามเนื้ออย่างนักกีฬา ความสามารถในการเอาใจสาวๆและสลัดพวกเธอให้หลุดเมื่อรู้สึกว่าความสำพันธ์นั้นเกินขอบเขต และไม่เคยคบใครจริงจัง
‘ จะมีผู้หญิงคนไหนจับพี่ได้อยู่หมัดบ้างนะ ’ เธอเคยคิด
“ เข้าไปข้างในกันเถอะเดี๋ยวสาวๆจะตามหากันจ้าละหวั่น ” เธอชวน
เมื่อก้าวเข้าไปในงานเลี้ยงสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นไร้อารมณ์อย่างที่พวกนักข่าวเรียกเธอว่า ‘ เจ้าหญิงน้ำแข็ง ’
อเล็กซานดร้ากำลังจิบไวน์อย่างเบื่อๆ อยู่ท่ามกลางการพูดคุยที่เธอไม่ค่อยได้สนใจฟังเท่าใดนัก พลันสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นใครคนหนึ่งเข้าและดูเหมือนเขาจะเห็นเธอเช่นกัน เธอชั่งใจอยู่นิดหนึ่งจึงตัดสินใจขอตัวออกมาจากวงสนทนา เธอเดินไปหาพี่ชายมีสาวๆยืนล้อมรอบอยู่ เธอเดินนำพี่ชายไปยังอีกด้านหนึ่งของห้องที่ๆ เขาคนนั้นกำลังยืนอยู่ ซึ่งเขาคนนั้นก็ต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อเห็นเธอเดินตรงมา
“ สวัสดี รู้สึกเราจะเจอกันบ่อยจัง ” อเล็กซานดร้าทักแครกจ์ซึ่งวันนี้เขาสวมชุดสูทสีดำกับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ผูกหูกระต่าย กางเกงสีดำ และรองเท้าหนังสีดำมันปลาบ
“ ฉันอยากจะแนะนำคุณให้รู้จักกับพี่ชายของฉัน ” เธอผายมือไปยังพี่ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ “ นี่เดฟลิน ลองจ์พี่ชายของฉัน และนี่คือ แครกจ์ คนที่ฉันเคยเล่าให้พี่ฟัง ”
ถึงแม้ทั้งสองจะสัมผัสมือกันอย่างเป็นมิตร แต่แครกจ์พูดขึ้นมาว่า
“ พวกคุณกำลังรบกวนการทำงานของผม ”
“ โอ ฉันอาจจะรบกวนคุณบ้าง แต่เราอาจจะทำให้เรื่องนี้จบเร็วขึ้นได้นะ ว่าแต่คุณกำลังเฝ้าอะไรอยู่ละ ”
แครกจ์เหลือบมองอเล็กซานดร้าแล้วพูดต่อ
“ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพลเรือน ”
“ เราก็แค่อยากจะช่วย ”
“ คุณอยากจะได้อะไรหลังจากจบเรื่องนี้ ” แครกจ์กล่าวหลังจากสบตากับเดฟลิน
แครกจ์รู้ดีว่าพลเรือนที่มีทรัพย์สินจำนวนมากนั้นสามารถทำอะไรๆได้ดีกว่าเจ้าหน้าที่รัฐบาลกินเงินเดือนอย่างเขามากนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับครอบครัวและเพื่อนสนิทของจอร์จ ลองจ์ ผู้ขึ้นชื่อว่าชื่นชอบความเป็นธรรมและเกลียดความไม่ตรงไปตรงมาอย่างยิ่ง และเชื่อว่าทุกคนควรต่อสู้กับสิ่งใดๆก็ตามที่ไม่ถูกจ้อง
“ ก็อาจเป็นอะไรบางอย่างตอบแทนกลับมาเมื่อเราร้องขอ ” เดฟลินยิ้มอย่างเข้าเล่ห์นิดหนึ่ง และอเล็กซานดร้าก็สนับสนุนพี่ชายของเธอด้วยคำว่าใช่
“ เจฟ ท่าทางคุณดูไม่ดีมา 2 – 3 วันแล้วนะ เป็นอะไรหรือเปล่า ” แม็กกี้ที่กำลังหอบเอกสารปึกใหญ่ทักเจฟเมื่อเธอกำลังจะเดินสวนไป
“ ไม่มีอะไรหรอกครับ ” เขาตอบและพยายามที่จะเลี่ยงออกไป ทั้งๆ ที่เขาอยากจะดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดทุกครั้งที่เขาพบเธอ แต่เขาก็พยายามหักห้ามใจเพราะเขายังมีเรื่องในใจที่ต้องจัดการอีกหลายเรื่อง
“ แน่ใจนะ อืม...ฉันไม่แน่ใจว่าจะบอกคุณดีไหม ท่าทางคุณดูไม่ดีเลย ”
“ มีอะไรให้ผมช่วยหรือครับ ”
“ ซานดี้ อเล็กซานดร้าน่ะจ๊ะ ถามถึงคุณ คงมีอะไรให้คุณช่วยทำมั๊งจ๊ะ ”
“ ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนครับ ” เจฟถาม เพราะทั้งจอร์จ เรเวน เดฟลิน และอเล็กซานดร้าเป็นพวกชอบเดินไปหาลูกน้องถึงโต๊ะทำงานมากกว่าที่จะเรียกไปคุยที่ห้อง
“ อยู่ที่แผนกรักษาความปลอดภัยนะจ๊ะ ” แม็กกี้หัวเราะคิกคัก “ กำลังเถียงกับพ่ออยู่ เดี๋ยวเดินไปด้วยกันซะจ๊ะ ฉันจะต้องเอาเอกสารไปด้วยพอดี ”
เสียงของคนกำลังถกเถียงกันดังออกมาจากในห้อง ซึ่งหน้าประตูมีตัวอักษรทำจากสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินเข้ม เขียนว่า ” ผ่ายรักษาความปลอดภัย ”
แม๊กกี้ที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาอย่างเบามือ ค่อยๆ ย่องอย่างเงียบๆ ไปยืนข้างๆ ผนังด้านหนึ่ง โดยมีเจฟที่เกดินตามมาข้างหลัง ในห้องนั้นมีคนอยู่มากมาย ทั้งเดฟลิน อเล็กซานดร้า ลูคัส เจ้าหน้าที่หน่อยรักษาความปลอดภัยและหน่วยสืบสวนของบริษัทอีก 3 – 4 คน ทุกคนยืนรายล้อมชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ที่โต๊ะของขา นั่นคือ แซ็ค สตีล พ่อของแม็กกี้ ที่พยายามใช้เสียงและขนาดร่างกายข่มบังคับให้อเล็กซานดร้าและเดฟลินเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับการที่จะไปช่วยสายลับรัฐบาลรับกุมผู้มีอิทธิพล
“ คุณไม่รู้หรือไงว่ามันอันตรายขนาดไหน ” แซ็คพูดเสียงดัง
“ เรารู้และเราอยากทำ พวกคุณก็เคยทำมันมาก่อนไม่ใช่เหรอ ” เดฟลินพูดอย่างใจเย็น
เขาอ้างถีงเหตุการณ์เก่าๆ สมัยก่อนที่พ่อและเพื่อนๆถูกบังคับให้เป็นสายลับรัฐบาลเพราะเหตุการณ์พาไป ต้องช่วยทั้งเรื่องการสืบสวนและการจับกุมคนร้ายหลายครั้ง แถมแต่ละคดีพวกเขายังพบรักกับสวยและต่อมาเป็นภรรยาของเขาเอง
“ ใช่ แต่นั้นพวกเราได้รับการฝึกฝนการต่อสู้มา ” แซ็คให้เหตุผลที่ไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร
“ นั่นอาห็ฝึกให้เราเองเหมือนกัน แถมยังจ้างครูฝึกของหน่อยสวาทต์มาสวนพวกเราด้วยไม่ใช่เหรอ หรืออาลืมไปแล้ว ” อเล็กซานดร้าเตือนความจำเขา แซ็คก็อึ้งไปเล็กน้อย แต่ก็ยังพยายามหาเหตุผลมาอ้าง
“ พวกเธอแค่ 2 คนจะไปสู้อะไรกับพวกนั้นได้ พวกมันฆ่าได้แม้กระทั้งเด็กเล็กๆ ”
“ หน่วยสืบสวนกับหน่วยรักษาความปลอดภัยของเราประสิทธิภาพสูงไม่ใช่เหรอคะ เราไม่คิดว่าเมื่อเราตัดสินใจไปแล้ว อาๆ 2 คนจะปล่อยเราไปตามลำพังหรอกนะคะ ”
แซ็คถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วพูดว่า “ ตกลงตัดสินใจกันแล้วใช่ไหม ”
เดฟลินและอเล็กซานดร้ายิ้มออกมา
ลูคัสที่นั่งฟังเหตุการณ์โดยไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย ก็พูดขึ้น่า
“ เอาล่ะ ตกลงกันได้แล้วใช่ไหม งั้นขอสั่งงานหน่อยนะ เดนนิส ” เขาเรียกเจ้าหน้าที่ในหน่อยเขา “ ไปสืบหาตัวเชื่อมโยงกับเรื่องนี้ แล้วไปหาคนมาเพิ่มด้วยไปเดี๊ยวนี้เลย เจฟ ขึ้นตรงกับอเล็กซานดร้านะ อเล็กซานดร้าดึงข้อมูลทั้งหมดมาจากสายลับรัฐบาลคนนั้น ”
พอลูคัสสั่งงานเสร็จ แซ็คก็หันมาต่อว่าเขาว่าทำไมไม่ช่วยกันห้ามปรามเดฟลินกับอเล็กซานดร้าบ้างเลย
“ ในเมื่อเขาตัดสินใจกันไปแล้วก็ห้ามอะไรไม่ได้หรอก พวกนี้เขาสมเป็นพ่อลูกกันออก ” ลูคัสพูดพลางหัวเราะ
แซ็คก็ต้องถนหายใจออกมาอีกเฮือกหนึ่ง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น