ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Kibogamine Novel

    ลำดับตอนที่ #9 : จูบ

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ค. 57


           -เล่าเรื่องราวสมัยตอนเด็กของรินกะและเรมิ-

     

                รินกะและเรมิเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยตอนเด็กและรู้จักกันครั้งแรกในสถานที่สวนเด็กเล่น ในระหว่างที่้รินกะนั่งบนชิงช้าตามลำพังคนเดียว เรมิก็เห็นแล้วเดินเข้าไปหารินกะ เพื่อที่จะทำความรู้จักและมาสนิทกับรินกะ รินกะก็ยอมสนิทกับเรมิแล้วพร้อมยิ้มให้กับเรมิ 

     

     

                                                      -ต่อจากตอนที่แล้ว-

     

                 โคอิจิช็อกมากที่รินกะเสียชีวิตรวมทั้งโมโตมิด้วย ส่วนทางห้องของซายุมะ โมโตนาริก็เห็นซายุมะเสียชีวิตจนเกิดอาการบ้า ยันเดเระแตกจนหยิบกรรไกรคม แล้วอาละวาดจนวิญญาณสีม่วงออกจากตัวของโมโตนาริด้วยความโกรธขึ้นมา

     

     

    โมโตนาริ : หา!!! ใครมาฆ่าซายุมะ!! ใครฆ่า! ใครฆ่า! ใครฆ่ากัน!!!!! จะฆ่าคนที่ฆ่าซายุมะให้ดูเลย!!!!!

     

     

                ก่อนที่โมโตนาริจะวิ่งไล่ฆ่าไปทั่วโคอิจิก็จับแขนไว้อย่างแน่น 

     

     

    โคอิจิ : นี้ ใจเย็นก่อนสิ พี่

     

    โมโตนาริ : ไม่เอา!!! ข้าจะฆ่าพวกคนร้ายให้หมดเลย!!!

     

    โคอิจิ : ด..เดี๋ยวสิ พวกเรายังไม่รู้เลยว่าคนร้ายคือใครกันน่ะ

     

    โมโนคุมะ : อุปุปุปุ มินนะซัง ได้เวลาขึ้นศาลได้แล้วนะฮะ

     

     

                ทุกคนก็รวมตัวกันที่ศาลแล้วโมโนคุมะก็บอกอะไรบางอย่างก่อนที่จะเริ่มสืบคดี

     

     

    โมโนคุมะ : อุปุปุปุ วันนี้มีคนตาย2คน คือ มิราอิซังและโอจิกะคุง แต่คนร้ายมี2คน ดังนั้นคดีของมิราอิซังมีคนร้าย 1 คน และ คดีของโอจิกะคุงมีคนร้าย 1 คน เอาล่ะ อุปุปุปุ มินนะซัง เริ่มการสืบคดีของมิราอิซังได้แล้วนะฮะ

     

    ซาคุยะ : คดีมาซับซ้อนสินะคะ

     

    สุเอโกะ : งั้นพวกเราก็เริ่มสืบคดีของรินก่อนล่ะสิ

     

    อุสุเมะ : งั้นรินก็ตายก่อนซายุมะล่ะสิ

     

    โมโนคุมะ : แล้วแต่มินนะซังเลย จะเริ่มสืบ2คดีพร้อมกันเลยก็ได้ฮะ

     

     

                โมโตนาริก็เริ่มสงสัยอุสุเมะในคดีของซายุมะจนยกกรรไกรไปชี้ที่ตัวของอุสุเมะแล้วเริ่มอาละวาดขึ้นมาทันที

     

     

    โมโตนาริ : อาเมโนะ....เธอเป็นคนฆ่าซายุมะ...ใช่มั้ย!!!!

     

    โคอิจิ : ใจเย็นๆก่อนสิ พี่

     

    อุสุเมะ : หุหุ อะไรกัน นายเริ่มสงสัยเราคนแรกเลย

     

    อายะ : แล้วคนร้ายของมิราอิซัง เป็นคนเกี่ยวข้องแบบไหนกันนะ?

     

    โมโนคุมะ : คนร้ายเกี่ยวข้องกับมิราอิซังแบบเพื่อนสนิทตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้อย่างไงล่ะฮะ

     

    มิสึกิ : เกี่ยวข้องแบบเพื่อนสนิทตั้งแต่เด็กสินะคะ 

     

    โมโนคุมะ : อุปุปุปุ ใช่แล้วฮะ 

     

    สุเอโกะ : ถ้าลองคิดๆดูแล้ว น่าจะเป็นเรมิหรือเปล่านะ?

     

    โคอิจิ : อ๊ะ ซึบาระซัง 

     

    เรมิ : อ...อะไรเหรอ?

     

    โคอิจิ : เธอเป็นคนฆ่ามิราอิซังใช่มั้ย?

     

     

                 เรมิก็ก้มหน้าลง แล้วโมโตนาริก็อาละวาดที่อุสุเมะอยู่ พร้อมกับอธิบายหลักฐานที่ได้เห็นทั้งหมด

     

     

    อุสุเมะ : อะไรกัน เราไม่ใช่คนฆ่าซายุมะคุงชะหน่อยนะ

     

    โมโตนาริ : ก็เธอเป็นคนเข้าห้องซายุมะนิ!!! ดังนั้นเธอก็คือคนร้ายของซายุมะนั้นแหละ!!!!

     

     

               อุสุเมะก็ค่อยๆถอยหลังจนทำให้ขวดยาที่อุสุเมะไว้ฆ่าซายุมะจนตก ทำให้คนอื่นรู้ว่าอุสุเมะคือคนร้ายของคดีซายุมะ ส่วนเรมิก็เงยหน้ามองพร้อมกับร้องไห้ขึ้นมา

     

     

    เรมิ : ใช่ ฉัน...เป็นคนฆ่ารินเองแหละ

     

    ทุกคน : เอ๋!!

     

    โคอิจิ : แล้วทำไมซึบาระซังต้องฆ่ามิราอิซังด้วยล่ะ?

     

    เรมิ : ก็เพราะฉันอิจฉาเธอ ฉันถึง.....

     

    สุเอโกะ : อิจฉาเรื่องอะไรเหรอคะ?

     

     

              โมโนคุมะก็ทำการเฉลยคดีของรินกะและคดีของซายุมะ เฉลย คนร้ายของรินกะ คือ เรมิ และ คนร้ายของซายุมะ คือ อุสุเมะ 

     

     

    โมโนคุมะ : อุปุปุปุ มิราอิ รินกะ ถูกฆ่าโดย ซึบาระ เรมิ และ โอจิกะ ซายุมะ ถูกฆ่าโดย อาเมโนะ อุสุเมะ และก็ สุดยอดนักเรียนด้านโอตาคุ ซึบาระ เรมิ จนโดนทำโทษไปอีกแบบได้เลย

     

    เรมิ : !!!

     

     

             โมโนคุมะก็ทำโทษเรมิด้วยการใช้หอกแทงที่ตัวของเรมิหลายที่

     

     

    เรมิ : ม...ไม่จริง...

     

     

             แล้วเรมิก็ล้มลงแล้วโคอิจิก็ไปดูเรมิในสภาพที่โดนหอกแทงทั้งตัวอยู่

     

     

    โคอิจิ : ซึบาระซัง!!!! 

     

    โมโตมิ : เรมิจัง!!

     

    โคอิจิ : เป็นอะไรมากมาย ซึบาระซัง 

     

    เรมิ : ซ..ซาคาคิบาระคุง ขอบใจมากนะ...ที่ทำให้เรายิ้มเมื่อวานได้...

     

    โคอิจิ : อ..เอ๊ะ? 

     

    เรมิ : ฉ...ฉันชอบ...ซาคาคิบาระคุง...มากๆ...เลยนะ

     

     

            เรมิก็จูบที่ปากของโคอิจิพร้อมกับหลับตาแล้วน้ำตาไหลแล้วหมดสติจนเสียชีวิตลงไป แล้วโคอิจิและโมโตมิก็ร้องไห้ที่เรมิเสียชีวิตไป

     

     

    โมโนคุมะ : อุปุปุปุ สุดยอดนักเรียนด้านจิ้นวาย อาเมโนะ อุสุเมะ ได้เวลาลงโทษได้แล้วนะฮะ

     

     

          โมโนคุมะก็กดปุ่มสีแดงทำการลงโทษอุสุเมะ การโดนโทษของอุสุเมะ เป็นหลายแบบ เช่น 1.โดนลูกเบสบาลยิงใส่ 2.นั่งมอเตอร์ไซค์วงไปวงมา 3.นั่งสมาธิแล้วของหลุมทับ 4.โดนที่ตักดินเขกหัวจนตาของอุสุเมะเป็นดาว 5.นั่งยานขึ้นแล้วตกลงมากระแทกพื้น แล้วอันสุดท้ายนั่งบนเก้าอี้พร้อมกับยิ้ม แล้วสักพักก็โดนกระดานเหล็กทุบทับใส่อุสุเมะจนตาย 

     

     

    โมโนคุมะ : อุปุปุปุ

     

     

         โคอิจิก็เช็ดน้ำตาแล้วยืนขึ้น แล้วบอกว่า....

     

     

    โคอิจิ : โมโนคุมะ!!!

     

    โมโนคุมะ : เห อะไรเหรอฮะ?

     

    โคอิจิ : เราขอยกเลิกคดีฆ่ากันเองเถอะ

     

    โมโนคุมะ : อุปุปุปป งั้นก็ได้ แต่ก็มาเริ่มสืบคดีพิเศษ ถ้าสืบไม่ได้ ทุกคนต้องโดนทำโทษทั้งหมด อุปุปุปุ

     

     

            โคอิจิก็ยกเลิกการสืบคดีหาคนร้าย แต่ต้องมาสืบคดีพิเศษขึ้นมา แล้วพวกโคอิจิเป็นอย่างไรต่อไป โปรดติดตามตอนต่อไป

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×