ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ต้องจัดการนักฆ่าโดยเร็วที่สุด
ในตอนเช้าที่โรงยิม ในโรงเรียนคิโบกามิเนะ คานะก็ยืนอยู่ในโรงยิมพร้อมกับถือปืนไรเฟิลมาด้วย และส่วนมายุก็ถือกรรไกร 2 อัน พร้อมกับเดินเข้าโรงยิม เพื่อที่จะต่อสู้กับคานะ
คานะ : มาแล้วสินะคะ
มายุ : หืม? เธอยังไม่ตายหรอกเหรอ น่าแปลกจังแฮะ
คานะ : เธอมาทำอะไรในที่นี้
มายุ : ช่างเถอะน่า อย่างไรชะ....ฉันจะจัดการเธอ!!
มายุก็วิ่งเข้าไปโจมตีคานะอย่างเร็ว แต่คานะสามารถหลบการโจมตีของมายุได้และใช้ปืนไรเฟิลยิงที่กรรไกรของมายุทั้ง 2 อัน
มายุ : หลบได้ด้วย
คานะ : คุณเป็นคนโจมตีโดยตรงสินะคะ
มายุ : ก็ใช่ล่ะสิ
คานะ : คุณไม่มีอาวุธที่จะสู้กับฉันแล้ว คุณน่าจะยอมแพ้นะคะ
มายุ : ยังไม่แพ้ชะหน่อย เพราะฉัน...ยังมีสิ่งนี้ อย่างไรล่ะ!!
มายุก็ถืออาวุธสำรองคือเลื่อย 2 อัน แล้วกระโดดเข้าไปโจมตีคานะ แต่คานะหลบไปเรื่อยๆและเข้าไปต่อยที่ท้องของมายุ ทำให้มายุล้มและไม่สามารถต่อสู้ได้
มายุ : น..นี้เธอ!
คานะ : อยากตายเหรอคะ?
จากนั้นคานะก็ใช้ปืนไรเฟิลจ่อที่หัวของมายุ แต่คนนึงขัดขวางไม่ให้ทั้ง 2 คน ต่อสู้กัน นั้นก็คือ ประธานแห่งโรงเรียนคิโบกามิเนะ ชื่อ โอลบา ยุน แฟง
มายุ : อ..เอ๊ะ?
คานะ : ฉันขอฆ่าคุณก่อนนะคะ
แฟง : หยุดเดี๋ยวนี้
มายุ : ค...ใครน่ะ?
คานะ : ประธาน
หลังจะผ่านไปหลายชั่วโมงจนเป็นตอนกลางคืน ในหน้าห้องเรียน โฮปและโมโตมิกำลังจะกลับไปด้วยกัน แต่โฮปได้ยินเสียงอะไรบางอย่างขึ้นมา จนสั่งให้โมโตมิให้ไปหลบที่ห้องเก็บของโดยทันที
โฮป : !!
โมโตมิ : มีอะไรเหรอ นายท่าน
โฮป : รู้สึกจะมีคนไล่ฆ่าเธอ โมโตมิ เธอน่ะ หลบที่ห้องเก็บของก่อนเลย
โมโตมิ : อ..อื้อ
โมโตมิก็วิ่งเข้าไปที่ห้องเก็บของอย่างเร็ว
โฮป : เสียงอะไรน่ะ?
ไดสึเกะ : เสียงระเบิดอย่างไรล่ะ
โฮป : หา!!
ในที่หน้าห้องที่โฮปอยู่ก็ระเบิดขึ้นมา ส่วนโมโตมิท่หลบอยู่ในห้องเก็บของนั้น ก็มเสียงเคาะประตูและต่อไปก็ใช้เลื่อยทำลายประตูทิ้ง นั้นก็คือ ไซโตะ นั้นเอง
โปรดติดตานต่อไป
คานะ : มาแล้วสินะคะ
มายุ : หืม? เธอยังไม่ตายหรอกเหรอ น่าแปลกจังแฮะ
คานะ : เธอมาทำอะไรในที่นี้
มายุ : ช่างเถอะน่า อย่างไรชะ....ฉันจะจัดการเธอ!!
มายุก็วิ่งเข้าไปโจมตีคานะอย่างเร็ว แต่คานะสามารถหลบการโจมตีของมายุได้และใช้ปืนไรเฟิลยิงที่กรรไกรของมายุทั้ง 2 อัน
มายุ : หลบได้ด้วย
คานะ : คุณเป็นคนโจมตีโดยตรงสินะคะ
มายุ : ก็ใช่ล่ะสิ
คานะ : คุณไม่มีอาวุธที่จะสู้กับฉันแล้ว คุณน่าจะยอมแพ้นะคะ
มายุ : ยังไม่แพ้ชะหน่อย เพราะฉัน...ยังมีสิ่งนี้ อย่างไรล่ะ!!
มายุก็ถืออาวุธสำรองคือเลื่อย 2 อัน แล้วกระโดดเข้าไปโจมตีคานะ แต่คานะหลบไปเรื่อยๆและเข้าไปต่อยที่ท้องของมายุ ทำให้มายุล้มและไม่สามารถต่อสู้ได้
มายุ : น..นี้เธอ!
คานะ : อยากตายเหรอคะ?
จากนั้นคานะก็ใช้ปืนไรเฟิลจ่อที่หัวของมายุ แต่คนนึงขัดขวางไม่ให้ทั้ง 2 คน ต่อสู้กัน นั้นก็คือ ประธานแห่งโรงเรียนคิโบกามิเนะ ชื่อ โอลบา ยุน แฟง
มายุ : อ..เอ๊ะ?
คานะ : ฉันขอฆ่าคุณก่อนนะคะ
แฟง : หยุดเดี๋ยวนี้
มายุ : ค...ใครน่ะ?
คานะ : ประธาน
หลังจะผ่านไปหลายชั่วโมงจนเป็นตอนกลางคืน ในหน้าห้องเรียน โฮปและโมโตมิกำลังจะกลับไปด้วยกัน แต่โฮปได้ยินเสียงอะไรบางอย่างขึ้นมา จนสั่งให้โมโตมิให้ไปหลบที่ห้องเก็บของโดยทันที
โฮป : !!
โมโตมิ : มีอะไรเหรอ นายท่าน
โฮป : รู้สึกจะมีคนไล่ฆ่าเธอ โมโตมิ เธอน่ะ หลบที่ห้องเก็บของก่อนเลย
โมโตมิ : อ..อื้อ
โมโตมิก็วิ่งเข้าไปที่ห้องเก็บของอย่างเร็ว
โฮป : เสียงอะไรน่ะ?
ไดสึเกะ : เสียงระเบิดอย่างไรล่ะ
โฮป : หา!!
ในที่หน้าห้องที่โฮปอยู่ก็ระเบิดขึ้นมา ส่วนโมโตมิท่หลบอยู่ในห้องเก็บของนั้น ก็มเสียงเคาะประตูและต่อไปก็ใช้เลื่อยทำลายประตูทิ้ง นั้นก็คือ ไซโตะ นั้นเอง
โปรดติดตานต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น