ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Kibogamine Novel ss 2

    ลำดับตอนที่ #2 : chapter 02

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ค. 57


     ในทางเดินของกลุ่มหน่วยทหารของโฮป โมโตนารินั้นตายไปแล้ว แต่ยังมีชีวิตอีกรอบในแบบวิญญาณที่ไม่มีร่างกาย ตอนนี้โมโตนาริกำลังเดินเล่นไปรอบๆที่ต่างๆ แต่พอเดินที่มีแสงขึ้นมา ลูกน้องทหารก็จับโมโตนาริให้ไปยังที่หน่วยทหารของโฮป 

     

     

    ลูกน้องทหาร : ท่านหัวหน้า!

     

    โฮป : หืมม มีอะไรงั้นเหรอ?

     

    ลูกน้องทหาร : เจอศัตรูที่แปลกมากเลยครับ เป็นวิญญาณด้วย 

     

     

                    หลังจากนั้นลูกน้องทหารก็ส่งโมโตนาริให้โฮปได้เห็น 

     

     

    โฮป : น..นายคือ!?

     

    โมโตนาริ : หา! น..นั้นมัน...

     

    โมโตมิ : พี่ 

     

    โมโตนาริ : โมโตมิจังก็อยู่ด้วยเหรออะ?

     

    โฮป : นี้นายไม่ใช่มนุษย์งั้นเหรอ?

     

    โมโตนาริ : หะ?

     

    โฮป : จำได้ว่า นายตายไปแล้ว ไม่ใช่เหรอ ร...หรือว่า?

     

    โมโตนาริ : ใช่แล้วๆ ก็ใช้ความสามารถไง 

     

     

                    โมโตนาริก็แสดงวิญญาณสีม่วงออกมาให้โฮปและโมโตมิได้เห็น วิญญาณสีม่วงมาจากที่โรงเรียนประถมเท็นจิน

     

     

    โมโตมิ : น..นั้นมันวิญญาณของซาจิโกะจังนิ

     

    โมโตนาริ : อ..อื้อ ใช่แล้วล่ะ 

     

    โฮป : หืม? ซาจิโกะ?

     

    โมโตมิ : เป็นคนในครอบครัวของ ชิโนซากิ อายูมิ น่ะ 

     

    โฮป : งั้นเหรอ

     

    โมโตนาริ : เน่ เธอคนนั้นคือ โฮป หรอกเหรอ

     

    โฮป : อื้ม 

     

    โมมิ : ไม่ได้เจอตั้งนานนะคะ โมโตมิจัง 

     

     

                    แล้วมีผู้หญิงคนนึงเดินจากด้านหลังของโฮปและโมโตมิ ซึ่งเป็นพี่สาวของโมโตมิ มีชื่อว่า โมมิ 

     

     

    โมโตมิ : พ...พี่?

     

    โฮป : ค..ใครกัน?

     

    โมมิ : ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันมีชื่อว่า โมมิ ค่ะ

     

    โมโตนาริ : เห...

     

    โฮป : อื้ม ยินดีที่ได้รู้จัก 

     

    โมโตมิ : เอ่อ....พ..พี่ชาย..

     

    โฮป : หืมม? มีอะไรงั้นเหรอ โมโตมิ

     

    โมโตมิ : ค..คือ...เวลาไปไหน ช่วยไปด้วยกันกับเราได้มั้ย

     

    โฮป : อื้ม ได้สิ 

     

     

                   โมโตนาริก็ก้มหน้าลงไปแล้วเกิดความโวยวายและประจานเรื่องเกี่ยวกับอดีตขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว 

     

     

    โมโตนาริ : โธ่เว้ย!!! ทำไม!! ทำไม!! ทำไม!! ทำไม!! ทำไม!! ทำไมโมโตมิจังไม่รักอามิเลยล่ะ!!!

     

    โมโตมิ : อ..เอ๊ะ

     

    โฮป : อะไรของนายกัน!!

     

    โมโตนาริ : ความแตกจนได้...

     

    โมโตมิ : อามิคุง หรอกเหรอ...เราน่ะ...แอบโกรธเขาอยู่

     

    โมโตนาริ : ม..ไม่จริงน่ะ!!

     

    โฮป : แล้วมันเป็นเรื่องอะไรล่ะ 

     

    โมโตนาริ : มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอดีต...

     

    โฮป : อดีตเหรอ ถ้างั้นช่วยเล่าให้ฟังหน่วย 

     

    โมโตนาริ : ห...หา....

     

     

                   โมโตนาริก็เกิดความลังเลไม่รู้ว่าจะอธิบายให้โฮปฟังดีมั้ย ต่อในตอนต่อไป

     

     

                   ในทางด้านพวกมาซามูเนะ นั้น กำลังเดินทางไปที่ชิโกกุ แล้วเจอ ไลท์นิ่งและโมโตจิกะกำลังต่อสู้กันโดยไม่หยุด แล้วมาซามูเนะก็สั่งให้โมโตจิกะและไลท์นิ่งให้หยุดต่อสู้ 

     

     

    มาซามูเนะ : Hey Spot! 

     

    โมโตจิกะ : หืม!!??

     

    ไลท์นิ่ง : อะไรล่ะ?

     

    มาซามูเนะ : ไง ไม่เจอตั้งนานเลย ชิโกกุ

     

    โมโตจิกะ : มังกรตาเดียวงั้นหรือ 

     

    มายุ : เธอคือใครน่ะ?

     

    ไลท์นิ่ง : ฉัน ไลท์นิ่ง 

     

    ไอโซเมะ : อืม ข้าชื่อ ดาเตะ ไอโซเมะ 

     

    ลูมิน่า : เน่ๆ พวกเธอเป็นคู่ต่อสู้ไม่เบาเลยนะ

     

     

                ลูมิน่าก็เดินไปหามาซามูเนะ,ไลท์นิ่ง,ไอโซเมะ,มายุ และ โมโตจิกะ  และก็ช่วยทั้ง 5 ร่วมทางด้วย

     

     

    ไลท์นิ่ง : ลูมิน่า! เธอ...

     

    ลูมิน่า : น่าๆ ฉันมีอะไรจะให้พวกเธอช่วยด้วยเนอะ

     

    มายุ : ? 

     

    ลูมิน่า : พวกเธอช่วยตามหาเด็กผู้หญิงที่ชื่อ โมริ โมโตมิ หน่อยสิ

     

    ไลท์นิ่ง : !!

     

    โมโตจิกะ : น้องสาวของโมรินิ!!

     

    ไอโซเมะ : นั้นมันเพื่อนเรานิ!!

     

    ลูมิน่า : ฮิฮิฮิ

     

     

               โปรดติดตามตอนต่อไป 

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×