คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : สมาชิกคนใหม่
-ต่อจากตอนที่แล้ว ในสถานที่โรงเรียนคิโบกามิเนะ-
ในที่โรงเรียนคิโบกามิเนะ โมโตมิได้อยู่ในที่โรงยิมแล้ว ก็ถือโทรศัพท์โทรหาผู้ชายคนนึง ซึ่งเป้นหัวหน้าในหน่วยทหาร และ โมโตมิก็อยู่ในสมาชิกหน่วยทหารด้วย ซึ่งหัวหน้าในหน่วยทหารก็คือ คนที่ชื่อ "โฮป เอสท์เฮม" นั้นเอง แล้ว โมโตมิก็กดโทรหาโฮป แล้วโฮปก็กดรับโทรศัพท์จากสายของโมโตมิ
โฮป : ฮัลโหล?
โมโตมิ : ฮ..ฮัลโหล อ....เอ่อ....
โฮป : โมโตมิ?
โมโตมิ : อ..อื้อ ช...ใช่
โฮป : เป็นไงบ้าง สบายดีหรือเปล่า?
โมโตมิ : ก็...รู้สึกกลัวหน่อยๆน่ะ เอ่อ...พี่ชายโฮป คือว่า.....
โฮป : อะไรงั้นเหรอ?
โมโตมิก็รู้สึกกลัวขึ้นมา จนร้องไห้ออกมาในระหว่างที่พูดคุยกับโฮปในทางโทรศัพท์อยู่
โมโตมิ : ขอโทษนะ ที่เราไม่ได้ไปหาพี่ชายโฮปเลย ท..ที่จริงแล้ว....
โฮป : หืม?
โมโตมิ : ที่จริงแล้ว...เราถูกขัดอยู่ที่ โรงเรียนคิโบกามิเนะ ...ไม่รู้เราจะโดนประหารชีวิตมั้ย
โฮป : อย่างงี่เองเหรอ งั้นเข้าใจล่ะ
โมโตมิ : ไม่รู้ว่าเพื่อนเราจะสามารถพาพวกเราออกจากที่นี้ได้มั้ยน่ะ....
โฮป : งั้นตอนคืน เดี๋ยวมาหาล่ะกัน
โมโตมิ : อ...เอ๊ะ...
โฮป : ก็โมโตมิเป้นลูกน้องสมาชิกของเรานี้นา
โมโตมิ : ข..ขอบใจนะ พี่ชายโฮป
โมโตมิก็เริ่มดีใจและร้องไห้ที่โฮปจะมาหาโมโตมิ แล้วส่วนสุเอโกะก็แอบดูโมโตมิในโรงยิม และสุเอโกะก็รู้ความจริงของโมโตมิแล้วด้วย
สุเอโกะ : โมโตมิซัง เป็นทหารน่ะเหรอ?
-ในวันที่ 6 ในตอนคืน-
ในตอนคืนโมโตมิก็ยืนรอหน้าโรงยิมคนเดียว เพื่อที่จะรอโฮปมาหา แล้วในที่โฮปก็มาหาโมโตมิได้
โฮป : ไง
โมโตมิก็ดีใจแล้ววิ่งเข้าไปกอดที่โฮปโดยไม่รู้ตัว
โมโตมิ : พี่ชายโฮป!! ดีใจจังที่พี่ชายโฮปมาหาเรา
โฮป : งั้นเหรอ
สุเอโกะ : อิจฉา!!
โฮป : เสียงใครน่ะ?
โมโตมิ : ส..เสียงนี้มัน....
ทุกคนก็ออกจากที่หลบให้โมโตมิและโฮปเห็น สุเอโกะก็เกิดความอิจฉา แล้วในที่สุดไดสึเกะก็ตื่นขึ้นมาทันที
สุเอโกะ : โมโตมิซัง ทำอะไรน่ะ!!??
โมโตมิ : ซ...ซือ..
อายะ : มันคือความรักสินะ
ไดสึเกะ : ในที่สุดเราก็ตื่นชะที
เดจิโกะ : โมโตจัง มีคู่จิ้นแล้ว
มาซาโตะ : โมโตมิซัง......
สุเอโกะ : โมโตมิซัง มีผู้ชายด้วยเหรอ!! อิจฉา!!!
ซาคุยะ : โมโตมิซัง ผู้ชายคนนั้นเขาคือใครเหรอคะ?
โมโตมิ : อ...เอ่อ...
โฮป : เราชื่อ โฮป เอสท์เฮม
ซาคุยะ : ชื่อ โฮป สินะคะ แล้วอายุเท่าไรเหรอคะ?
โฮป : 24 ปี
ทุกคน : เอ๋!! 24 ปี!!
สุเอโกะ : ผู้ใหญ่งั้นเหรอคะ!!
ซาคุยะ : แถมอายุเยอะกว่า อามิซังและโมโตนาริซัง นะคะ
โคอิจิ : กลับมาแล้ว
ในที่สุด โคอิจิและโมโตนาริก็เดินกลับจนถึงที่โรงเรียนคิโบกามิเนะแล้ว
โคอิจิ : ผมกลับมาแล้วนะ ซือซัง ไดสึเกะคุง ฮิคาริซัง อิชิคาว่าคุง โมโตมิจัง และก็...... คนนั้นคือใครน่ะ?
สุเอโกะ : คนที่โมโตมิซังรู้จักค่ะ
เมื่อที่พวกโคอิจิก็รวมตัวกันแล้ว โมโนคุมะก้เริ่มการให้ทุกคนเข้าที่ศาลทันที รวมทั้งโฮปด้วย
โมโนคุมะ : อุปุปุปุ มินนะซัง ได้เวลาขึ้นศาลกันได้แล้วนะฮะ แล้วคนฆ่าคนในโรงเรียนประถมเท็นจิน คือ คนในกลุ่มนี้แหละนะฮะ และ ผู้ชายคนนั้นก็ขึ้นศาลด้วยนะฮะ
โฮป : หมายถึงเรางั้นเหรอ?
โมโนคุมะ : อุปุปุปุ ใช่แล้วนะฮะ
ในที่สุดก็ถึงการขึ้นสาลครั้งสุดท้าย แล้วได้โฮปมาเป็นสมาชิกในคิโบกามิเนะด้วย พวกโคอิจิจะเป้นอย่างไรต้องติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น