Love War รักนี้มีคนต้องแพ้!!

"โคลคนที่แกว่าอยู่ไหนเนี่ย?" ฉันถามปลายสายอย่างหงุดหงิด ฉันมายืนรอแถวทะเลOsakaนานพอควรแล้วนะ อ้อ! นี้ไม่ใช่เดตหรืออะไรนะ แต่เป็นการนัดเจอกับฮีโร่ของฉันต่างหาก พอดีฉันจะสมัครเข้าcasting MCและมันติดปัญหาที่ว่าต้องมีcertificateจากPro Mc University ฉันเลยเข้าสมัครเรียนในคอร์สพิเศษซึ่งต้องสมัครเป็นคู่ และตอนนี้ฉันก็มานัดเจอกับคู่ที่นิโคลเพื่อนสนิทฉันหาให้ นิโคลบอกว่าเขาบังเอิญมาเที่ยวที่เดียวกับฉันOsakaเลยให้รอตรงชายหาด มันเหมือนเดตเลยแหะ แต่ตอนนี้ฉันเริ่มอารมณ์เสีย!! ไอ้คนที่ว่าเนี่ยยังไม่มาเลย!
(เอาน่าๆ ฉันโทรถามแล้วเมื่อกี้ เขากำลังมาถึงแล้ว!) เออๆ -.-
"จะๆ แกพูดงี่มาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วยังไม่เห็นแม้แต่เงาของคนเลย เล่นนัดมาซะชายหาดที่ปลอดคนขนาดนี้ คนที่ว่าจะหาเจอมั้ยเนี่ย!" ฉันบ่นไปเรืิ่อยๆพลางรับลมเย็นที่พักกระทบใบหน้าขาวเนียน ฮ่า! สดชื่นจัง เสียงคลื้นกระทบกับผืนทรายเป็นเสียง ซ่า...ซ่า...ซ่า ฟังแล้วให้ความรู้สึกว่าธรรมชาติมันสวยงามมากๆๆ
(แกรอแปปเดียว เดี๋ยวเขาก็มา แกจะตกใจพอรู้เขาคือใคร ไไว้คุยกันนะ อาจาร์ยด่าละ!) ติ๊ด! ขอบคุณพระเจ้า ยัยนิโคลวางสายไปละ ท่าทางจะเรียนอยู่ แต่ยังไม่รู้เลยว่าคนที่จะมาหามันคือใคร -0-
"โย่วว!!" เสียงทุ้มต่ำที่ดูสดใสและสดชื่นตลอดเวลาดังมาจากด้านหลัง เล่นเอาฉันสะดุ้งและรีบหันไปมองใบหน้าคุ้นตาที่ฉีกยิ้มกว้างตามสไตล์มาให้ "ดี นาย..เอง..หรอเนี่ย!" ฉันหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อร่างสูงขยับเข้ามาประชิดตัวจนรู้สึกถึงลมหายใจร้อนผ่าวที่รดใบหน้าฉันอยู่ นั้นเล่นเอาหน้าฉันแดงไปแหงๆ ">///< อะ..ออกไปเลยนะ!" ฉันผลักร่างสูงแต่มันไม่ขยับเลย! มีแต่ฉันเจ็บมืออยู๋คนเดียว
ฟุบ! มือหนาเอื้อมมาโอบรอบเอ็วฉันไว้และดึงเข้าไปใกล้จนมันเบียดกันหน้าท้องสุดแข็งของเขาจนน่าหวาดเสียว ใบหน้าเราอยู่ห่างกันนิดเดียว! "T///T เรย์จิ..ขอร้อง!" ฉันเอ่ยเรียกร่างสูงที่ทำหน้าฉันสุกได้ให้หยุด ร่างสูงยิ้มที่มุมปากและหัวเราะในลำคำก่อนจะสวมกอดฉันและคลายอ้อมกอดมาเป็นโอบเอ็วเช่นเดิม ซึ่งร่างกายเราก็ยังสัมผัสกันอยู่ "ว่าไง? หลังจากทริปนั้นก็หายไปเลยน่ะ?" เรย์จิถามพร้อมรอยยิ้มหวาน ดวงตาสีดำสนิทคู่สวยจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลของฉันเหมือนจะอ่านความคิดของฉันออกหมด
"ก็...ก็..ให้ทำไงละ? เราสนิทกันขนาดนั้นเลยหรอ?" ฉันพูดตะกุกตะกักโคตรๆอ่ะ ฟังเองยังตกใจเลย "ถ้าคืนนั้นเราไม่ได้ไปดื่มจนเมาและลงเอยกันบนเตียงเดียวกันโดยไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นอยู่บนร่างกาย ฉันจะไม่มายุ่งกัยเธอเลย ถ้าเธอจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นละก็... ลองจินตนาการดูดิ ตื่นมาอยู่เตียงเดียวกับผู้ชายในสภาพเปลือยและรู้สึกเหนื่อยและหมดแรง... " ไอ้บ้าๆๆ จะมาล้อกันรึ! "ม่ายย T___T นายอยากได้อะไร มันก็จบแล้วไง! นายเอายาคุมให้ฉันกิน ตอนนี้ฉันปกติดีทุกอย่างแล้ว!!" ฉันตอบเร็วรัวและก้มหน้าหงุดหลีกเลี่ยงสายตาคมราวกับมีดของเรย์จิ
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย! ทำไมเรย์จิต้องเป็นคู่MCของฉันไปจบจบปี แถมยังต้องเจอหน้ากับเกือบจะทุกวันด้วย โอยย คิดแล้วปวดหัววะ(คะ) "หึๆ ไม่เปลี่ยนเลยนะ!" เรย์จิหัวเราะเบาๆก่อนจะประกบริมฝีปากลงมาอย่างรวดเร็วและถอนออก มันเป็นแค่แวบเดียว..แวบเดียวที่ทำเอาใจฉันเต้นแรงจนมันสามารถได้ยินได้ แวบเดียวที่ทำให้แก้มฉันร้อนผ่าว เป้นไงเป็นกัน! อยู่กับเรย์จิก็คงไม่มีปัญหาอะไรให้วุ่นวาย...มั้ง!!! -^-