แสนร้ายพ่ายรัก (ปองรัก) E-BOOK และหนังสือวางแผงทั่วประเทศแล้วค่ะ

ตอนที่ 4 : บทที่ 2 ข้อต่อรอง1 100% 18 07 2559 20:47

แสนร้ายพ่ายรัก

บทที่สอง ข้อต่อรอง1

            ใต้ต้นหูกวางที่มีใบสีแสดดกหนา ใบสีแสดหลายใบร่วงหล่นตามแรงลมลงมาถมทับบริเวณใต้โคนต้นไม้ที่บัดนี้ปรากฏร่องรอยของก้อนหินขนาดเขื่องๆ เป็นรอยบุ๋มลึกลงไปตรงกลางก้อน วางทับด้วยหินขนาดพอเหมาะสำหรับใช้มือทุบ รอบๆ ก้อนหินเต็มไปด้วยเศษเปลือกผลที่ถูกทุบทิ้งร้างเอาไว้เกลื่อนกลาด เนื้อมันๆ คล้ายเมล็ดอัลมอนด์ภายในผลแข็งๆ ช่างหลอกล่อและดึงดูดเด็กนักเรียนหลายคนให้ยอมลงทุนกระโปรงเปรอะ เสื้อเขรอะเปื้อนไปด้วยยางไม้ แลกกับการได้ลิ้มลองรสชาติมันๆ จากเมล็ดหูกวาง

            แทนไท บุญประเสริฐ เดินนำนักเรียนหญิงกลุ่มแรกที่เขามาเจอในโรงเรียนแห่งแรก ซึ่งตนเองได้รับการแต่งตั้งให้เข้าบรรจุด้วยเหตุผลอันน่าเบื่อหน่าย ครูหนุ่มสะบัดหัวเร่าๆ สองสามที ไม่คิดเลยว่าความตั้งใจอันดีงามของเขาในการประกอบอาชีพสร้างคนตอบแทนคุณแผ่นดินจะต้องมาสะดุดเอากับกลุ่มเด็กนักเรียนเกเรเพียงไม่กี่คน!

            เด็กนักเรียนหญิงแก่แดดที่ทะเลาะตบตีกันเป็นว่าเล่น แทนที่จะเอาเวลาไปตั้งใจเรียนหนังสือให้สมกับที่พ่อแม่ต้องเหนื่อยยากตรากตรำลำบากทำงานหนักเพื่อส่งลูกมาเรียนหนังสือ

            “เอาล่ะ”

ครูคนใหม่พูดขึ้นขณะเหลียวมองไปรอบๆ กาย เห็นเด็กนักเรียนส่วนใหญ่เดินเรียงแถวกันเข้าห้องเรียนเนื่องจากหมดเวลาพักเที่ยงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

            “ทุกคนเงยหน้าขึ้นมา”

ชายหนุ่มพูดกับเหล่าเด็กซ่าที่บัดนี้ยืนก้มหน้านิ่งมองเท้าของตัวเอง มือบิดไปมา ดูสงบเสงี่ยมและเรียบร้อยไม่เหลือคราบของความบ้าเลือดอย่างที่เห็นเมื่อไม่นานมานี้เลยสักนิด

            สิ้นเสียงของเขา สายตากล้าๆ กลัวๆ หลายคู่ก็เงยสบมาทันที ยกเว้นดวงตาคู่เดียว…จากเด็กดื้อที่ส่งเขาลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้า

            ดื้อตาใสเป็นอย่างนี้นี่เอง!

            “ครูจะไม่ถามว่าใครผิด แต่พวกเธอเป็นนักเรียนที่พ่อแม่ส่งให้มาเรียนหนังสือ นักเรียนควรจะทำหน้าที่ของตัวเองคือเรียนหนังสือให้ดีไม่ใช่มาทะเลาะตบตีกันในโรงเรียนเป็นตัวอย่างไม่ดีให้กับเพื่อนๆ คนอื่นๆ เพราะฉะนั้นครูถือว่าพวกเธอทุกคนผิดหมดและจะต้องโดนทำโทษเหมือนๆ กัน”

            “แต่ครูคะ พวกหนูไม่ได้เริ่มก่อนนะคะครูก็เห็นว่าพวกหนูโดนรังแก”

ดาวเด่นค้านขึ้นมา เด็กหญิงทำตาปริบๆ ปั้นสีหน้าให้น่าสงสารตั้งใจจะทำให้ครูคนใหม่เห็นใจและไม่ทำโทษเธอดังเช่นทุกครั้งที่มีเรื่องกัน ฝ่ายของเธอไม่เคยต้องโดนทำโทษเพราะทุกคนเห็นว่าประธานนักเรียนมักจะถูกกลั่นแกล้งจากกลุ่ม ‘เล็กพริกขี้หนู’ จอมแสบของโรงเรียนมากกว่า

มันน่าเจ็บใจตรงที่ไม่เคยมีครูคนไหน ไล่ตีเด็กนักเรียนหญิงที่ชื่อดวงมาลี พาลีรัตน์ได้ทันสักคน!

“สิ่งที่ครูเห็น ไม่ใช่เหตุการณ์ต้นเรื่องเพราะฉะนั้นครูบอกไม่ได้หรอกว่าฝ่ายไหนผิดหรือถูก ที่ครูต้องทำโทษพวกเธอเพราะพวกเธอจะได้รู้ว่า สิ่งที่พวกเธอทำลงไปเป็นสิ่งไม่ดีและจะต้องไม่ทำอีก ที่สำคัญครูหวังว่าต่อไปนี้พวกเธอจะเลิกทะเลาะกันแล้วหันมาจับมือรักใคร่ปรองดองกันจะดีกว่า”

แทนไท บุญประเสริฐพูดชัดๆ แล้วก็ยืดอกขึ้นได้อีกนิด พลางคิดว่าตัวเองทำหน้าที่สำหรับก้าวแรกที่มาถึงที่โรงเรียนแห่งนี้ได้ไม่เลวเลย

‘หน้าที่ของการเป็นครู’

ดาวเด่น ไกรเลิศ ลอบมองสีหน้าจริงจังของครูคนใหม่แล้วครุ่นคิด เธอเลยตัดสินใจยืดอกรับผิด ยอมเจ็บตัวเสียตอนนี้ยังดีกว่าจะดื้อดึงต่อไป อย่างน้อยครูก็จะได้เห็นความรับผิดชอบของประธานนักเรียนอย่างเธอ

การเอาคืน...

วันหลังก็ยังไม่สาย!

“ถ้างั้นครูก็ตีดาวก่อนเลยก็ได้ค่ะ ครูจะได้รู้ว่าดาวไม่เคยตั้งใจให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นจริงๆ ใช่ไหมพวกเรา” เด็กสาวพูดแล้วก็หันหน้าไปถามพวกพ้องที่ยืนหน้าซีดอยู่ด้านหลัง

ดาวเด่นหันหลังให้ครูเป็นคนแรกและเธอเดาถูก ครูคนใหม่ตีพวกเธอด้วยไม้เรียวแค่คนละทีเท่านั้น จนกระทั่งมาถึงกลุ่มของคู่อริ

สาวิตรียืนกำหมัดแน่นมองตามไม้เรียวที่ยกขึ้น ยกลง ฟาดกระโปรงทุกคนไปเรื่อยๆ ในขณะที่มณีจันทร์เป็นคนแรกที่หาญกล้าหันหลังให้ครู แต่ก่อนที่ไม้เรียวของครูคนใหม่จะฟาดลงไปบนกระโปรงของมณีจันทร์ เสียงหนึ่งก็ดังขัดขึ้นเสียก่อน

“เดี๋ยว”

ครูแทนไทของทุกคนยกมือค้างและหันหน้าไปตามเสียงเรียกของเด็กดื้อที่ยืนจ้องตากับเขาอย่างไม่ยอมลดละ

“มีอะไร ครูจะรีบทำโทษพวกเธอแล้วทุกคนจะได้กลับเข้าห้องเรียนไปเรียนหนังสือกันต่อ นี่มันเลยเวลามามากแล้ว”

“เลยเวลาแล้วครูก็ให้เราไปเรียนสิคะ เราไม่ผิดครูจะตีไม่ได้”

ดาวเด่นลอบยิ้มกับคำประกาศของ ‘เล็กพริกขี้หนู’ เธอกับเพื่อนโดนตีไปคนละที เธอจะต้องหาทางให้พวกนั้น โดนตีมากกว่าหนึ่งทีให้จงได้

สักประเดี๋ยวเถอะ!

“ว่าไงนะ”

แทนไทถามเสียงหลง เขารู้สึกโมโหกับความดื้อรั้นของเด็กนักเรียนคนนี้เต็มทน

“หนูบอกว่าพวกหนูไม่ผิด ครูจะมาตีไม่ได้”

เจ้าของฉายาเล็กพริกขี้หนูยังคงยืนกรานดุจเดิม

“ครูบอกไปแล้วไงว่าครูจะทำโทษพวกเธอทุกคน เพื่อนของเธอก็ยอมรับโทษกันไปแล้ว” แทนไทยอมเสียเวลาอธิบายอีกครั้ง แต่เขาจะไม่ยอมเสียเวลาไปมากกว่านี้อีกต่อไปแล้ว ครูหนุ่มยกแขนที่ถือไม้เรียวขึ้นอีกครั้งเตรียมตัวจะทำโทษเด็กนักเรียนที่เหลือให้จบเรื่องไปเสียโดยเร็ว

“ก็พวกนั้นเป็นคนผิด สมควรได้รับโทษ”

แทนไทถอนใจอย่างเหนื่อยหน่าย ชะงักมือที่กำลังยกขึ้นค้างเอาไว้ เขาเพิ่งรู้สึกว่า… การเป็นครูนั้น ‘ไม่ง่ายเลยสักนิด’

“แล้วที่เธอยืนเถียงครูอยู่ตรงนี้ ไม่ผิดใช่ไหม” ครูหนุ่มถามเสียงเข้มกว่าเดิม หวังให้คนฟังเกิดความกลัวหรือยำเกรงในน้ำเสียงจะได้เลิกต่อล้อต่อเถียงกับเขาเสียที

“ไม่ได้เถียง แค่ชี้แจงให้ฟัง” ดวงมาลีคัดค้านอย่างไม่เห็นด้วย

“เอาล่ะ ครูว่าเธอนั่นละที่ต้องโดนตีก่อนเพื่อน เรื่องมันจะได้จบๆ แล้วทุกคนจะได้แยกย้ายไปเรียนกันเสียที” แทนไทตัดสินใจเด็ดขาดอีกครั้ง เขาเริ่มหมดความอดทนกับเด็กดื้อจอมวายร้ายคนนี้เต็มที

“ใช่แล้วค่ะครูแทน” ดาวเด่นเริ่มตีซี้ตามที่เธอถนัด เด็กหญิงกระหยิ่มยิ้มย่องเมื่อพูดต่อไป

“หนูบอกแล้วว่าพวกหนูไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นจริงๆ แต่พวกของดวงมาลีเข้ามาระรานพวกเราก่อน ขนาดกับครูแทนซึ่งเป็นครูแท้ๆ ยังไม่เว้นเลยนะคะ หนูว่าครูแทนจะต้องทำโทษพวกนี้ให้หนักๆ แล้วละค่ะ จะได้รู้จักหลาบจำเสียบ้างแล้วจะได้ไม่กล้าคอยหาเรื่องเพื่อน หาเรื่องครูอีกยังไงละคะ”

ดาวเด่นว่าไปตามบทของเธอเมื่อจังหวะที่เหมาะมาถึง คนพวกนี้ทำให้เธอโดนครูคนใหม่ทำโทษก็จะต้องได้รับโทษที่ยิ่งกว่า

“หันหลังมาเดี๋ยวนี้นะดวงมาลี”

ครูคนใหม่เรียกเสียงเข้ม!

……………………………………………………..

แต่แทนที่นักเรียนหัวดื้อตัวร้ายจะยอมหันหลังให้ตามที่เขาสั่งเจ้าหล่อน ดวงมาลีกลับวิ่งตื๋อเข้าไปในอาคารเรียนหลังใหม่ จนเขาต้องรีบกวดตามไปติดๆ จนกระทั่งเกือบถึงผนังห้องพักของอาคารห้องพักครู

แทนไทกำลังจะจับตัวยายเด็กจอบแสบตัวร้ายได้อยู่รอมร่อเพราะเขารู้ว่าเธอจะไม่มีทางให้วิ่งหนีไปทางไหนได้อีกแล้ว นอกเสียจาก...

ทันกับความคิดของแทนไท

เด็กหญิงดวงมาลี พาลีรัตน์ ก้มตัวลงอย่างทันท่วงทีแล้วรีบคลานลอดเข้าไปใต้โต๊ะเรียนไม้ตัวขนาดกำลังเหมาะที่ตั้งกองสมุดตรวจการบ้านของครูคนใดคนหนึ่งเอาไว้และรอดมือเขาไปได้อย่างหวุดหวิด!

เท่านั้นยังไม่พอ หนำซ้ำเมื่อเธอลอดข้ามไปอีกฝั่งได้แล้วก็ยังหันหน้ากลับมายิ้ม แลบลิ้นใส่เขาแล้วรีบหันหลังกลับไปถลกกระโปรงนักเรียนต่อหน้าต่อตาเขาทันทีจนชายหนุ่มร้องอุทานออกมาเสียงดังลั่นอาคารเรียน

“เฮ้ย”

หัวใจของครูคนใหม่กลับมาเต้นเป็นปกติได้อีกครั้ง เมื่อเขาเห็นเด็กหญิงหัวดื้อจอมแสบมีกางเกงขาสั้นใส่เอาไว้ด้านในอีกชั้น

กระนั้นความรู้สึกโกรธมากมายก็ไหล่บ่าเข้ามา...

เด็กหัวดื้อคนนี้ ชักจะอวดดีและเล่นพิเรนทร์กับเขามากเกินไปแล้ว!

ครูคนใหม่ถอยกลับลงมาจากทางด้านข้างของอาคารหลังใหม่ เพื่อจะเดินอ้อมโต๊ะที่ตั้งขวางอยู่ไปตามทางแยกระหว่างอาคารทั้งสองหลังโดยมีเด็กนักเรียนที่เหลือวิ่งตามไปเป็นขบวน ครูหนุ่มวิ่งทะลุไปด้านหลังอาคารที่มีแถวของแท็งก์น้ำขนาดใหญ่และโรงอาหารเล็กๆ ทางด้านหลัง เขากวาดตามองรอบๆ เพื่อหายายเด็กจอมแสบตัวร้ายที่วิ่งหนีมาทางด้านนี้

แทนไทเกิดความตั้งใจเด็ดเดี่ยวขึ้นมาทันที ถ้าหากเขาไม่ได้ทำโทษดวงมาลีให้หลาบจำเสียบ้าง เห็นทีเขาคงไม่สามารถเป็นครูที่ดีได้!

“ดวงมาลีเธออยู่ไหน ออกมาเดี๋ยวนี้นะ”

แทนไท บุญประเสริฐ เรียกชื่อนักเรียนคนแรกของโรงเรียนนี้ที่เขาจำได้ขึ้นใจและคิดว่าคงจะไม่มีวันลืมชื่อนี้ไปตลอดชีวิตของการเป็นครูนับจากนี้

ยายเด็กแสบจอมวายร้าย!

“ดวงมาลี”

เมื่อเรียกจนเสียงแทบแหบแล้วแทนไทก็ยังไม่พบตัวของเด็กหญิงที่เขาต้องการ ชายหนุ่มจึงหันกลับไปสั่งกลุ่มเด็กนักเรียนที่เหลือซึ่งวิ่งตามมาทันที

“พวกเธอช่วยครูหาหน่อยสิว่าเพื่อนเธอไปแอบอยู่ตรงไหน ยังไงก็ต้องหาให้เจอให้ได้” คำสั่งนั้นเด็ดขาด หมายมั่นว่าจะต้องหาทางจัดการเรื่องนี้ให้จงได้

“ค่ะครู”

ดาวเด่นรีบรับคำพลางหันไปพยักหน้ากับเดือนฉายและแก๊งสาวสวยของเธอ เด็กนักเรียนทุกคนจึงแยกย้ายกันออกตามหาตัวยายจอมแสบเล็กพริกขี้หนูอย่างหมายมาด ตั้งใจจะจับตัวมาให้ครูคนใหม่ทำโทษเสียให้สาสม

ประธานนักเรียนคนสวยคิดเอาไว้ในใจเสียเรียบร้อยว่าคราวนี้ดวงมาลี พาลีรัตน์คงโดนดีแน่ๆ

หนึ่งครูและสี่สาวแยกย้ายกันหาน้องสาวของตัวเอง สาวิตรีจึงได้แต่ยืนจ้องหน้ามณีจันทร์พลางกำมือของน้องสาวเอาไว้แน่น ภาวนาให้เหตุการณ์ทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดี

“พี่สาว่าพวกเขาจะเจอพี่ดวงไหม” มณีจันทร์ถามพี่สาวของเธอ

“ไม่รู้สิ” คนเป็นพี่สาวตอบเสียงเบา สีหน้าหวาดหวั่นมากขึ้นกว่าเดิม

“จันทร์ภาวนาขอให้ไม่เจอ” มณีจันทร์ประกาศเสียงกร้าว ไม่ว่าอย่างไรเธอก็จะขอยืนอยู่เคียงข้างดวงมาลีเสมอ

“จะบ้าเหรอจันทร์ ไม่เจอตอนนี้ ก็ต้องเจอตอนหลังอยู่ดี ดวงจะหนีไปไหนได้ถ้าครูจับได้วันหลังโทษของดวงจะยิ่งหนัก” สาวิตรีพูดอย่างเป็นห่วงน้องสาวคนกลาง

“ป่านนั้นครูแทนคงจะเลิกเอาเรื่องพี่ดวงไปแล้วมั้ง พวกเราเองก็จะได้ไม่ต้องโดนตีไปด้วยไง” มณีจันทร์พูดพลางยิ้มเผล่

“โดนตีคนละทีน่ะยังไม่เท่าไหร่แต่ถ้าเขาเชิญพ่อมาล่ะ หรือให้เราออกจากโรงเรียนจะทำยังไง ครูคนใหม่คงไม่เกรงกลัวพ่อแล้วก็ไม่ได้ใจดีเหมือนคนอื่นๆ ด้วย” สาวิตรีเป็นกังวลขึ้นมาทันที

เด็กที่มีความรับผิดชอบสูงและไม่เคยแหกกฎอย่างเธอกลัวที่สุดคือเรื่องที่จะสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นและจะต้องออกจากโรงเรียนกลางคัน!

“ไม่หรอกน่า เรื่องของเด็กๆ”

มณีจันทร์พูดปลอบใจพี่สาวพลางเอื้อมมือไปจับบนศีรษะตัวเองเพราะรู้สึกได้ว่ามีอะไรตกลงมาใส่ เด็กหญิงคลำไปทั่วจนพบกับเปลือกมะปริงสีเหลืองอ๋อย จึงต้องรีบเงยหน้าขึ้นไปมองด้านบนศีรษะของตัวเองทันที

“พี่ดวง”

มณีจันทร์เรียกพี่สาวคนกลางเสียงดังอย่างเผลอไผล ในขณะที่สาวิตรีรีบเอามือมาอุดปากน้องสาวเอาไว้อย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่ทันการณ์เสียแล้ว… เมื่อทั้งครูและพวกนักเรียนที่เหลือต่างหันกลับมาทางด้านนี้กันหมด

สองพี่น้องจึงได้แต่ส่งยิ้มแหยๆ ไปให้ครูหนุ่มคนใหม่ของโรงเรียน

“เมื่อกี้เธอเรียกพี่สาวของเธอใช่ไหม” แทนไทหันไปถามมณีจันทร์ทันที

“ค่ะ”

“พี่สาวเธออยู่ที่ไหน บอกครูมาเดี๋ยวนี้นะ”

มณีจันทร์ยังคงยืนนิ่งดุจเดิม ในขณะที่สาวิตรีค่อยๆ ยกนิ้วชี้ของตัวเองขึ้นแล้วชี้ขึ้นไปเหนือศีรษะยังต้นมะปริงสูงใหญ่ที่ยืนต้นอยู่ข้างๆ โรงอาหาร

แทนไท บุญประเสริฐ มองตามนิ้วของสาวิตรีขึ้นไป เขาก็แทบผงะ!

เมื่อเขาได้พบกับยายตัวร้ายหัวดื้อที่กำลังนั่งห้อยขาอยู่บนกิ่งสูงสุดของต้นมะปริงอย่างสบายอารมณ์ มิหนำซ้ำยังเก็บเอาผลมะปริงสุกมานั่งแทะเล่นอีกต่างหาก!

ชายหนุ่มเอามือทาบอกอย่างตกใจเป็นครั้งแรกกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ หัวดื้อคนนี้ขึ้นมาจริงๆ

“ขึ้นไปทำอะไรบนนั้น ลงมาเดี๋ยวนี้นะดวงมาลี ต้นไม้มันสูงขนาดนั้นเกิดเธอตกลงมาแข้งขาหักจะว่าไง”

ชายหนุ่มตวาดออกไปด้วยน้ำเสียงดุๆ เป็นห่วงสวัสดิภาพของนักเรียนในปกครองหมาดๆ ขึ้นมาครามครัน

ลืมความโกรธ

ลืมโมโห

ลืมเสียแล้วว่าตัวเองจะต้องทำโทษเด็กที่เหลืออีกสามคนเสียสนิทใจ!

ดวงมาลีนั่งกัดผลมะปริงอยู่อย่างสบายอารมณ์…

เธอเห็น และเธอได้ยินเสียงเรียกของครูและเหล่าศัตรูตัวแสบทั้งสี่คน เพียงแต่ที่ไม่ขานรับก็เพราะอยากจะให้ออกแรงหากันให้เหนื่อยและปล่อยให้เรียกกันจนเสียงแหบไปเท่านั้นเอง ใครใช้ให้อยากมาลองดีกับคนอย่างดวงมาลี พาลีรัตน์ ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของกำนันโต พาลีรัตน์ผู้เป็นใหญ่ท่ามกลางดงนักเลงภูเขาแห่งไร่ไผ่หวานกันดีนัก!

ต้องให้หาเสียให้เข็ด!

สวัสดีค่า ตอนกลางวันมาอัพวิมานมธุรสแล้ว กลางคืนเลยมาอัพหนูดวงกับครูแทนต่อนะคะ ดีใจมากที่มีคนตาม และมีหลายคนที่เพิ่งได้อ่านแสนร้ายพ่ายรักและชอบเรื่องนี้ค่ะ อิ๋วจะมาลงเป็นตัวอย่างให้อ่านเรื่อยๆ 50% ของเนื้อเรื่องนะคะ

รัก

ระฆังเงิน

18 07 2559 20:44 

เย้ ดีใจมีคนตามอ่าน จะมาอัพเรื่อยๆ นะคะ

รัก

ระฆังเงิน

17 07 2559 10:18

Coming soon.

       

วิมานมธุรส ระฆังเงิน www.mebmarket.com เพราะอิสระที่เธอใฝ่หามาทั้งชีวิต...ทำให้มธุรส รัศมี ยื่นข้อเสนอกับ หันตรา ศิรากานต์...เธอขอเขาแต่งงาน! นักเขียนสาวถ่ายทอดเรื่องราวผ่านตัวหนังสืออย่างไ...

มาแล้วค่ะ มีเรื่องให้กรี๊ดดได้ทุกวัน ขอบคุณมากนะที่ช่วยกันพา เล็กพริกขี้หนู ไต่ขึ้นมาอยู่ที่ TOP6 ในหมวด รักคอเมดี้แล้ว คุณแม่ปลื้มปริ่มน้ำตาจะไหลค่า

ให้รางวัลเดียวตอนเย็นๆ จะมาอัพบทที่6 กันต่อเลยเน้อ

มีคนอ่านก็จะอัพทุกวันค่า

รัก

ระฆังเงิน

20 5 2558

มีความสุขกับการอ่านนะคะ^^

ระฆังเงิน 7 10 2558