ตอนที่ 7 : บทที่2(2) 60% ฉบับรีไรท์ เปิดจองหนังสือค่ะ 17112561 4112562
ธาราหวนรัก
บทที่ ๒ (๒) ฉบับรีไรท์
“ตั้งหลายปีมากกว่า หนูรินคิดจะทิ้งพี่ไปตั้งหลายปีต่างหาก”
คำพูดที่สาดกลับมานั้นเต็มไปด้วยแววคุกรุ่น
โทสะของปรมัตไม่เบาเลย ใครเลยจะคิดว่าขณะที่เขากำลังทำงานจนหัวหมุนกลับต้องได้ยินเรื่องที่ศศิรินธารกำลังจะทิ้งเขาไปเรียนต่ออย่างน้อยสามสี่ปี
ปรมัตพยายามผ่อนลมหายใจ
ต่อหน้าผู้หญิงคนนี้เขาไม่อยากเป็นไอ้ตัวร้ายที่คอยแต่แสดงความเกรี้ยวกราดให้เธอเห็น
แม้คนทั้งโลกจะรู้ว่าเขามันร้ายแค่ไหน แต่ต่อหน้าศศิรินธารเขากลับอยากเป็นพายุที่สงบสำหรับเธอ สงบให้สมกับน้ำใจของเธอที่รินรดผ่านหัวใจอันแห้งแล้งของเขามาตลอด
หากศศิรินธารเองที่กำลังจะทลายความตั้งใจนี้และโหมพายุอย่างเขาให้พัดโหมกระหน่ำมาทำลายเธอในไม่ช้า!
ศศิรินธารลุกขึ้นมายืนประจันหน้ากับชายผู้เป็นเจ้าของหัวใจ
นานแค่ไหนแล้วที่เธอรู้สึกตัวว่าเขาช่างสูงใหญ่และห่างไกลเธอออกไปทุกที…
“หนูรินไม่เห็นว่าการที่หนูรินอยู่ที่นี่กับการที่หนูรินจะไปเรียนต่อมันจะแตกต่างกันตรงไหน มันจะมีอะไรที่แตกต่างไปจากสิ่งที่เป็นอยู่ในทุกๆ วันอีกอย่างนั้นหรือคะ”
คำพูดของหญิงสาวทำให้คนที่กำลังเต็มไปด้วยไฟโทสะถึงคราวสะอึกอึ้ง
“หนูริน”
สีหน้าของปรมัตแปรเปลี่ยนไปด้วยความรวดเร็ว จากที่กำลังคุกรุ่นไปด้วยความโกรธกลับกลายเป็นสีหน้าแห้งแล้งของคนที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
ศศิรินธารเผยยิ้มอ่อนๆ
เธออยากจะยิ้มทุกเวลานาทีเมื่อยืนอยู่ตรงหน้าของชายผู้นี้
มือเรียวเล็กคว้าจับมืออันอบอุ่นของเขาขึ้นมาแนบแก้ม ไร้คำพูดใดๆ มีเพียงความรู้สึกอันมากล้นที่อยากจะถ่ายทอดจากหัวใจของเธอผ่านไปสู่มือของเขา ตัวตนของเขาและกะเทาะเข้าไปให้ถึงก้นบึ้งในหัวใจของผู้ชายคนนี้
อยากให้เขาได้รู้ว่า…
ไม่ว่าเมื่อไหร่หัวใจของเธอจะยังคงมีแต่เพียงแค่เขาเท่านั้น
ไม่ว่าเมื่อไหร่ความรักของเธอจะยังคงสถิตอยู่กับเขาเพียงคนเดียว
ไม่ว่าเมื่อไหร่เธอจะเลือกและทำสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเขา ผู้ชายที่เธอแสนรักและเทิดทูน…
“หนูรินแค่ไปเรียนไม่กี่ปีเท่านั้นเองนะคะ” รอยยิ้มของศศิรินธารช่างอ่อนโยน
“มีหลายสิ่งหลายอย่างที่หนูรินฝันอยากจะทำและต้องทำให้ได้ ในช่วงเวลาเหล่านั้นหนูรินเชื่อว่าพี่มัตเองก็คงจะมีเวลาทำความฝันและความสำเร็จของตัวเองที่จะต้องทำให้ได้เช่นเดียวกัน หนูรินจะเอาใจช่วยและภาวนาให้พี่มัตได้ทำให้สำเร็จอยู่เสมอ” เรียวปากอิ่มสั่นระริก
“หนึ่งปี สองปีหรืออีกกี่ปีก็อย่าท้อ ความภูมิใจของพี่มัตคือการได้ดูแลทุกๆ คนที่พี่มัตรัก อย่าได้ทิ้งอะไรเพียงเพื่อหนูรินเพียงคนเดียวเพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่หนูรินต้องการ”
คำพูดของศศิรินธารเป็นดั่งคมมีดค่อยๆ กรีดลงกลางหัวใจของลูกผู้ชายเช่นปรมัต อันตภาค
เขารู้ดีว่าในโลกนี้จะหาใครที่จะเข้าใจเขาดังเช่นศศิรินธารคงไม่มีอีกแล้ว ทว่าความต้องการของเธอที่กำลังสวนทางกับความต้องการของเขาในเวลานี้นั้น เขาจะสามารถหักใจปล่อยให้เธอเป็นฝ่ายเดินจากไปได้จริงๆ หรือ
นาทีนั้นปรมัตผู้ไม่เคยระย่อต่อสิ่งใดกลับรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเป็นครั้งแรกว่าหากเขายอมปล่อยให้ศศิรินธารเดินออกไปจากชีวิตเขาในตอนนี้จะทำให้เธอเดินจากชีวิตเขาไปตลอดกาล…
“ไม่”
………………….
ราวคำห้ามนั้นจะเป็นปราการหลักที่สามารถหยุดยั้งศศิรินธารเอาไว้ได้
ปรมัตจับแขนหญิงสาว บีบแน่นจนเธอนิ่วหน้า ขณะเดียวกันก็รู้ได้โดยสัญชาตญาณว่าเขาไม่อาจยื้อเธอเอาไว้ได้อีกแล้ว
“หนูรินเจ็บ” ตัดสินใจบอกเสียงเบา
แม้เขาจะไม่ได้ทะนุถนอมเธอราวเพชรล้ำค่าเช่นที่เคยทำกับศศิรณัฐผู้เป็นพี่สาวของเธอ แต่เมื่ออยู่กับเขาไม่เคยมีสักครั้งที่เธอจะต้องเจ็บ เพราะอย่างนั้นหัวใจของเธอจึงไม่อาจถอยห่างไปจากเขาได้เลยตลอดมา
เสียงสั่นเบานั้นคล้ายจะเตือนสติคนที่กำลังอยู่ในอารมณ์คุกรุ่นได้ชะงัด
ต่อให้โกรธเธอแทบตาย โมโหเธอจนอย่างจะจับมาเขย่าให้หัวสั่นหัวคลอน แต่น้ำเสียงอ่อนๆ เพียงประโยคเดียวนั้นกลับทำให้คนอย่างปรมัตหยุดนิ่งทันที
ดวงตาคมวาวจ้องตอบแววตาอ่อนหวานที่คลอคลองไปด้วยหยดน้ำปริ่มๆ พยายามจะแข็งใจให้ได้กับปราการน้ำตาของคนตรงหน้า เพราะหากเขาใจอ่อนนั่นหมายความว่าเธอจะจากเขาไปและอาจเป็นการจากตลอดกาล
“พี่ก็เจ็บ”
น้ำเสียงของปรมัตเค้นลึก ไม่สั่นเครือเช่นที่เธอเป็น แต่แววตาราวสัตว์บาดเจ็บของเขาแม้ไม่มีน้ำตาสักหยดก็ทำให้ศศิรินธารรับรู้ได้ว่าเธอกำลังทำร้ายเขา…
เป็นครั้งแรกที่เธอสามารถมีอิทธิพลต่อชายตรงหน้าได้มากขนาดนี้ มีค่าเมื่อเวลาจะจากไป มันช่างสายจนเกินเยียวยาเสียแล้ว!
ศศิรินธารตรงเข้ากอดผู้ชายตัวโต
ร่างกายสูงใหญ่ของเขาที่เธอเคยได้แต่เฝ้ามองอย่างชื่นชมมาตลอด เคยคิดเสมอมาว่าปรมัตเป็นเสมือนกำแพงแข็งแกร่งที่ไม่มีวันจะทะลายลงมาได้ แต่ในยามนี้สำหรับเธอแล้วเขาคือคนที่เธออยากปลอบโยนและปัดเป่าทุกข์โศกทั้งหมดให้มลายหายไปได้ตลอดกาล
มือเรียวเล็กลูบไปบนช่วงบ่าแข็งแรง หยดน้ำตาหล่นพราวเมื่อตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาด
“อย่าเจ็บเลยนะคะ”
หญิงสาวสะอื้นฮัก กอดเขาเอาไว้ด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี หวังให้คำปลอบโยนนี้ปลอบไปถึงหัวใจของตัวเองด้วยเช่นกัน
ปรมัตยืนนิ่ง ไม่พูดและไม่ขยับ
สองแขนปล่อยทิ้งข้างลำตัวเอาไว้ราวกับไม่รู้สึกรู้สากับร่างอรชรที่กำลังกอดรัดร่างกายของเขาราวกับจะแนบเข้าเป็นเนื้อเดียวกัน
เขาไม่ขยับ เพราะกลัวว่าทันทีที่สองแขนยกขึ้นโอบร่างแน่งน้อยนี้ตอบ จะกลายเป็นเวลาที่เขาจะต้องสูญเสียเธอไป ซึ่งเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาจะยอมให้มันเกิดขึ้นได้
“อย่าเจ็บเพราะหนูริน”
ศศิรินธารร้องไห้โฮออกมาราวทำนบเขื่อนที่พังทลายลงเดี๋ยวนั้น รู้อยู่เต็มอกว่าปรมัตไม่ได้เจ็บที่กาย แต่หัวใจของเขาต่างหากที่กำลังเจ็บ
น่าแปลกเหลือเกินที่ส่วนลึกในหัวใจเธอกลับรู้สึกดีที่สามารถดึงอารมณ์ส่วนลึกของชายผู้นี้ออกมาได้บ้าง ยินดีแต่ไม่อยากให้เขาต้องเจ็บ แม้การเจ็บนี้จะเป็นเพราะเขาแค่ไม่อยากสูญเสียสิ่งที่เคยถือว่าเป็นของเขาไปเท่านั้น
เป็นได้เท่านี้ก็ดีมากแล้วไม่ใช่หรือศศิรินธาร?
“งั้นก็อย่าไป” น้ำเสียงของเขาห้วนสั้น เต็มไปด้วยความหวงห้ามที่โอบล้อมร่างที่กำลังโอบกอดเขาเอาไว้ด้วยความอาลัย หวงแหนไม่แพ้กัน
ปรมัตรู้ดีว่าความอ่อนหวาน อ่อนแอคืออาวุธที่แสนร้ายกาจของผู้หญิงคนนี้!
“ต้องไปค่ะ”
คนตัวเล็กกว่ายืนยันแม้น้ำเสียงจะสั่น ร่างกายสะท้านจนแทบยืนไม่ไหว สองแขนของเธอยังโอบกอดร่างสูงใหญ่ของเขาเอาไว้อย่างหวงแหน แต่คำยืนยันของเธอยังคงเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง
“ไม่ให้ไป”
โถเฮีย คนจะไปใครจะห้ามได้
แจ้งเปิดจองธาราหวนรักค่ะ
ธาราหวนรัก โดย ระฆังเงิน
เปิดจองวันนี้ – 5 มกราคม 2563
ราคา 310 บาท (จากราคาปก 365 บาท)
ฟรีค่าส่งแบบลงทะเบียน + ของที่ระลึก 50 ท่านแรก
จัดส่ง 10 มกราคม 2563
***รูปเล่มเลื่อนจากส่งจากที่เคยประมาณและแจ้งไว้ว่าเป็นเดือนธันวาคมนะคะ แต่สำหรับ E-BOOK น่าจะสามารถอัพโหลดได้ก่อนประมาณเดือนธันวาคมตามคิวเดิมค่ะ***
ใครสะดวกจองเล่มสามารถโอนเงินได้ที่บัญชี ธ.กสิกรไทย สาขาชุมพร เลขที่บัญชี 113-2-96852-3 ชื่อบัญชี เปี่ยมสุข บุญมี ค่ะ
โอนเสร็จแล้วแนบสลิปพร้อมแจ้งชื่อที่อยู่ส่งมาที่กล่องข้อความในเพจ ระฆังเงิน หรืออีเมล pieam_tn@hotmail.com ช่องทางใดช่องทางหนึ่งได้ค่ะ หนังสือจัดส่งโดยสนพ.ปองรักแต่จะมีโปสการ์ดหรือที่คั่นลายเซ็นคนเขียนแนบไปให้นะคะ
ขณะนี้ต้นฉบับอยู่ในขั้นตอนบรรณาธิการและจัดทำปกค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนระฆังเงินตลอดมาและขอฝาก 'ธาราหวนรัก' ไว้ด้วยนะคะ
ปล.นิยายลงไม่จบนะคะ แต่จะลงประมาณ70%ของเนื้อเรื่องเพื่อประกอบการตัดสินใจค่ะ
รัก
ระฆังเงิน
4 11 2562 9:03
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
อ๋อยๆ ใครอยากเป็นหนูรินบ้าง?
เค้าว่าไม่ใช่แต่เพียงหนูรินเท่านั้นที่รู้จักทุกซอกทุกมุมของพี่มัต พี่มัตเองก็รู้จักหนูรินได้ดีไม่ต่างกัน ผู้หญิงที่ดูว่าอ่อนหวานอ่อนแอนหนึ่ง บทจะแข็งขึ้นมาก็ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนใจได้ง่ายๆ พี่มัตรู้ดีเลยพยายามที่จะยื้อเอาไว้ให้สุดทาง แต่จะทำได้ไหม? ถ้าอยากรู้อย่าลืมกด favorites ไว้เน้อ ถ้ารวมเล่มจะจับฉลากแจกจ้า รัก ระฆังเงิน 24062560 6:13
มาแล้ววว “พี่ก็เจ็บ” มีค่าเมื่อเวลาจะจากไป “อย่าเจ็บเลยนะคะ” โอ้ยยยยทรมานแทนพี่มัตกับหนูรินจริงๆ แล้วแบบนี้ใครจะแพ้ใครจะชนะกันนะ? อย่าลืมติดตามและอย่าลืมแวะไปอ่านกามเทพเร้นรักกันบ้างเน้อ รัก ระฆังเงิน 23062560 2:28
16 11 2561 15:41 17 11 2561 19:22
มานั่งรีไรท์เรื่องนี้แล้ว เห็นฟีดหมอเป้งไม่ถูกเลือกเด้งเต็มเลย (ยังไม่ได้ดูเพราะไม่มีเวลา แต่อนุมานเรื่องจากฟีดข่าวในเฟส) เฮียมัตของเราก็กำลังต้องเผชิญกับสถานการณ์คล้ายๆ กัน ใช้ชีวิตจมอยู่กับงานจนละเลยคนข้างตัวไป นั่นแหละสุดท้ายเค้าก็จะเลือกให้ สามปีที่แล้วตอนคิดพลอตเรื่องนี้ขึ้นมาก็คิดว่าคนอ่านจะเข้าใจสถานการณ์ และคิดว่ามันเป็นไปได้ไหม คือจะเชื่อสิ่งที่เราเขียนไหมว่า เหตุเพราะแค่นี้และสถานการณ์ราบรอบที่ผลักดันให้คนๆ หนึ่งต้องมูฟออนไปได้จริงๆ
ผ่านไปหลายปี สังคมเราก็เป็นสังคมคนทำงาน ทุกคนมีหน้าที่รับผิดชอบ การบาลานซ์ชีวิตส่วนตัว ครอบครัวกับหน้าที่รับผิดชอบมันสำคัญมากๆ คิดว่าอีกสักห้าปี โดครงแนวๆ นี้คงออกมาเรื่อยๆ นั่นเพราะบริบทการใช้ชีวิตของทุกคนที่ถูกปรับเปลี่ยนกันไปนั่นเอง
เห็นด้วยไหมคะ
ถ้าเห็นด้วย ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้?
แจ้งเปิดจองธาราหวนรักค่ะ
ธาราหวนรัก โดย ระฆังเงิน
เปิดจองวันนี้ – 5 มกราคม 2563
ราคา 310 บาท (จากราคาปก 365 บาท)
ฟรีค่าส่งแบบลงทะเบียน + ของที่ระลึก 50 ท่านแรก
จัดส่ง 10 มกราคม 2563
***รูปเล่มเลื่อนจากส่งจากที่เคยประมาณและแจ้งไว้ว่าเป็นเดือนธันวาคมนะคะ แต่สำหรับ E-BOOK น่าจะสามารถอัพโหลดได้ก่อนประมาณเดือนธันวาคมตามคิวเดิมค่ะ***
โอนเสร็จแล้วแนบสลิปพร้อมแจ้งชื่อที่อยู่ส่งมาที่กล่องข้อความในเพจ ระฆังเงิน หนังสือจัดส่งโดยสนพ.ปองรักแต่จะมีโปสการ์ดหรือที่คั่นลายเซ็นคนเขียนแนบไปให้นะคะ
ขณะนี้ต้นฉบับอยู่ในขั้นตอนบรรณาธิการและจัดทำปกค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนระฆังเงินตลอดมาและขอฝาก 'ธาราหวนรัก' ไว้ด้วยนะคะ
ปล.นิยายลงไม่จบนะคะ แต่จะลงประมาณ70%ของเนื้อเรื่องเพื่อประกอบการตัดสินใจค่ะ
รัก
ระฆังเงิน
27 10 2562 1:12
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

181 ความคิดเห็น
-
#31 mam (จากตอนที่ 7)วันที่ 28 กรกฎาคม 2560 / 02:54โอยอ่านไปน้ำตาไหลไปมันเจ็บเหมือนตัวเองเป็นหนูรินเลย อยากอ่านแบบรวดเดียวจบเลยค่ะ ชอบแนวนี้มาก#311
-
#31-1 ตึ๋งหนืด(จากตอนที่ 7)29 กรกฎาคม 2560 / 01:36กรี๊ดดด ดีใจที่ชอบค่ะ แต่ช่วงนี้ติดปิดงานออกเล่มกามเทพเร้นรักเลยพักเขียนเรื่องนี้ไว้ค่ะ เดี๋ยวเร็วๆนี้จะเริ่มกลับมาเขียนแล้วค่ะ รอเกาะขอบจอน้า#31-1
-
-
#30 0818575183 (จากตอนที่ 7)วันที่ 24 มิถุนายน 2560 / 10:17อ่านจนคิดว่าตัวเองเป็นหนูรินคะไรท์ รอๆๆตอนต่อไปคะ#301
-
#30-1 ตึ๋งหนืด(จากตอนที่ 7)24 มิถุนายน 2560 / 18:06มันจะดีนะ#30-1
-
-
#29 papatchaya1968 (จากตอนที่ 7)วันที่ 24 มิถุนายน 2560 / 06:36มันคล้ายๆกับเป็นตัวสำรองของใจ จะรักหรือปล่อยก้อต้องให้ชัดเจนไปเลย#291
-
#29-1 ตึ๋งหนืด(จากตอนที่ 7)24 มิถุนายน 2560 / 06:59บอกพี่มัตที#29-1
-
-
#28 momoe (จากตอนที่ 7)วันที่ 23 มิถุนายน 2560 / 22:27หน่วง หนูรินทั้งรักและทั้งเจ็บ. อีกคนหวงไม่อยากเสียไปก็เจ็บเหมือนกัน งานนี้ การที่หนูรินจะไปเหมือนหงายการ์ดสุดท้ายโดยไม่รู้ตัว แต่ปรมัตยังไม่เอ่ยว่ารัก ยังไงหนูรินก็ต้องไปค่ะ อยู่แบบครึ่งๆกลางๆ แบบนี้ หน่วง 555555#281
-
#27 0818575183 (จากตอนที่ 7)วันที่ 23 มิถุนายน 2560 / 10:57ไรท์รีบปั่นนะคะ รออ่านเป็นเล่มอยู่คะ#271
-
#27-1 ตึ๋งหนืด(จากตอนที่ 7)23 มิถุนายน 2560 / 12:35อ่านในนี้ไปด้วยกันก่อนน้าา#27-1
-
-
#26 Lisa, Jirapan (จากตอนที่ 7)วันที่ 23 มิถุนายน 2560 / 08:57อยากอ่านอีบุ๊คเรื่องนี้ไวๆ รีบปั่นนะคะ#261
-
#26-1 ตึ๋งหนืด(จากตอนที่ 7)23 มิถุนายน 2560 / 09:49จิพยายามมมม#26-1
-
-
#25 น.ส.แม่มด ใจดี (จากตอนที่ 7)วันที่ 23 มิถุนายน 2560 / 06:53ไปเลยค่าจะได้รู้คนรอเป้นไว#251
-
#25-1 ตึ๋งหนืด(จากตอนที่ 7)23 มิถุนายน 2560 / 09:48เชียร์กันจริงๆๆ#25-1
-