ธาราหวนรัก พิมพ์กับสนพ.ปองรัก e-book Meb

ตอนที่ 36 : บทที่ 16 (2) 150% 1072562 19032563 หนังสือพร้อมส่งค่ะ

E-BOOK ธาราหวนรัก                          

ธาราหวนรัก                                    ระฆังเงิน                                         www.mebmarket.com                                    ‘เธอ’ คือสายน้ำไหลเอื่อย รินรดหัวใจแห้งแล้งให้ชุ่มฉ่ำหากหยดน้ำย่อมกระเซ็นซ่านเมื่อถูกพายุโหมกระหน่ำและ ‘เขา’ คือพายุที...                                                                                                                        Get it now

ธาราหวนรัก

บทที่ ๑๖ (๒)

ศศิรินธารตัดสินใจที่จะลบแอพเฟสบุคของตัวเองเอาไว้ชั่วคราวเพราะไม่อยากรับรู้ข่าวใดๆ จากเมืองไทยอีก

หญิงสาวเปิดเอาไว้แต่แอพตัวจัดการเพจเท่านั้นหลังจากมิสเตอร์พีส่งข่าวมาว่ารับสมัครพนักงานใหม่อีกสองคน

หนึ่งคนสำหรับดูแลหน้าเว็บรวมถึงเป็นแอดมินเพจ

และอีกหนึ่งคนที่คอยช่วยจัดทำไฟล์ต้นฉบับจากเวิร์ดเป็น pdf และ e-pup ขึ้นอัพโหลดในหน้าเวป รวมถึงบริการจัดทำหน้าปกสำหรับนักเขียนที่ต้องการให้มิราเคิลดูแลอย่างครบวงจรด้วย

หญิงสาวปรึกษากับธีภพไม่นานก็ตัดสินใจตอบตกลงเพราะเวลานี้มิราเคิลมีรายได้สำหรับเลี้ยงตัวเอง

แบ่งปันสำหรับหุ้นส่วนและมีเหลือเพียงพอที่จะจ้างพนักงานประจำเพิ่มอีกสองคนได้แล้วโดยไม่ต้องรบกวนหุ้นส่วนใหญ่อย่างมิสเตอร์พีอีก

ทั้งนี้มิสเตอร์พีเสนอที่จะยกห้องหนึ่งจากสำนักงานใหญ่ของเขาให้เป็นพื้นที่ทำงานของมิราเคิลโดยไม่ต้องเช่าเนื่องจากเขายังมีห้องว่างอีกสองห้องจนกว่ามิราเคิลจะขยับขยายได้

ศศิรินธารได้แต่ขอบคุณในความใจดีของหุ้นส่วนคนนี้

มิสเตอร์พีสำหรับเธอไม่ต่างจากอัศวินขี่ม้าขาวมาคอยช่วยเหลือทุกครั้งที่เธอเดือดร้อนหรือต้องการที่พึ่ง

หรืออย่างน้อยเขาก็จะทำให้งานหนักของเธอเบาลงกว่าที่มันควรจะเป็นได้อย่างไม่น่าเชื่อ

“หรือเพราะเรื่องที่ถามมาวันก่อน?” หญิงสาวพึมพำ

ศศิรินธารจำได้ถึงคราวที่มิสเตอร์พีทักมาบอกว่าเธอทำงานหนักมากเกินไป

การคุยกันครั้งนั้นจบลงที่เธอขอตัวไปทำธุระกับเพื่อนหากมีอะไรก็ให้เขาพิมพ์ทิ้งเอาไว้

แต่เมื่อเธอกลับถึงบ้านก็ไม่มีข้อความใดถูกส่งมา จนกระทั้งเธอส่งไปปรึกษาเรื่องงานอีกสองสามครั้ง

และครั้งนี้มิสเตอร์พีก็ยื่นข้อเสนอให้รับพนักงานใหม่มาช่วยงานมิราเคิลที่เมืองไทย

อย่างน้อยการมีคนช่วยจัดการงานอยู่ที่เมืองไทยเลยย่อมดีกว่าคนที่อยู่อีกฟากโลกอย่างเธอและธีภพที่มีเวลาไม่ตรงกันกับนักอ่านส่วนใหญ่ที่อยู่เมืองไทยซึ่งเริ่มสมัครเป็นสมาชิกมากขึ้นกว่าช่วงแรกที่เปิดตัวและมีสมาชิกเป็นคนไทยที่อยู่ต่างประเทศเท่านั้น

            “คุณรินว่ายังไงนะครับ?”

ธีภพซึ่งนั่งทำงานพร้อมกับโน้ตบุ๊กของเขาเอ่ยถามขึ้น

ทั้งคู่ขึ้นมานั่งทำงานรับลมโกรกบนชั้นดาดฟ้าหน้าห้องของธีภพเนื่องเพราะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์และอาทิตย์นี้แมนดี้ก็กลับบ้านไปเยี่ยมบิดามารดาพร้อมสามีของเธอ

            “อ้อ เปล่าค่ะ คุณภพคุยกับน้องพนักงานที่มิสเตอร์พีรับเข้ามาใหม่เป็นยังไงบ้างคะ?”

ศศิรินธารเฉไฉไปอีกเรื่องหนึ่ง

            “ดีนะครับ น้องผู้หญิงที่จะมาช่วยจัดอาร์ตเป็นคนละเอียดดีมาก แถมยังมีฝีมือทำปกได้สวยทั้งปกวิวและปกวาดด้วย ผมให้ลองตกแต่งเว็บเขาก็ทำได้ดี มิสเตอร์พีรับคนมาได้ดีมากๆ เลยครับ”

ธีภพเอ่ยชื่นชม

            “นั่นนะสิคะ ฝีมือระดับนี้สามารถไปรับงานที่เงินเดือนดีกว่านี้ได้สบายเลย” ศศิรินธารเห็นด้วย

            “เห็นว่าน้องเพิ่งจบใหม่ ที่ทำงานอยู่ใกล้บ้านสามารถกลับไปดูแลแม่ที่อายุเยอะที่บ้านได้ตอนเที่ยงด้วย นั่งรถแค่สองป้ายรถเมล์แค่นั้นเองครับ ถ้าไปที่อื่นเงินเดือนเยอะแต่น้องไม่สะดวกเรื่องเดินทาง”

ชายหนุ่มแจกแจง

            “อ๋อ อย่างนี้นี่เอง เด็กรุ่นใหม่ที่ดูแลครอบครัวดีจังเลยนะคะ แบบนี้ถือว่าเราต่างช่วยกัน ถ้าน้องทำงานดี มิราเคิลมีรายได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องแบบนี้ อีกหน่อยผ่านทดลองงานเราก็ปรับเงินให้ได้ทั้งสองคนเลย”

ศศิรินธารออกความเห็น

ธีภพได้แต่มองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาที่ต่างออกไป

เวลานี้เขาไม่ได้มองเห็นหญิงสาวในฐานะเจ้าของกิจการหรือเจ้านายของเขาเท่านั้น

แม้เธอจะพูดอยู่เสมอว่าสำหรับเธอแล้วเขาคือหุ้นส่วนเป็นเจ้าของมิราเคิลเท่าๆ กับเธอ

แต่ธีภพรู้ดีว่าเธอคือเจ้านายของเขามาตลอด

แต่ในเวลานี้เขากลับมองเห็นเธอเป็นนางฟ้าที่พร้อมจะใช้สองมือเล็กๆ ของเธอโอบอุ้มทุกคนที่ต้องการความช่วยเหลือ

ธีภพนึกรู้ในตอนนั้นเองว่าวิธีเดียวที่เขาจะช่วยเหลือนางฟ้าคนนี้ได้ก็คือการดูแลมิราเคิลให้เติบโตอย่างมั่นคงเท่านั้น

เมื่อมิราเคิลแข็งแรงมันก็จะสยายปีกออกไปปกป้องและช่วยเหลือผู้อื่นได้อย่างที่เจ้าของต้องการ

 ……………………..

“ครับ”

ไม่เพียงคำตอบรับ หากแต่แววตาของคนพูดช่างมั่นคงนัก

สองหนุ่มสาวใช้เวลาทำงานด้วยกันจนมืดค่ำ

ธีภพอาศัยช่วงเวลาหนึ่งกลับเข้าห้องไปอุ่นอาหารง่ายๆ ที่เขาทำไว้ตั้งแต่เมื่อเช้าให้สำหรับตัวเองและศศิรินธารคนละจาน

ไม่อย่างนั้นเขาก็รู้ว่าศศิรินธารจะต้องเสียเวลากลับลงไปทำอาหารสำหรับทั้งคู่ซึ่งมันจะสร้างภาระให้เธอเหนื่อยมากเกินไปนั่นเอง

“ผมส่งงานบางส่วนไปให้น้องที่เมืองไทยทำแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้เขาจะส่งกลับมาให้เราดูก่อนที่จะอัพลงเว็บ แล้วยังไงผมจะส่งให้คุณรินอีกทีนะครับ”

ธีภพเงยหน้าขึ้นพูดเมื่อสังเกตเห็นว่าอีกฝ่าย มีอาการสะบัดคอสะบัดมือสองสามครั้ง

“ค่ะ ได้เลยเดี๋ยวรินจะคอยดูนะคะ”

“ครับ ถ้าอย่างนั้นวันนี้คุณรินพักก่อนไหมครับ อยู่หน้าจอมาทั้งวันแล้ว” ชายหนุ่มแนะนำด้วยความห่วงใย

“รินอยากเคลียร์งานไว้ล่วงหน้าสักหน่อยค่ะ อีกสองวีคพี่ศศิก็มีกำหนดจะคลอดแล้ว ตอนนั้นรินคงต้องฝากให้คุณภพช่วยดูงานแทนสักเดือน แต่รินจะแวะเข้าดูหลังบ้านบ่อยๆ นะคะ”

หญิงสาวฝากฝัง

“ได้เลยครับเรื่องเล็กแค่นี้เอง จะว่าไปมิสเตอร์พีก็รับพนักงานเพิ่มได้ถูกเวลาพอดีเลยนะครับ”

ธีภพเปรยออกมาเมื่อได้รู้ข่าวของศศิรณัฐ

ศศิรินธารพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

“นั่นสิคะ ตอนแรกรินก็ยังคิดถึงอยู่เหมือนกัน แต่เมื่อวานอาโมรีโทร.มาย้ำรินเลยนึกออก ต้องรีบเคลียร์งานให้เสร็จรวมถึงรายงานในชั้นเรียนด้วย” ศศิรินธารยิ้มละไม

“ยังงี้ต้องขอบคุณมิสเตอร์พีเขานะครับ ส่วนเรื่องรายงานถ้าคุณรินมีอะไรให้ผมช่วยก็บอกได้นะครับ ผมยินดี” ธีภพเสนอและนั่นทำให้หญิงสาวรีบโบกไม้โบกมือแทบจะทันที

“เห็นจะไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวรินก็ทิ้งมิราเคิลให้คุณภพดูแลรับผิดชอบคนเดียวเป็นเดือนแล้ว งานที่มหาลัยคืบหน้าไปแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้วค่ะ คิดว่าอาทิตย์นี้ก็คงจะเสร็จ ที่เหลือก็ว่าจะหอบหนังสือไปอ่านเตรียมตัวสอบปลายภาคที่นีซด้วยเลย”

“คิดๆ แล้วก็เร็วเหมือนกันนะครับ คุณรินมาอยู่ที่นี่จนจะสอบอยู่แล้ว ผมรู้สึกเหมือนเราเพิ่งเจอกันเมื่อวานนี้นี่เอง” ธีภพเปรย

ดวงตาของเขามองสบหญิงสาวตรงหน้าอย่างมีความหมายบางอย่างซ่อนอยู่

ทว่าเมื่อไม่มีถ้อยคำใดเล็ดรอดออกมาศศิรินธารจึงเสมองออกไปทางอื่น

แม้จะตงิดในหัวใจแต่เธอขอเลือกที่จะไม่รับรู้สิ่งใด

ทั้งยังตระหนักในใจตนว่านับแต่นี้เธอจะต้องระวังตัวตนของตัวเองให้มากกว่านี้

จะไม่ยอมพลาดทำสิ่งใดๆ ให้ผู้ชายตรงหน้าเข้าใจผิดไปได้เป็นอันขาด

เธอรักในมิตรภาพระหว่างกันมากเกินกว่าจะให้มีสิ่งใดมาทำลายมันลงไปได้

“นั่นสิคะ เวลาผ่านไปเร็ว ตอนนี้มิราเคิลก็มีสมาชิกใหม่เพิ่มอีกสองคนแล้ว คุณภพกับรินเห็นจะต้องขยันมากขึ้นกว่าเดิมแล้วล่ะค่ะ”

ศศิรินธารหัวเราะเสียงสดใส

นั่นทำให้ธีภพได้สติ

หัวใจของชายหนุ่มหมองลงเพียงนิดเมื่อคิดได้ว่าตัวเองอาจจะเผลอตัวเปิดเผยสิ่งใดออกไป

โชคยังดีที่ศศิรินธารไม่อาจรับรู้

เขาเองก็กลัว…ว่ามิตรภาพที่แสนงดงามเช่นนี้จะถูกทำลายลงด้วยมือของตัวเองเช่นเดียวกัน!

กว่าที่ศศิรินธารจะกลับลงจากดาดฟ้าของธีภพก็เป็นเวลาเกือบห้าทุ่มแล้ว

หญิงสาวตั้งใจจะกลับเข้าห้อง โยนทุกอย่างทิ้งแล้วล้มตัวลงนอนหลับให้เป็นตาย

พรุ่งนี้เป็นวันหยุดเธอจะขอตื่นสายๆ

ขอนอนหลับให้ฉ่ำปอดสมกับที่คร่ำเคร่งกับการเรียนและงานของมิราเคิลมาเป็นเดือนๆ เสียหน่อยเถอะ!

ทว่าทันทีที่เปิดประตูห้องเข้ามาได้หญิงสาวก็ต้องผงะ

เมื่อต้องเผชิญกับใบหน้าถมึงทึงของผู้ชายที่นั่งกอดอก เม้มปากจนเป็นเส้นตรงอยู่ภายใต้เงาสลัวรางที่มีเพียงไฟดวงเล็กสีส้มที่เธอเปิดทิ้งเอาไว้เสียตั้งแต่ก่อนที่จะหอบงานออกจากห้องไปเมื่อตอนบ่ายเท่านั้น!

“พี่มัต!” ศศิรินธารเรียกขานชื่อชายหนุ่มตรงหน้าด้วยน้ำเสียงตระหนกอย่างปิดไม่มิด

“ก็พี่น่ะสิ นึกว่าจะลืมชื่อพี่ไปแล้วเสียอีก ยังดีนี่หนูรินที่ยังจำชื่อผัวตัวเองได้อยู่ ถึงจะไปขลุกอยู่กับชู้มาทั้งวันก็เถอะ!”

……………………..

วาจาเผ็ดร้อนที่สามีสาดโครมเข้ามานั้นแทบจะทำให้ศศิรินธารทรงกายไม่อยู่

หญิงสาวเซไปเกาะขอบโซฟาก่อนจะรีบวางโน้ตบุ๊กและหอบเอกสารในมือไว้บนโต๊ะเสียก่อนที่มันจะร่วงหล่นลงบนพื้น

ตระหนักในหัวใจอันหนักอึ้งได้ในเวลานั้นว่า

แม้เธอจะพยายามไม่รับรู้เรื่องราวของเขา แต่ปรมัตก็พาตัวเองมารุกรานเธอได้ถึงที่อีกครั้งหนึ่งแล้ว!

คนใจร้าย!

หายหน้าไปเป็นเดือนๆ มาถึงก็โยนข้อห้าหนักอึ้งให้เธอทั้งนั้น

ลืมผัว!

คบชู้!

สามีคนดีๆ ที่ไหนเขาทำกัน!

หลังจากตั้งหลักได้ ศศิรินธารก็ยืดตัวตรง

โกรธเขามากจนไม่อยากจะมองหน้าเสียเลยด้วยซ้ำไป

หญิงสาวเม้มริมฝีปากจนเป็นเส้นตรง

ไม่คิดที่จะตอบโต้คำใดออกไปให้ต้องทะเลาะกับผู้ชายใจร้ายใจดำที่พูดไม่รู้เรื่องและคงไม่คิดจะฟังเหตุผลของใครทั้งสิ้น

ทีเขาไปตะลอนๆ มากับผู้หญิงอื่นเป็นเดือนๆ

ไม่ใช่แค่คนสองคนสำหรับปรมัต แต่เรียกได้ว่านับไม่ถ้วนจนเธอต้องปิดการรับรู้ของตัวเองแทน

แม้เธอจะเป็นฝ่ายอนุญาตแต่เขาก็ควรจะแฟร์ๆ ให้สมกับเป็นลูกผู้ชายหน่อยสิ ไม่ใช่พอเจอหน้าเธอทีไรก็จะบี้ตะบันจะคอยจับผิดอยู่ท่าเดียวแบบนี้!

“ถ้าหนูรินง่ายจนถึงขนาดนั้นแล้วทำให้พี่มัตต้องขายหน้า หนูรินมีวิธีง่ายๆ ที่อยากบอกค่ะ พี่มัตก็แค่หย่าให้หนูรินก็จบแล้ว!”

ยามพูดริมฝีปากของศศิรินธารสั่นระริก

แววตาดุกร้าวขึ้นมาชนิดที่แม้แต่ปรมัตเองก็ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยในชีวิต

แต่ยามนี้คำว่า ‘หย่า’ ของเธอก็ทำให้เขาเลือดขึ้นหน้าทันที

ยิ่งเธอพูดแล้วเดินตัวตรงผ่านเขาไปที่ประตูห้องนอนราวกับว่าเขาเป็นแค่อากาศธาตุที่เธอสามารถมองเมินได้ตลอดเวลา

ปรมัตก็ไม่อาจทนได้อีกต่อไป

ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นสาวเท้าสองสามก้าวก็เดินทันหญิงสาวผู้เป็นภรรยา ออกแรงกระชากเพียงครั้งเดียวร่างบอบบางก็ปลิวกลับมาปะทะแผงอกแกร่ง

ปรมัตขยับเท้าดันร่างในอ้อมกอดไปพิงผนังกำแพงห้อง กักร่างของหญิงสาวเอาไว้ในสองแขนแกร่ง

กลิ่นกายหอมจรุงอวลขึ้นแตะจมูก

แววตาตัดพ้อต่อว่า

และพายุอารมณ์ที่กำลังโหมกระหน่ำทำให้ชายหนุ่มขาดสติโถมถั่งความเกรี้ยวกราดลงไปขยี้บดจูบกลีบปากนุ่มละมุนด้วยแรงแห่งอารมณ์

ทั้งความรักและความโกรธ

ความน้อยใจที่ผสมปนเปกันไปกับความคิดถึง

ยามขาดสติเช่นนี้ปรมัตสำนึกเพียงความเจ็บปวดของตัวเองจนไม่อาจคิดถึงหัวใจและความเจ็บปวดของร่างน้อยในอ้อมกอด

เรียวปากหยักทาบลึกบดเคล้ารุกราน

บุกโหมกรีฑาเพื่อให้เธอยอมแพ้และเปิดริมฝีปากให้เขาเข้ารบทำลายด้วยแรงอารมณ์อย่างไม่อาจต่อต้านใดๆ ได้เลยแม้สักนิด

ศศิรินธารยืนนิ่งอยู่ภายในอ้อมกอดของผู้เป็นสามี

แผ่นหลังของเธอแนบชิดกำแพงที่แข็งและเยือกเย็น

ด้านหน้าของเธอคือความร้อนแรงจากไฟพายุที่กำลังกระพือโหมพร้อมจะมอดไหม้และทำลายเธอให้สลายกลายเป็นเถ้าธุลีดิน

เรียวปากหยักที่กำลังรุกรานบดเคล้าแนบชิดสูบเอาลมหายใจ ความคิดและสติของเธอให้หลุดลอยจนแทบจะขาดอากาศหายใจ

ร่างกายของเธอสั่นสะท้านด้วยไอร้อนจากเรือนร่างสูงใหญ่ที่กำลังโอบล้อมเธอเอาไว้

ฝ่ามือร้อนร้ายที่ข้างหนึ่งไต่เปะปะไปทั่วทั้งเรือนกาย

ขณะที่อีกข้างยกทำหน้าที่กระชับใบหน้าของเธอให้เขาได้ละเลงความโกรธได้อย่างเต็มที่

หัวใจของเธอเจ็บปวด

แต่ในขณะเดียวกันมันก็พร้อมจะลุกโลดเพียงเขาจุดกระพือเร่งเร้าอารมณ์ตามแต่ที่เขาจะชักจูงนำพา

ราวกับร่างกายนี้มันพร้อมจะยอมสยบและเชื่อฟังเจ้าของร่างกายที่แท้จริง

ปรมัตเท่านั้นที่มีสิทธิ์เหนือเรือนกายนี้แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น!

เนิ่นนานจนแทบลมหายใจจะขาดห้วง

กว่าที่พายุแห่งความโกรธจะราแรงลงสลายรวมตัวไปเป็นเชื้อแห่งพายุอารมณ์ชนิดใหม่ที่แม้แต่คนจุดเช่นปรมัตก็ไม่อาจควบคุมมันได้…

ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกห่างจากกลีบปากนุ่มละมุนชวนหลงใหลอย่างตระหนก

แววตาที่เต็มไปด้วยกระแสพิศวาสได้แต่ยืนนิ่ง จ้องมองริมฝีปากที่บ่วมเจ่อขึ้นมาเพราะฝีมือของเขา

ทั้งยังตระหนกไม่จางแต่กระแสพิศวาสที่ลามเลียอยู่รอบตัวของคนทั้งคู่กลับโชติช่วงยิ่งกว่าไฟใด

หัวใจของปรมัตโหมกระหน่ำยามริมฝีปากจิ้มลิ้มนั้นเผยอขึ้น

และทันทีที่เขาเลื่อนขึ้นไปสบสายตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์ตัดพ้อเจือกระแสพิศวาสเว้าวอนอยู่ในนั้น

สติของชายหนุ่มก็กระเจิดกระเจิงอีกครั้ง

……………………..

“หนูริน…”

เขากระซิบเรียกชื่อของภรรยาก่อนจะบดเบียดเรียวปากลงไปแนบสนิทกับริมฝีปากที่ยังคงเห่อบวมน้อยๆ

สองแขนของเขาเลื่อนลงไปช้อนร่างที่ยืนระทดระทวยพิงผนังกำแพงอันเย็นเยือกขึ้นสู่อ้อมอก

ก้าวเร็วๆ เพียงสองก้าวก็ถึงประตูห้อง กระซิบสั่งความด้วยน้ำเสียงแหบห้าวคุกคาม

“หมุนประตู”

เสียงคำรามนั้นคล้ายราชสีห์เจ้าป่าเข้าไปทุกขณะ

จนหญิงสาวในอ้อมอกของเขาจับต้องเอื้อมมือไปบิดลูกบิดหมุนประตูห้องนอนตามคำสั่งของเขาโดยอัตโนมัติ

สมองและอารมณ์ของศศิรินธารไม่อาจทำงานประสานกันได้ยามตกอยู่ในห้วงอารมณ์เสน่หาอันเชี่ยวกรากที่สามีของเธอจุดปะทุขึ้น

ปรมัตก้าวเร็วๆ ก็โยนร่างบอบบางของภรรยาลงไปบนเตียงกว้างพร้อมกับโถมร่างกายของตัวเองทับลงอย่างไม่อาจควบคุม

ฝ่ามือรุมร้อนตวัดฟอนเฟ้นเรือนร่างบอบบางไปทุกสัดส่วนจนหญิงสาวแทบจะไม่ทันได้ตั้งตัวเลยด้วยซ้ำ

รู้สึกตัวเองอีกครั้งเนื้อตัวของเธอก็เปล่าเปลือยถูกกักขังอยู่ภายใต้ร่างของเขา

ลมหายใจของศศิรินธารหอบกระชั้นขึ้นยามที่มือตัวเองถูกฝ่ามือร้อนของสามีเอื้อมมาจับลากไปสำรวจเรือนกายของเขาอย่างไม่ยอมน้อยหน้า

ปรมัตใช้มืออีกข้างถอดเสื้อยืดของตัวเองโยนทิ้งไปก่อนจะลากมือของภรรยาสอดเข้าไปในกระเป๋ากางเกงที่อุ่นร้อนจนแทบจะลวกฝ่ามือของเธอเสียด้วยซ้ำ

ทว่าความเย็นของบางสิ่งที่สัมผัสได้ทำให้สายธารพิศวาสที่หญิงสาวกำลังลอยละล่องอยู่ถูกพายุโลกโตตีกระหน่ำจนกระเซ็นซ่านแตกพ่ายอย่างไร้ทิศทาง

ความจริงบางอย่างปรากฏชัดเจนขึ้นมาในห้วงสำนึกทันที!

“เอามันออกมา!”

ปรมัตกระซิบสั่งเสียงเครียดก่อนจะบีบข้อมือของหญิงสาวบังคับให้เธอหยิบสิ่งที่เขาต้องการออกมาถือเอาไว้

แม้ห้องทั้งห้องจะตกอยู่ในความมืดมิดแต่เพราะปรมัตรีบร้อนจนไม่ได้ปิดประตูห้องนอนด้วยนั้นทำให้มีแสงสลัวเล็ดลอดออกมาส่องกระทบกับความแวววาวของซองสี่เหลี่ยมเล็กๆ ในมือ

ศศิรินธารจ้องสิ่งที่เธอถืออยู่อย่างไม่อาจละสายตาให้หนีห่าง ร่างกายของเธอถูกตอกตรึงด้วยร่างใหญ่โตของเขา

ดวงตาอาจเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เธออาจจะขยับหนี

แต่ทว่าความจริงที่แสนเจ็บปวดได้สาดซัดเข้ามาจนทำให้เธอไม่อาจบังคับสายตาให้ผละจากหรือหลีกหนีจากความจริงที่ทั้งเธอและเขาต่างร่วมกันกำหนดกฎเกณฑ์

ความจริงที่เธอไม่อาจปลงหัวใจให้ยอมรับความเจ็บปวดจากการรักผู้ชายคนนี้ได้อีกแล้ว!

“ปรนเปรอชู้มาทั้งวัน ถึงเวลาต้องปรนเปรอผัวของตัวเองบ้างแล้วหนูริน!”

แม้รู้ทั้งรู้ว่าหัวใจของผู้หญิงตรงหน้าใสสะอาดเพียงใด

ปรมัตได้แต่ก่นด่าตัวเองในใจที่เขาไม่อาจห้ามหัวใจและความรู้สึกของตัวเองให้หวงแหนเธอได้เลยสักนิด

มากกว่าความหึงหวงคือความโกรธ

ที่เขาต้องยอมอดทนทุกอย่างที่จะไม่มาหาเธอที่นี่เพื่อที่จะให้เธอเอาเวลาที่ควรจะเป็นของเขาไปให้ไอ้ผู้ชายหน้าไหนก็ไม่รู้

แต่ถึงจะรู้และเข้าใจปรมัตก็ไม่เคยคิดอยากจะยอมรับ

สุดท้ายก็เป็นตัวเขาเองที่โถมทำลายความตั้งใจดีที่อยากจะมาง้องอนและดูแลหญิงสาวอันเป็นที่รักจนหมดสิ้น!

“พี่มัต…”

ศศิรินธารได้แต่กระซิบเรียกชื่อผู้ชายที่เธอรักอย่างหมดหัวใจอย่างร้าวรานยามที่เขาโถมตัวตนทั้งหมดเข้ามาหา ประกาศศักดาความเป็นเจ้าของเหนือเรือนกายและจิตใจอันบอบช้ำ

ร่างกายของเธออาจจะลุกโลดไปตามกระแสอารมณ์อันหวามไหวและเชี่ยวกราก

หากหัวใจของเธอนั้นกลับค่อยๆ สลายลงอย่างช้าๆ

ทว่าปรมัตไม่เคยยอมปล่อยเธอไป

ฝ่ามือของเขากอบเก็บซากหัวใจของเธอแล้วหล่อหลอมขึ้นมาใหม่ก่อนที่จะโถมทำลายให้แตกพ่ายยับเยินครั้งแล้วครั้งเล่า

มีเพียงความเจ็บปวดเท่านั้นที่หลงเหลือจากเถ้าอารมณ์ของคนทั้งคู่

ความมืดมิดของรัตติกาลอาจช่วยหลอกอำพรางม่านนัยน์ตาที่แสนรวดร้าว

ทว่าน่าแปลกที่แม้จะต้องตกอยู่ในทะเลเลือดแต่ต่างฝ่ายต่างก็ยินดีจะยอมรับทุกความเจ็บปวดนี้ได้อย่างน่าประหลาด

หากก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายจะสามารถเต้นไหวต่อไปได้ก่อนที่มันจะตายลงไปถ้าต้องปล่อยมือใครอีกคนให้จากไปจริงๆ

เพราะต่างรู้ดีอยู่แก่ใจว่าระยะทางที่แสนไกลห่างและเงื่อนไขมากมายที่สาดใส่กันนั้นมันทำให้หัวใจต้องทน ‘คิดถึง’ ได้มากเพียงใด

ยามพายุสงบ ปราศจากคลื่นลมแห่งอารมณ์ใดๆ ปรมัตกระชับอ้อมแขนกักล้อมภรรยาเอาไว้ในอ้อมกอด

รู้สึกผิดที่ทำให้เธอเสียใจและมีน้ำตา

โกรธตัวเองที่ปล่อยให้อารมณ์ชี้นำจนใช้วาจาทำร้ายเธอมากมายขนาดนี้

แต่ถ้าถามว่าเขาเสียใจไหมที่ทำตัวเลวร้ายถึงเพียงนี้เขาก็สามารถตอบได้ทันทีเช่นกันว่าไม่!

เพราะเขาร้ายเช่นนี้

เพราะเขาเลวทรามต่ำช้าสมควรโดนประณามหยามเหยียดเช่นนี้

เพราะแบบนี้เขาจึงสามารถกอดเก็บเธอไว้แนบกายได้ไม่ใช่หรือ?

ต่อให้พรุ่งนี้เขาจะต้องตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกผิดจนไม่อาจให้อภัยตัวเอง

และต้องหลบลี้หนีหน้าเธอไปอีกครั้งเขาก็ยังสามารถติดตามเธอไปทุกแห่ง ไม่ว่าศศิรินธารจะหนีไปไกลสุดหล้าแค่ไหน

แค่เขายอมเป็นคนเลวและขี้ขลาดกับการได้มีศศิรินธารในชีวิต

แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา…

ทำร้ายเค้าแล้วก็เจ็บเอง!

ธาราหวนรักวางแผงทั่วประเทศแล้วค่ะ

ปล.ใครอ่านธาราหวนรักจบแล้วเป็นอย่างไรมาบอกเล่ากันได้นะคะ รอฟังค่ะ

 

ปล.ยังสามารถสั่งจองรูปเล่มธาราหวนรักได้ที่เพจ ระฆังเงิน ค่ะ

ระฆังเงิน

29 02 2563 0:00

19 03 2563 14:00

E-BOOK ธาราหวนรัก                          

ธาราหวนรัก                                    ระฆังเงิน                                         www.mebmarket.com                                    ‘เธอ’ คือสายน้ำไหลเอื่อย รินรดหัวใจแห้งแล้งให้ชุ่มฉ่ำหากหยดน้ำย่อมกระเซ็นซ่านเมื่อถูกพายุโหมกระหน่ำและ ‘เขา’ คือพายุที...                                                                                                                        Get it now

SET รอยตะวันที่พันดาว + เล่ห์รักนางฟ้า ระฆังเงิน www.mebmarket.com

ห้วงรัก ระฆังเงิน www.mebmarket.com ‘เกมแย่งชิงพื้นที่ในหัวใจ’“ทำไมนะ เธอเคยนึกจะตำหนิสามีที่ไม่เอาไหนคนนี้บ้างไหม ฮึ วิรากานต์” คำถามนั้นมีแววสงสัยจริงจังแต่คนฟังกลับส่ายหน้า ตอบเขาด้วยแววตาและรอยยิ้มเข้าใจและเชื่อมั่นเสมอรดิศคล้ายจะหลอมละลายไปกับดวงตากลมโตคู่นั้น หัวใจของชายหนุ่มราวจะได้รับน้ำฝนที่โปรยลงมา เป็นละอองสายรุ้งเล็กๆ ที่ทอแสงล้อเล่นกับเปลวแดดกล้าหลังพายุผ่าน“เธอกำลัง…บอกรักฉันใช่ไหม วิรากานต์” น้ำเสียงนั้นละมุนละไมอ่อนหวานยิ่งนัก ฝ่ามือหนาจับมือข้างซ้ายของภรรยาขึ้นมา มูนสโตนน้ำงามทอแสงแวววาวยามเจ้าของตกอยู่ในห้วงอารมณ์รัก“ยามใดที่เจ้าของตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก มูนสโตนจะใสวาววามขึ้นมา”วิรากานต์คลับคล้ายจะมองเห็นความรู้สึกบางอย่างที่สะท้อนออกมาจากดวงตาของเขาได้อย่างชัดเจนความรู้สึกอันอ่อนหวาน ละเมียดละไม ละม้ายว่ามันจะถูกเรียกว่า ‘ความรัก’

โซ่รัก ระฆังเงิน www.mebmarket.com จะเป็นเช่นไร เมื่อความผูกพัน… ไม่ได้เริ่มต้นด้วยรักเขา… ไม่เคยเชื่อในรัก ในขณะที่เธอ… พยายามทำทุกอย่างเพื่อความรักทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นนับจากคืนที่เขาตกลงรับข้อเสนอของเธอ!“ฉันรู้ดีว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของฉันอาจจะไร้ค่าสำหรับคุณ แต่ว่าฉันไม่มีอย่างอื่นที่จะตอบแทนคุณได้ดีไปกว่านี้อีกแล้ว คุณเอาสิ่งที่มีค่าที่สุดมาต่อชีวิตให้กับพ่อของฉัน เพราะฉะนั้นฉันก็จะเอาสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของฉันมาตอบแทนคุณเช่นกัน”

วิวาห์ร้ายร่ายกลรัก ระฆังเงิน www.mebmarket.com คำขอร้องของบิดาทำให้เธอยอมแต่งงานกับผู้ชายที่เกลียดแสนเกลียดคำขอร้องของผู้มีพระคุณทำให้เขายอมแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่เคยนึกจะรักคนที่เกลียดกันจะทำให้วิวาห์ร้ายกลายเป็นวิวาห์รักได้อย่างไร?เธอคือตัวแทนของนางมารร้าย…หญิงสาวแสนโสภาที่มั่นใจในตัวเองสูงเพราะถูกตามใจมาตั้งแต่เด็กไม่มีอะไรที่เธออยากได้แล้วจะไม่ได้ ยกเว้น ความรัก…ผู้ชายคือของเล่นที่เธอจงใจล่อลวงแล้วถีบส่ง แต่แล้วทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เมื่อผู้ชายที่พึงใจคนล่าสุดเดินจากไปอย่างไม่แย่แส และความจริงที่เพิ่งประจักษ์…แท้จริงแล้วหญิงสาวที่คนค่อนประเทศอิจฉาเป็นเพียงบ่วงร้ายที่พันธนาการแม่แท้ๆ ของตัวเองเอาไว้จนลมหายใจสุดท้ายแม้จะต้องแต่งงานเพราะคำขอของพ่อ แต่หัวใจ…จะไม่ยกให้ใครเด็ดขาด!เขายอมตกลงแต่งงานเพราะเธอคือลูกสาวของผู้มีพระคุณทั้งที่ตั้งใจว่าแม้จะไม่ได้รัก…ก็จะดูแลอย่างดีแต่เขาไม่รู้ว่าชีวิตแต่งงานที่คิดว่าจะสงบกลับต้องวุ่นวายเพราะเจ้าสาวตัวร้ายที่หว่านเสน่ห์ให้ผู้ชายเป็นว่าเล่น!เมื่อศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายถูกลูบคมจึงไม่อาจนิ่งเฉยเขาจึงกลับมาเพื่อสั่งสอนให้เธอได้รู้สำนึก!หากกว่าจะรู้สึกตัวทั้งคู่ก็ไม่อาจหลุดพ้นจากบ่วงพันธนาการของตัวเองได้เสียแล้ว…หมายเหตุนิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์และอัพe-book ในนามของสนพ.ดอกหญ้า2000ค่ะ ฉบับนี้เป็นฉบับปรับปรุง

เล่ห์รักนางฟ้า ระฆังเงิน www.mebmarket.com ‘อาโมรี มารี ซิกาเนร์-อัลเบนิซ’ ทายาทเจ้าของโรงแรมชื่อดังแห่งเมืองนีซบาริสต้ามือหนึ่งผู้กำลังไล่ตามความฝันในการสอบเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านกาแฟระดับโลกเป็นอันต้องฝันสลาย เมื่อถูกประกาศิตจากมารดาให้กลับไปดูแลสวนกาแฟเล็กๆ ที่เมืองไทยแทน…และที่นั่นทำให้ชายหนุ่มได้เจอกับใครบางคนที่เขาพยายามจะลืมมาตลอด…‘ศศิรณัฐ อัศวเดชากร’ หรือ ‘นางฟ้า’ ตัวน้อยๆ ของบิดา หญิงสาวไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยสักนิดว่าเธอจะได้พบกับพี่ชายแสนดีซึ่งเฝ้าตามหามาเนิ่นนานที่สวนกาแฟในวัยเยาว์เขาทะลุ-ภูเลียบตะวันแห่งนี้พี่ชายที่เคยให้คำมั่นสัญญากับเธอไว้ตั้งแต่เด็กในที่สุดระยะเวลายี่สิบเอ็ดปีที่รอคอยก็สิ้นสุดลงเสียทีทว่า… ‘นางฟ้า’ แสนสวยก็ต้องน้ำตาร่วง เมื่อไม่เพียง ‘พี่ชายที่แสนดี’ ของเธอกลับลืมสิ้นซึ่งคำสัญญาในวัยเยาว์ แต่เขายังวางท่าเย็นชาและไม่คิดจะจดจำเธอได้อีกด้วยแล้วความรัก ความทรงจำที่มาพร้อมกับความเจ็บปวดจะลงเอยเช่นไรร่วมสัมผัสอุ่นไอรักกรุ่นกลิ่นกาแฟไปพร้อมๆ กันได้ใน‘เล่ห์รัก…นางฟ้า’ระฆังเงิน

SET โซ่รัก + วิวาห์ร้ายร่ายกลรัก ระฆังเงิน www.mebmarket.com โซ่รักจะเป็นเช่นไร เมื่อความผูกพัน… ไม่ได้เริ่มต้นด้วยรักเขา… ไม่เคยเชื่อในรัก ในขณะที่เธอ… พยายามทำทุกอย่างเพื่อความรักทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นนับจากคืนที่เขาตกลงรับข้อเสนอของเธอ!“ฉันรู้ดีว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของฉันอาจจะไร้ค่าสำหรับคุณ แต่ว่าฉันไม่มีอย่างอื่นที่จะตอบแทนคุณได้ดีไปกว่านี้อีกแล้ว คุณเอาสิ่งที่มีค่าที่สุดมาต่อชีวิตให้กับพ่อของฉัน เพราะฉะนั้นฉันก็จะเอาสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของฉันมาตอบแทนคุณเช่นกัน”---------วิวาห์ร้ายร่ายกลรักคำขอร้องของบิดาทำให้เธอยอมแต่งงานกับผู้ชายที่เกลียดแสนเกลียดคำขอร้องของผู้มีพระคุณทำให้เขายอมแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่เคยนึกจะรักคนที่เกลียดกันจะทำให้วิวาห์ร้ายกลายเป็นวิวาห์รักได้อย่างไร?เธอคือตัวแทนของนางมารร้าย…หญิงสาวแสนโสภาที่มั่นใจในตัวเองสูงเพราะถูกตามใจมาตั้งแต่เด็กไม่มีอะไรที่เธออยากได้แล้วจะไม่ได้ ยกเว้น ความรัก…ผู้ชายคือของเล่นที่เธอจงใจล่อลวงแล้วถีบส่ง แต่แล้วทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เมื่อผู้ชายที่พึงใจคนล่าสุดเดินจากไปอย่างไม่แย่แส และความจริงที่เพิ่งประจักษ์…แท้จริงแล้วหญิงสาวที่คนค่อนประเทศอิจฉาเป็นเพียงบ่วงร้ายที่พันธนาการแม่แท้ๆ ของตัวเองเอาไว้จนลมหายใจสุดท้ายแม้จะต้องแต่งงานเพราะคำขอของพ่อ แต่หัวใจ…จะไม่ยกให้ใครเด็ดขาด!เขายอมตกลงแต่งงานเพราะเธอคือลูกสาวของผู้มีพระคุณทั้งที่ตั้งใจว่าแม้จะไม่ได้รัก…ก็จะดูแลอย่างดีแต่เขาไม่รู้ว่าชีวิตแต่งงานที่คิดว่าจะสงบกลับต้องวุ่นวายเพราะเจ้าสาวตัวร้ายที่หว่านเสน่ห์ให้ผู้ชายเป็นว่าเล่น!เมื่อศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายถูกลูบคมจึงไม่อาจนิ่งเฉยเขาจึงกลับมาเพื่อสั่งสอนให้เธอได้รู้สำนึก!หากกว่าจะรู้สึกตัวทั้งคู่ก็ไม่อาจหลุดพ้นจากบ่วงพันธนาการของตัวเองได้เสียแล้ว…หมายเหตุนิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์และอัพe-book ในนามของสนพ.ดอกหญ้า2000ค่ะ ฉบับนี้เป็นฉบับปรับปรุง

รอยตะวันที่พันดาว ระฆังเงิน www.mebmarket.com ท่ามกลางกระไอทะเล สายลม และแสงแดด…ความอบอุ่นอ่อนโยนของเขาค่อยๆ หลอมละลายซึมซับเข้าสู่หัวใจของเธออย่างช้าๆ โดยที่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้สึกไม่มีใครคาดคิดและได้ตระเตรียมหัวใจมารับมือกับ…ความรู้สึกอันลึกซึ้งที่ค่อยๆ เติบโตขึ้นท้าทายเส้นแบ่งของความเหมาะสม และช่องว่างของอายุที่ไม่อาจก้าวข้ามผ่านไปได้โดยง่าย!เมื่อคนหนึ่งกำลังเดินทางเข้าสู่ช่วงแห่งวัยของร่มไม้ใหญ่ที่จำต้องแผ่กิ่งโอบล้อมทุกชีวิตที่อิงอาศัยและอีกหนึ่งคือดอกไม้ที่เพิ่งแย้มกลีบสู่วัยแรกแย้มเพื่อรอวันบานสะพรั่งที่สำคัญเธอคือดอกไม้ที่ได้รับการโอบอุ้มและอิงอาศัยร่มเงาไม้ใหญ่อย่างเขามาโดยตลอดความรัก...จะสามารถก้าวข้ามผ่าน...ม่านประเพณีและช่องว่างแห่งวัยได้หรือไม่!พบกับเขาและเธอสินธุ์ ชลาสินธุ์ และ ธาราภัทร อนันตภาคได้ใน ‘รอยตะวันที่พันดาว’บทประพันธ์โดย ระฆังเงิน

แสนร้ายพ่ายรัก ระฆังเงิน www.mebmarket.com เจ้าของฉายาเล็กพริกขี้หนูอย่าง ดวงมาลี ต้องมาพบกับคู่ปรับเก่าตัวฉกาจเช่น แทนไทเธอจะใช้กลวิธีใด...หรืองัดเล่ห์อุบายเดิมๆ มารับมือกับเขาดีเมื่อสาวมั่นประเปรียวอดีตหัวหน้าแก็งสามใบเถาอย่าง ดวงมาลี ต้องโคจรมาพบกับอดีตครูที่เธอเคยสร้างวีรกรรมเอาไว้จนยากจะลืมแถมคราวนี้เขายังเข้านอกออกในบ้านเธอได้สบายใจเฉิบ เพราะถือคติว่าเป็นเพื่อนรุ่นน้องของพ่อ...ดวงมาลีจะทำอย่างไรไล่กันซึ่งหน้าก็ไม่ได้ และครั้งนี้เธอก็มั่นใจว่าจะไม่อ่อนข้อให้เขาอีกเด็ดขาดสำหรับ แทนไท เขาไม่เคยคาดคิดว่าผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้า จะเป็นคนเดียวกับ ‘เด็กดื้อ’ ที่เคยทำให้ตนหัวหมุนเมื่อสิบปีก่อนวันนี้สถานะของครูกับลูกศิษย์เปลี่ยนไป แต่เขากลับรู้สึกว่าเจ้าหล่อนน่ารักขึ้นทุกวันหนำซ้ำพ่อกำนันโตจอมหวงลูกสาวยังฝากฝังเธอให้เขาดูแลอีกต่างหากช่างไม่รู้เลยว่ากำลังฝากปลาย่างเอาไว้กับแมวแท้ๆ แล้วแมวอย่างเขาจะทำอย่างไร หรือเร่งหาวิธีกินปลาย่างให้สำเร็จ ก่อนคนฝากจะทันรู้ตัว...ติดตามความรักฉบับแสบๆ คันๆ ของครูแทนไท กับ 'เด็กดื้อ' อย่างดวงมาลี ได้ใน แสนร้ายพ่ายรัก บทประพันธ์โดย ระฆังเงิน สำนักพิมพ์ปองรัก

ปาฏิหาริย์แห่งรักนิรันดร์ นัยน์นภางค์ www.mebmarket.com คำโปรยความรักที่ค่อยๆเติบโตขึ้นจากความผูกพัน แปรเปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้อง กลายเป็นรักแท้ที่รอวันเปิดเผย หากทว่าเขาจะทำเช่นไร เมื่อจะต้องพรากยอดดวงใจของชายผู้มั่นคงในรัก เขา...ปฐพี ปฐวิกรณ์...เขารักเธอสุดหัวใจ หากจำเป็นต้องทิ้งหัวใจของตัวเองไป เพียงเพราะพันธนาการแห่งความรัก ศักดิ์ศรี และกำแพงของคำว่า...พี่ชาย...น้องสาวเขา แพทริค อิลาริโอ โรมาโน่  เขา...มาเฟียตัวร้ายแห่งซิซิเลี่ยน เขา... กลับมาเพื่อจะรัก เพียงเพื่อหัวใจของผู้หญิงคนเดียว ต่อให้ต้องทำร้ายคนทั้งโลกเขาก็ไม่แคร์เธอ...ปารนันท์ ปฐวิกรณ์... หญิงสาวผู้อ่อนโยน… หากใครจะรู้หัวใจของเธอร้องให้ ร่ำหาใครคนหนึ่งอยู่ตลอดเวลา… แล้ววันหนึ่งเธอก็ได้พบกับใครอีกคนที่ทำให้เธอนึกถึงคนที่จากไป ใครอีกคนที่แตกต่างกันเหลือเกิน ใครอีกคนที่พร้อมจะทำร้ายเธอ ทั้งคำพูดและการกระทำ… เขาเข้ามาเพื่อจะทำให้เธอเจ็บปวดอีกใช่ไหม? …แล้วทำไมหัวใจเธอถึงไม่อยากจะแยกผู้ชายสองคนนี้ออกจากกัน! เขา...พิพัตน์พงษ์ สัตยารักษ์...หลงรักสาวน้อยน่าสงสารคนหนึ่ง ที่หัวใจของเธอเฝ้ารอคอยใครบางคนที่ไม่ใช่เขา แต่มีหรือที่เขาจะยอมแพ้เธอ...วิรงรอง ปฐวิกรณ์ หญิงสาวสวย เฉียบที่เติบโตมาด้วยการแก่งแย่ง สำหรับเธอมีแต่คำว่าแพ้ไม่เป็น หนทางที่เธอเลือกเดินไม่เกี่ยงว่าจะต้องทำร้ายใครไปบ้าง แต่ทำไมยิ่งไขว่คว้า ยิ่งเสาะหา เธอกลับไม่พบใครสักคนที่เป็นของเธอจริงๆ ทำไมทุกคนจะต้องไปรุมรักผู้หญิงอ่อนแออย่างปารนันท์ ไม่เว้นแม้กระทั่ง เขา ผู้ชายที่เธอรักมากที่สุด หากเธอมาไกลเกินกว่าจะหยุดได้อีกแล้วเรื่องราวความรักของพวกเขาจะมีบทสรุปแบบไหน หนทาข้างหน้าจะมีอุปสรรคอะไรขวางกั้นพวกเขาเอาไว้ เขาและเธอจะฝ่าฟันกันไปได้ไหม หากอุปสรรคที่ว่าจะพรากเธอ...ไปจากเขาตลอดกาล

สวัสดีค่ะ ภาพชีวิตของตัวละครจะดำเนินไปทิศทางใดแต่ก็พยายามเล่าให้เห็นว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มีเรื่องร้ายแรงหนักหนาหรือมีชีวิตส่วนตัวที่คับข้องแค่ไหน แต่สิ่งที่คนหนุ่มสาวยุคใหม่จะไม่ทิ้งเลยก็คือการทำงาน การพยายามใช้ชีวิตของตัวเองต่อไปให้ดี เพราะมันคือภาพสะท้อนของสังคมในยุคปัจจุบันนี้ ขอให้ทุกคนมีความสุข รัก ระฆังเงิน 25 06 2562 0:14

สวัสดีค่ะ ในทุกๆ ความสัมพันธ์ย่อมมีทั้งคนที่ให้และคนที่รับ คนที่อยากให้และคนที่ไม่ต้องการจะรับ เมื่อความต้องการของคนไม่ ‘พอดี’ กัน เลยกลายเป็นความยุ่งเหยิง พัวพันกันมากขึ้นเรื่อยๆ รัก ระฆังเงิน 27 06 2562 0:02

สวัสดีค่ะ ทั้งที่ตั้งใจจะมาง้อเขาแท้ๆ แต่พอมาถึงก็หึงจนฟิวส์ขาดอีกแล้วนะเฮีย! มีความสุขกับการอ่านและสามารถด่าเฮียได้แต่อย่าแรงนะคะ คนเขียนบอบบาง ระฆังเงิน 29 06 2562 0:25

สวัสดีค่ะ มีความสุขกับการอ่านนะคะ หวังว่าจะไม่โดนแบนนนนน รัก ระฆังเงิน 30 06 2562 2:43

สวัสดีค่ะ คาดว่าเฮียมัตของเราคงจะโดนสวดจนยับแน่ๆ แต่ถ้าเฮียไม่สามารถควบคุมเพลิงร้อนในใจของตัวเองได้ เฮียก็จะไม่รู้ว่าทำไมความรักของเฮียเดินทางมาถึงจุดนี้ สงสารหนูรินกันไหม? หรือจะสงสารทั้งคู่ดี เพราะอีกคนก็ทำไปแล้วมารู้สึกผิดตามหลังตลอดศก รัก ระฆังเงิน 1 07 2562 0:16

มีคนดีๆอยู่ข้างๆ ก็ยังจะคิดถึงแต่คนใจร้ายเนอะ! ธาราหวนรักวางแผงทั่วประเทศแล้วค่ะ ปล.ใครอ่านธาราหวนรักจบแล้วเป็นอย่างไรมาบอกเล่ากันได้นะคะ รอฟังค่ะ ปล.ยังสามารถสั่งจองรูปเล่มธาราหวนรักได้ที่เพจ ระฆังเงิน ค่ะ ระฆังเงิน 26 02 2563 0:00 15 03 2563 11:05

มาถึงก็อย่างโหด! ธาราหวนรักวางแผงทั่วประเทศแล้วค่ะ ปล.ใครอ่านธาราหวนรักจบแล้วเป็นอย่างไรมาบอกเล่ากันได้นะคะ รอฟังค่ะ ปล.ยังสามารถสั่งจองรูปเล่มธาราหวนรักได้ที่เพจ ระฆังเงิน ค่ะ ระฆังเงิน 27 02 2563 0:00 16 03 2563 19:30

บอกได้คำเดียวว่าเผ็ช! ธาราหวนรักวางแผงทั่วประเทศแล้วค่ะ ปล.ใครอ่านธาราหวนรักจบแล้วเป็นอย่างไรมาบอกเล่ากันได้นะคะ รอฟังค่ะ ปล.ยังสามารถสั่งจองรูปเล่มธาราหวนรักได้ที่เพจ ระฆังเงิน ค่ะ ระฆังเงิน 28 02 2563 0:00 17 03 2563 21:01