ตอนที่ 25 : บทที่ 11 (1) 100% 08022562 25012563 หนังสือพร้อมส่งค่ะ
E-BOOK ธาราหวนรัก
 |
|
ธาราหวนรัก
บทที่ ๑๑ (๑)
ปรมัตยังไม่ยอมตอบคำถามของศศิรณัฐง่ายๆ เขายกมุมปากสูงขึ้นอีกนิดยามขยับกายลุกขึ้น
แล้วค้อมตัวลงใช้ลำแขนแข็งแรงเพียงข้างเดียวฉุดร่างบอบบางของศศิรินธารที่ยังมึนงงทำตัวไม่ถูก คิดสิ่งใดไม่ออกขึ้นมาประคอง ตระกองกอดเอาไว้ในอ้อมแขน ยืดอกสูงขึ้นอีกนิดอย่างสง่าผ่าเผย
ประกาศศักดาของราชสีห์ผู้เป็นเจ้าป่าอย่างเต็มที่!
“เจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ?”
ถ้อยคำถามนั้นแสนอ่อนโยนจนคนฟังอย่างศศิรินธารแทบน้ำตาร่วงลงมาอีกหยด
มันคงจะดีสักแค่ไหนหากสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นก่อนหน้าที่เธอจะจากบ้านเกิดเมืองนอนเดินทางรอนแรมมาไกลแสนไกลเช่นนี้
ทว่าเมื่อคำถามที่เกิดขึ้นนี้ไม่ถูกที่ ถูกเวลาและถูกคน มิหนำซ้ำมันยังเกิดขึ้นต่อหน้าพี่สาวเพียงคนเดียวของเธออย่างศศิรณัฐเช่นนี้
ศศิรินธารก็รู้ดีว่านี่ไม่ใช่คำหวานแสนหวานปานน้ำผึ้งเดือนห้าอย่างที่ปรมัตพยายามจะแสดงมันออกมา ทว่ามันคือคำลวงผสมยาพิษของคนใจร้ายอย่างเขาเท่านั้นเอง!
คำลวงที่จะนำเธอกลับเข้าไปสู่กรงขังของความเจ็บปวดดังเช่นที่ผ่านมา ก่อนที่เขาจะปล่อยทิ้งเธอเอาไว้เพียงลำพังในนั้นอย่างไม่คิดใยดี!
“ไม่ค่ะ”
คำปฏิเสธพร้อมกับปฏิกิริยาต่อต้านแข็งขืนที่เกิดขึ้นอีกครั้งทำให้หัวคิ้วของปรมัตกระตุกอีกหน
จนถึงขนาดนี้แล้วหญิงสาวตรงหน้าก็ยังพยายามจะแผลงฤทธิ์และต่อต้านเขาอีกเช่นนี้หรือ?
ฝ่ามือร้อนผ่าวเปรียบดั่งคีมเหล็กที่จับยึดร่างกายของเธอเอาไว้ไม่ยอมให้หนีห่าง ศศิรินธารนิ่วหน้าเมื่อรู้สึกเจ็บแต่เธอก็ไม่อาจกรีดร้องโวยวายออกไปได้
ด้วยกลัวว่าหากพี่สาวของเธอรับรู้ได้ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับปรมัตแล้วเรื่องราวจะลุกลามบานปลายออกไปอีกไม่จบสิ้น
เธออยากขอเวลาอยู่เงียบๆ ให้ห่างไกลจากเขามากที่สุดเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว
ศศิรินธารปรารถนาเช่นนั้น
ทว่าปรมัตและศศิรณัฐกลับไม่ยอมให้ความปรารถนาเดียวของเธอได้เป็นจริงอีกต่อไปแล้ว…
“สองคนหยุดมองตากันแล้วหันมาสนใจศศิเดี๋ยวนี้เลยนะ!”
ศศิรณัฐประกาศกร้าวขึ้นมาอย่างไม่ยอมแพ้
ยามต้องเผชิญหน้ากับคนดื้อสองคนรวมกันเช่นนี้ มีแต่เธอจะต้องร้ายให้มากกว่าเท่านั้นจึงจะสาสม
หัวใจของเธอแทบสั่นด้วยความโกรธ แม้คนสองคนตรงหน้าจะเป็นคนที่เธอรักทั้งคู่
แต่สิ่งที่ทั้งสองกำลังแสดงต่อกันในเวลานี้ช่างท้าทายต่อมความโกรธเกรี้ยวของเธออย่างไม่ใยดี
“ไง ศศิ”
เป็นปรมัตที่หันมาเผชิญหน้ากับศศิรณัฐก่อนใคร เขาไหวไหล่พลางยักคิ้วกึ่งท้าทาย
“หยุดทำท่าทางกวนตีนใส่เค้าแบบนั้นเลยนะมัต”
ศศิรณัฐชี้หน้าน้องชายที่เธอรักมากและเป็นห่วงมาโดยตลอด
คนสองคนตรงหน้าทำให้เธอทั้งเป็นกังวลและไม่เป็นอันกินอันนอน
ทว่าลับหลังเธอและครอบครัวกลับมาทำตัวลักกินขโมยกินเช่นนี้ จะให้เธอยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบานได้เช่นนั้นหรือ?
ต่อให้เป็นน้องชายที่รักที่สุด ห่วงใยและเคยรู้สึกผิดต่อเขามากแค่ไหน
ปรมัตก็ไม่มีสิทธิ์มาทำเหมือนน้องสาวของเธอเป็นของเล่นแก้เหงาเช่นนี้อย่างเด็ดขาด!
“พี่ศศิอย่าโกรธเลยนะคะ เดี๋ยวหลานจะเป็นอันตราย ไม่มีเรื่องอะไรร้ายแรงอย่างที่พี่คิดหรอกนะคะ”
ศศิรินธารรีบปลอบโยนยามเห็นพี่สาวของตัวเองโกรธชายตรงหน้ามากมายเช่นนี้
หากสองคนนี้กระโจนเข้าใส่กันจริงๆ เธอก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถห้ามใครได้เลยสักคน
ศศิรินธารหันกลับมาหาน้องสาวเพียงคนเดียวทันที
“ไม่ร้ายแรงอย่างนั้นเหรอหนูริน ถ้าไม่ร้ายแล้วเธอจะอธิบายกับพี่ได้ไหมว่าทำไมพี่ถึงออกมาเจอเธอสองคนนอนทับกันอยู่ในห้องตัวเองเช่นนี้ พี่ไม่ได้โง่ที่จะไม่รู้ว่ามัตไม่ได้เพิ่งเข้ามาในห้องนี้เวลานี้ แต่เขาอยู่ในนี้ตั้งแต่ก่อนที่พี่จะมาถึงที่นี่แล้วด้วยซ้ำ” ศศิรณัฐโพล่งวาจาเกรี้ยวกราด
หญิงสาวโกรธมากจนร่างกายสั่นเทิ้ม จนศศิรินธารที่แม้จะหวาดกลัวพี่สาวแค่ไหนแต่ความเป็นห่วงที่มีมากกว่าก็วิ่งเข้าไปประคองร่างอีกฝ่ายเอาไว้โดยที่ครั้งนี้ปรมัตยอมปล่อยมือจากเธอแต่โดยดี
อาจจะเป็นเพราะนี่คือศศิรณัฐผู้หญิงที่ปรมัตให้ความสำคัญและห่วงใยเธอมาโดยตลอดเช่นกัน
ศศิรินธารได้แต่คิดอย่างปวดใจเช่นนี้เสมอ…
ปรมัตเองก็ไม่ได้ละสายตาจากสองสาวพี่น้องที่ยืนประคองกันอยู่
คนหนึ่งกำลังใช้สายตาขอโทษอย่างเปิดเผย
……………………
หากอีกคนกลับเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวในแววตา
และเขามีหน้าที่ต้องทำให้ผู้หญิงสองคนตรงหน้ายอมรับในสิ่งที่เขาหมายมั่นให้จงได้!
“หนูรินประคองศศิไปนั่งที่โซฟาก่อนเถอะ พี่จะไปเอาน้ำมาให้จิบ ประเดี๋ยวจะเป็นลมเป็นแล้งไปเสียก่อนแล้วภัทรจะมาแหกอกพี่เอาได้”
แม้จะยามหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ปรมัตก็ยังไม่วายเหน็บอาโมรีได้อีก
ศศิรณัฐหมั่นไส้อีกฝ่ายมากเสียจนคว้าหมอนใบหนึ่งมาปาใส่เข้าให้ทันทีเช่นกัน ปรมัตเอื้อมมือมาจับหมอนไปโยนไว้โซฟาอีกตัวแทนเพื่อให้พ้นมือหญิงสาว
ก่อนจะปรี่ไปรินน้ำใส่แก้วมาส่งให้ศศิรินธารแทนที่จะส่งให้พี่สาวของเธอโดยตรง
เขายังไม่อาจวางใจเธอได้ในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานสำหรับเขาเช่นนี้
ศศิรินธารได้แต่มองมือของเขาอย่างชั่งใจ เป็นห่วงศศิรณัฐก็แสนจะเป็นห่วง แต่ก็กลัวความลวดลายของปรมัตเหลือเกิน สุดท้ายเธอก็ตัดใจเอื้อมมือไปรับแก้วน้ำนั้นจนได้
ปรากฏรอยยิ้มที่มุมปากของชายหนุ่มทันที
ก่อนที่นิ้วมือของเขาจะเลื่อนมาไล้หลังมือของเธอยามเอื้อมจับแก้วใบนั้นเบาๆ ลูบไล้อย่างเป็นเจ้าเข้าเจ้าของไม่ได้คิดจะเกรงใจใครหน้าไหนทั้งสิ้น!
ศศิรินธารนึกอยากจะหดมือกลับคืนก็กลัวแก้วน้ำจะตก ทำให้หญิงสาวต้องจำใจปล่อยให้เขาทำตามใจชอบอยู่ชั่วครู่ก่อนที่ปรมัตจะรามือออกไปเอง
และแน่นอนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ศศิรณัฐยอมสังเกตเห็นด้วยความเดือดดาลอยู่ในใจแต่ก็รู้ว่าข้าวสารได้กลายเป็นข้าวสุกเสียแล้ว
เธอจะทำเช่นไรได้อีกนอกจากต้องทำให้ปรมัตยอมรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองได้กระทำลงไปเพียงเท่านั้นเอง!
“ใจเย็นลงบ้างหรือยัง?”
ชายหนุ่มเพียงคนเดียวในห้องถามขึ้นหลังจากศศิรณัฐยอมยกแก้วน้ำขึ้นจิบ อีกฝ่ายมองขวับกลับมาส่งค้อนให้เขาอีกวงใหญ่ทันที
“ถ้าเป็นนายยังจะใจเย็นอยู่ไหมล่ะ?”
ศศิรณัฐเกรี้ยวกราด
“ไม่!”
ตอบชัดถ้อยชัดคำพร้อมสีหน้ายิ้มละไม
ศศิรินธารที่มองอยู่เช่นกันอยากจะปรี่เข้าไปยกมือขึ้นข่วนลูกนัยน์ตาพราวๆ ของเขานัก
แต่เธอก็ไม่อาจทำเช่นนั้นได้ด้วยสำนึกในความผิดที่เธอเองก็ร่วมก่อ และมันทำให้พี่สาวของเธอต้องเป็นทุกข์เช่นนี้
“พูดมา!”
ศศิรณัฐแทบจะทนไม่ไหวอีกครั้ง รู้ดีว่าอีกฝ่ายจงใจจะยียวนเธอเช่นนี้
และแม้เธอจะโกรธอีกฝ่ายมากแค่ไหนแต่ก็ไม่ได้โง่จนมองไม่ออกว่าปรมัตจงใจที่จะทำเช่นนี้ต่อหน้าต่อตาของเธอด้วยซ้ำ!
เขาร้ายได้ใครมา?
“ให้เริ่มตรงไหนดีล่ะ?”
เขายิ้ม…
และนั่นเป็นรอยยิ้มที่ทำให้ศศิรินธารผวาทันที
“ไม่นะคะพี่มัต”
เธอรีบร้องห้ามชายหนุ่มทันที ก่อนจะหันกลับไปหาพี่สาวเพียงคนเดียวที่นั่งปักหลักอยู่อย่างมั่นคง
“หนูรินขออธิบายเองค่ะพี่ศศิ” หญิงสาวเว้าวอนน้ำตาร่วงหยด
“หยุดเลยนะหนูริน ถ้าเธอยังเป็นน้องสาวพี่และไม่อยากจะให้พี่โกรธเธอไปมากกว่านี้”
ศศิรณัฐสั่งเสียงเข้ม สูดลมหายใจลึกเข้าปอดอย่างพยายามระงับอารมณ์ตัวเองเต็มที่
“นั่นนะสิ หนูรินก็มัวแต่กลัวโน่นกลัวนี่อยู่ได้ บอกศศิเค้าไปสิว่าเรารักกันและจะแต่งงานกันทันที”
ปรมัตพูดเรียบเรื่อยพลางเอนหลังพิงพนักโซฟาราวกับแมวเหมียวจอมขี้เกียจ
ทว่าศศิรินธารกลับตาเหลือกลานขึ้นมาแทบจะทันที เขาไม่ใช่แมวแต่เป็นสิงโตตัวร้ายต่างหาก!
“เราเลิกกันแล้วค่ะ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันทั้งนั้น!” เธอปฏิเสธทันที
จะไม่ยอมให้คนสองคนตรงหน้ามาทำลายความตั้งใจเดิมของเธอได้อย่างเด็ดขาด!
ปรมัตเลิกคิ้วสูงทันทีที่ศศิรินธารประกาศออกไปเช่นนั้น โกรธจนคิ้วกระตุกแต่กลับยกยิ้มที่มุมปากพลางส่ายหน้าไปมาช้าๆ
“งั้นเหรอ?”
คำถามนั้นทำให้ศศิรินธารรู้สึกหนาวเยือกในอกขึ้นมาทันที
รู้ตัวแล้วว่าเกมนี้เขาจงใจต้อนเธอมาถึงขอบเหวและพร้อมที่จะผลักเธอลงไปสู่ก้นบึ้งของมันได้ทุกเมื่อ
“แต่พี่ว่าเราเพิ่งจะเกี่ยวกันไปอยู่หยกๆ นะ อยากให้พี่อธิบายให้ศศิฟังไหมว่าเราเกี่ยวกันแบบไหน?”
เขาสาดซัดคำพูดสุดท้ายก่อนจะผลักเธอให้ลอยละล่องตกลงไปยังก้นบึ้งของหุบเหวลึกที่ไม่อาจป่ายปีนขึ้นมาได้อีกต่อไปแล้ว!
ศศิรินธารตัวชาไปทั้งร่าง เธอหลับตาลง หยดน้ำตาใสๆ ร่วงเผาะ
รู้ตัวดีว่าตนเองนั้นได้ทำลายศักดิ์ศรีและความรักทั้งหมดที่ครอบครัวมีให้เธอมาตลอดอย่างไม่ใยดี
“พอแล้วค่ะ พี่มัตไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เพราะต่อจากนี้เราจะไม่เจอกันอีก!” หญิงสาวประกาศกร้าว ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด
…………………..
ต่อให้ต้องทำลายศักดิ์ศรีทั้งหมดของตัวเองลงเธอก็จะไม่ยอมหันหลังกลับไปง่ายๆ อีกต่อไปแล้วเช่นกัน!
ปรมัตเบิกตากว้าง จ้องหน้าหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นคนของเขาทั้งร่างกายและหัวใจอย่างจนคำพูดใดๆ คิ้วกระตุกสั่นด้วยแรงพลังแห่งความโกรธที่ลุกโหมขึ้นทันควัน
ร่างกายของเธอเป็นของเขา ส่วนหัวใจนั้นยิ่งเป็นของเขาคนเดียวมานานแสนนานแล้วเขารู้ดีที่สุด
แต่สิ่งที่ไม่เคยเข้าใจเลยก็คือ ทั้งๆ ที่เป็นคนของเขา ทั้งๆ ที่รักเขามากถึงเพียงนี้
แต่เหตุใดศศิรินธารถึงได้เอาแต่ผลักไสไล่ส่งเขาออกไปจากชีวิตของเธออยู่ตลอดเวลาเช่นนี้!
ชายหนุ่มหลับตาลง
ก่อนจะลืมขึ้นอีกครั้งพร้อมเสียงหัวเราะหยันทั้งตัวเองและหญิงสาวที่เขาพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อจะฉุดรั้งเธอเอาไว้สุดกำลัง
“เห็นหรือยังศศิว่าทำไมมัตต้องทำแบบนี้ ทำไมมัตต้องเป็นคนร้ายใช้สันดารโจรมาลักขโมยน้องสาวของตัวเองแบบนี้ มันก็เพราะน้องของตัวเองน่ะใจร้ายใจดำที่สุด ลับหลังอ่อนระทวยอยู่กับอกมัตนี่ แต่ต่อหน้าคนอื่นก็เอาแต่จะผลักมัตออกไปตลอดเวลาแบบนี้ไง!”
ปรมัตเกรี้ยวกราดพลางใช้มือทุบหน้าอกตัวเองระบายอารมณ์ที่แสนขุ่นมัวขึ้นมาบ้าง
ถึงคราวของศศิรณัฐที่ต้องถึงกับกุมขมับตัวเองแทน
สุดท้ายเธอก็ไม่อาจยอมให้ใครได้ทำตามใจชอบได้อีกอยู่ดีเพราะรู้ดีว่าคนสองคนนี้ต่างก็รักกันมากแค่ไหน
แต่อนาคตของคนทั้งคู่นั้นจะสามารถประคับประคองชีวิตคู่กันต่อไปได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาเพียงสองคนเท่านั้น พี่สาวอย่างเธอคงทำได้เพียงเท่านี้
“ศศิไม่รู้หรอกนะว่าสองคนจะมีปัญหาอะไรกัน ถ้าไม่รักกันก็ควรจะเลิกกันไปเสียให้เด็ดขาดตั้งแต่แรก แต่ถ้าจะมาแอบอยู่ด้วยกันโดยที่ผู้ใหญ่ไม่รับรู้แบบนี้ล่ะเห็นจะไม่ได้ เธอสองคนจะต้องแต่งงานกันทันทีก่อนที่จะทำให้ครอบครัวของเราทั้งสองครอบครัวจะต้องแตกร้าวและเสียใจกันไปมากกว่านี้”
ศศิรณัฐประกาศกร้าวไม่คิดยอมอ่อนข้อให้ฝ่ายใดแม้สักคน!
ปรมัตยกยิ้มมุมปากทันที
ส่วนศศิรินธารได้แต่ส่ายหน้า ส่งเสียงครางออกมาแผ่วเบา
“พี่ศศิ ไม่นะคะ…”
หยดน้ำตาของคนพูดร่วงหล่น
ไม่อาจบอกเล่าหรือพูดทุกสิ่งที่อยู่ภายในใจออกไปได้ทั้งหมดต่อหน้าพี่สาวและผู้ชายที่เธอพยายามหลีกลี้หนีหน้ามาไกลเช่นนี้
ชั่ววูบหนึ่งศศิรินธารเพิ่งรู้สึกเสียใจ
ที่ความเห็นแก่ตัวเพียงครั้งแรกและครั้งเดียวที่อยากจะกอดเก็บอ้อมกอดของเขาและความทรงจำระหว่างกันเอาไว้เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะต้องจากกันไปโดยสิ้นเชิงเมื่อคืนนี้ นำมาซึ่งความยุ่งยากลำบากใจของคนที่เธอรักทุกคนเช่นนี้
สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่อาจหลีกหนีไปจากเขาได้อย่างที่ตั้งใจแต่แรก
และกลายเป็นตัวฉุดรั้งเขาและตัวเธอเองกลับมาสู่จุดเริ่มต้นและวังวนเดิมๆ อีกครั้งอย่างโง่งม
เธอเป็นแค่คนโง่คนหนึ่งเท่านั้นใช่หรือไม่?
“พี่ตามใจหนูรินในเรื่องนี้ไม่ได้หรอกนะ เลือกมาเลยว่าจะกลับไปจัดงานแต่งงานกันที่เมืองไทยทันทีหรือจะจดทะเบียนทำพิธีกันเล็กๆ ที่นี่ก่อน หลังจากหนูรินเรียนจบแล้วค่อยกลับไปจัดพิธีฉลองกันอีกทีที่เมืองไทย”
ศศิรณัฐให้ทางเลือกสุดท้าย
“กลับเลยก็ดี!”
ปรมัตยิ้มกริ่ม
หัวใจที่ถูกบีบคั้นมานานหลายเดือนคล้ายถูกคลายออกโดยทันที ศศิรณัฐเด็ดขาดได้ถูกใจเขานัก!
ศศิรินธารหลับตาลงอย่างท้อแท้ อึดอัดและเจ็บปวดจนพูดไม่ออก…
หญิงชายตรงหน้าบีบบังคับเธอไม่ให้เหลือทางเลือกอื่นใดอีกแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็จะพยายามยื้อเอาไว้ให้ถึงที่สุด
สุดกำลังของเธอที่มี…
“ไม่ค่ะ หนูรินจะแต่งที่นี่และมีข้อแม้ว่าพี่มัตกับพี่ศศิห้ามบอกใครที่เมืองไทยอย่างเด็ดขาด คนนอกจะต้องไม่รู้ว่าเราแต่งงานกัน ไม่อย่างนั้นจะไม่มีการแต่งงานใดๆ เกิดขึ้น”
หญิงสาวตัดใจโพล่งขึ้นอย่างเด็ดขาด
“แต่…”
ศศิรณัฐพยายามจะค้าน
น้องสาวของเธอทำไม่ถูก มีอย่างที่ไหนจะแอบแต่งงานโดยไม่บอกให้ใครรู้แม้สักคน!
“ก็ได้ เลือกเอาตามที่หนูรินสบายใจได้เลย ถ้าไม่อยากบอกใครก็ไม่ต้องบอก แล้วจะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะ” ปรมัตพูดโพล่งขึ้น
แววตาของเขาแสนกราดเกรี้ยว เมื่อคิดได้ว่าแม้จะอับจนหนทางแค่ไหน แต่ศศิรินธารกลับไม่อยากบอกใครว่าเธอเป็นของเขาเช่นนั้นหรือ?
และเขาก็โง่พอที่จะยอมเป็นผู้ชายในเงามืดของเธอต่อไปเช่นนี้
ผู้หญิงงี่เง่ากับผู้ชายโง่ๆ ก็เหมาะสมกันดีไม่ใช่หรือ?
หยดน้ำตาร่วงพราวเต็มดวงหน้าของศศิรินธารแต่กลับไร้เสียงสะอื้นใดๆ จากเธอแม้แต่น้อย
บทจะดื้อเธอก็ดื้อได้ไม่แตกต่างจากว่าที่สามีและพี่สาวของเธอเลยสักนิด!
ไม่มีใครยอมใครทั้งนั้น!
*** ส่งหนังสือธาราหวนรักไปตั้งแต่วันจันทร์ที่20 มค.นะคะทุกคน หลายคนได้รับเรียบร้อยแล้ว หนังสือมีปัญหาจากการตีพิมพ์สามารถติดต่อได้ที่เพจสนพ.ปองรักเลยค่ะ ส่วนคนที่ยังไม่ได้สามารถเช็กรหัสลงทะเบียนที่เคยให้ไว้ได้เลยนะคะ หากยังไม่ได้รับภายใน7วันติดต่อกลับมาที่เพจ ระฆังเงินหรือเพจสนพ.ปองรักได้เลยเช่นกันค่ะ***
ปล.อ่านจบแล้วเป็นอย่างไรมาบอกเล่ากันได้นะคะ รอฟังค่ะ
ปล.ยังสามารถสั่งจองรูปเล่มธาราหวนรักได้ที่เพจ ระฆังเงิน ค่ะ
ระฆังเงิน
23 01 2563 0:00
25 01 2563 0:30
E-BOOK ธาราหวนรัก
| |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
สวัสดีค่ะ หนุ่มสาวฟาดฟันกันอย่างไม่มียอมแพ้ เราเลยต้องส่งกรรมการออกมาห้ามทัพนะคะ แต่งานนี้ก็ไม่รู้ว่าจะหมู่หรือจ่ากันแน่เหมือนกัน มีความสุขกับการอ่านเยอะๆ นะคะ คนเขียนจะได้มีแรงใจ รัก ระฆังเงิน 31 01 2562 14:21
สวัสดีค่ะ พายุลงแล้วค่า ศึกนี้ใครจะชนะกันหนอ น่ากลัวเหลือเกิน แต่แหม เฮียแอบกลัวคนอื่นเป็นด้วย555 นี่ขนาดรู้จักกลัวแล้วนะ! รัก ระฆังเงิน 1 02 2562 22:29
สวัสดีค่ะ เป็นการฟาดฟันกันที่สมน้ำสมเน้อไหมคะท่านผู้ชม คือเฮียมัตจอมร้ายกาจและกวนบาทาสุดๆ ทำเอาพี่ศศิปรี๊ดแตกไปหลายสิบตลบส่วนหนูรินก็ต้องหัวใจวายแล้ววายอีก แต่ถึงอย่างนั้นคุณน้องก็ยืนกระต่ายขาเดียวมากๆ เอาเส่ ให้มันรู้กันไปเลยว่าใครจะแน่ ปล.เค้าอัพสำรองล่วงหน้าไว้สองวัน แต่จริงๆ คือเค้าเดินทางจากใต้ขึ้นเหนือเน้อ วันที่หายไปก็แสดงว่าเค้ายังไม่กลับและที่อัพล่วงหน้าหมดนะจ๊ะ คือท่อนนี้แหละเป็นท่อนสุดท้าย แจ้งข่าวให้รู้ ไว้กลับถึงบ้านแล้วจะมาอัพต่อเด้อ รักๆ 3 02 2562 11:48
สวัสดีค่ะ หายไปหลายวันเลย มีใครรอเฮียมัตกับหนูรินกันอยู่บ้างคะ ขอเสียงหน่อย ฮิ่วววว ซีนนี้มีหลากหลายอารมณ์มาก ถือเป็นการปะทะเดือดระหว่างสามคนที่ต่างต้องการและมีวิธีคิดเป็นของตนเอง เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่เขียนออกาได้ยากมากๆ อารมณืหลากหลายของตัวละคร มีความสับสน ไม่ชัดเจน แม้จะตั้งใจเลือกอย่างหนึ่งแล้ว แต่พอถึงเวลาจริงๆ ความมนุษย์ที่ยังมีรักโลภโกรธหลงนี่แหละที่ทำให้ไม่อาจตัดใจไปได้จนสุดสักทาง ความรักเป็นเรื่องที่ยากมากๆ ถ้าความต้องการเพื่อคนที่เรารักนั้นไม่เหมือนกัน สุดท้ายคนสองคนจะต้องหาจุดสมดุลของความรักให้เจอ มาคอยเอาใจช่วยกันนะคะแม้จะตองทนกับความร้ายของเฮียกันบ้าง อิอิ รัก ระฆังเงิน 8 02 2562 14:08
เดือดค่ะ งานนี้รับรองว่าเดือด! *** ส่งหนังสือธาราหวนรักไปตั้งแต่วันจันทร์ที่20 มค.นะคะทุกคน หลายคนได้รับเรียบร้อยแล้ว หนังสือมีปัญหาจากการตีพิมพ์สามารถติดต่อได้ที่เพจสนพ.ปองรักเลยค่ะ ส่วนคนที่ยังไม่ได้สามารถเช็กรหัสลงทะเบียนที่เคยให้ไว้ได้เลยนะคะ หากยังไม่ได้รับภายใน7วันติดต่อกลับมาที่เพจ ระฆังเงินหรือเพจสนพ.ปองรักได้เลยเช่นกันค่ะ*** ปล.อ่านจบแล้วเป็นอย่างไรมาบอกเล่ากันได้นะคะ รอฟังค่ะ ขอบพระคุณและขออภัยค่ะ ปล.ยังสามารถสั่งจองรูปเล่มธาราหวนรักได้ที่เพจ ระฆังเงิน ค่ะ ระฆังเงิน 21 01 2563 0:00 22 01 2563 23:10
ร้ายและเจ้าเล่ห์สุดคือเฮียมัตนี่แหละ! *** ส่งหนังสือธาราหวนรักไปตั้งแต่วันจันทร์ที่20 มค.นะคะทุกคน หลายคนได้รับเรียบร้อยแล้ว หนังสือมีปัญหาจากการตีพิมพ์สามารถติดต่อได้ที่เพจสนพ.ปองรักเลยค่ะ ส่วนคนที่ยังไม่ได้สามารถเช็กรหัสลงทะเบียนที่เคยให้ไว้ได้เลยนะคะ หากยังไม่ได้รับภายใน7วันติดต่อกลับมาที่เพจ ระฆังเงินหรือเพจสนพ.ปองรักได้เลยเช่นกันค่ะ*** ปล.อ่านจบแล้วเป็นอย่างไรมาบอกเล่ากันได้นะคะ รอฟังค่ะ ปล.ยังสามารถสั่งจองรูปเล่มธาราหวนรักได้ที่เพจ ระฆังเงิน ค่ะ ระฆังเงิน 22 01 2563 0:00 23 01 2563 20:35
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ตรงย่อหน้า
ศศิรินธารหันมาหาน้องสาวเพียงคนเดียว
ตรงนี้ น่าจะเป็น ศศิรณัฐ เพราะศศิรณัฐเป็นพี่