รักนี้ชั่วนิรันดร์(จริงหรือ)

ลำดับตอนที่ #3 : เวลาในขวดแก้ว

ในช่วงปิดเทอมนั้นเอง เพื่อนของนายต้นหอมก็เกิดความรู้สึกสงสาร ไม่อยากให้เหงาอย่างนี้จึงพยายามหาเกมมาให้เล่น นั่นคือเกมหมากล้อม หรือเรียกทั่วไปว่า \"โกะ\" เป็นเกมกระดานที่ปัจจุบัน ได้มีการประกาศว่าให้เป็นประเภทกีฬาชนิดหนึ่งไป โดยมีการจัดตั้งสมาคมกีฬาหมากล้อมแห่งประเทศไทยอย่างเป็นทางการ เพื่อนของเขาชื่อ \"ต้นอ้อ\" ได้แนะนำว่า

\"เวลาเป็นสิ่งมีค่านะ อยากจะให้มีการบริหารเวลาอย่างคุ้มค่า ไม่ใช่ปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยไร้ค่าอย่างนี้ ถ้าหากเปรียบชีวิตกับหมากล้อม หมากล้อมก็เหมือนชีวิตในช่วงเวลาหนึ่งบนกระดาน ถ้าเราไม่รู้จักการวางหมากอย่างคุ้มค่าแล้ว คือรู้ว่าเวลาใดควรวางตรงไหน รู้ว่าเวลาใดควรจะบุก เวลาใดควรจะถอย ก็เหมือนกับการบริหารธุรกิจ รู้ว่าเวลาใดคือโอกาส เวลาใดคืออุปสรรค หากมีโอกาสเราก็ควรทำทันที หรือถ้ามีอุปสรรค เราก็ควรใช้สมองไตร่ตรอง และพิจารณาให้รอบคอบว่าจะทำอย่างไรให้ผลที่ได้ออกมาดีที่สุด ก็ทำให้เราสามารถรู้คุณค่าของเวลาในขวดแก้วได้แล้ว ที่ไม่มีวันไหลย้อนกลับ มีแต่จะหมดลงทุกทีๆ  ถ้าเราเกิดมาบนโลกใบนี้แล้วเราไม่ทำอะไรให้เป็นประโยชน์ให้กับโลกใบนี้เลย แล้วเราจะเกิดมาทำไม\"

และแล้ว เพื่อนของเขาก็สอนให้เขาเล่นโกะ ไปเรื่อยๆ ในขณะเดียวกันระหว่างที่ให้เพื่อนสอนเล่นโกะไปเรื่อยๆ เขาก็นึกเปรียบเทียบเม็ดหมากล้อมกับเวลาตลอดเลย ว่าจะทำอย่างไรให้คุ้มค่าที่สุด และแล้วเขาก็บรรลุหลักความจริงของหมากล้อมในเรื่อง \"หมากล้อมก็คือหมากกระดานแห่งชีวิต\" จนกระทั่งเขาเก่งขึ้นเรื่อยๆ ฝีมือก็พอๆกับเพื่อนของเขาแล้ว แต่ขาดตรงที่ประสบการณ์ของเขายังน้อยกว่าเพื่อนของเขาและความกล้าตัดสินใจในตัวเขาเท่านั้นเอง เมื่อเล่นโกะไปเรื่อยๆ เขาก็ได้รับประสบการณ์จากเพื่อนจากคนอื่นมากขึ้น จนกระทั่งเขารักการเล่นโกะเป็นชีวิตจิตใจเลยทีเดียว นับตั้งแต่นั้นมา เขาก็รู้จักใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์อีกแล้ว อีกทั้งการเล่นโกะก็ทำให้ผลการเรียนของเขาดีขึ้นเรื่อยๆ อย่างเห็นได้ชัดเมื่อเทียบกับสมัยเรียนระดับมัธยม กับมหาวิทยาลัย

ในอีกด้านหนึ่งเขาก็ยังคิดถึงคนที่เขารักเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง...(โปรดติดตามตอนต่อไป)