คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : chapter 7
[ทะเล]
หลังจากเรื่องของยูริและเจสสิก้าจบลง ผ่านมา2เดือน ยุนอาและซอฮยอนควบคุมโปรเจ็คเป็นไปด้วยดีแม้บางครั้งจะมีถกเถียงกันบ้างที่ออกแบบมาแต่ก็คุยกันได้ดีเยี่ยม ทิฟฟานี่ขอแทยอนคบและตกลงเป็นแฟนกัน ในช่วงหยุดยาวแบบนี้พวกเธอจึงมาเที่ยวทะเลกันโดยที่ครอบครัวของยูริและยุนอาก็มาด้วย ทิฟฟานี่พาแม่นมของเธอมาด้วยส่วนครอบครัวอยู่ที่อเมริกามาไม่ได้เช่นเดียวกับแทยอน
“ฟานี่ไปเดินเล่นที่ชายหาดกัน”แทยอนในร่างทิฟฟานี่เอ่ยชวน
“ค่ะแทยอน แม่นมคะไปเดินเล่นกับฟานี่นะ”
“ไม่ล่ะค่ะคุณหนู คุณหนูไปเถอะแม่นมแก่แล้วเป็นภาระคุณหนูเปล่าๆ”แม่นมจีตอบ
“งั้นก็ค่ะ จีฮยอนดูแลแม่นมด้วย”
“ค่ะคุณหนู”
“ไปกันเถอะค่ะแท”
“อย่าวิ่งนะคะคุณหนู”พูดไม่ทันขาดคำทิฟฟานี่ก็ลากแขนแทยอนวิ่งไปที่ชายหาดซะแล้ว
.
.
.
“วันนี้ฉันมีความสุขจังเลยค่ะ”ทิฟฟานี่ในร่างแทยอนเอ่ยขึ้น
“ทำไมเหรอ?”
“ก็เพราะฉันได้มาเที่ยวกับคุณแล้วยังได้จับมือคุณแบบนี้ไว้อีกด้วยไงล่ะคะ”เธอพูดแล้วกระชับจับมืออีกฝ่ายให้แน่นยิ่งขึ้น
“แหวะเธอนี่มันเสี่ยวจริงๆเลยฟานี่”
“เสี่ยวแล้วรักมั้ยล่ะคะ?”
“ก็...รักมั้ง”ฟอด!!
“แทน่ารักที่สุดเลย”ทิฟฟานี่ในร่างแทอยนยิ้มแก้มแทบแตกเมื่อได้ยิน แต่แทยอนยังงงอยู่เพราะเธอถูกขโมยหอมแก้ม
“ยัยบ้า>///<”ทั้งสองมุ้งมิ้งกันไปเรื่อยๆโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครแอบมองอยู่ด้วยความเจ็บแค้น
“มีความสุขกันไปเถอะอีกไม่นานแกสองคนก็จะไม่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้อีกต่อไป ทิฟฟานี่ในเมื่อฉันไม่ได้คุณ ใครหน้าไหนมันก็ต้องไม่ได้เหมือนกัน”นิโคลพูดเธอคอยติดตามทิฟฟานี่ตั้งแต่ถูกเพื่อนๆของอีกฝ่ายตอกหน้าเมื่อคราวก่อนโดนที่ทิฟฟานี่ไม่มีคำพูดใดๆเลยมันทำให้เธอเสียหน้าและแค้นเคืองเป็นอย่างมากทิฟฟานี่ไม่เคยมองข้ามเธอครั้งนี้ทิฟฟานี่ต้องรับผิดชอบ
[ยุนซอ]
“นี่ยัยกบมาทำอะไรแถวนี้ห๊ะทำไมไม่ไปเดินกับพี่ๆ?”ยุนเอ่ยถาม
“จะให้ฉันไปกับพวกพี่ๆเค้าทำไมล่ะยะไอเหม่งยุนปากกว้างปล่อยให้พี่ๆสวีทกันไปสิ เธออ่ะเดินตามฉันทำมะ?”
“โหเล่นกันหนักนะเนี่ย ยัยกบเก็บกดฉันไม่ได้เดินตามเธอ ก็แค่มาเดินเล่นแล้วเจอเธอก็แค่นั้น”
“นี่เธอว่าฉันเก็บกดงั้นหรอ?ไอเหม่งปากจระเข้”
“เธอว่าฉันก่อนนะ”
“ก็เธอน่ะทั้งหัวเหม่ง ปากกว้าง ไร้สาระ แถมยังเกรียนอีกตะหาก ถามหน่อยเหอะปากกว้างขนาดนี้ยัดมะเขือเทศได้กี่ลูกกัน”
“ยะยัยกบเธอว่าฉันเหรอ?!!”
“เธอคิดว่าฉันว่าใครล่ะยะ?ก็ยืนอยู่ด้วยกันสองคนอ่ะ”ซอฮยอนพูดกอดอกทำท่าทางกวนๆ
“เธอ!!”
“ทำมะ?ฉันทำมะอื้อ!!อ่อยนะ!!”ซอฮยอนดิ้นพล่านพยายามดันไหล่ของยุนอาออก ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าจูบเธอกลางแจ้งแบบนี้ ยุนอาผละจูบออก ซอฮยอนหอบหายใจหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธบอกความเขิน
“กรี๊ด~~เธอจูบฉันเป็นครั้งที่สองแล้วนะควอน ยุนอา แกตายยย มานี่นะหยุดอย่าหนี ไอเหม่งวันนี้ฉันจะฆ่านายหยุดเดี๋ยวนี้นะ!!”ซอฮยอนวิ่งไล่ยุนอาไม่หยุด
“หยุดให้โง่เหรอ? หยุดเธอก็ฆ่าฉันสิ แน่จริงจับให้ได้เด้ยัยกบเก็บกด”
“ไอเหม่ง!!”
.
.
“ฉันว่าคงไม่ใช่แค่หนูยูริแล้วล่ะมั้งคะคุณควอนที่จะเป็นเขย”คุณจองพูดหลังจากเห็นลูกๆทำอะไรกันที่ชายหาด
“ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นล่ะค่ะ คุณหญิงโจ่งแจ้งซะขนาดนี้แล้ว คุณหญิงคงไม่ว่าอะไรนะคะแหะๆ”คุณนาย ควอนพูดไม่นึกเลยว่าลูกสาวของเธอจะกล้าหาญชาญชัยขนาดจูบลูกชาวบ้านกลางแจ้งขนาดนี้ให้ตายเหนื่อยใจจริงๆ
[ยูลสิก]
อีกฟากของชายหาดที่แสนจะเป็นส่วนตัวและแสนจะโรแมนติกสำหรับทั้งสองคนควอนยูริและจองซูยอน
“นานๆทีได้มาเที่ยวบ้างแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะคะสิก้าว่ามั้ย?”ยูริเอยถามคนรัก
“ค่ะ เจสไม่ได้มาเที่ยวทะเลแบบนี้นานแค่ไหนแล้วก็ไม่รู้แทบจำไม่ได้”
“ขอบคุณนะคะสิก้าที่ให้โอกาสยูลได้รักคุณ”ร่างสูงพูดพร้อมกับกอดคนรักแนบอก
“เจสก็ต้องขอบคุณยูลเหมือนกันค่ะที่รักเจส”ร่างบางเงยหน้ามองคนตัวสูงที่ยิ้มแฉ่งให้ก่อนจะจุ๊บปากยูริไปหนึ่งที
“เจสรักยูลนะคะ^_^”
“ยูลก็รักเจสเหมิอนกะอื้มมมม”จากแค่จุ๊บเฉยๆตอนนี้เจสสิก้ากลับรุกจูบร่างสูงก่อนเสียแล้ว เอวบางถูกรั้งเข้าแนบชิดมากกว่าที่เคยเป็นจูบอันดูดดื่มและความรักที่มอบให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจที่ทั้งสองมอบให้แก่กันมันคือความสุขที่ยากจะอธิบาย
[ตกเย็น]
“นี่ยัยเหม่งปิ้งดีๆไม่เป็นรึไงทำตัวยุกยิกอยู่ได้”ซอฮยอนเอ็ดคนข้างๆที่ไม่รู้ว่าช่วยเธอปิ้งบาร์บีคิวหรือมาช่วยกินกันแน่
“รู้แล้วน่าอย่าว่านักสิเดี๋ยวจูบอืกนะ”
“กล้าเหรอเอาสิคราวนี้จะจับฟาดทั้งเตาเลยคอยดู”
“ไม่ล่ะค๊า แหมล้อเล่นแค่นี้ก้ไม่ได้ คนอะไรมือหนักชะมัด”ครตัวสูงบ่นก็แน่ล่ะถ้าเธอไม่สะดุดล้มนะให้ตายซอฮยอนก็ไม่มีทางวิ่งตามเธอทันหรอก
“สมน้ำหน้าอยากทำตัวเองก่อนทำไม”เงียบสักพัก
“นี่ยัยกบ เธอไม่คิดจะมีแฟนกับเค้ามั่งเหรอไม่เหงารึไง?”
“อืม...ก็เหงานะแต่ไม่รู้จะมีแฟนยังไงอ่ะ จีบใครไม่เป็นด้วย”
“ฉันไม่ได้หมายความว่าให้เธอจีบ ฉันหมายถึงให้เค้ามาจีบเธอตากห่างล่ะยัยบื้อ”
“ย๊านายว่าฉันีกแล้วนะ! ...เฮ้อจะว่าไปก็อยากลองมีแฟนกับเค้าดูเหมือนกันนะแต่จะมีไงอ่ะ?”
“งั้นคบกับฉันป่ะ เดี๋ยวฉันจีบเธอเองเป็นงะ?”ยุนอาขอจีบแบบเนียนๆ
“กับเธอน่ะนะ?”ร่างสูงพยักหน้าเธอไม่ตอบแต่ก็แอบยิ้มบางๆยุนอาเองก็เห็นจึงเบี่ยงประเด็นขอตัวเองบาร์บีคิวไปให้พี่ๆ
“มาแล้วค่า~”บาร์บีคิวอร่อยๆฝีมือเชฟยุนกับเชฟซอ
“นึกว่าจะไม่ได้กินซะละ คิดว่าคนปิ้งจะกินหมดก่อนซะอีก”แทยอนในร่างทิฟฟานี่เอ่ยแซว
“แหมพี่แทไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ยุนไม่กินหมดหรอก”
“แล้วทำไมหนูซอไม่มากินด้วยกันล่ะลูก?”
“ซอฮยอนไม่กินอาหารซีฟู้ดน่ะค่ะพ่อ เดี๋ยวสั่งอย่างอื่นมาให้กินแทน”
“ฮะแฮ่มรู้ใจกันดีจังเลยนะ”ผู้เป็นแม่เอ่ยแซวเธอทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“แล้วนี่ฟานี่ไปไหนล่ะแททำไมไม่มาสักที?”เจสสิก้าหันไปถามเพื่อนสาว
“ฟานี่อาบน้ำอยู่น่ะเลยออกมาก่อน แต่ป่านนี้แล้วก็ยังไม่เห็นมาซะทีน่าแปลกใจเหมือนกัน”
“งั้นเดี๋ยวหนูไปตามให้ค่ะ”จีฮยอนพูดขึ้น
“ฝากด้วยนะจียอน”
.
.
.
“คุณหนูคะ คุณหนูอาบน้ำเสร็จรึยังคะ?”จีฮยอนเคาะประตูเรียกแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
“คุณหนูอ๊ะ!ประตูไม่ได้ล็อกงั้นเหรอ?”เด็กสาวตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป
“คุณหนูคะ หายไปไหนนะ?”เมื่อไม่เห็นใครจึงตัดสินใจปิดประตูและเดินออกมา
“นี่มันสร้อยที่คุณหนูใส่นิ แล้วนี่กระดาษอะไร?”จีฮยอนเปิดอ่าน
‘ถ้าไม่อยากให้นังนี่ตาย หามันให้เจอก่อน4ทุ่ม’
“คุณหนูโดนลักพาตัว แย่แล้ว!!”
“แม่นมคะแย่แล้วค่ะๆๆ”เด็กสาววิ่งเข้ามาหาป้านมผู้ดูแลทิฟฟานี่มาตั้งแต่เด็ก
“เกิดอะไรขึ้นจีฮยอนแล้วคุณหนูหายไปไหน?”
“คุณหนูถูกลักพาตัวค่ะ หนูไปตามคุณหนูที่ห้องแต่ก็ไม่พบ เห็นแต่สร้อยกับกระดาษแผ่นนี้วางอยู่บนโต๊ะข้างประตู”
“ฉันขอดูหน่อยจีฮยอน”ยูริพูดและรับกระดาษไปอ่าน
“ถ้าไม่อยากให้นังนี่ตายหามันให้เจอก่อน4ทุ่ม”
“คุณหนู/ฟานี่”
“แทจะไปตามหาฟานี่!/ไม่ได้นะแทหนูเป็นผู้หญิงมันอันตราย”
“แต่แทเป็นห่วงฟานี่ค่ะคุณป้าแทจะไปตามหาเค้า”แทยอนอธิบายทั้งน้ำตา
“ทุคนใจเย็นก่อน มันเป็นกับดักเราต้องไปกันเป็นกลุ่ม ยูลยุนไปกับพ่อ คุณจองด้วยนะครับ ส่วนคนอื่นๆอยู่ที่นี่ห้ามไปไหนรอฟังข่าวแล้วก็อย่าลืมโทร.แจ้งตำรวจด้วย”คุณควอนเอ่ย
“แทขอไปด้วยนะคะแทเป็นห่วงฟานี่/สิก้าด้วยค่ะ/ซอด้วยค่ะ”
“ไม่ได้พวกหนูเป็ยผู้หญิงห้ามไปเด็ดขาด”
“แต่ยูริกับยุนอาก็เป็นผู้หญิงนะคะคุณลุง”
“แต่ฟานี่เป็นเพื่อนของเรา”
“ฟานี่ก็เป็นคนรักของแทเหมือนกัน ไม่รู้ล่ะยังไงซะแทก็จะไปตามหาฟานี่ด้วย”
“ถ้าแทยอนไปสิก้ากับซอก็จะไปด้วยค่ะ”ทั้งสองยืนกราน
“เฮ้อโอเคไปด้วยกันเลยถ้างั้น ระวังตัวด้วย”
“ค่ะ!!”
“เรามีเวลาเหลือแค่1ชั่วโมงต้องตามหาทิฟฟานี่ให้พบ”คุณจองพูด
“ดูแลตัวเองด้วยนะทุกคน”
“คุณหนูอย่าเป็นอะไรเลยนะคะ”
.
.
.
“ฟานี่ๆๆๆ”
“ฟานี่คุณอยู่ที่ไหน? ฟานี่”แทยอนในร่างของทิฟฟานี่รีบวิ่งไปหาคนรักที่ถูกจับมัดไว้ในทำเลหลังจากตามหาอยู่เกือบชั่วโมง
“ฟานี่ๆ ตื่นสิฟานี่ อย่าเป็นอะไรนะ”แทยอนพูดพร้อมกับแก้มัดให้กับคนรัก
“แทยอน.../ฟานี่ไม่เป็นเป็นไรใช่มั้ย?”คุณควอนและคุณจองช่วยพยุงขึ้นมา
“นิโคลเป็นคนทำเธอโกรธที่เราไล่เธอไปวันนั้น”
“เรื่องแค่นี้ถึงกับต้องฆ่ากันเลยเหรอ?”ยูริพูด
“มันไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะ ถ้าวันนั้นพวกเธอไม่หักหน้าฉันและถ้าฉันไม่บังเอิญได้ยินที่คุณกับแม่นั่นคุยกันในห้องน้ำล่ะก็วันนี้มันคงไม่เกิดขึ้น!!”นิโคลที่ปรากฏตัวออกมาพร้อมกับลูกน้องสองคนพูด
“ฉันมันไม่ดีตรงไหนคุณถึงไปรักยัยนั่น?”
“ก็เพราะว่าแทยอนไม่ใช่คนโหดร้ายอย่างเธอไงล่ะนิโคล”
“แกไม่ต้องมายุ่ง เพราะแกสองพี่น้องทำให้ฉันกับฟานี่ต้องเลิกกัน หึแต่ก็เก่งดีนี่ตามหากันเจอได้ทันเวลาน่ะดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องยุ่งยาก”
“พูดอะไรของเธอนิโคล อย่าคิดจะทำอะไรบ้าๆนะ”ยุนอาพูด
“รักกันดีนิพวกแก งั้นก็ตายไปด้วยกันทั้งหมดนี่แหล่ะแกก่อนละกันนังแทยอน”นิโคลเล็งปืนไปที่ทิฟฟานี่เพราะเข้าใจว่าเป็นแทยอน
“อย่า!!ปัง!!”ทิฟฟานี่หลับตานิ่งแต่เสียงปืนเงียบไปแล้วทำไมเธอไม่รู้สึกอะไร
“ทะแท...”ทันทีที่ลืมเธอต้องตกใจเมื่อคนที่ถูกยิงไม่ใช่เธอแต่เป็นแทยอน
“ฟานี่ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?”
“ฟานี่...แกทำให้ฟานี่ถูกยิงแกต้องตาย”ปัง!!
“ว๊าย!ปล่อยฉันฉันจะฆ่ามันปล่อย!!”ยูริและยุนอาช่วยกันแย่งปืนจากนิโคลส่วนคุณจองและคุณควอนจับลูกน้องของนิโคล
“พอได้แล้วนิโคลพอ!”
“ฉันจะฆ่ามันมันต้องตาย!!”
“ทิฟฟานี่/พี่ฟานี่”ทิฟฟานี่ในร่างของแทยอนถูกยิงเจ้าที่ท้องทำให้เสียเลือดอย่างมาก
.
.
.
[โรงพยาบาล]
“เพื่อนของฉันเป็นยังบ้างคะคุณหมอ?”เจสสิก้าเอ่ยถามทุกคนรวมตัวกันอยู่ที่โรงพยาบาลส่วนยูริยุนอาคุณควอนและพ่อของเธอจัดการคดีอยู่ที่โรงพัก
“คนไข้ทั้งสองพ้นขีดอันตรายแล้วครับ แต่อาการก็หน้าเป็นห่วงหมอต้องให้อยู่ในห้องไอซียูไปก่อนคอยดูแลอาการอย่างใกล้ชิดญาติยังเข้าพบไม่ได้นะครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“ขอบคุณนะคะคุณหมอ”
“คุณหนูของนมฮึก!”
“นมคะคุณหนูไม่เป็นอะไรแล้วนะคะไม่ต้องห่วง”จีฮยอนปลอบ
......................................................................................................................................................................
มาต่อแล้วนะคะกับอีกตอน ยังไงก็ใกล้จบแล้วเอ๊ะหรือยังไม่จบดี? คือตอนนี้พิชช์กำลังคิดอยู่ค่ะว่าจะทำเป็นสองภาคทำเรื่องเดียวจบไปเลยยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะคะ^_^
ฝากติดตามแล้วเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะทุกคน
ความคิดเห็น