คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 6 (100% ต่อแล้วนะคะ^_^)
“พี่สิก้าไปไหนแล้วล่ะลูก?”คุณจองผู้เป็นแม่เอ่ยถาม
“พี่สิก้าออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้วค่ะแม่”ซอฮยอนตอบพร้อมทำหน้าเซ็ง
“วันนี้วันหยุด พี่เค้าจะไปไหนกัน?”
“ไม่รู้สิคะเห็นพี่ยูลมารับออกไปตั้งแต่เช้าละ”
“แล้วแทยอนกับทิฟฟานี่ล่ะ?”
“สองคนนั้นก็ออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้วเหมือนกันค่ะ ไม่รู้ไปไหนกันไม่ชวนเลยต้องมานั่งเบื่ออยู่คนเดียวเนี่ยฮึ่ย!”
“ที่แท้ก็ไม่ได้ออกไปข้างนอกกับพี่ๆเค้านี่เอง มิน่าถึงได้วีนแบบนี้”
“ซอเปล่าวีนนะคะคุณพ่อ ฮึ่ย!”
“ไม่ได้วีนเหรอเนี่ย?”
“ใช่ค่ะ!!...แม่คะซอขอถามอะไรแม่หน่อยสิคะ?”
“เปลี่ยนอารมณ์เร็วจังลูกคนนี้ ว่ามาสิ?”ผู้เป็นแม่เอ่ย
“ถ้าเกิดพี่สิก้าเค้าไม่ยอมหมั้นกับพี่ดงเฮแม่ทำยังไงคะ?”
“ทำยังไงน่ะเหรอ? แม่ก็ไม่คิดอะไรมากนะถ้าพี่เจสเค้าไม่อยากหมั้นก็ไม่เป็นไรจะยกเลิกงานหมั้นก็ได้เพราะแม่ก็ไม่อยากให้ลูกสาวของแม่ทุกข์ใจ”คุณจองตอบ
“งั้นก็แปลว่าถ้าพี่สิก้าเค้าไม่หมั้นกับพี่ดงเฮแม่ก็ไม่ว่าอะไรใช่มั้ยคะ?”ผู้เป็นแม่พยักหน้าพร้อมกับยิ้มบางๆ
“แล้วถ้า...พี่สิก้าเค้ามีคนรักอยู่แล้วล่ะคะแม่จะว่าอะไรมั้ย?หมายถึงคนรักที่ไม่ใช่ผู้ชายอ่ะค่ะ”
“หนูยูริน่ะเหรอ? แม่ก็ไม่ได้รังเกียจนะ ดีซะอีกได้ลูกเขยเอะหรือลูกสะใภ้เป็นหนูควอน ยูริก็ไม่เลวเพราะแม่ไม่ใช่พวกกีดกันเรื่องเพศอะไรแบบนั้นใช่มั้ยคะคุณ?”เธอหันไปเอ่ยถามผู้เป็นสามี เขาก็เพียงแค่ยิ้มบางๆให้เท่านั้น
“ถามยาวยืดเยอะแยะแบบนี้ถามเผื่อตัวเองด้วยมั้ยเนี่ย?”
“เปล่านะคะแม่ ซอจะถามเผื่อตัวเองไปทำไมกันแฟนก็ยังไม่มีซะหน่อยแถมคนจีบยังไม่เคยจะเห็น”
“ให้มันจริงเถ๊อะอย่าให้กลายเป็นม้ามืดชิงแต่งงานก่อนพี่สาวเค้าละกัน”
“ค่าาาาาาาาา”
[ด้าน NyTae]
ทิฟฟานี่พาแทยอนมาที่หลุมศพของผู้เป็นแม่ที่เยไปตั้งแต่เธอยังเล็ก ช่อดอกไม้สีขาวสะอาดถูกวางที่หน้าหลุมศพและทิฟฟานี่กับแทยอนที่ยืนอยู่ตรงนั้น
“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?”แทยอนในร่างทิฟฟานี่เอ่ยถาม
“มาหาแม่ของฟานี่ค่ะ แม่เสียไปตั้งแต่ฟานี่อายุ 5 ขวบจนตอนนี้ฟานี่แทบจะไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับท่านเลยนอกจากรูปตอนเป็นเด็ก ”ทิฟฟานี่ในร่างแทยอนเอ่ย
“momคะ วันนี้ฟานี่พาคนที่ฟานี่มาหาmom momคิดว่าเค้าจะรักฟานี่มั้ยคะ?”ทิฟฟานี่พูดแล้วหันไปหาแทยอน สบตากับอีกคนอย่างสื่อความหมาย แทยอนหลบสายตาเม้มปากแน่น เธอไม่รู้จะตอบยังไงดี เธอเองยังคงไม่แน่ใจตัวเองว่ารู้สึกยังไงกับอีกฝ่ายกันแน่เพราะเธอไม่เคยรักผู้หญิงด้วยกัน
“รอก่อนได้มั้ยทิฟฟานี่? รอ...จนกว่าฉันจะแน่ใจว่ารักคุณเหมือนกัน”เธอพูดหลังจากเงียบอยู่นาน
“นานแค่ไหนก็พร้อมที่จะรอค่ะ ถ้ามันจะทำให้คุณรับฉันเข้าไปเก็บไว้ในใจคุณ”ทิฟฟานี่พูดยิ้มๆเธอรักคนๆนี้จริงๆรักแทยอนด้วยใจจริงและพร้อมที่จะรออีฝ่ายเสมอไม่ว่านานแค่ไหนก็ตาม
“กลับบ้านกันเถอะ เราออกมาตั้งแต่เช้าละ ไม่ได้บอกใครเลยป่านนี้เป็นห่วงแย่แล้ว”แทยอนในร่างทิฟฟานี่เอ่ย
“ค่ะ^_^”
[YulSic]
“ยูลคะไม่เอา ไม่เล่นนะ!! หยุดไม่เล่นแล้วสิก้าโกรธยูลแล้วนะคะ”เจสสิก้าโวยวายเพราะยูริไม่ยอมหยุดจี้เอวเธอเสียที วันนี้ยูริไปรับเจสสิก้าออกมาจากบ้านเช้าเพื่อมา ปิคนิกกันสองคน
“อ่าสิก้ายูลหยุดแล้วค่ะ อย่าโกรธยูลเลยนะคะคนดี”ร่างสูงเอ่ย สองแขนโอบรอบเอวของคนรักเอาไว้อย่างออดอ้อนพร้อมกับเอาคางเกยไหล่มน
“สิก้าคะอย่าโกรธยูลเลยนะคะ ยูลขอโทษ หายงอนนะ^^”ฟอด!!
“อ๊ะ!คนบ้ามาหอมแก้มกัน”
“สิก้าหน้าแดงมากเลยรู้มั้ยคะ?”
“ไม่ต้องมาล้อกันเลยนะ”เธอพูดแล้วหันหน้าหนีพองแก้มอย่างงอนๆ
“ยูลรักสิก้านะคะ”
“สิก้าก็รักยูลค่ะ >///<”คำพูดที่เหมือนเสียงกระซิบของอีกฝ่ายทำให้ใบหน้าของเจสสิก้ายิ่งแดงเข้าไปใหญ่ก้มงุดอย่างเขินอายให้อีกคนที่ได้ยินยิ้มพอใจแค่คนๆนี้ที่อยู่ข้างๆเธอก็พร้อมที่ทำทุกอย่างเพื่อนคนรัก
.
.
.
“กลับมากันแล้วเหรอคะพี่สาวทั้งสอง!! ไปไหนไม่ชวนน้องกันเลยชิ”ซอฮยอนพูดพอเห็นพี่สาวทั้งสองพร้อมด้วยคนรักของพวกเธอเดินเข้ามาอย่างงอนๆ
“แน่ะไปงอนพี่ๆเค้าซะงั้นน่ะลูกสาวคนนี้นิ กลับมาซะเย็นทานข้าวกันรึยังลูก?”
“เรียบร้อยแล้วค่ะแม่/ทานแล้วค่ะคุณป้า”
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วงั้นยูลขอตัวกลับก่อนนะคะ ลานะคะคุณป้า คุณลุง”
“เดี๋ยวสิ ควอน ยูริ ลุงขอคุยด้วยสักนิดสิก้าด้วยนะลูก”คุณจองผู้เป็นพ่อเอ่ย
“มีอะไรเหรอคะคุณพ่อ?”
“ไปคุยกันข้างใน ทั้งหมดนี่แหล่ะ”ผู้เป็นพ่อเอ่ยแล้วเดินเข้าไปในบ้าน
“ทำอะไรกันไม่คิดจะบอกให้พ่อกับแม่รู้เลยใช่มั้ย?”คุณจองเปิดประเด็น
“คุณลุงคะใจเย็นค่ะ”แทยอนเอ่ย
“แทหลานอย่ามาห้ามลุง มีอะไรจะแก้ตัวมั้ยเจสสิก้า?ลูกคิดว่าพ่ไม่รู้รึไงว่าลูกกับยูริเป็นอะไรกัน!!”
[เค้าแค่คบกันนะคะคุณจองยังไม่ได้กันอย่าแรงนักสิ]
“ลูกกำลังจะหมั้นกับดงเฮแล้วนี่พ่อจะบอกทางโน้นเค้าว่ายังไง!?”
“สิก้าขอโทษค่ะพ่อสิก้าไม่ได้รักพี่ดงเฮ”
“ขอโทษค่ะคุณลุง ยูลผิดเองที่ทำให้เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นยูลขอโทษค่ะ คุณลุงอย่าว่าสิก้าเลยนะคะ”
“ควอน ยูริ/อย่านะคะคุณพ่อ อย่าทำอะไรยูลเลยนะคะ”เจสสิก้าท้วงพร้อมกับกอดยูริเอาไว้ทั้งสองกอดกันแน่นน้ำตาไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ทิฟฟานี่จับมือแทยอนขณะมองดูเหตุการณ์ไม่มีใครเคยเห็นคุณจองในโหมดโหดแบบนี้มาก่อน
“เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเราจะทำยังไงดีล่ะ?”
“ก็คงต้องเปลี่ยนคู่หมั้นให้ลูกสาวแล้วล่ะค่ะงานนี้”คุณจองผู้เป็นภรรยาเอ่ย
“หมายความว่ายังไงคะคุณป้า?”แทยอนเอ่ยถามด้วยความงุนงงแปลกใจคงไม่ใช่แค่เธอทุกคนต่างแปลกใจกันหมดว่ามันเกิดอะไรขึ้นทุกอย่างคือการแสดงงั้นเหรอ?
“ในเมื่อลูกสาวแม่ไม่ได้รักดงเฮแถมยังไปแอบมีแฟนก่อนแล้วแม่ก็ต้องเปลี่ยนคู่หมั้นให้น่ะสิ”คุณจองพูดยิ้มๆ
“มะหมายความว่า คุณป้าไม่รังเกียจยูลงั้นเหรอคะ?”ยูริพูดมือปาดน้ำตาออกอย่างลวกๆใจเธอเริ่มมีความหวังขึ้นมาบ้างแล้ว
“ก็คงต้องเป็นอย่างนั้น”คุณจองเอ่ย
“ขอบคุณค่ะๆๆๆๆคุณลุง คุณป้าที่ให้โอกาส ยูลสัญญาค่ะว่าจะไม่ทำให้สิก้าเสียใจ”เธอเอ่ยขอบคุณโค้งให้นับสิบๆครั้งยิ้มแก้มแทบแตกก่อนจะหันไปหาคนรักแล้วกอดเอาไว้แน่น
“ต่อไปจะทำอะไรก็อย่าให้เกินขอบเขตล่ะ ใช่ว่าฉันจะยอมให้เธอคบกับลูกสาวแล้วจะทำอะไรก็ได้นะ”ผู้เป็นพ่อเอ่ยเสียงเรียบอยากจะยินดีด้วยแต่ต้องทำขรึมให้น่าเกร็งกลัวเข้าไว้ก่อน
“ค่ะคุณลุง” ทุกคนต่างยิ้มยินดีกับทั้งสอง ทิฟฟานี่ในร่างของแทยอนจับมืออีกฝ่ายสบตาพร้อมกับยิ้มบางๆให้
......................................................................................................
ครบ100% สักที เฮ้อนึกว่าจะต่อไม่ได้ซะละ ยังไงก็ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
ความคิดเห็น