คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1 ไพ่ใบสุดท้าย 1
บทที่1 ไพ่ใบสุดท้าย
ปลายนิ้วหนาเคาะกับขอบแก้วตามจังหวะของเสียงดนตรีสด คิ้วที่พาดอยู่เหนือดวงตาขมวดมุ่นเมื่อนึกถึงสิ่งที่ใยไหมเรียกร้อง นานหนจะเจอกันสักครั้งแต่หญิงสาวกลับพูดทำลายบรรยากาศจนเขาต้องรีบหาเรื่องปลีกตัวออกมา
ณกรแค่นหัวเราะก่อนคว้าแก้วก่อนสาดน้ำสีอำพันลงคอทุกหยาดหยด ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าน้องต้องการอะไร ครอบครัวเขาและครอบครัวใยไหมรู้จักและสนิทชิดเชื้อกันดี มันจะไม่หยุดแค่คบหากันอย่างเปิดเผย
แต่อาจจะลามไปถึงการหมั้นหรือเลวร้ายที่สุดก็ถึงขั้นแต่งงาน…
“สรุปแล้วลากกูออกจากบ้านมาเพื่อสิ่งนี้ ?” พิรัชย์เอนหลังทิ้งสายตามองไอ้เพื่อนตัวดีที่โทรตามเขาออกมาตั้งแต่หัววัน “ที่บอกว่าน้องเขาเร่งรัดนี่ยังไง”
“ไหมอยากให้กูบอกเรื่องนี้กับครอบครัว” นับเป็นครั้งแรกที่หญิงสาวเอ่ยปาก ปกติใยไหมแทบไม่เคยเรียกร้องอะไร
เพราะแบบนี้น้องถึงเป็นคนที่เขาคบด้วยนานที่สุด
“มึงคบกับน้องไหมมากี่ปีแล้วนะ”
“น่าจะสี่” เขาไม่เคยจำ รู้แค่ว่านาน “น้องพูดเองว่าสี่ปี”
พิรัชย์ถอนหายใจลึกๆ แล้วรู้สึกผิดกับผู้หญิงคนนั้นไม่น้อย ชายหนุ่มเคยเจอใยไหมอยู่หลายครั้งแต่คุยกันแค่บางโอกาสเท่านั้น
แต่มันก็ทำให้เขาสัมผัสได้ว่าใยไหมไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ ของณกร
“นานนะมึงสี่ปี” ไม่นับระยะเวลาที่มันรู้จักกับใยไหมมาก่อนหน้านี้อีก “กูว่ามันก็ไม่แปลกที่น้องเขาอยากได้ความชัดเจน ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงไม่ยอมอ่อนข้อให้มึงขนาดนี้”
เป็นอีกครั้งที่ณกรกระแทกลมหายใจ เขารู้ดีว่าเรื่องนี้ใยไหมไม่ผิด ถ้าจะผิดก็ผิดที่เขาเลวเอง
“กูยังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบหรือดูแลใครว่ะ” ณกรว่าเสียงเครียด “มึงก็รู้ว่าครอบครัวกูรู้จักกับครอบครัวน้อง ถ้ารู้ว่ากูกับไหมคบกัน กูน่าจะดิ้นไม่หลุด”
“เลิกไปดิ ถ้ายังไม่พร้อม เขาจะได้ไม่ต้องมาเสียเวลา” พอพูดจี้จุดตรงประเด็น ไอ้คนหน้าเครียดกับขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิม พิรัชย์เห็นแล้วได้แต่สังเวชใจ “กะเก็บไว้กินเรื่อยๆ ว่างั้น ถ้าเป็นอย่างที่กูพูด มึงก็เหี้ยเกินคนแล้วมั้ง”
“เออ ยอมรับ” สี่ปีที่คบมากว่าใยไหมจะใจอ่อนให้เขานั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
ข้อนี้ณกรแปลกใจตัวเองเหมือนกันที่อดทนรอประหนึ่งอดเปรี้ยวไว้กินหวาน และของที่บ่มมานานจนได้ที่นั้นรสชาติมันก็หวานล้ำกว่าจินตนาการที่คาดหวังไว้เสียอีก
“มึงไม่อยากเลิก แต่บางทีน้องอาจจะอยากเลิกกับมึงก็ได้”
ประโยคของเพื่อนทำเอาณกรชะงัก ก่อนที่ริมฝีปากจะผุดยิ้มแล้วหัวเราะราวกับเป็นเรื่องขบขัน ถ้าจะเลิกคงบอกไปนานแล้วไม่น่าจะปล่อยคาราคาซังมานานขนาดนี้
แต่ถ้าวันหนึ่งใยไหมตัดสินใจที่จะเลิกรากับเขาจริงๆ ละก็…
“เลิกก็เลิก” ณกรไหวไหล่ไม่ใส่ใจ “ถ้าไหมต้องการแบบนั้น กูคงห้ามความต้องการของน้องไม่ได้”
“กูถามจริงไอ้มาร์ช มึงไม่รักไม่ผูกพันกับเขาเลยหรือไงวะ”
ณกรนั่งนิ่งภาพวันเก่าๆ ไหลย้อนกลับมา ซึ่งมันไม่ได้มีอานุภาพมากพอที่จะทำให้เขาสามารถละทิ้งทุกอย่างได้เพื่อรั้งใยไหม
“กูรู้สึกดีกับไหมมากกว่าคนอื่น” อาจเพราะเขาชอบคนที่ไม่ยุ่งวุ่นวายกับชีวิตเขามากเกินไป และใยไหมไม่เคยจู้จี้จุกจิก น้องอยู่ในพื้นที่ของตัวเองอย่างชัดเจน “แต่มันไม่ถึงขั้นนั้น”
ณกรไม่แน่ใจว่าใยไหมระแคะระคายอะไรบ้างไหม แต่ก็คิดว่าผู้หญิงส่วนมากคงมีเซ้นส์เรื่องนี้ ชายหนุ่มยอมรับว่าระหว่างที่คบกับน้องเขามีคนอื่น…
เพราะตอนนั้นใยไหมยังให้ในสิ่งที่เขาต้องการไม่ได้
“ที่มึงบอกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องไหมขนาดนั้น” พิรัชย์เอื้อมหยิบแก้วรับหน้าที่ชงเหล้าให้เพื่อน “หรือจริงๆ แล้วมึงรู้สึกกับคนอื่นกันแน่ ?”
แก้วในมือณกรที่เพิ่งคว้าไปถึงกับชะงัก แต่ก็แค่ชั่วขณะ
แค่นั้นก็มากพอที่จะทำให้พิรัชย์ขับสังเกตบางอย่างได้ ความอีรุงตุงนังคืบคลานเข้ามาจนไม่อยากยื่นมือเข้าไปยุ่งเกี่ยว
“ยังตัดใจไม่ได้ ?” คนถามเลิกคิ้วใส่
ริมฝีปากของณกรแห้งขึ้นมาทันที ชายหนุ่มรีบยกแก้วดื่มแก้กระหายโดยพลัน
“มึงกำลังทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่สงสารเขาบ้างหรือไง” พิรัชย์อยากกุมขมับหน้าที่ของเขามีแค่รับฟังไม่อยากชี้แนะอะไรมาก ชีวิตใครก็ตัดสินเอาเอง ขอแค่มันยอมรับผลที่จะตามมาก็พอ
“ไม่ใช่อย่างที่มึงคิดหรอก” คนถูกคาดคั้นบิดกายเบี่ยงเบนไปอีกเรื่อง “อีกอย่างตอนนี้กูกับไหมก็ยังคบกันอยู่ ส่วนเรื่องที่น้องอยากให้กูบอกครอบครัว ค่อยหาทางอีกทีช่วงนี้งานยุ่งๆ ด้วย”
ณกรขยับตัวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา นัยน์ตาคมเหลือบมองเวลาเห็นว่าค่ำแล้ว ใยไหมน่าจะถึงบ้านแล้วแต่ทำไมไม่ไลน์บอก
Marsh : ถึงบ้านยังครับ ?
ข้อความสั้นๆ ถูกส่งไปหาหญิงสาว แต่เหมือนเจ้าตัวยังไม่เปิดอ่าน ไม่แน่ใจว่าช่วงหัวค่ำเป็นเวลาที่น้องเคลียร์ออเดอร์หรือเปล่า เพราะงั้นเขาเลยไม่อยู่รอใยไหมตอบข้อความ ถ้าเห็นแล้วเดี๋ยวน้องก็คงตอบกลับมาอีกที
ก็เหมือนทุกครั้ง…
-----------------------------------
มาแล้วค่า ก่อนอื่นเลยขอโทษที่มาช้านะคะ
ช่วงนี้สมองตันมาก เขียนๆ ลบๆ ตอนแรกตั้งใจว่าจะเขียนให้ได้เยอะๆ ก่อนแล้วได้อัปทีเดียวแบบสม่ำเสมอ แต่ดูทรงแล้วไม่น่ารอด TT^TT จะทยอยมาอัปแล้วกันค่ะ
เรื่องนี้โทนดราม่ากรุ่นๆ ค่ะ แนวหน่วงๆ หัวใจ รู้ตัวในวันที่สายอะไรเทือกนั้น
ความคิดเห็น