คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
ถามว่า...ตอนนี้ผมอยู่ไหน อืม...บอกไม่ได้หรอกครับถ้าบอกแล้ว เดี๋ยวมันจะหงุดหงิดมากกว่าเดิมผมนั่งดากแดดอยู่ตามกลางเสียงบ่นและตะคอกของพี่ว๊าก3-4คนข้างหน้าแถวพี่แกก็บ่นๆๆอยู่นั่นแหละกะขู่ให้เด็กปีหนึ่งทั้งหมดที่นั่งอยู่นี่ขวัญหนีดีฝ่อเลยรึไงนะแต่ถึงพี่แกจะวีนแค่ไหนผมก็ไม่หวั่นหรอกก็พี่แกน่ารักนี่หว่าผมสีทองยาวถูกรวบขึ้นโครงหน้าเรียวแก้มแดงๆผิวสีขาวแถมยังตัวเล็กจิ๊ดเดียว จะน่ารักไปไหนวะ?!ถึงจะเป็นผู้ชายก็เหอะถ้ามาบอกรักผมแบบนี้ผมก็เอานะเว้ย!แล้วดูว่าพี่แกสเน่ห์แรงขนาดไหนพี่ว๊ากด้วยกันยังมองตาไม่กระพริบไปเกิดเป็นผู้หญิงเถอะครับ!!!!จะได้ไม่เป็นภาระของเพื่อนๆน้องๆ
สักพักผมก็ได้ยินเสียงสะอื้นดังมาจากข้างๆโอ้โห!พอหันไปก็เจอะกับแม่สาวน้อยหน้าตาน่ารักนั่งร้องไห้อยู่ข้างๆบ๊ะๆแบบนี้ต้องปลอบมันไม่ได้หรอกครับสงสัยพี่แกคงเสียงดังมาเกินไปเลยทำให้น้องกลัวสินะไม่เป็นไรๆมีผมอยู่ทั้งคนไม่ต้องกลัวหรอกครับสาวน้อย ฮ่าฮ่า
"ขะ...ขอบใจจ้ะ" เธอเอ่ยขึ้นหลังจากผมยื่นผ้าเช็ดหน้าให้พร้อมกุหลาบ ฮ่าๆๆๆๆ น่ารักชะมัดเลยว่ะผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้ดูตาสีขาวราวมุกของเธอสิแล้วยังมีผมสีดำสยายด้วย...สเปกครับ!
"แล้วเธอชื่ออะไรเหรอครับ?"
"ฮะ ฮิวงะ ฮินาตะจ้ะ" เธอเขินนิดๆขณะตอบคำถามผม ขี้อายด้วยว้าาาาาาน่ารักชะมัดขอเป็นแฟนได้มั้ยครับ?
"อ่ะงั้นเหรอเรียกฉันว่าซาสึเกะนะ"
"จะ จ้ะ!" ฮินาตะตอบรนๆ ผมควรปรอบเธอดีมั้ยครับ?หรือจะถือโอกาสนี่จีบเลย(แกก็ให้ดอกไม้เขาไปแล้วไม่ใช่รึ?)
"เฮ้ย!ตรงนั้นน่ะ!ได้ฟังที่ผมพูดมั้ย?!!คุณไม่ทำตามคำสั่งผมก็เหมือนกับกำลังแหกกฎอยู่นะ!การอยู่ในรั้วมหาลัยนี้ก็คือการอยู่ร่วมกับทุกคนและจำเป็นต้องมีระเบียบแบบนี้คุณจะอยู่ร่วมกับใครได้!!บลาๆๆๆๆๆ" ตามประสาพี่ว๊ากเขานั่นแหละครับอะไรวะ!เอาเถอะผมรู้ว่านี่หน้าที่เขาแต่ทำสาวน้อยข้างๆผมตกใจน้ำตาคลออ่ะ ยอมไม่ได้ว่ะ!
ช่วงพัก
ทุกคนคงสงสัยสินะว่าผมทำอะไรเปล่าครับผมไม่ได้ทำอะไร เพราะลึกๆผมก็มีจิตใต้นึกของความเป็นคนนิสัยเยือกเย็นอยู่ไม่วู่วามๆวันนี้ผมไดเพื่อนมาคนสองคน ฮะ ฮะ พวกนั้นมันก็ตลกดีนะตอนนี้ก็นั่งกินนข้าวกันอยู่ครับถามว่าฮินาตะจังล่ะไปไหนเขาก็ไปรวมอยู่กับเพื่อนสาวๆเขานั่นแหละครับซึ้งผมก็ไม่ได้รั้งไว้แต่อย่างใดเห็นทำความรู้จักหญิงแบบนี้จริงๆผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขามากหรอกเพราะผมไม่เจอคนที่ใช่สักที ... โอ้โหน้ำเน่าเลยกูไม่ครับๆผมจะจีบหญิงแบบนี้ทุกวันนั่นแหละดีแล้วผมไม่ได้เจ้าชู้นะครับแค่อัธยาศัยดี
"เฮ้ย!กูได้ข่าวว่ามีรุ่นพี่ปีสองหน้าตาคล้ายๆมึงด้วยแหละแถมยังเป็นถึงแฟนเก่าประธานนักศึกษาด้วยตลกว่ะ" อ่าฮะหนึ่งในเพื่อนของผมพูดขึ้นพร้อมหัวเราะขันๆแหงล่ะมันคงจะตลกกว่านี้หากคนๆนั้นไม่ใช่ญาติห่างๆของผมเองแล้วบังเอิญจริงๆที่เจ๊แกหน้าเหมือนผม?แฟนเก่าหมายความว่าเลิกกันแล้วดิโห ไอ้คุณประธานมันหักอกพี่สาวผมว่ะครับ
"แล้ว?" ผมถามพลางคนน้ำในแก้วเล่นทำหน้าหน้าทะเล้นใส่มัน อ่ะเออลืมบอกมันชื่อซุยเงสึ ฟันแหลมยังกับฉลามหน้าตาก็จัดว่าใช้ได้แต่ไม่เท่าผม ฮ่า ฮ่า หลงตัวเองจริงกู
"แล้วไงก็แค่นั้นแหละอย่าบอกนะว่ารู้จัก?" เออพี่กูเนี่ยแหละ ผมทำเป็นไม่สนใจแหมๆถึงจะมองสาวไปทั่วแต่กับพี่ตัวเองผมไม่หลงเสนห์หรอกเฟ้ย ว่าแล้วผมก็ลุกหนีไปซุยทันทีเปล่าครับไม่ได้ลุกหนีไปเลยลุกไปซื้อน้ำต่างหากส่วนเพื่อนอีกคนของผมมันก็นั่งนิ่งดีปล่อยมันนิ่งต่อไปเถอะครับมันเป็นพวกพูดน้อยตัวโคตรสูงจนตอนแรกที่ผมรู้จักมันยังคิดว่าแมร่งเป็นรุ่นพี่เลย
"น้ำขวดนึงครับพี่สาว" ผมว่าพลางยิ้มให้พี่สาวคนสวยคนขายน้ำพี่แกก็ยิ้มตอบผมด้วยอาการขัดเขินว้าหลงเสน่ห์ผมแล้วล่ะสิพี่แกหยิบน้ำยื่นให้ผมผมก็ยื่นเงินให้พี่แกจังหวะที่พี่แกรับเงินผมผมก็ไม่ยอมปล่อยมือพี่แกสักทีสักพักนั่นแหละถึงปล่อย โอ๊ย!! ได้จับมือสาวด้วยว่ะนิ่มโคตร!กูนี่เพ้อใหญ่ละผมตัดสินใจเลิกคิดเรื่องนี้ก่อนเพราะคนเริ่มทยอยมาโรงอาหารกันใหญ่แล้ว แล้ว?โต๊ะผมมันอยู่ตรงไหนวะ?เกิดอาการหลงทางครับตอนนี้เอ๊า!มันน่าจะมีป้ายบอกเนอะประมาณว่าโต๊ะ1โต๊ะ2ไรแบบนี้แล้วนักศึกษาคณะนี้ก็ใช่ว่าจะน้อย เยอะนะครับ!
ฝุบ!
น่าน!!!ใครฉุดกู!อยู่ก็มีมือผีที่ไหนไม่รู้มากระชากแขนผมให้หันไปหามันพร้อมกับปากของมันที่ทาบลงกับปากผม เฮ้ย! ฉุดกูไม่พอยังจูบกูอีกมึงปล้ำกูเลยมั้ย?!! ไม่ใช่แล้วครับ! ผมต้องรู้ก่อนว่ามันเป็นใครบังอาจมาขโมยจูบแรกกู!ว๊ากกกกกกกกก!!ไอ้บ้ามึงเอาลิ้นเข้ามาทำซากไร!เอาออกไปเลยนะเว้ยแล้วมึงจะยึดมือกูไว้เพื่อ?แบบนี้กูก็ขัดขืนไม่ได้ดิไม่ใช่!นั่นมันประเด็นที่ไหนเล่าอ้าว?!แล้วนี่กูมาเถียงกับตัวเองเพื่ออัลไล ยังไงก็ชั่งเถอะปล่อยกูได้แล้วคนอื่นมองกูกับมึงใหญ่แล้วนะเว้ย!!ปล่อยกู๊!ไอ้สัตว์นี่!
สักพักนั่นแหละครับมันถึงถอนปากออก ฮะ ฮะ บ๊ายบายจูบแรกกูมันเอาไปแล้วตอนนี้ผมกำลังโบกมือบ๊ายบายมันอยู่ แต่มันคงไม่ใช่เวลาพอมันปล่อยมือผมเท่านั้นแหละผมก็ต่อยหน้ามันซะคว่ำร่างมันเซไปก้าวสองก้าวจากนั้นผมก็ไม่อยู่ดูมันแล้วเว้ย!บังอาจมาจูบกูกูทำอะไรให้มึงมิทราบยังไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ!
"เดี๋ยว!ซัสสึกิเธอยังไม่ตอบฉันเลยเรากลับมาคบกันอีกได้มั้ย?ฉันขอโทษตอนนั้นมันเป็นอารมณ์ชั่ววูบ!" มันคว้ามือผมแล้วพูดเป็นชุด อะไร? อะไรมึงกูไม่รู้จักมึงมึงเป็นใครแล้วกูก็ไม่ใด้ชื่อซัสสึกิ ซัสสึกินั่นพี่สาวกู
"ปล่อยกู"
"? มึงเป็นใคร" มันถามด้วยใบหน้ามึนงงอืมน่าถีบเชียวนะมึงให้กูเดี๋ยวกูสนองให้เอามั้ย?
"กูต้องถามมึงต่างหากอยู่ดีๆก็มาจูบบ้าป่ะ?แล้วกูก็ไม่รู้จักมึงด้วย!!!" ผมตะคอกใส่มันก่อนกระชากมือกลับและวิ่งออกมาเป็นเด็กช่างกลรึไงเที่ยวหาเรื่องชาวบ้านเขาไปทั่วเดี๋ยวคุณแม่ไม่รักหรอกมึงหรือมึงไม่มีแม่?เลยขาดความอบอุ่นแล้วมาจูบกู?! พอ! ผมชักเพ้อไปใหญ่แล้ว ผมวิ่งกลับมายังโต๊ะที่มีจูโกะกับซุยเงสึนั่งกินแฮมเบอเกอร์กัน เอ๊า! ทีตอนกูมองหาล่ะเสือกหาไม่เจอทีตอนกูวิ่งหนีไอ้บ้านั่นเสือกเจอโต๊ะ!นี่โชคชะตากำลังกวนประสาทผมรึเปล่า!!!!
จบกันไปกับบทนำสั้นๆ ตอนแรกที่คิดพล๊อต เฮ้ย!!! เกะแรดว่ะ!
อะแฮ่ม!เราก็ไม่ได้อะไรมากมายเนอะคิดอยู่เหมือนกันว่าบทนำมันโคตรสั้นไปมั้ย?
เออแต่ชั่งมันเถอะก็มันเป็นบทนำ ก็มันเป็นบทนำนี่หว่า!!!จริงๆคือก่อนหน้านั้น
จิ้นเมนมะเคะ!!! และก็เปลี่ยนมาเป็นเมนมะxเกะ(โลกเดิม)ไปๆมาๆกลายเป็นเมานมะxเกะ(road to ninja)เฉย
เอาเถอะอย่าไปใส่ใจมากเราเป็นพวกเพ้ออ่ะปกติแถมรูปเนอะและวันนี้ก็จะแถมเหมือนเดิม
เป็นอะไรที่โมเอะ!!!
ซียู♥
ความคิดเห็น