คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 : เข้าเรียน
2
เข้าเรียน
“เอ่อคือ...นี่คือนักเรียนใหม่รักกันให้มากๆล่ะ” คาคาชิ แนะนำซาสึเกะให้ทุกคนรู้จักก่อนจะเบิกตาด้วยความตกใจระคนสงสัยนิดๆ ก็นารุโตะมันมานั่งจ๊องง๊องอยู่หลังห้องไง ปกติไม่เคยเข้าเรียนแล้ววันนี้มันเกิดเอกซิเดนอะไรถึงได้มาอยู่นี่!!!
“ครูคะ? ต้องบอกว่าดูแลกันดีๆแทนไม่ใช่เหรอคะ?” ซากุระขัด
“อ้าวเหรอ?” คาคาชิทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้และเดินไปหยิบรายชื่อมาเช็กชื่อ ส่วนซาสึเกะไม่อยากรอให้ครูบอกเลยเลือกที่จะไปนั่งข้างนารุโตะโดยเร็ว สาวๆในห้องมองตามเขาอย่างไม่วางตาโดยไม่สนใจนารุโตะที่เป็นหนุ่มฮ๊อตประจำโรงเรียนเลยสักนิด
‘คิดถูกรึเปล่าวะที่ให้มันมาเรียนด้วยเนี่ย?’ นารุโตะคิดโทษตัวเองในใจและเหล่ตามองคนข้างๆ “ทำไมนั่งข้างฉันล่ะ?”
“...นายห่างจากฉันสิบเมตรไม่ได้” เออแฮะลืมอีกละ=_= นารุโตะเท้าคางเหม่อมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง...
หลังจากจบคาบการสอนของคาคาชิสาวๆทั้งห้องก็พากันลุกพรึ่บแทบจะพร้อมกันต่างคนต่างมุ่งหน้ามารุมที่โตะซาสึเกะและรัวคำถามต่างๆใส่ไม่ยั้งพลางกรี๊ดกร๊าดอย่างสนุกสนาน= =;;จนนารุโตะแอบคิดในใจ อร๊าย!อีชะนีออกไปไกลๆซาสึเกะนะเว้ย! ไม่ใช่!! จนนารุโตะรำคาญนั่นเอง
“ซาสึเกะ ตามฉันมานี่” นารุโตะลุกจากที่และเดินออกจากประตูห้องเรียนไป ซาสึเกะที่โดนรุมอยู่แทบจะล้มทั้งยืนกว่าจะแหวกฝูงชนออกมาได้เขารีบเดินตามนารุโตะไปที่ดาดฟ้าก่อนจะเห็นนารุโตะนั่งผิงรั้วกั้นอยู่
“...อันตรายนะ” ซาสึเกะเตือนแต่นารุโตะกลับไม่สนใจซ้ำยังเอาหลังดันรั่วอย่างถือดี
“มานั่งนี่มา” นารุโตะตบพื้นที่ข้างๆตนและมองซาสึเกะด้วยสีหน้าเรียบๆ ซาสึเกะขมวดคิ้วด้วยความสงสัยแต่ก็ขัดคำสั่งของนารุโตะไม่ได้ “ถ้าขัดคำสั่งฉันนายจะเป็นอะไร” นารุโตะถามได้ตรงประเด็นเป๊ะ
“โซ่...มันจะรัดคอฉัน” เขาตอบ
“งั้นเหรอ”
“หึ!...อยากจะถามอะไรฉันกันแน่น่ะห๊ะเจ้าเซอเบอะ...แล้วใครใช้ให้นายลากฉันมาทั้งๆที่ยังไม่ได้กินข้าวสักคำ!” ซาสึเกะยืนชี้หน้าด่า นารุโตะเบ้หน้าอย่างไม่พอใจไอ้เขาก็ไม่ได้เป็นพวกควบคุมอารมณ์เก่งซะทีไหนล่ะ
“หา!!?...ก็ไปหากินเองสิเฟ้ย! เป็นหมาป่าไม่ใช่เหรอ?” นารุโตะตวาดกลับ
“หึ!...ฉันไม่ได้เป็นแค่หมาป่าซะหน่อย!เดี๋ยวกินซะนี่” ซาสึเกะเชิดหน้าใส่
“…ฉันเคยได้ยินว่าหมาป่ากินเลือดแหละ หิวก็กินเลือดฉันก็ได้นะ” นารุโตะท้า
“จะบ้ารึไง…ฉันก็กินของที่เหมือนพวกนายกินนั่นแหละ”
“เหรอ…”
“ไม่มีอะไรแล้วใช่มะคาบต่อไปแล้วนะลุกขึ้นแล้วไปเรียนได้แล้วเจ้าเซ่อ!”
“หา!!! บอกว่าอย่ามาเรียกฉันว่าเจ้าเซ่อไง!!!” นารุโตะนั่งต่อปากต่อคำกับอีกร่าง ซาสึเกะกัดฟันกรอดและจ้องตานารุโตะอย่างอาฆาตนารุโตะเองก็ไม่ยอมแพ้ ทั้งคู่เหมือนแข่งจ้องตากันอยู่นานและสุดท้ายสบัดหนีใส่กันอย่างไม่สบอารมณ์
‘หนึ่ง สอง สาม สี่’ นารุโตะเริ่มนับเลขอีกครั้งเมื่อรู้ว่านี่เป็นวิชาของอิรุกะซึ่งเจ้าตัวจะต้องขึ้นมาตามเขาลงไปเรียนถึงดาดฟ้านี้ ‘ห้า!’
ปึง!!!
“เฮ้ย!นารุโตะไปเรียนได้แล้ว!” นั่นไง! นารุโตะยิ้มให้ในขณะที่ซาสึเกะตีหน้างง “แล้วนี่เธอพาเพื่อนขึ้นมาด้วยเรอะเนี่ย!” อิรุกะเอ็ดไปที
“...ก็หมอนี่ต้องทำตามคำสั่งผมนี่นา”
“ใครทำตามคำสั่งแกเจ้าบ้า!” ซาสึเกะกัดฟันบอกปฎิเสธ นารุโตะหรี่ตามองก่อนจะยิ้มให้อิรุกะและลุกขึ้นจับมือซาสึเกะออกแรงดึงพาวิ่งผ่านตัวอิรุกะลงไปข้างล่างปล่อยให้อิรุกะโวยวายอยู่แบบนั้น ซาสึเกะมองหน้าคนอย่างไม่เข้าใจก่อนจะรั้งแขนตัวเองกลับเมื่อลงมาจากอาคารเรียนแล้ว
“ทำอะไรน่ะ!นายต้องไปเรียนได้แล้วนะ”
“งั้นนายก็ลองบังคับให้ฉันไปเรียนสิ” แน่ะ!หมอนี่มันต้องการอะไรกันแน่ฟะเนี่ยเดี๋ยวก็บอกจะพามาเรียนเดี๋ยวก็บอกจะพากลับยังไงวะ?เอาให้แน่ดิ
“ก็นายบอกจะเรียนแล้วนี่” ซาสึเกะกระชากจนมือหลุดจากการจับกุมของนารุโตะ นารุโตะหันหน้ามามองและกระชากข้อมืออีกคนกลับแรงๆจนตัวแทบปลิวไปชนกับตัวเองก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ซาสึเกะจนแทบจะจูบกันอยู่ร่อมร่อ
“ใช่! ฉันบอกจะเรียนแต่ก็บอกว่าแค่ชั่วโมงเดียว”
“…” ถูกของมันวุ้ย=_= ซาสึเกะหลบตาอีกคนและบิดข้อมือตัวเองออกจากมือนารุโตะแต่นารุโตะกลับไม่ปล่อยแถมยังจับแน่นกว่าเดิมและคราวนี้ไม่ใช่แค่จับแต่ออกแรงบีบซะแรงอีกด้วย
“มีอะไรจะพร่ามอีกมะ?”
“อึก!” ถ้าเป็นไปได้เขาจะย้อนเวลากลับไปและจะไม่มีวันทำสัญญากับไอ้คนพันนี้แน่นอนชาตินี้ทั้งชาติขอไม่ให้เจออีกเลยยิ่งดีซาสึเกะผลักอีกคนออกไปห่างๆและตะคอกเสียงดัง “ปล่อยฉันได้แล้ว!” ก่อนจะสบัดข้อมือออกแต่ก็ไม่หลุดกลับกันนารุโตะที่เป็นพวกชอบเอาชนะยิ่งไม่ยอมปล่อยซ้ำร้ายยังกระชากอีกคนเข้ามาใกล้ๆอีกต่างหาก(แค่นี้ก็ใกล้จะตายแล้วนะเฮ้ย!)
“นายแปลงร่างเป็นผู้หญิงซิ”
“ไม่มีเหตุผลที่ฉันจำเป็นจะต้องแปลงร่างนี่”
“งั้น...นี่เป็นคำสั่ง” ซาสึเกะขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมกับมองหน้าอีกคนที่ในตอนนี้ใบหน้านั้นกำลังยิ้มอย่างถือไพ่เหนือกว่า “รออะไรอยู่เล่ารีบๆทำตามที่ฉันบอกได้แล้ว” นารุโตะเร่งอีกฝ่ายในขณะที่ ซาสึเกะคิดได้คำเดียวไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าไอ้หมอนี่แล้ว ไอ้คนเอาแต่ใจ!!!
“พอซะที!นายต้องการอะไรจากฉันกันแน่วะ!”
“…” เงียบ
“…บ้ารึเปล่า”
“หา?!!”
“ก็เพราะนายเป็นพวกไม่ยอมบอกเรื่องของตัวเองให้ใครรู้แล้วก็เก็บไปคิดให้ปวดสมองอยู่คนเดียว...เด็กเก็บกดรึไง?” ซาสึเกะเขกหัวอีกคนเบาๆและมองเข้าไปในดวงตาสีครามนั้นราวกับมองความคิดของอีกคนได้ทะลุปรุโปร่ง
“หึ…งั้นนายจะบอกว่าจะรับฟังทุกอย่างในตัวฉันสินะ” นารุโตะถามกลับ
“นายคิดว่าฉันเป็นใครห๊ะ! ฉันเป็นผู้พิทักษ์นายนะ!!อยากบอกอะไรอยากทำอะไรอยากร้องไห้รึอยากจะตายก็บอกฉันนี่!!เดี๋ยวฉันสงเคราะห์ให้ไอ้เจ้าเซอะเบ๊อะนี่!!” นารุโตะเบิกตาอึ่งกับสิ่งที่คนตรงหน้าโพล่งออกมาเขาไม่เข้าใจหรอกนะแต่หมอนี่เป็นคนแรกที่พูดกับเขาแบบนี้... “รึว่าที่ทำทุกอย่างทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาแบบนี้ก็เพราะว่านายเหงากันแน่!” และก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อซาสึเกะพูดตรงประเด็นเป๊ะ นั่นสินะเขาเหงาอย่างนั้นเหลอ...จะเป็นไปได้ยังไงเล่า!ก็เพื่อนๆก็อยู่รอบตัวเขานี่นา
“หยุดพูดได้แล้ว”
“อะไร? ไม่ยอมรับความจริงรึไง?...”
“…”
“ฉันได้ข่าวว่านายมีเพื่อนที่สนิทสุดๆอยู่คนนึง”
“รู้ได้ไง?”
“สาวๆในห้องบอก”
“หึ...ไอ้หื่น”
“หึ!ก็ดีกว่านายแล้วกันอยู่ๆสาวๆในห้องก็มาเกาะฉันแทนเนี่ยแบบนี้เขาเรียกว่าป๊อบไม่จริงนี่หว่า”
“หา!!!? นายกำลังหาเรื่องฉันอยู่ใช่มะ?”
“อะไร? คิดแบบนั้นซะแล้วเหรอฉันพูดความจริงนะเนี่ย!”
“หาเรื่องชัดๆ”
“จะเอารึไง”
“เออ!!!” หลังจากนั้นก็เกิดการตีกันของคน(?)สองคนและไม่นานนารุโตะก็ลงไปนอนกองกับพื้นด้วยด้วยสภาพที่ไม่เหลือเคล้าเดิมของหนุ่มหล่อ(?) “ทะ...ทำไม...นาย..ถึงได้...เก่งแบบนี้ฟะ”
“หืม?...นายคิดว่าฉันเป็นใคร...ถ้าเจ้านายพูดไม่รู้เรื่องหรือทำตัวบ้าๆบอๆฉันก็ต้องต่อยสั่งสอนสักยกสองยกนั่นแหละ” ซาสึเกะว่าก่อนจะลากนารุโตะกลับขึ้นอาคารเรียนมุ่งหน้าไปยังห้องเรียนโดยเร็วเปิดประตูห้องและทิ้งซากศพนารุโตะ(?)ไว้บนเก้าอี้และปล่อยให้เพื่อนๆในห้องมองมาที่พวกเขาด้วยความสงสัยปนความอึ่งต่อไป ทุกคนในห้องอยากจะถามจริงๆว่าซาสึเกะใช้วิธีไหนจัดการไอ้นารุโตะกันแน่ทำไมมันถึงได้ยับมาแบบนั้นแถมยังลากมานั่งเรียนได้อีกต่างหากและที่สำคัญนารุโตะมันเป็นหัวโจกนักเลงนะเฮ้ย!ไม่น่าจะอ่อนแบบนี้!!! อิรุกะที่สอนอยู่หน้าห้องก็ใช่ว่าจะไม่สงสัยแต่ใจหนึ่งก็แอบคิดว่าแบบนี้แหละดีแล้วมีคนเอานารุโตะอยู่ด้วย!!
พักเที่ยง!
“โอ๊ย!! เจ็บนะเฟ้ย!ทำเบาๆไม่เป็นรึไงห๊ะ!!” นารุโตะจับข้อมืออีกคนและเตรียมพร้อมจะหาเรื่องแต่ซาสึเกะกลับตีหน้านิ่งไม่สนใจและกดสำลีชุบแอลกอฮอล์ไปป้ายที่ปากแผลนารุโตะเต็มๆจนอีกคนร้องจ๊าก!อย่างเจ็บปวด=_=
“ไง”
“หืม?...กาอาระ!!!ช่วยเค้าด้วย!!!T[]T” เมื่อคนที่โหยหาผ่านมาทักเข้านารุโตะก็กระโจนกอดเพื่อนรักทันทีปล่อยให้ซาสึเกะนั่งงงไป กาอาระมองซาสึเกะและยิ้มให้ซาสึเกะก็ยิ้มตอบ
“นายเป็นคนแรกนะเนี่ยที่เอานารุโตะอยู่” กาอาระทัก
“เหลอ…”
“กาอาระอย่าไปพูดกับหมอนี่นะเว้ย!!เดี๋ยวติดเชื้อมันมาแล้วฉันจะแย่T[]T”
“แกว่าไงนะ!” ซาสึเกะง้างมือเตรียมตบกระบาลนารุโตะที่พูดจาไม่ดูสถานที่ กาอาระมองเพื่อนรักและแอบขำนิดๆก่อนจะผละออกมาจากนารุโตะ
“นายชื่อซาสึเกะสินะ เด็กใหม่เหลอ”
“ไม่ใช่เด็กใหม่หรอกเด็กฉันนี่แหละ-O-” นารุโตะโพล่งขึ้นทำให้ซาสึเกะที่นั่งอยู่กับที่ลุกขึ้นเตรียมชกหน้าสั่งสอนอีกทีแต่กาอาระก็ห้ามไว้ก่อน
“นายเป็นเพื่อนสนิทหมอนี่เหรอ”
“อืม...แล้วนายล่ะ”
“ฉันเป็น...”
“เป็น...”
“เป็นเด็กในสต๊อกฉันเนี่ยแหละ-O-” นารุโตะ
“สรุปแกอยากหายไปจากโลกนี้จริงๆสินะ” ซาสึเกะหักนิ้วอย่างโกรธเกรี้ยวเตรียมฆ่าคนที่แอบหลบหลังกาอาระ นารุโตะยิ้มอย่างยียวนและแลบลิ้นใส่อย่างท้าทาย กาอาระมองทั้งคู่และแอบถอนหายใจอย่างปลงๆก่อนจะทำตัวลีบๆเข้าไว้และปรีกตัวหนีออกมาปล่อยให้สองคนนั้นมันตีกันอย่างมีความสุข(?)
ต่อมา
ให้ตายสิเจ้าบ้านารุโตะเขาล่ะอยากจะฆ่าหมอนั่นจริงๆ ในตอนนี้ซาสึเกะได้แยกจากนารุโตะแล้วแยกกัน2เมตรเท่านั้นแหละเขาแค่มาเข้าห้องน้ำเฉยๆ
“นี่ๆ เธอรู้จักซาสึเกะคุงที่เพิ่งมาใหม่วันนี้มั้ย?”
“เอ๋ คนนั้นเหลอ น่ารักจังเลยอ่ะ”
“นั่นสิๆ มีแฟนรึยังนะ” เสียง…ชะนี= =;; ซาสึเกะแอบมองสาวๆที่คุยกันงุ้งงิ้งๆอยู่ในห้องน้ำก่อนจะยิ้มอย่างพอใจและตัดสินใจแปลงร่างเป็นผู้หญิงเข้าไปในห้องน้ำหญิงและร่วมวงสนทนากับสาวๆในนั้นเพื่อสารสัมพันให้ใกล้ชิดกันเข้าไว้ อิอิ(แบบนี้โซ่ก็ไม่รัดคอแล้วเพราะก่อนหน้านี้นารุโตะมันสั่งให้แปลงร่าง)
“พวกเธอคุยอะไรกันอยู่เหรอ”
“อ๊ะ...เด็กห้องอื่นเหลอ...เธอรู้จักซาสึเกะคุงรึเปล่า?”
“…หืม? อ๋อพี่ชายฉันเองมีอะไรรึเปล่าจ๊ะ^^” ซาสึเกะในร่างผู้หญิงพูดเออออไปตามสาวๆ สาวๆพวกนั้นเบิกตากว้างก่อนจะพากันกรูเข้ามาหาและรัวคำถามใส่ซาสึเกะทันที
“จริงอ่ะ แล้วเธอชื่ออะไรเหรอ”
“เอ...เอ่อ...ซาสึโกะจ้ะ”
“งั้นเหรอ!ซาสึโกะจัง ซาสึเกะคุงมีแฟนรึยังอ่ะ”
“ยังหรอก^^”
“เห!!งั้นพวกเราก็มีโอกาสสิ! ดีล่ะ” ซากุระที่อยู่มุมห้องน้ำเดินแหวกฝูงชนสาวๆเข้ามา สาวๆทั้งหมดเมื่อเห็นซากุระก็พร้อมใจกันหลีกทางให้จนเข้ามาถึงตัวซาสึเกะได้
“เธอเป็นน้องสาวของซาสึเกะคุงเหรอ” ซากุระถามนิ่งๆจนซาสึเกะแอบหวั่นนิดๆ
“อะ…อืมทำไมเหรอ?^^” จะว่าไปเธอคนนี้ก็ใช้ได้นะเนี่ยจีบดีมั้ยนะ ซาสึเกะ(ในร่างผู้หญิง)คิด
“งั้นเหรอ”
“อ๊ะ!!” เฮ้ย!! ยัยนี่ทำอะไรเขาเนี่ย!อยู่ดีๆก็ยื่นมือมาขย้ำหน้าอกเขาเฉย! ซากระอ้อมไปด้านหลังและยกมือขึ้นขย้ำหน้าอกอีกคนทั้งสองข้าง “อ๊ะ…ทะ...ทำอะไรของเธอเนี่ย”
“ฉันไม่ได้ชอบผู้ชายซะหน่อยแต่ฉันถูกใจเธอแฮะ ... มาเป็นของฉันซะนะซาสึโกะจัง” ซากุระพูดยิ้มๆ
“หะ...หา? อ๊ะ!!” นี่เขาคาดการผิดไปใช่มั้ย!!แม่สาวสวยตรงหน้านี่ดันเป็นเลสเบี้ยนซะงั้นอ่ะ!!
..........................................................................................................
จบกันไปอีกตอน คู่ยูริผิดคาดล่ะสิ อิอิ^[+++]^
เริ่มเกิดอาการตันในตอนนี้แต่ก็แต่งออกมาได้ราบรื่น
เอาไว้จามาอัพใหม่ ซียู♥
เพราะมาดาระกับฮาชิรามะเป็นงี้สินะ โตะเกะเลยคู่กัน55
มันคือพรมลิขิต
ความคิดเห็น