ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : วันเปิดเทอมที่แสนวุ่นวาย
\"ตื่น! ตื่น! ตื่นได้แล้ว เจ้าพวกนี้นี่จะนอนกินบ้านกินเมืองกันไปถึงไหน\" เสียงแหวของแองเจลีน่า
สาวน้อยแห่งป้อมอัศวินดังปลุกหนุ่มๆ แห่งป้อมอัศวินไล่ทีละห้องๆ
เมื่อวานพวกเขารีบเดินทางกันจนถึงคำแต่ก็ยังถึงแค่ชายแดนเอดินเบิร์กเท่านั้น แล้ววันนี้ก็จะเป็น
วันเปิดเทอมแล้ว อีกแค่ชั่วโมงเดียวก็จะไม่ทันแล้ว แต่ไอ้พวกบ้าพวกนี้ก็ยังไม่ยอมตื่นกันซักที
ให้ตายสิ ถึงจะเห็นใจอยู่หรอกว่าเมื่อวานเหนื่อยกันมามาก แต่ถ้าไปสายก็แย่น่ะสิ
แองเจลิน่ารับหน้าที่มาปลุกพวกหนุ่มๆ ในขณะที่มาทิลด้ากับเรนอนสองสาวร่วมห้องของเธอกำลัง
ไปเตรียมเกรียนเพื่อออกเดินทาง เธอปลุกเรียงตามห้องมาแต่ละห้อง มีแต่พวกขี้เซาทั้งนั้น จนมา
ถึงห้องสุดท้าย เธอก็เปิดประตูเข้าไปเลยอย่างไม่คิดจะเคาะด้วยซำ แต่ภาพที่เห็นก็ทำให้ถึงกับพูด
ไม่ออก
เด็กหนุ่มผมดำกำลังนอนคบุมโปงหลับสบายอยู่ที่เตียงหนึ่ง ส่วนอีกเตียง เด็กหนุ่มผมเงินปรือ
นัยน์ตาสีฟ้าขึ้นอย่างงัวเงียเพราะแสงที่ส่องเข้ามาทางประตู ในอ้อมแขนมีสาวน้อยนางหนึ่ง ผมสี
น้ำตาลไม้ ห้าตาน่ารักกำลังนอนหนุนแขนของเด็กหนุ่มหลับสบายอยู่โดยไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
นัยน์ตาสีฟ้าเหลือบมองไปที่ประตู สบตากับเด็กสาวที่ยืนค้างอยู่ที่ประตู แล้วหันกลับมามองร่าง
อีกร่างในอ้อมแขนที่กำลังหลับสบาย แล้วกอดเขาต่างหมอนข้าง พลันดวงหน้าขาวก็ขึ้นสีเรื่อ
ก่อนจะหันไปตามเสียงตะกุกตะกักของเด็กสาวที่ยืนอยู่ที่ประตู
\"เอ่อ ฉันแค่จะมาบอกว่า ถ้าไม่รีบตื่นเราจะไปสาย เหลือเวลาอีกแค่ชั่วโมงเดียว ต้องรีบไป
ให้ถึงโรงเรียน แค่นี้ล่ะ\" ว่าแล้วเด็กสาวก็หายวับไปทันทีพร้อมปิดประตูโครม ช่วยปลุกเด็กหนุ่มอีก
คนให้ตื่นขึ้นมาทันที
คิลมัส ฟีลมัส เดอะ คิลเลอร์ ออฟ ซาเรส ลุกขึ้นบิดขี้เกียจพลางหาวหวอด แล้วหันไปมอง
สภาพเพื่อนรักทั้งสองที่เตียงข้างๆ แล้วอมยิ้ม \"ท่าทางนายจะไลบสบายนะคาโล มีหมอนข้างให้กอด
ด้วยนี่\"
คำกล่าวนั้นทำให้ดวงหน้าขาวของเจ้าชายคาโล วาเนบลี เดอะ ปริ๊นซ์ ออฟ คาโนวาลยิ่งแดงก่ำ
ขึ้นกว่าเดิม พลางมองร่างสาวน้อยในอ้อมแขนเจ้าของนามเฟริน เดอเบอโรว์ เดอะ ทีฟ ออฟ
บารามอส หรืออีกชื่อหนึ่ง เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะปริ๊นเซส ออฟ เดมอส เจ้าหล่อนนุรู้บ้างรึ
เปล่าก็ไม่รู้ว่าชายหญิงเค้าไม่นอนร่วมเตียงกัน คิดแล้วก็ถอนหายใจ
\"เฮ้ย นายจะหน้าแดงหรือจะถอนหายใจก็เอาไว้ทีหลัง ตอนนี้ปลุกไอ้เฟรินมันก่อนเดี๋ยวไปไม่ทัน\"
คิลว่าแล้วเดินเข้าห้องนำไป ปล่อยให้เจ้าชายคาโลรับหน้าที่ปลุกพระคู่หมั้นไปคนเดียว
เมื่อมากันครบทั้งหมดสิบแปดคนแล้วพวกเขาก็ขึ้นเกวียนออกเดินทางทันที เหลือเวลาอีกแค่ครึ่ง
ชั่วโมงเท่านั้นที่พวกเขาจะต้องไปให้ทัน
ระหว่างทางเจ้าตัวแสบก็ไปนั่งคุยกับเพื่อนๆ เสียงดังจนน่ารำคาญ คิลกับที่นั่งฟังอยู่ก็หัวเราะขาน
รับกันเป็นที่สนุกสนานส่วนคาโลก็นั่งอ่านหนังสือพิงผนังเกวียนอยู่ใกล้ๆ
เสียงของเจ้าตัวแสบบวกกับเสียงเฮฮาของเหล่าหนุ่มๆ ชาวป้อมอัศวินคุยกันเฮฮาจนน่าปวดหัว
จนในที่สุดแองเจลิน่าก็ทนไม่ไหว
โป๊ก! คทาของแองเจลิน่าโขกลงบนหัวของเจ้าตัวแสบ
โอ๊ย!
เฟรินลูบศีรษะที่โนป้อยๆ แล้วร้องถาม \"ฉันไปทำอะไรให้เธอมิทราบฮึ ทำไมต้องมาตีหัวกัน
ด้วย\" ถึงแม้เฟรินจะไม่ค่อยถนัดมีเรื่องกับผู้หญิง แต่แองเจลิน่าถือเป็นข้อยกเว้น ก็เจ้าหล่อนชอบ
มาหาเรื่องเธอก่อนนี่ \"หัวฉันไม่ใช่ที่ทดลองคทาเธอนะ\"
\"ก็นายนะสิ หัดทำตัวให้มันสมเป็นผู้หญิงหน่อยได้มั้ย อุตส่าห์เป็นถึงเจ้าหญิงทั้งที แองเจลิน่า
แหวเสียงดัง ขณะที่หนุ่มๆ พากันเงียบกริบเพราะเกรงฤทธิ์คทาของเธออยู่ไม่น้อย
\"ฉันไปทำตัวไม่สมหญิงถึงขนาดต้องให้เธอมาว่าเมื่อไหร่กัน\" เฟรินเถียง
เด็กหนุ่มในเกวียนหันมามองตากันพลางสงสับว่าเจ้าหล่อนเคยทำตัวสมหญิงตั้งแต่เมื่อไหร่
\"เธอก็รู้ว่านิสัยฉันเป็นแบบนี้ จะเอาอะไรมาก\"
\"เรื่องนิสัยนายน่ะฮันหมดหวังจะแก้ได้ แต่แค่จะเตือนว่าให้หัดสงวนเนื้อสงวนตัวหน่อย\"
แองเจลิน่าเริ่มเทศน์
\"หา แล้วฉันไปทำอะไรไม่ดีไว้รึ\" เฟรินทำหน้างง
\"ก็จะอะไรซะอีกล่ะ\" แองเจลิน่าลืมตัวจนหลุดปาก \"ถึงจะรู้อยู่ว่าห้องนายมีแค่สองเตียง แต่
ตอนนี้นายเป็นผู้หญิงก็ไม่ควรไปนอนเตียงเดียวกับตาโล แถมยังนอนกอดกันหลับสบาย\" คุณเธอ
ลืมตัวว่าซะไม่อายปาก
เท่านั้นแหละเสียงฮือฮาก็ดังคับเกวียน คาโลสะดุ้งโหยงหน้าแดงก่ำ คิลหัวเราะหึหึ ส่วนเฟริน
ก็หน้าแดงก่ำไม่แพ้กัน แต่ก็ยังไม่เลิกเถียง
\"ฉันจะทำอะไรนก็ไม่เกี่ยวกับเธอนี่ อีกอย่างเมื่อก่อนก็นอนด้วยกันออกบ่อย ไม่เห็นแปลกเลย\"
เจ้าหล่อนเถียงปากแข็งโดยลืมไปว่า \'เมื่อก่อน\' ที่ว่ามันตอนที่เธออยู่ในร่างหมาน้อย ไม่ใช่ร่างสาว
น้อยแบบตอนนี้
\"นั่นสิ แองเจลิน่า\" โร เซวาเรส เดอะ เบกการ์ ออฟ ทริสทอร์เอ่ยพลางกลั้วหัวเราะ
\"ท่านจ้าวเอวิเดส พ่อของเฟรินก็รับคาโลเป็นราชบุตรเขยเดมอสแล้ว เขาจะทำอะไรกันก็ช่างเขา
เถอะ\"
เสียงฮือฮายิ่งดังกว่าเดิมกับข่าวที่ไม่ค่อยมีคนรู้ แต่ก่อนที่ใครจะมีโอกาสพูดอะไร บรรยากาศ
เย็นยะเยือกก็แผ่ครอบคลุมไปทั่วทั้งเกวียน แล้วเจ้าชายแห่งคาโนวาลก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาชวน
ให้หนาวไปตามๆ กัน
\"อย่างที่โรพูดนั่นแหละ เรื่องบางเรื่องก็ไม่จำเป็นต้องรู้ แล้วคราวหลังจะเข้าห้องคนอื่นก็กรุณา
เคาะประตูด้วย\" ประโยคหลังหันไปพูดกับแองเจลิน่า
หลังจากนั้นก็ไม่มีใครหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาพูดอีกเลย
สาวน้อยแห่งป้อมอัศวินดังปลุกหนุ่มๆ แห่งป้อมอัศวินไล่ทีละห้องๆ
เมื่อวานพวกเขารีบเดินทางกันจนถึงคำแต่ก็ยังถึงแค่ชายแดนเอดินเบิร์กเท่านั้น แล้ววันนี้ก็จะเป็น
วันเปิดเทอมแล้ว อีกแค่ชั่วโมงเดียวก็จะไม่ทันแล้ว แต่ไอ้พวกบ้าพวกนี้ก็ยังไม่ยอมตื่นกันซักที
ให้ตายสิ ถึงจะเห็นใจอยู่หรอกว่าเมื่อวานเหนื่อยกันมามาก แต่ถ้าไปสายก็แย่น่ะสิ
แองเจลิน่ารับหน้าที่มาปลุกพวกหนุ่มๆ ในขณะที่มาทิลด้ากับเรนอนสองสาวร่วมห้องของเธอกำลัง
ไปเตรียมเกรียนเพื่อออกเดินทาง เธอปลุกเรียงตามห้องมาแต่ละห้อง มีแต่พวกขี้เซาทั้งนั้น จนมา
ถึงห้องสุดท้าย เธอก็เปิดประตูเข้าไปเลยอย่างไม่คิดจะเคาะด้วยซำ แต่ภาพที่เห็นก็ทำให้ถึงกับพูด
ไม่ออก
เด็กหนุ่มผมดำกำลังนอนคบุมโปงหลับสบายอยู่ที่เตียงหนึ่ง ส่วนอีกเตียง เด็กหนุ่มผมเงินปรือ
นัยน์ตาสีฟ้าขึ้นอย่างงัวเงียเพราะแสงที่ส่องเข้ามาทางประตู ในอ้อมแขนมีสาวน้อยนางหนึ่ง ผมสี
น้ำตาลไม้ ห้าตาน่ารักกำลังนอนหนุนแขนของเด็กหนุ่มหลับสบายอยู่โดยไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
นัยน์ตาสีฟ้าเหลือบมองไปที่ประตู สบตากับเด็กสาวที่ยืนค้างอยู่ที่ประตู แล้วหันกลับมามองร่าง
อีกร่างในอ้อมแขนที่กำลังหลับสบาย แล้วกอดเขาต่างหมอนข้าง พลันดวงหน้าขาวก็ขึ้นสีเรื่อ
ก่อนจะหันไปตามเสียงตะกุกตะกักของเด็กสาวที่ยืนอยู่ที่ประตู
\"เอ่อ ฉันแค่จะมาบอกว่า ถ้าไม่รีบตื่นเราจะไปสาย เหลือเวลาอีกแค่ชั่วโมงเดียว ต้องรีบไป
ให้ถึงโรงเรียน แค่นี้ล่ะ\" ว่าแล้วเด็กสาวก็หายวับไปทันทีพร้อมปิดประตูโครม ช่วยปลุกเด็กหนุ่มอีก
คนให้ตื่นขึ้นมาทันที
คิลมัส ฟีลมัส เดอะ คิลเลอร์ ออฟ ซาเรส ลุกขึ้นบิดขี้เกียจพลางหาวหวอด แล้วหันไปมอง
สภาพเพื่อนรักทั้งสองที่เตียงข้างๆ แล้วอมยิ้ม \"ท่าทางนายจะไลบสบายนะคาโล มีหมอนข้างให้กอด
ด้วยนี่\"
คำกล่าวนั้นทำให้ดวงหน้าขาวของเจ้าชายคาโล วาเนบลี เดอะ ปริ๊นซ์ ออฟ คาโนวาลยิ่งแดงก่ำ
ขึ้นกว่าเดิม พลางมองร่างสาวน้อยในอ้อมแขนเจ้าของนามเฟริน เดอเบอโรว์ เดอะ ทีฟ ออฟ
บารามอส หรืออีกชื่อหนึ่ง เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะปริ๊นเซส ออฟ เดมอส เจ้าหล่อนนุรู้บ้างรึ
เปล่าก็ไม่รู้ว่าชายหญิงเค้าไม่นอนร่วมเตียงกัน คิดแล้วก็ถอนหายใจ
\"เฮ้ย นายจะหน้าแดงหรือจะถอนหายใจก็เอาไว้ทีหลัง ตอนนี้ปลุกไอ้เฟรินมันก่อนเดี๋ยวไปไม่ทัน\"
คิลว่าแล้วเดินเข้าห้องนำไป ปล่อยให้เจ้าชายคาโลรับหน้าที่ปลุกพระคู่หมั้นไปคนเดียว
เมื่อมากันครบทั้งหมดสิบแปดคนแล้วพวกเขาก็ขึ้นเกวียนออกเดินทางทันที เหลือเวลาอีกแค่ครึ่ง
ชั่วโมงเท่านั้นที่พวกเขาจะต้องไปให้ทัน
ระหว่างทางเจ้าตัวแสบก็ไปนั่งคุยกับเพื่อนๆ เสียงดังจนน่ารำคาญ คิลกับที่นั่งฟังอยู่ก็หัวเราะขาน
รับกันเป็นที่สนุกสนานส่วนคาโลก็นั่งอ่านหนังสือพิงผนังเกวียนอยู่ใกล้ๆ
เสียงของเจ้าตัวแสบบวกกับเสียงเฮฮาของเหล่าหนุ่มๆ ชาวป้อมอัศวินคุยกันเฮฮาจนน่าปวดหัว
จนในที่สุดแองเจลิน่าก็ทนไม่ไหว
โป๊ก! คทาของแองเจลิน่าโขกลงบนหัวของเจ้าตัวแสบ
โอ๊ย!
เฟรินลูบศีรษะที่โนป้อยๆ แล้วร้องถาม \"ฉันไปทำอะไรให้เธอมิทราบฮึ ทำไมต้องมาตีหัวกัน
ด้วย\" ถึงแม้เฟรินจะไม่ค่อยถนัดมีเรื่องกับผู้หญิง แต่แองเจลิน่าถือเป็นข้อยกเว้น ก็เจ้าหล่อนชอบ
มาหาเรื่องเธอก่อนนี่ \"หัวฉันไม่ใช่ที่ทดลองคทาเธอนะ\"
\"ก็นายนะสิ หัดทำตัวให้มันสมเป็นผู้หญิงหน่อยได้มั้ย อุตส่าห์เป็นถึงเจ้าหญิงทั้งที แองเจลิน่า
แหวเสียงดัง ขณะที่หนุ่มๆ พากันเงียบกริบเพราะเกรงฤทธิ์คทาของเธออยู่ไม่น้อย
\"ฉันไปทำตัวไม่สมหญิงถึงขนาดต้องให้เธอมาว่าเมื่อไหร่กัน\" เฟรินเถียง
เด็กหนุ่มในเกวียนหันมามองตากันพลางสงสับว่าเจ้าหล่อนเคยทำตัวสมหญิงตั้งแต่เมื่อไหร่
\"เธอก็รู้ว่านิสัยฉันเป็นแบบนี้ จะเอาอะไรมาก\"
\"เรื่องนิสัยนายน่ะฮันหมดหวังจะแก้ได้ แต่แค่จะเตือนว่าให้หัดสงวนเนื้อสงวนตัวหน่อย\"
แองเจลิน่าเริ่มเทศน์
\"หา แล้วฉันไปทำอะไรไม่ดีไว้รึ\" เฟรินทำหน้างง
\"ก็จะอะไรซะอีกล่ะ\" แองเจลิน่าลืมตัวจนหลุดปาก \"ถึงจะรู้อยู่ว่าห้องนายมีแค่สองเตียง แต่
ตอนนี้นายเป็นผู้หญิงก็ไม่ควรไปนอนเตียงเดียวกับตาโล แถมยังนอนกอดกันหลับสบาย\" คุณเธอ
ลืมตัวว่าซะไม่อายปาก
เท่านั้นแหละเสียงฮือฮาก็ดังคับเกวียน คาโลสะดุ้งโหยงหน้าแดงก่ำ คิลหัวเราะหึหึ ส่วนเฟริน
ก็หน้าแดงก่ำไม่แพ้กัน แต่ก็ยังไม่เลิกเถียง
\"ฉันจะทำอะไรนก็ไม่เกี่ยวกับเธอนี่ อีกอย่างเมื่อก่อนก็นอนด้วยกันออกบ่อย ไม่เห็นแปลกเลย\"
เจ้าหล่อนเถียงปากแข็งโดยลืมไปว่า \'เมื่อก่อน\' ที่ว่ามันตอนที่เธออยู่ในร่างหมาน้อย ไม่ใช่ร่างสาว
น้อยแบบตอนนี้
\"นั่นสิ แองเจลิน่า\" โร เซวาเรส เดอะ เบกการ์ ออฟ ทริสทอร์เอ่ยพลางกลั้วหัวเราะ
\"ท่านจ้าวเอวิเดส พ่อของเฟรินก็รับคาโลเป็นราชบุตรเขยเดมอสแล้ว เขาจะทำอะไรกันก็ช่างเขา
เถอะ\"
เสียงฮือฮายิ่งดังกว่าเดิมกับข่าวที่ไม่ค่อยมีคนรู้ แต่ก่อนที่ใครจะมีโอกาสพูดอะไร บรรยากาศ
เย็นยะเยือกก็แผ่ครอบคลุมไปทั่วทั้งเกวียน แล้วเจ้าชายแห่งคาโนวาลก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาชวน
ให้หนาวไปตามๆ กัน
\"อย่างที่โรพูดนั่นแหละ เรื่องบางเรื่องก็ไม่จำเป็นต้องรู้ แล้วคราวหลังจะเข้าห้องคนอื่นก็กรุณา
เคาะประตูด้วย\" ประโยคหลังหันไปพูดกับแองเจลิน่า
หลังจากนั้นก็ไม่มีใครหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาพูดอีกเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น