ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มต้น
"รางวัลทุนการศึกษาไปเรียนต่อต่างประเทศได้แก่ นิชคุณ หรเวชกุล
นักเรียนดีเด่นประจำปีนี้ครับ"แปะ แปะ แปะ เสียงปรบมือและเสียง
กรีดร้องดังลั่นห้องประชุม"กรี๊ดพี่คุณ"
"ขอบคุณครับ"เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักนามว่านิชคุณขึ้นมารับทุนบนเวที
"พยายามต่อไปนะคุณ"จากนั้นผอ ก็ชื่นชมนิชคุณและลงเวธีไปเพื่อให้
พิธีกรกล่าวปิดงาน
__________________________________________________
จบงาน
"เฮ้ยคุณกุดูหน่อยดิ"เพื่อนชายคนหนึ่งหยิบซองออกจากนิชคุณ
"กุดูด้วย"แล้วอีกคนก็มาแย่งไปมา
"พอแล้วเดี๋ยวกุอ่านให้เอามานี่"มือบางหยิบซองขาวมาเปิด
"ทุนการศึกษานี้ขอมอบให้แก่ นิชคุณ หรเวชกุล นักเรียนดีเด่นประจำปี
เพื่อให้ได้ไปศึกษาต่อยังประเทศเกาหลี ณ กรุงโซล ตลอดจนสำเร็จ
การศึกษา"ร่างบางปิดซองพลางแอ่นอกแล้วชี้มาที่ตัวเองอย่างภาคภูมิ
"แล้วไปวันไหนอะคุณ"เพื่อนสาวในกลุ่มถาม
"แปปนะเอ........."มือบางเปิดซองขึ้นมาดูอีกครั้งก่อนจะ
"เฮ้ย!พรุ่งนี้นี่หว่า"
"ไปเลยไอ่คุณรีบกลับไปจัดของซะ"เพื่อนชายในกลุ่มไล่
"แม่งน่าอิจฉาวะได้เจอสาวๆเกาหลีอะดิ"เพื่อนชายอีกคนสบถ
"กุว่าอย่างไอ่คุณคงมีแต่ผู้ชายว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ"
"โอ๊ย!กุขอโทษ"เสียงร้องจากชายคนเมื่อกี้เนื่องจากเขาเจอลูกถีบที่
นิชคุณมอบให้ถึงที่ทำให้ชายคนนั้นล้มลงไปนอนกับพื้นโดยไม่รู้ตัว
"อย่าพูดแบบนี้อีกกุไม่ชอบ"นิชคุณกดเสียงต่ำก่อนจะยกเท้าออกจากอกเพื่อนแล้วเดินจากไป
____________________________________________________
@บ้านหรเวชกุล
"แม่คุณได้ทุนการศึกษาแล้วต่อไปนี้แม่จะได้ไม่ต้องลำบากหาเงินมาให้คุณเรียนแล้วแม่เอาให้น้องเถอะนะครับ"นิชคุณโผลเข้ากอดผู้ที่ได้ชื่อว่า
แม่อย่างรวดเร็ว
"จะดูแลตัวเองให้ดีนะลูกไปต่างประเทศคนเดียวแม่กับน้องคงไปด้วยไม่ได้หรอกนะเพราะค่าเครื่องบินมันแพงคงได้แค่ไปส่งนะลูก"คนที่ได้ชื่อว่าแม่กล่าวพรางลูบผมสีน้ำตาล
"ครับแม่คุณจะเข้มแข็งและพยายามจนเรียนจบเลย"หน้าสวยเงยขึ้นมายิ้มให้แม่ตัวเอง
"ปะลูกไปจัดของซะพรุ่งนี้ต้องเดินทาง"ผู้เป็นแม่ผละออกมาก่อนจะบอกให้เขาไปจัดของ
วันต่อมา @สนามบินสุวรรณภูมิ
"คุณไปก่อนนะครับแม่ไม่ต้องห่วงคุณนะครับ/นินพี่ไปก่อนนะฝากดูแลแม่ด้วยนะเป็นเด็กดีด้วย"นิชคุณสวมกอดแม่กับน้องอีกครั้งก่อนจะโบกมือลาแล้วเดินเข้าเกดไป
"สายการบินต่อไป KE 6521 กรุณาเตรียมพาสปอตด้วยค่ะ"เสียงเจ้าหน้าที่หน้าประตูประกาศ
"ลาก่อนประเทศไทยแล้วเจอกัน"นิชคุณพูดก่อนจะยื่นพาสปอตและตั๋วเพื่อเดินทางไปเกาหลีหนทางที่จะเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเขา
...................................................................................
let's talk : โอวกว่าจะจบตอนนึงไรเตอร์คิดจนสมองจะระเบิดแต่มันคงจะออกมาไม่ค่อยถูกใจบางคนแน่ยังไงก็ขอคอมเม้นเพื่อปรับปรุงในตอนต่อไปด้วยนะคร้า~
ปล.1 ไรเตอร์พึ่งเขียนฟิคเป็นครั้งแรกของชีวิตนะคะคอมเม้นวิจารณ์กันซักนิดซักหน่อย
ปล.2 ไรเตอร์ไม่รู้ว่าทุนการศึกษาเขาเขียนแบบนี้รึเปล่าเพราะไรเตอร์ไม่เคยได้ทุนการศึกษาเคยแต่ได้ทุนนักกีฬา(แล้วจะบอกเพื่อ)อย่างไรก็ตามช่วยกรุณาคอมเม้นบอกกันที
ปล.3 ไรเตอร์เป็นคนที่ไม่ค่อยถูกกับภาษาไทยเพราะฉะนั้นกรุณา
คอมเม้นบอกกันด้วยบางคำอาจมีการสะกดผิดพลาดไปบ้างขอประทานอภัย(หมอบกราบ)
ปล.4(สุดท้าย) รีดเดอร์คนไหนที่แต่ง fic เป็นกรุณาคอมเม้นบอกกันด้วยขอบคุณคร้า(หมอบกราบอีก)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น