คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เด็กใหม่
@เกาหลี
ร่างบางเดินผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองเสร็จก็ตรงไปยังที่รับกระเป๋าทันที
มือบางออกแรงยกกระเป๋าใบใหญ่อย่างยากเย็นแล้วค่อยๆลากออกไป
"คุณ!!!"เสียงใสตระโกนข้ามฝูงคนมา
เจ้าของชื่อหันตามเสียงเรียก และเขาก็พบชายตาตี่ที่ยืนโบกมือมา
talk : ไรเตอร์กลับมาแว้ววหลังจากห่างหายไปนานมากๆๆๆๆๆ ขออภัยด้วยแต่!ต่อไปนี้ไรเตอร์จะอัพแหลกๆๆ
"
"
"
"
มาต่อแล้ว!
“ไงฉันชื่อจุนโฮนะเป็นรูมเมตนาย”หนุ่มน่ารักยิ้มตาหยีให้
“อ่อฉันชื่อ นิชคุณ”นิชคุณยิ้มกลับไป
“งั้นเราไปที่พักเลยดีกว่านายคงเหนื่อยนะ”จุนโฮช่วยเพื่อนใหม่ยกกระเป๋า แล้วเดินไปโบกแท็กซี่หน้าสนามบิน
“ไปหอพักแถบมหาวิทยาลัยโซลครับ”หนุ่มตาตี่บอกทางอย่างเชี่ยวชาญ
“ลุงครับจอดหน้ามหาวิทยาลัยเลยครับ”จุนโฮรีบบอกแท็กซี่ก่อนที่รถมันจะเลย
“ถึงแล้วเอ่อ.....นิคคุณ”หนุ่มตาหยีลังเลซักพักก่อนจะพูดไป
“อืมๆ”นิชคุณเดินลงจากรถตามหลังจุนโฮไปพร้อมดึงกระเป๋าตามไป
นิชคุณปิดประตูรถก่อนจะหันไปรอบๆเพื่อมองบรรยกาศรอบๆตัวอย่างตื่นเต้น
“นี่ๆนิคคุณยืนทำอะไรอยู่ มาทางนี้สิ”จุนโฮเรียกเพื่อนที่ยังคงยืนมองนู่นมองนี่อย่างตื่นเต้น
นิชคุณเดินตามไปเรื่อยๆจนไปถึงหน้าห้อง
“ถึงแล้วเข้ามาสิ”จุนโฮยิ้มตาหยีให้ก่อนจะเดินนำเข้าไปในห้องตัวเอง
นิชคุณเดินตามเข้ามาติด ร่างโปร่งลากกระเป๋ามายืนกลางห้อง
“นี่!นิคคุณห้องนายอยู่ห้องนี้นะ”นิชคุณเดินตามเข้ามาพร้อมกระเป๋าใบใหญ่
“ห้องมันเล็กไปหน่อยนะ”จุนโฮยิ้มตาหยีให้
“อ่อ ไม่หรอกๆน่าอยู่ออกแบบนี้อบอุ่นดี”นิชคุณหันกลับไปยิ้มตอบ
“งั้นหรอ?ขอบใจนะ”
“พักผ่อนเถอะพรุ่งนี้เราต้องไปมหาวิทยาลัย”จุนโฮตบบ่าอย่างเป็นมิตร
“อีกซักพักแล้วกันเดี๋ยวจัดของเสร็จค่อยนอน”นิชคุณตอบพลางก้มจัดของ
“ถ้าอย่างนั้นอยากได้อะไรก็บอกฉันนะ”จุนโฮพูดกับเพื่อนชาวไทยที่กำลังขะมักเขม้นกับการจัดของอยู่
“อื้ม ขอบใจนะ”นิชคุณเงยหน้าขึ้นมาตอบก่อนจะหยิบของบางส่วนไปไว้ที่หัวเตียง
“เอ๊ะ!จุนโฮนี่รูปใครอะ”นิชคุณหยิบรูปตั้งโต๊ะขึ้นมา
“อ๋อ!นั้นพี่แจบอมน่ะนี่ห้องเก่าเขา”จุนโฮเดินมาหยิบรูปออกจากมือนิชคุณ
“แล้วทำไมพี่เขาไม่อยู่ต่อหละ”
“พี่เค้าย้ายไปอยู่กับเพื่อนซักพักเดี๋ยวก็คงกลับมา”
“งั้นนายเก็บของต่อไปละกันเดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อน”จุนโฮบอกก่อนเดินออกจากห้อง
เวลาผ่านไปไม่กี่นาทีนิชคุณก็จัดของเสร็จเรียบร้อย
“เฮ่อเสร็จซะทีได้เวลานอนแล้วเรา”ว่าแล้วร่างบางก็ทิ้งตัวลงบนเตียงและผล็อยหลับไป
อีกด้านหนึ่ง(ฝั่งพระเอกของเรา)
“เฮ่ย!ไอ่แทคมึงดื่มอีกซิวะ”เสียงโห่ร้องเชียของชายหนุ่มไฮโซลูกครึ่งอิตาลี
“แน่นอนอยู่แล้ว”เสียงทุ้มตระโกนลั่นประกาศศักดิ์ศรีพร้อมกับยกแก้วขนาดเล็กที่ข้างในใส่น้ำสีอำพันกระดกทีเดียวหมดแก้ว
ง่วง.....
ถึงคหที่3
เนื่องจากคอมไรเตอร์ช้ามากจึงได้ทีละนิ๊ด
ขออภัย จริงๆ
ความคิดเห็น